SNAPSHOT REVIEWS 02-08-12

THE LEAGUE OF EXTRAORDINAY GENTLEMEN: CENTURY – 2009
Writer: Alan Moore
Artist: Kevin O’ Neill
Top Shelf/Knockabout Comics

Και να που ολοκληρώθηκε και το CENTURY, με το τρίτο τεύχος, το οποίο τοποθετείται (χοντρικά) στην εποχή μας. Το τέλος του κόσμου είναι πλέον κοντά και τίποτε δε μοιάζει να μπορεί να σταματήσει τον ερχομό του Αντίχριστου. Όσοι έχουν μείνει από τη League, θα προσπαθήσουν να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν τον κόσμο και τους εαυτούς τους.

Νομίζω πως το LEAGUE OF EXTRAORDINARY GENTLEMEN είναι το λιγότερο αγαπημένο μου comic του Moore, από όσα έκανε στο πάλαι ποτέ ABC line. Το βρίσκω μια υπέροχη σπαζοκεφαλιά, ένα πάζλ αναζήτησης αναφορών κάθε είδους λογοτεχνίας και κουλτούρας, αλλά ομολογώ πως οι γνώσεις μου δεν είναι τέτοιες, ώστε να πιάσω πάνω από το 5% των αναφορών και να κατορθώσω, έτσι, να απολαύσω την ανάγνωση του comic.

Σε κάθε περίπτωση, ίσως γιατί οι αναφορές εδώ είναι πιο σύγχρονες, ή επειδή αναγνώρισα κάποιες από αυτές (αν και με προβληματίζει αρκετά το πώς βρέθηκε ο συγκεκριμένος χαρακτήρας να παίζει το ρόλο του “από μηχανής θεού”), ή ίσως επειδή μιλάμε για το τεύχος όπου κλείνει η ιστορία, νομίζω πως το συγκεκριμένο το διασκέδασα πολύ περισσότερο από τα προηγούμενα δυο.

LOST DOGS
Writer/Artist : Jeff Lemire
Top Shelf

Όχι, δεν είναι παρωδία του LOST GIRLS με ζώα που μιλάνε… ΤΟ LOST DOGS είναι η πρώτη δουλειά του Jeff Lemire και έχει να κάνει με έναν γιγαντόσωμο αγρότη, που σε μια επίσκεψη στην πόλη με την οικογένεια του, γίνεται θύμα επίθεσης μιας συμμορίας.

Μακριά από τις πρόσφατες δουλειές του στη DC και πολύ πιο κοντά στο ESSEX COUNTY, το LOST DOGS είναι η δουλειά ενός δημιουργού που δεν έχει βρει ακόμη το δρόμο του, αλλά καταφέρνει να βγάλει στο χαρτί την έντονη προσωπική του ανησυχία. Παχιές γραμμές, σχέδιο αρκετα χοντροκομένο, αλλά και ιδιαίτερα δυναμικό, και ένα comic που μπορεί να μην είναι η καλύτερη στιγμή του δημιουργού του, αλλά σίγουρα έχει “ψυχή”.

Αν σας αρέσουν οι πρόσφατες δουλειές του Lemire στη DC και τον γνωρίσατε μέσα από αυτές, τότε μάλλον το LOST DOGS δεν είναι για εσάς. Είναι μια δουλειά πιο άγαρμπη και πιο προσωπική… Από την άλλη, αν έχετε διαβάσει και εκτιμήσει το ESSEX COUNTY, δε χάνετε τίποτε να του δώσετε μια ευκαιρία.

THE MIGHTY THOR ANNUAL #1
Writer: J.M. DeMatteis
Artist: Richard Elson
Marvel Comics

Διαβάζοντας αυτό εδώ το annual, η βασική μου σκέψη ήταν το πόσο πολύ έχει επηρεάσει ο DeMatteis τον τρόπο γραφής στα mainstream comics και, κυρίως, στη Marvel. Όταν σκεφτόμαστε συγγραφείς που επηρέασαν τα comics των δυο τελευταίων δεκαετιών, αναφερόμαστε κυρίως στους Frank Miller και Alan Moore και στο πως οδήγησαν σε ένα κύμα (κακογραμμένων κυρίως) σκοτεινών comics. Νομίζω, λοιπόν, πως συχνά αμελούμε το κατά πόσο η (συχνά αποτυχημένη) “σύγχρονη λυρική γραφή”, στα υπερηρωικά comics, οφείλεται στον DeMatteis.

