SNAPSHOT REVIEWS 17-5-2012

EARTH 2 #1
Writer: James Robinson
Artist: Nicola Scott
DC Comics

Ένα από τα χόμπι μου τον τελευταίο καιρό είναι να εντοπίζω τίτλους με θέματα που δεν κατέχω, με κύριο σκοπό να διαπιστώσω αν είναι όντως αρκετά new reader friendly. Κάποιες φορές (ειδικά όταν μιλάμε για το DCnU), αλληθωρίζω από την προσπάθεια να καταλάβω τι διάολο γίνεται στις σελίδες ενός #1 comic και τα παρατάω και κάποιες άλλες ανυπομονώ για τη συνέχεια. Το EARTH 2 των Robinson και Scott βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη δεύτερη κατηγορία.

Αν και δεν είμαι γνώστης των παράλληλων συμπάντων της DC (έχω διαβάσει μόνο για την καταστροφή τους στο CRISIS) και της JSA, ο Robinson με παρέσυρε για τα καλά στο παιχνίδι του. Μου επέτρεψε να ρίξω μια ματιά στο παρελθόν της Earth 2 και κρατά το ενδιαφέρον μου για τη συνέχεια. Αυτή η ματιά στο παρελθόν είναι και το μεγαλύτερο κομμάτι του πρώτου τεύχους, αλλά δε θα με ακούσετε να παραπονιέμαι! Η εισαγωγή μας φανερώνει τη μάχη εναντίον των ορδών του Apokolips και, παρά τη μεγάλη της διάρκεια, τη λάτρεψα! Αιτία για αυτό, το εκπληκτικό σχέδιο της Nicola Scott. Καθαρές γραμμές, άφθονη δράση, δυναμικό σχέδιο και backgrounds που, αν τα χαρακτηρίσω απλά φορτωμένα, φοβάμαι πως θα με χαστουκίσουν!

Δε θα πω παραπάνω, γιατί θα καταλήξω σε ένα εκτεταμένο review 700+ λέξεων. Αλλά θα κλείσω με το εξής: ο λόγος που αναζήτησα το EARTH 2 #1 ήταν το σενάριο του Robinson. Ο λόγος που θα διαβάσω το #2 είναι οπωσδήποτε το σχέδιο της Scott.

DIAL H #1
Writer: China Mieville
Artist: Mateus Santolouco
DC Comics

Aν το EARTH 2 #1 προσπάθησε να βάλει σιγά-σιγά στη θέση τους κάποια κομμάτια ενός δύσκολου παζλ, το relaunch του DIAL H απλά αναποδογύρισε το τραπέζι και με έριξε στα τέσσερα, προκειμένου να τα μαζέψω! Ο Mieville πήρε μια ιδέα που η DC επισκέπτεται κατά καιρούς από το 1966 (ένας τηλεφωνικός θάλαμος που, μόλις ο ανύποπτος επισκέπτης σχηματίσει τον αριθμό H-E-R-O, τον μεταμορφώνει κάθε φορά σε έναν νέο superhero) και βούτηξε μέσα με το δυνατότερο πλατσούρισμα που μπορούσε!

Ο πρωταγωνιστής, ένας σχεδόν τριαντάρης και αρκετά παχουλός (και loser) τύπος, στην προσπάθεια να βοηθήσει τον φίλο του, μεταμορφώνεται σε δύο διαφορετικούς superheroes, με τις σκηνές που ακολουθούν να μη χαρακτηρίζονται τόσο από δράση όσο από αυθεντική παράνοια. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεδομένου του ότι ο superhero που προκύπτει μπορεί να έχει την οποιαδήποτε κουλή υπερδύναμη, ακούγεται (και ίσως είναι) σχετικά εύκολο σεναριακά. Πόσο εύκολο είναι, όμως, για τον σχεδιαστή να ακολουθήσει αυτή τη λογική; Δεν έχω ιδέα, αλλά ο Santolouco το κάνει να φαίνεται πανεύκολο! Οι σελίδες που παρουσιάζουν τις superhero περσόνες είναι βυθισμένες στο χάος και, παρά το γεγονός ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για το γεγονός ότι σε κάποια σημεία όλα γίνονταν πολύ γρήγορα και δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω την υπόθεση, τις λάτρεψα. Χάος και παράνοια, λοιπόν, ε; Sign me up!

THE HYPERNATURALS [FCBD]
Writers: Dan Abnett & Andy Lanning
Artists: Brad Walker & Tom Derenick
Boom! Studios

Πάντοτε ήμουν της άποψης ότι δύσκολα οι superhero fans θα βρουν άλλο χώρο στις προτιμήσεις τους για νέους superheroes και ομάδες από δαύτους. Όταν, όμως, αυτοί οι νεοεισερχόμενοι και ο κόσμος τους έχουν δημιουργηθεί από το δίδυμο των Abnett και Lanning (ANNIHILATION, NOVA, THE LEGION), η υπόθεση – ιδιαίτερα αυτών που εκτιμούν τις larger than life, διαγαλακτικές και διασυμπαντικές ιστορίες – παίρνει νέα τροπή. Οι δύο συνεργάτες έχουν αποδείξει ότι ξέρουν καλά να γράφουν τέτοιες ιστορίες και να τις ενσωματώνουν στα universes των δύο μεγάλων εκδοτικών και τώρα ήρθε η στιγμή να μας δείξουν πόσα περισσότερα (ή λιγότερα) μπορούν να κάνουν με μη καθιερωμένους χαρακτήρες.

