INTERVIEW CORNER #98: Howard Chaykin

Πολλές φορές, έχω ακούσει για ιστορίες και comics που “σου μιλάνε”. Επιπλέον, έχω γίνει και ο ίδιος μάρτυρας σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν, διαβάζοντας ένα comic (δεν έχει σημασία κατά πόσο μου άρεσε ή όχι), το έχω ακούσει να “μου μιλάει”, είτε λόγω σεναρίου, είτε λόγω σχεδίου, είτε λόγω των θεμάτων που θίγει. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, μπορεί να συμβεί και δεν είναι σπάνιο. Σπάνιο, όμως, είναι ένα comic που… “σου φωνάζει”!

Μιλάω για την κατηγορία αυτή των comics που, εκτός από την καλογραμμένη ιστορία και το ενδιαφέρον σχέδιο, διαθέτουν και αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό που είναι ικανό να ξεχωρίσει αυτό το comic στο μυαλό σου. Φυσικά, κάθε φορά μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό και να μην εντοπίζεται εύκολα, θα το καταλάβεις, όμως, από το γεγονός ότι το συγκεκριμένο comic θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη σου – θα “σου φωνάξει”. Και θεωρώ πως ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Howard Chaykin, έχει βρει ένα είδος χρυσής συνταγής για τέτοια comics.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο πότε αυτή η συνταγή έφτασε στα χέρια του Chaykin. Μπορεί στην αρχή της καριέρας του, όταν εργάστηκε ως βοηθός καλλιτεχνών όπως ο Neal Adams και ο Gil Kane. Μπορεί αργότερα, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα μόνος του και εξασφάλισε δουλειά στη Marvel. Βέβαια, μπορεί να μη συνέβη ούτε τότε και όλα να ξεκίνησαν όταν, ελεύθερος από τους περιορισμούς που επέβαλλαν οι editors και το Comics Code Authority της δεκαετίας του ’70, δημιούργησε κάποιες πιο ενήλικες δουλειές για ανεξάρτητες εκδοτικές.

Όποτε κι αν ήταν αυτή η στιγμή, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Chaykin είχε αυτή τη συνταγή και την εφάρμοσε στο AMERICAN FLAGG!, μια φουτουριστική σειρά, επηρεασμένη (όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος) από τις pulp περιπέτειες, την επιστημονική φαντασία, ακόμη κι από τη jazz μουσική! To AMERICAN FLAGG! αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο (εμείς εδώ το ψηφίσαμε ως το #23 στη λίστα με τα καλύτερα comics των 80s), αλλά δεν ήταν παρά ένα από τα πρώτα του βήματα. Ακολούθησε ένα ακόμη project με έντονη φωνή, το revamp του THE SHADOW (στο #87 του ίδιου Top 100), για λογαριασμό της DC, το αρκετά προσωπικό TIME2 και το αποκλειστικά ενήλικο BLACK KISS (στο #97).

Η έντονη βία και σεξουαλικότητα του τελευταίου, μάλιστα, επιστρέφουν σύντομα στα ράφια από την Image, για την οποία ο Chaykin έγραψε και σχεδίασε το BLACK KISS 2! Φυσικά, ανάμεσα στο πρώτο BLACK KISS και σε αυτό που αναμένουμε έχουν μεσολαβήσει 24 χρόνια και οι επιτυχίες του Chaykin συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκειά τους. Από σειρές και χαρακτήρες που δημιούργησε ο ίδιος (AMERICAN CENTURY, CHALLENGERS OF THE UNKNOWN, PULP FANTASTIC), μέχρι πιο mainstream projects (HAWKGIRL, WOLVERINE, BLADE, PUNISHER, AVENGERS 1959), καθώς και τηλεοπτικές παραγωγές (MUTANT X, FLASH).

Πραγματικά, ο κατάλογος με τις δουλειές του είναι τεράστιος και αδικείται με απλές αναφορές, Χωρίς να καθυστερώ άλλο, λοιπόν, σας παραπέμπω στη σύντομη συνέντευξη του καλεσμένου αυτής της εβδομάδας, Howard Chaykin (η οποία θα ήταν πολύ βαρετή, χωρίς τη βοήθεια του Δημήτρη Σακαρίδη):

Σε έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις να εξερευνάς ενήλικη θεματολογία στα comics σου, ιδιαίτερα σε comics όπως το BLACK KISS. Στις περιπτώσεις αυτές, είναι δύσκολο να καταλάβεις πού πρέπει να θέσεις το όριο;

Δεν θα το έλεγα.

Ποια ήταν η έμπνευση για το AMERICAN FLAGG!; Μπορεί κάποιος να βρει πολλές επιρροές στο ίδιο το έργο, αλλά υπήρξε κάτι συγκεκριμένο, κάποιο γεγονός ή κάποια ιδέα που σε οδήγησε στο να δημιουργήσεις τον φουτουριστικό αυτόν κόσμο;

Τις ευχαριστίες σου για το AMERICAN FLAGG! στην κυβέρνηση του Reagan! Είχα σιχαθεί τόσο πολύ την κυνική ηλιθιότητα εκείνης της απαίσιας περιόδου και το αποτέλεσμα ήταν το FLAGG!.