Ο Scrier, ένα ον με δυνάμεις της τάξης του Galactus, θα μπλέξει στην αέναη μάχη του με τον The Other, τον Silver Surfer, τον Thor, αλλά και τον ίδιο τον Galactus. Θα ακολουθήσει κλωτσοπατινάδα που θα δοκιμάσει της αντοχές του σύμπαντος μας και θα κινήσει το ενδιαφέρον του Watcher.

Το artwork του Elson νομίζω πως οι περισσότεροι θα το έβρισκαν αρκετά καλύτερο από ότι το βρήκα εγώ (οι εκφράσεις των προσώπων με χάλασαν αρκετά). Από την άλλη, με κέρδισαν οι συχνά κάπως υπερβολικοί, αλλά πάντοτε ενδιαφέροντες και καλογραμμένοι μονόλογοι κοσμικών (αλλά και ανθρώπινων) διαστάσεων, από την πένα του DeMatteis, για μια επική διαστημική μάχη.

Δεν διαβάζω κανέναν από τους εμπλεκόμενους τίτλους (δεν είμαι καν σίγουρος ότι η συγκεκριμένη ιστορία “δένει” με κάποια άλλη), εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά αυτό δε με εμπόδισε από το να καταλάβω τι γίνεται και να ευχαριστηθώ το συγκεκριμένο comic.

POPEYE #3
Writer: Roger Langridge
Artist: Tom Neely
IDW

Είχα ιδιαίτερη προσμονή για αυτό το τεύχος. Τα δυο πρώτα τεύχη του POPEYE ήταν τόσο καλά, που με έκαναν να περιμένω με αγωνία τη συνέχεια. Ο Langridge είχε γράψει κάπου (στο blog του, στο Twitter του; Δε θυμάμαι… μάλλον δεν είμαι και τόσο καλός stalker τελευταία…) ότι είναι ιδιαίτερα περήφανος για αυτό το τεύχος, ενώ το artwork έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Tom Neely.

Και δεν απογοητεύτηκα καθόλου.

Ο Wimpy, με τα συνήθη καμώματα, μπλέκει σε έναν αγώνα μποξ με έναν αήττητο μασκοφόρο. Θα καταφέρει ο Popeye να τον βοηθήσει, προπονώντας τον, ή θα χρειαστεί να μπλέξει και αυτός στον αγώνα;

Χορταστικό, αστείο και πνευματώδες, το τρίτο τεύχος του POPEYE. Τρελές ατάκες, απίθανος ρυθμός, εξαιρετικό σχέδιο, σε ένα comic που είναι τόσο καλό όσο θα ήθελα να είναι και που βρίσκεται στην κορυφή αυτών που διαβάζω κάθε μήνα.

STREAKERS
Writer/Artist: Nick Maandag
Mad Dog Comics

Πόσο καλύτερη διαφήμιση μπορεί να έχει κάποιος για το comic του, από το να κερδίσει θετικά σχόλια από δυο μεγάλους σύγχρονους δημιουργούς, όπως ο C|hester Brown και ο Seth. Kάτι τέτοιο, για εμένα, αποτελεί την απόλυτη εγγύηση για ένα comic, ακόμη και αν αυτό μιλάει για την όχι και τόσο συμπαθή κατηγορία ανθρώπων που είναι streakers (κάποιοι δηλαδή που γδύνονται και τρέχουν γυμνοί σε δημόσιους χώρους και θεάματα).

Τρεις άνθρωποι αποτελούν το streakers club της πόλης τους και τα κίνητρα τους μπορεί εύκολα να τα αμφισβητήσει κανείς. (Το θεωρούν μιας μορφής τέχνη; Το κάνουν για να γνωρίσουν φοιτήτριες του τοπικού κολεγίου; Ή έιναι απλά επιδειξίες;)

Η ιστορία τους είναι δοσμένη με ιδιαίτερο χιούμορ από τον δημιουργό του comic, ο οποίος, με λιτές γραμμές, μας αποκαλύπτει τον κόσμο των πρωταγωνιστών, με κάποιες στιγμές δόξας, αλλά και κάποιες άλλες, καθημερινής μιζέριας. Έξυπνο, αστείο και ανθρώπινο, το STREAKERS ήταν μια ευχάριστη αλλαγή από τα συνηθισμένα.