INTERVIEW CORNER #94: Hans Rickheit

Σα να μην ήταν αρκετά δύσκολο να φτιάξεις έναν δικό σου κόσμο, όπου η Ιστορία, οι νόμοι και ίσως και τα φυσικά φαινόμενα που γνωρίζουμε διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, υπάρχουν και κάποιοι καλλιτέχνες που πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα αυτή την πρόκληση. Στον κόσμο που φτιάχνουν δεν καταρρίπτουν μόνο τους νόμους της Φυσικής, αλλά και αυτούς της λογικής, χαρίζοντάς μας κάποιες από τις πιο αυθεντικά παράξενες ιστορίες που έχουμε ίσως διαβάσει.

Από την άλλη, βέβαια, ίσως αυτοί οι κόσμοι και οι ιστορίες τους δεν είναι και για τον καθένα. Και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει και το γιατί στο δικό μας πεζό και γκρίζο κόσμο καλλιτέχνες όπως ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Hans Rickheit, δεν είναι όσο δημοφιλείς θα έπρεπε. Σίγουρα αυτό το φαινόμενο δεν οφείλεται σε έλλειψη ταλέντου ή – πολύ περισσότερο – φαντασίας, αλλά σε παράγοντες που δεν είναι της ώρας να συζητηθούν. Γιατί ο Rickheit διαθέτει μεγάλο αποθεματικό και των δυο, κάτι που είναι φανερό στις, λιγοστές δυστυχώς, δουλειές του.

Οι πιο χαρακτηριστικές αυτών μπορούν να βρεθούν στις διάφορες σειρές mini comics που έχει εκδώσει κατά καιρούς, συνήθως με δικά του μέσα. Η γνωστότερη, το CHROME FETUS συγκεντρώθηκε πρόσφατα από τη Fantagraphics σε έναν τόμο με τίτλο FOLLY: THE CONSEQUENCES OF INDISCRETION και αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για όποιον επιθυμεί να επισκεφτεί τον κόσμο του Rickheit, εκεί που τον έλεγχο παίρνουν εικόνες ικανές να σε στοιχειώνουν με την ωμότητα τους και ιστορίες που σπάνια βγάζουν νόημα. Κάτι σα μικρές ματιές σε έναν κόσμο διαφορετικό από το δικό μας, μέσα από ένα αλλοιωμένο πρίσμα, όμως, που ελέγχει ο ίδιος ο δημιουργός.

Οι μικρές ιστορίες, όμως, αποτελούν ένα μόνο μέρος της δουλειάς του. Ο Rickheit έχει εκδώσει και δύο graphic novels, τα CHLOE και THE SQUIRREL MACHINE – το πρώτο μόνος του και το δεύτερο μέσω της Fantagraphics. Μπορείτε να δείτε αυτά τα δύο έργα του (το πρώτο, μάλιστα έχει βραβευθεί και με Xeric Award) σαν ένα πάσο διαρκείας στον κόσμο του. Παράλληλα, οι ασχολίες του περιλαμβάνουν κι άλλες μορφές Τέχνης (από εικονογράφηση μέχρι performance art), αλλά και δύο webcomics σε serialized μορφή, τα ECTOPIARY και COCHLEA & EUSTACHIA, τα οποία μπορούν να εισάγουν στον κόσμο του Rickheit και τους πιο διστακτικούς (από οικονομικής άποψης).

Και, φυσικά, μπορείτε να διαβάσετε και τη συνέντευξη που ακολουθεί και να μπείτε στον κόσμο αυτό με οδηγό τον ίδιο το δημιουργό του, τον καλεσμένο αυτής της εβδομάδας, Hans Rickheit.

Πού βρίσκει κανείς την έμπνευση για τόσο σκοτεινές και καθηλωτικές ιστορίες;

Δεν είμαι σίγουρος αν η λέξη “έμπνευση” είναι η σωστή λέξη. Νιώθω την ανάγκη να σχεδιάσω αυτά τα comics. Το “σκοτεινές” είναι άλλη μία λέξη που δεν είμαι σίγουρος ότι ταιριάζει. Οι ιστορίες αυτές ακολουθούν ένα συγκεκριμένο λογικό μοτίβο, από το οποίο εγώ τουλάχιστον βγάζω νόημα. Δε διαθέτω το λεξιλόγιο για να εξηγήσω το πώς λειτουργούν, για αυτό και τις σχεδιάζω σαν strips.