Αν, υποθετικά μιλώντας, δημιουργούσες το AMERICAN FLAGG! τώρα, τι θα άλλαζες όσον αφορά την θεματολογία, το ύφος και την διάθεση; Ο κόσμος μας διαφέρει κατά πολύ σε σχέση με αυτόν του 1983, οπότε πώς θα έστηνες μια ιστορία όπως αυτή του FLAGG! στις αρχές του 2060, για παράδειγμα;

Δυστυχώς, δεν θα υπήρχαν πολλές διαφορές από άποψη θεματολογίας. Κάποιες λεπτομέρειες θα άλλαζαν, αλλά όπως είχε πει και ο Dwight Eisenhower, “τα πράγματα σήμερα μοιάζουν πολύ με το πώς ήταν πριν”.

Πολλά από τα πράγματα που “προέβλεψες” 30 χρόνια πριν, στο FLAGG! λίγο-πολύ πραγματοποιήθηκαν στα χρόνια που ακολούθησαν από την έκδοση του. Νιώθεις δικαιωμένος, λυπημένος, ή λίγο κι απ’ τα δύο εξίσου;

Τίποτα από τα δύο – το κάθε τι που υπήρχε στο βιβλίο μου φαινόταν σαν να είναι υπολογισμένο με απόλυτα λογικό τρόπο.

Θα σκεφτόσουνα το ενδεχόμενο να επιστρέψεις στο σύμπαν του FLAGG! με νέες ιστορίες;

Το σκέφτομαι τώρα.

Έχεις πει ότι το TIME2 είναι από τα αγαπημένα σου εγχειρήματα. Ποια είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες δουλειές σου;

Το ΤΙΜΕ2 αποτελεί μία κεκαλυμμένη επίθεση στην οικογένεια μου – που εκτυλίσσεται με φόντο ένα εναλλακτικό παρόν, σύμφωνα με το οποίο η Παγκόσμια Έκθεση του 1939/40 είχε προβλέψει σωστά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα: Τζαζ, σεξ, και αερόπλοια. Τι μπορεί κάποιου να μην του αρέσει;

Δεδομένου του ότι είσαι ο δημιουργός που έβγαλε τον Shadow απ’ το παραδοσιακό του περιβάλλον, πώς νιώθεις όσον αφορά χαρακτήρες (που η καριέρα τους μετράει δεκαετίες) που αναβιώνουν κάθε τρεις και λίγο;

Από τη στιγμή που το υλικό τους και είναι διασκεδαστικό και διαβάζεται, δε με νοιάζει. Οι χαρακτήρες αυτοί αποτελούν βασικές δομές που προορίζονται για αναδημιουργία και αναθεώρηση στο διηνεκές.

Πώς και αποφάσισες να κάνεις μια καινούργια ιστορία BLACK KISS έπειτα από τόσα χρόνια; Με ποιο τρόπο θα διαφέρει από την πρώτη;

Μου πρότειναν να κάνω μία συνέχεια ή ένα προοίμιο της ιστορίας, καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας. Εντέλει, πείστηκα να το κάνω, όταν διάβασα τον πρώτο τόμο των στίχων του Stephen Sondheim με τίτλο FINISHING THE HAT. Στην ανάλυσή του για τον ύμνο που κλείνει την πρώτη πράξη των FOLLIES, που ήταν μία από τις αγαπημένες μου σειρές από αυτόν τον δημιουργό, o Sondheim δήλωσε χωρίς ενδοιασμούς ότι το FOLLIES ήταν μία αφηρημένη και ελεύθερη μίμηση της καριέρας της Joan Crawford. Από εκεί κόλλησα και το μικρόβιο, οπότε κύριε Sondheim, σας ευχαριστώ για όλα.

Έχεις άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Αμέ. Πρώτα δείπνο, μετά να δουλέψω λιγάκι… α, εννοείς επαγγελματικά σχέδια. Θα αναβιώσω ένα κλασικό strip από το πρώτο τρίτο του 20ου αιώνα, ο τίτλος του οποίου θα ανακοινωθεί στο επονομαζόμενο San Diego Comicon – και περνάω τόσο καλά κάνοντας το BLACK KISS 2 σε θαυμάσια μαυρόασπρη έκδοση για την Image, που υπέγραψα για να κάνω κι άλλα δύο μαυρόασπρα έργα – δύο noir έργα εποχής: Το πρώτο θα είναι με δικό μου σενάριο και σχέδιο, ενώ στο δεύτερο θα κάνω την εικονογράφηση ενός σεναρίου που έχει γράψει ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Many times I’ve heard stories about comics that “speak to you”. Moreover, I myself have been witness to such instances where I’ve heard a comic (regardless of whether I liked it or not) “speak to me”, either because of the script, or because of its subject matter. So, it can happen and it isn’t all that rare. It is rare, however, to find a comic that… “screams at you”.

