The Strange Case Of Mr. Lordson

Όταν κανείς γράφει συνέχεια για το ίδιο θέμα, πολλές φορές εγκλωβίζεται σε αυτό και βάζει το μυαλό του να δουλεύει πάνω σε ένα στενό μονοπάτι, προσέχοντας να μην ξεφύγει ούτε λίγο. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε κάποιον που διαβάζει για ένα συγκεκριμένο θέμα, ή σε κάποιον που ασχολείται με ένα συγκεκριμένο θέμα. Έτσι, λοιπόν, σήμερα θα μιλήσουμε για έναν μουσικό, τον Aaron Lordson, και πώς μπορεί κάτι φαινομενικά άσχετο να σου δώσει ιδέες για το θέμα με το οποίο ασχολείσαι. Αν παρ’ όλα αυτά, επιμένετε να θέλετε να διαβάσετε αυστηρά κάτι που να έχει να κάνει με comics, υπάρχουν ένα σωρό θαυμάσια άρθρα εδώ γύρω.

Περνούσα έξω από το παλιό δημαρχείο της Πράγας, όταν άκουσα κάποιον να παίζει κιθάρα και να τραγουδάει. Είχε πολύ ωραία φωνή, αναμφισβήτητα, μα βιαζόμουν να πάω στο μουσείο του Μουχά και δεν έδωσα περισσότερη σημασία. Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να γράψω και ένα post για τον Alfons Moucha, καθώς κι εκείνος αποτελεί εξαιρετικό υλικό για ιδέες, αλλά προς το παρόν, ας μείνουμε στο θέμα μας.

Την επόμενη μέρα, περνώντας από έναν κεντρικό δρόμο (ακόμη κι αν η ζωή μου εξαρτόταν από αυτό, δεν θα μπορούσα να θυμηθώ το όνομά του), κοντά στο σταθμό του Můstek, άκουσα την ίδια βαθειά φωνή. Μιας και δεν βιαζόμουν, είπα να κάτσω λίγο να δω γιατί τόσος κόσμος ήταν μαζεμένος γύρω από έναν τύπο που έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε, σε ένα δρόμο της Πράγας. Είχε κάτι διαφορετικό από τους δεκάδες άλλους τύπους με κιθάρα που είχα συνανστήσει στους δρόμους της Πράγας. Μπορώ να πω ότι είχε κάτι διαφορετικό από τύπους με κιθάρα που είχα συναντήσει οπουδήποτε. Ας πω ότι είχε κάτι πιο “επαγγελματικό”, ελλείψει καλύτερης λέξης.

Όσο στεκόμουν εκεί και τον άκουγα, με πλησίασε μια κοπελίτσα και μου έδωσε ένα flier “για να τον βρω στο internet”. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω street musician να έχει κάποια σελίδα, συνήθως MySpace ή Facebook Page, αλλά τις περισσότερες φορές, έχουν απλά ένα χαρτί μπροστά τους που γράφει τη διεύθυνση, ενώ το να μου μοιράζει φυλλαδιάκι η βοηθός του, το συναντώ πρώτη φορά. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά αγόρασα και ένα cd του.

Φυσικά, το πρώτο πράγμα που έκανα, όταν γύρισα σπίτι, ήταν να ψάξω να τον βρω. Ομολογώ ότι περίμενα να δω ένα όχι τόσο καλαίσθητο site και πατώντας, σχεδόν χαιρέκακα, το enter, με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Όπως θα δείτε και μόνοι σας, το site όχι μόνο δεν είναι ακαλαίσθητο, αλλά είναι πολύ επαγγελματικά χτισμένο. Οι web designers της παρέας ας με συγχωρήσουν αν λέω βλακείες, μιλώ όσο φτάνει η γνώση και η αισθητική μου. Παρατηρήστε ότι διαθέτει press kit, δείγματα από τη μουσική του, links για εμφανίσεις που έχει κάνει, καθώς και ένα ημερολογιο, όπου αναφέρει τα μέρη στα οποία θα εμφανιστεί. Επίσης, διαθέτει ηλεκτρονικό κατάστημα, από όπου κανείς μπορεί να αγοράσει τα cd του, αλλά και να αγοράσει επιλεκτικά mp3. Έξτρα κουτσομπολιό, που μάλλον ενδιαφέρει άλλους που ασχολούνται με τέτοια πράγματα εδώ μέσα, είναι ότι ξεκίνησε την καριέρα του ως γυναικολόγος.

Γιατί τέτοιο ενδιαφέρον για τον κύριο Lordson, λοιπόν; Μα είναι προφανές, έτσι δεν είναι; Ο άνθρωπος ξέρει πώς να πλασάρει τον εαυτό του. Κάποιος που βλέπει το site του, δεν έχει την εικόνα ενός τύπου που παίζει μουσική στο δρόμο για πενταροδεκάρες. Προφανώς δεν κάνει μόνο αυτό. Με μια ματιά στο gallery που έχει στο site του, μπορεί κανείς να δει ότι οι εμφανίσεις του περιλαμβάνουν από συναυλίες με ολόκληρη ορχήστρα, μέχρι γάμους. Ο ίδιος λέει ότι πιστεύει σε μια μορφή προώθησης μέσω του διαδικτύου και του “word of mouth” και απ’ ότι φαίνεται, αυτό έχει αποτέλεσμα. Ναι, δε λέει κανείς ότι ο Lordson θα είναι ο επόμενος που θα εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής (αν και ποτέ δεν ξέρεις), μπορεί όμως να μην είναι αυτός ο στόχος του. Κάποιοι άνθρωποι δεν ονειρεύονται να γεμίζουν στάδια, τους φτάνει να κάνουν αυτό που αγαπούν και να εξασφαλίζουν τα προς το ζειν.

Στο κεφάλι μου έκανα μια περίπλοκη αλληλουχία συλλογισμών, για το πώς το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να γραφτεί για έναν καλλιτέχνη. Για κάποιον που φτιάχνει comics. Τη λέω περίπλοκη, όχι γιατί πιστεύω πως η διάνοιά μου είναι μεγαλύτερης πολυπλοκότητας από του κοινού θνητού, μα όταν προσπάθησα να διατάξω τα δάχτυλά μου να πατήσουν τα κατάλληλα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο, ώστε οι συλλογισμοί αυτοί να μεταφερθούν στην οθόνη σας, δεν τα κατάφερα.

Ίσως, όμως, αυτό που θέλω να πω να είναι και εξαιρετικά απλό. Δεν χρειάζεται να περιμένετε τον σούπερ-εκδότη να έρθει να σας χτυπήσει την πόρτα, με ένα χαρτοφύλακα γεμάτο λεφτά, για μια και μόνο σελίδα σας. Ειμαι σχεδόν βέβαιος ότι αυτό δεν συνέβαινε ποτέ, έτσι κι αλλιώς. Υπάρχουν, όμως, πολλοί τρόποι να “πουλήσει” κανείς τον εαυτό του. Κάποιοι μπορεί να είναι και πρωτότυποι. Αυτούς αναζητήστε…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Sd9usrnTAz8[/youtube]