Οφείλω να πω ότι οι περισσότερες εικόνες σου έχουν τη δυνατότητα να μένουν στο μυαλό του αναγνώστη για πολύ καιρό… Aυτό είναι στο οποίο στοχεύεις ή οι εικόνες εξυπηρετούν κάποιον άλλο σκοπό;

Κάποιος περιέγραψε κάποτε τη δουλειά μου ως “παράξενη μόνο και μόνο για να είναι παράξενη”. Δε θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι κακό. Για την ακρίβεια, το βλέπω ως αυτοσκοπό. Πώς γίνεται κάποιος να προσφέρει εικόνες που κατέχουν μία βαθιά παραδοξότητα την οποία και δε χάνουν, ασχέτως του πόσες πολλές φορές θα τις κοιτάξει κανείς; Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι κάτι που το κάνω επιτυχημένα, αλλά είναι ένας από τους βασικούς στόχους μου κατά την παραγωγή αυτών των comics.

Προτιμάς να δουλεύεις σε ιστορίες μικρού μήκους ή σε μεγαλύτερες όπως αυτές στο THE SQUIRREL MACHINE;

Το να είμαι έντονα απασχολημένος με μία μακροσκελή αφήγηση που μπορεί να χρειαστεί μήνες ή και χρόνια να ολοκληρωθεί είναι κάτι που το απολαμβάνω πάρα πολύ. Φαίνεται να δίνει σχήμα και σκοπό στην ζωή μου. Παρ’ όλα αυτά, οι μικρού μήκους ιστορίες είναι και αυτές διασκεδαστικές. Το να μαθαίνεις να είσαι λακωνικός είναι κι αυτό μια αρετή.

Σε τι διαφέρει η προσέγγιση σου όταν γράφεις και εικονογραφείς μία ιστορία μεγαλύτερου μήκους;

Οι μεγαλύτερες ιστορίες τείνουν να έχουν περισσότερη ανάπτυξη χαρακτήρων και πολυεπίπεδες κρυφές εξιστορήσεις που μπλέκονται μεταξύ τους και επικαλύπτουν η μία την άλλη. Αν και τείνω να αυτοσχεδιάζω κατά την πορεία της δημιουργίας των comics που φτιάχνω, προσπαθώ να έχω αυτόν τον κανόνα στο μυαλό μου όταν σχεδιάζω ένα μεγάλο graphic novel. Τα σύντομα strips είναι περισσότερο για διασκέδαση και τείνουν να καθοδηγούνται από τα εικαστικά στοιχεία που εντάσσω σε αυτά.

Έχω διαβάσει ότι στήνεις τις ιστορίες σου στην πορεία κι όχι πριν. Τι εκπλήξεις περιέχει μια τέτοια μέθοδος για τον συγγραφέα και πότε καταλαβαίνει ότι πρέπει να κλείσει την ιστορία;

Τα περισσότερα comics που κάνω αναπτύσσονται με οργανικό τρόπο. Αν έφτιαχνα από πριν το σενάριο, η πλοκή θα άλλαζε με το που θα σχεδίαζα το πρώτο panel της πρώτης σελίδας. Οι εκπλήξεις προκύπτουν όταν αφήνω τους χαρακτήρες και την εικόνα να ξεσαλώσουν στο χαρτί, παρέχοντας μοναχά την ελάχιστη καθοδήγηση που επιτρέπουν οι συνειδητές μου ευαισθησίες. Οι ιστορίες τελειώνουν όταν δεν έχω πια κάτι άλλο να πω.

Θεωρείς ότι υπάρχει “μία και μοναδική εξήγηση” για τις ιστορίες σου ή είναι κάτι που διαφέρει από αναγνώστη σε αναγνώστη (και από ανάγνωση σε ανάγνωση);

Δεν υπάρχει κανένα απολύτως επιδιωκόμενο νόημα ή μήνυμα σε καμία από τις ιστορίες που κάνω. Απλά τις σχεδιάζω. Είναι δουλειά του αναγνώστη να μάθει τα μηνύματα στα comics αυτά (και αν παρ’ ελπίδα τα βρει, να τα πει και σε εμένα, επειδή είμαι περίεργος να τα μάθω!).