Tο THE HYPERNATURALS που κυκλοφόρησε δωρεάν για την Free Comic Book Day (και το οποίο μου πρότεινε ο συναγωνιστής Άκης Τριανταφύλλου – επομένως, κάτι καλό έχουμε στα χέρια μας) αποτελεί το προοίμιο της νέας, creator owned, σειράς τους, η οποία θα ξεκινήσει τον Ιούλιο. Η ιστορία εξελίσσεται στο μέλλον, όπου πολλά έχουν αλλάξει και η νέα πραγματικότητα προστατεύεται από μια ομάδα superheroes, η οποία αλλάζει συχνά-πυκνά μέλη. Η πιο πρόσφατη ομάδα εξαφανίζεται μυστηριωδώς και, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα επιστρατευθούν παλιότερα μέλη, με την εμπειρία, αλλά και τα προβλήματά τους, για να τους σώσουν. Γρήγορη αφήγηση (με κάποια μπρος-πίσω που θα μπορούσαν να είναι λιγότερα), απαραίτητες συστάσεις και αξιόλογο χτίσιμο χαρακτήρων υπόσχονται ενδιαφέρον, αλλά μου έλειψε αυτό το κάτι ιδιαίτερο που θα έκανε το HYPERNATURALS να ξεχωρίσει. Ίσως το βρω στο #1.

GRAPHIC ELVIS PREVIEW [FCBD]
Writers: Various
Artists: Various
Liquid Comics

Το συγκεκριμένο (επίσης preview, που κυκλοφόρησε την Free Comic Book Day) δε μπορεί να θεωρηθεί τόσο review, μιας και δεν έχω και τόσα πολλά να περιγράψω και να κρίνω. Θεώρησα, όμως, ότι πρέπει να το συμπεριλάβω, μιας και αποτελεί ένα ιδιάζον project. Το GRAPHIC ELVIS είναι ένα πανάκριβο collected edition, το οποίο είναι (duh!) αφιερωμένο στο βασιλιά του rock’n’roll. Περιλαμβάνει illustrations, φωτογραφίες, σημειώσεις του Elvis και άλλα καλούδια που θα απολαύσουν οι fans του.

Και οι fans των comics, όμως, δεν πρόκειται να παραπονεθούν, όπως μπορεί κανείς να καταλάβει, ξεφυλλίζοντας το oλιγοσέλιδο αυτό preview. Θα έχουν την ευκαιρία να δουν illustrations και pin-ups από καλλιτέχνες όπως οι Steve Rude, Jimmy Palmiotti, John Cassaday και Tony Millionaire, μεταξύ άλλων. Επίσης, περιέχει και μια από τις χειρότερες ιστορίες του Stan Lee, μια ολιγοσέλιδη μελό αηδία που φέρνει τον Elvis μπροστά στις πύλες του παραδείσου! Αναζητήστε αυτό το preview τεύχος μόνο και μόνο για να έχετε άποψη για αυτή την ιστορία, διαφορετικά, μπορείτε να δείτε εδώ την “animated” εκδοχή του.

THE SHADE #7
Writer: James Robinson
Artist: Javier Pulido
DC Comics

Bρισκόμαστε ήδη στο έβδομο τεύχος της σειράς του James Robinson και η όλη κατεύθυνσή της έχει αλλάξει. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσε να ονομάζεται και THE SHADE & PALS, μιας και οι καλεσμένοι μέχρι τώρα ήταν μπόλικοι. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από το παρελθόν του Shade και αποτελούν μια πολύ καλή μέθοδο, ώστε η σειρά να επικεντρωθεί σε αυτό, χωρίς να αναλώνεται συνεχώς σε flashbacks. Φυσικά, και αυτά δε λείπουν – απλά αποτελούν ανάσες ανάμεσα στις σκηνές δράσης.

Και αυτές είναι αρκετές και ετερόκλητες. Στο #7, μάλιστα, βρίσκουμε και την πιο μεγάλη και πιο παραδοσιακή από αυτές, με φόντο τη Sagrada Familia της Βαρκελώνης. Όσο, όμως, κι αν οι guest heroes ή villains επιχειρούν να μονοπωλήσουν το κάθε τεύχος, ο πραγματικός πρωταγωνιστής παραμένει ο Shade. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, οι μονόλογοι και οι σκέψεις του. Ο Robinson εξακολουθεί να γράφει εξαιρετικά για όσα βρίσκονται στο κεφάλι του ήρωά του και τα captions με τα λόγια και τις σκέψεις του δε με κουράζουν καθόλου, όσο μεγάλα κι αν είναι. Και σε αυτό το τεύχος νομίζω πως συνδυάζονται με τον καλύτερο τρόπο κάποιοι εξαιρετικοί μονόλογοι με σκηνές δράσης (δια χειρός του Pulido).