I’m talking about that category of comics that other than possessing a well-written story and interesting pencils, also possess this extra feature, that thing that making it possible for them to keep these comics stuck in your head. Of course, this can be different and not easily traceable each and every time, but you’ll be able to tell by the fact that that particular comic will be strongly etched upon your memory – it will “scream at you”. And I think that Howard Chaykin, this week’s guest, has found some sort of golden recipe for creating this sort of comics.

It is not at all easy to pinpoint when Chaykin came upon that recipe. Maybe this happened at the beginning of his career, when he worked as an artist assistant to the likes of Neal Adams and Gil Kane. Maybe it happened at a later point, when he made his first steps on his own and landed a job at Marvel. Maybe it didn’t happen then either, and it all began when, being free from restrictions imposed by editors and the Comics Code Authority during the ‘70s, he got to create some more adult-oriented works for independent publishing houses.

Regardless of when that moment came to pass, Chaykin had acquired that recipe at the start of the ‘80s and applied it to AMERICAN FLAGG!, a futuristic series influenced (as he himself has stated) by pulp adventures, science fiction, even by jazz music! AMERICAN FLAGG! has been proven highly successful (we ranked it #23 in our list of the best comics from the ‘80s), yet it was but one of his first steps. Another project followed, one that had its own strong voice, and that project was the revamp of THE SHADOW (#87 in that same list) for DC, the highly personal TIME2 and the exclusively adult-oriented BLACK KISS (at #97).

In fact, the strong violence and sexuality of that last one are soon going to return to the shelves through Image, for which Chaykin wrote and penciled BLACK KISS 2! Naturally, there have been 24 years between the first BLACK KISS and the one we’re waiting for and Chaykin continued being successful throughout that period, either from series and characters created by him (AMERICAN CENTURY, CHALLENGERS OF THE UNKNOWN, PULP FANTASTIC) or due to more mainstream projects (HAWKGIRL, WOLVERINE, BLADE, PUNISHER, AVENGERS 1959), even from TV productions (MUTANT X, FLASH).

Indeed, the list with his works is enormous and simply mentioning it will do it no justice. Without further delay, here’s this week’s guest’s, Howard Chaykin’s, short interview (which would’ve been rather boring without the aid of Dimitris Sakaridis):

We‘ve seen you exploring mature themes in your comics on many occasions, particularly in comics like BLACK KISS. In such occasions, is it difficult to know where to draw the line?

Not really.

What was the inspiration behind AMERICAN FLAGG!? One could probably find many influences in the work itself, but was there a specific thing, event or idea that led you to create this futuristic world?

You can thank the Reagan administration for AMERICAN FLAGG! I so utterly loathed the cynical nonsense of that awful time, and FLAGG! was the result.

Hypothetically, if you created AMERICAN FLAGG! now, what would you change in terms of themes, style and mood? Our world is a very different place than it was in 1983 so how would you go about setting a story like FLAGG!’s in the early, say, 2060s?

Unfortunately, thematically, there wouldn’t be much of a difference. Details would change, but to paraphrase Dwight Eisenhower, “Things today are more like they’ve ever been before.”

Many things you “predicted” 30 years ago, in FLAGG!, have become more or less real in the years that followed. Does that make you feel vindicated, sad, or a little bit of both?

Neither – everything in the book seemed like a perfectly logical extrapolation to me.

Would you consider returning to the FLAGG! universe with new stories?

I’m considering it now.

You have described the TIME2 project as one of your favorites. What are the elements that make it stand out from your other works?

TIME2 is a veiled attack on my family – told against a backdrop of an alternative present, as if the 1939/1940 World’s Fair had gotten the second half of the 20th century right. Jazz. Sex. Dirigibles. What’s not to love?

Considering that you are the creator who pulled The Shadow out of his traditional setting, how do you feel about characters (with decade-spanning careers) being revamped every now an then?

As long as the stuff is fun and readable, I couldn’t care less. These characters are templates, meant to be recreated and revived constantly.

How did you decide to make a new BLACK KISS story after all those years? In what ways will it be different from the first one?

I’ve been solicited for the past decade in regard to doing a sequel/prequel. What finally convinced me was reading the first volume of Stephen Sondheim’s lyrics, FINISHING THE HAT. In his discussion of the anthem which closes act one of FOLLIES, one of my favorite shows of his, he offhandedly remarked that it was a vague and loose pastiche of Joan Crawford’s career. That’s what gave me the germ, so thanks for everything, Mr. Sondheim.

Do you have any other plans for the immediate future?

Sure. First dinner, then a little work… Oh, you mean professionally. I’m going to be reviving a classic comic strip character of the first third of the 20th century, the title of which will be announced at the so called San Diego Comicon – and I’ve been having such a wonderful time doing BLACK KISS 2 in glorious black and white for Image, that I’ve signed on to do two more black and white pieces – two period noirs, one of which I’ll write and draw, the other I’ll be illustrating a script by one of my favorite writers.

[Translated by Alexandros Tsantilas]