Μπορείς να μας περιγράψεις το νέο σου βιβλίο, το FOLLY;

Το FOLLY είναι μία συλλογή των καλύτερων επιλογών από τα mini-comics του CHROME FETUS που κυκλοφορούσα ως αυτοέκδοση τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Δεν υπάρχει κάποιο συνειδητό νήμα που να ενώνει τις ιστορίες που περιέχονται σε αυτό, με εξαίρεση κάποιους χαρακτήρες που επανέρχονται κατά την πορεία των ιστοριών και κάποια θέματα που επαναλαμβάνονται και ξαναπαίζονται με διαφορετικά αποτελέσματα. Θα ήθελα οι αναγνώστες να θεωρήσουν ότι η συλλογή είναι κάτι που έχει σκοπό να διαβάζεται στο κρεβάτι, να ξεφυλλίζεται σε μικρές δόσεις κι όχι μονομιάς.

Υπάρχει σε αυτό κάτι καινούργιο για τους αναγνώστες που έχουν ήδη διαβάσει τη μίνι σειρά CHROME FETUS ;

Το μεγαλύτερο κομμάτι του FOLLY έχει ήδη εμφανιστεί στα mini comics. Παρ’ όλα αυτά, ο εξοικειωμένος αναγνώστης του CHROME FETUS μπορεί να απολαύσει την μεγαλύτερη σε μέγεθος έκδοση, την καλύτερη αναπαραγωγή και τα καλύτερα χρώματα που ήταν υπεράνω του προϋπολογισμού που μπορούσα να διαθέσω στην παραγωγή κατά τον χρόνο της πρώτου τυπώματος.

Πρόσφατα ξεκίνησες να ανανεώνεις πάλι το webcomic ECTOPIARY. Να αναμένουμε κάτι αντίστοιχο και για το COCHLEA & EUSTACHIA;

Και οι δύο ιστοσελίδες ανανεώνονται σε τακτική βάση: Το ECTOPIARY σε εβδομαδιαία και το C&E ανά δύο εβδομάδες. Ξεκίνησα επίσης να βγάζω σε επεισόδια δύο φορές την εβδομάδα το graphic novel CHLOE (που κέρδισε το Xeric Award το 2001). Είναι μπόλικα δωρεάν comics!

Δουλεύεις τώρα πάνω σε κάτι άλλο; Τι να αναμένουμε από εσένα στο εγγύς μέλλον;

Μόλις τελείωσα κάποια σχέδια (μαζί με μία στρατιά από άλλους φοβερούς καλλιτέχνες) για το νέο άλμπουμ της Amanda Palmer με τους The Grand Theft Orchestra. Είμαι επίσης στα μισά ενός σύντομου εξασέλιδου comic για την ανθολογία BLACK EYE 2, η οποία έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στη χρονιά.

Ελπίζω ότι σ’ ένα χρόνο (ή κάπου εκεί) θα έχω συγκεντρώσει τις πρώτες 50 σελίδες απ’ το webcomic COCHLEA & EUSTACHIA, που θα αποτελέσουν τον πρώτο τόμο μίας σειράς που θα εκδίδεται σε τακτικά διαστήματα. Τα βιβλία θα περιλαμβάνουν τα comics πλήρως χρωματισμένα.

Επίσης, με λίγη τύχη, ο πρώτος τόμος του ECTOPIARY θα είναι διαθέσιμος σε έντυπη μορφή κάπου κατά την ίδια περίοδο. Έχετε τα μάτια σας ανοικτά!

Από το webcomic ECTOPIARY

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

As if it wasn’t already difficult enough to create a world of your own, where all history, laws, and maybe natural phenomena we are accustomed to are vastly different, we have artists who take this challenging task one step further; they create a world where they not only choose to defy the laws of physics, but also opt to defy the laws of logic as well, providing us with some of the most authentically strange stories we are likely to have ever read.

On the other hand though, maybe these worlds and these stories aren’t meant to cater to everyone’s taste. This might explain why artists such as Hans Rickheit, this week’s guest, aren’t as popular as they ought to be in our mundane and grey world. This phenomenon surely isn’t due to lack of talent or – furthermore – lack of imagination, but due to factors that aren’t suitable for discussion here. This is because Rickheit has a great surplus of both talent and imagination, something that is evident in his works, which are unfortunately few in number.

The most characteristic of these works can be found in various series of mini comics he has published from time to time, mostly relying on his own means. The most famous of these series, CHROME FETUS, was recently collected by Fantagraphics in a single volume titled FOLLY: THE CONSEQUENCES OF INDISCRETION and constitutes a first-class opportunity for everyone desiring to visit Rickheit’s world, governed by images capable of haunting you with their brutality and stories that rarely make any sense at all. They are like small glimpses to a world different to our own, through a distorted scope, which is nevertheless controlled by the creator himself.

These short stories, though, comprise merely a part of his work. Rickheit has also published two graphic novels, CHLOE and THE SQUIRREL MACHINE – the first being a self-release, the second published through Fantagraphics. These two works (the first of which has been awarded a Xeric Award) can be considered as an unlimited access pass to his world. At the same time, his occupations include other forms of art (from illustrations to performance art) and also two serialized webcomics, ECTOPIARY and COCHLEA & EUSTACHIA, both of which can initiate even the most hesitant (from a financial perspective) of viewers to Rickheit’s world.

Of course, you can also read the following interview and enter this world through its creator himself, this week’s guest, Hans Rickheit.

Where does someone find the inspiration for such obscure stories and haunting images?

I am not certain if “inspiration” is the correct word. I am compelled to draw these comics. “Obscure” is another word that I’m not quite sure fits. These stories follow a certain pattern of logic that makes sense to me. I don’t have the vocabulary to explain how it works, that is why I draw them as comic strips.

I have to say that most of your images are capable of really staying in one’s head for a long time… Is this one of your goals or do they serve something else?

Someone once described my work as “being weird for the sake of being weird.” I do not view this as being a bad thing. In fact, I see it as a purpose unto itself. How can one produce images that possess a profound strangeness that persists no matter how many times you look at it? I do not claim to be successful at this, but it is one of my chief aims in producing these comics.

Do you prefer working on short stories or longer ones like THE SQUIRREL MACHINE?

Being intensely involved with a lengthy narrative that may take months or years to complete is very enjoyable to me. It seems to give a shape and purpose to my life. However, the shorter stories are enjoyable, too. Learning to be succinct is a virtue.

In what ways is your approach different when writing and illustrating a longer story?

Longer stories tend to have more character development and multiple layers of hidden story arcs that interweave and overlap. Although I tend to improvise my way through all my comics-making, I try to keep this in mind when drawing a large graphic novel. The shorter strips are mostly for fun and tend to be driven by the visual elements that I put in.

I have read that you make up your stories as you go along. What kind of surprises does such a method hold for its writer and when does he know when to end the story?

Most of the comics I make develop organically. If I were to script out a story in advance, the intended plot would change the minute I drew Page One, Panel One. The surprises come when I let the characters and picture run amuck on the paper with only the slightest guidance from my conscious sensibilities. The stories end when I’ve run out of things to say.

Do you feel that there is a “single explanation” for your stories or is there a different one for every reader (or in every read, for that matter)?

There is absolutely no intended meaning or message in any of the stories I make. I just draw them. It is the readers’ job to learn the meanings in these comics (and hopefully report those meanings to me. I’m curious!)

Can you describe your new book, FOLLY?

FOLLY is a compendium of the better selections from the CHROME FETUS mini-comics I self-published over the last two decades. There isn’t a conscious connective thread to the stories therein contained, except that some characters recur throughout, and many themes are repeated and replayed with different results. I would like readers to consider this a bedside companion, meant to be read in small doses and not all at once.

Is there anything new in there, for fans that already have read the CHROME FETUS mini series?

Much of what is in FOLLY has already appeared in the mini-comics. However, the experienced CHROME FETUS reader can enjoy the larger layout, better reproduction and the color sections, which were beyond my own production budget when I first printed them.

You have recently begun updating the ECTOPIARY webcomic again. Should we expect something similar for COCHLEA & EUSTACHIA too?

Both websites are being updated regularly; ECTOPIARY weekly and C&E bi-weekly. I’ve also begun serializing the graphic novel CHLOE (the 2001 Xeric Award Winner) twice a week. That is a lot of free comics!

Are you working on anything else right now? What should we expect from you in the near future?

I’ve just finished producing some artwork (along with an army of other amazing artists) for Amanda Palmer’s upcoming album with The Grand Theft Orchestra. I am also in the middle of a short six- pager for the comix anthology BLACK EYE 2, which is due out later this year.

I hope, in a year or so, to gather up the first 50 pages from the COCHLEA & EUSTACHIA webcomic and publish them as the first volume of a regularly occurring serial. The books will feature the comics in full-color.

Also, with luck, the First Volume of ECTOPIARY should be available in printed form at about the same time. Please remain alert!

From the ECTOPIARY webcomic.

[Translated by Alexandros Tsantilas]