SNAPSHOT REVIEWS 06-09-12
GAMBIT #1
Writer: James Asmus
Artist: Clay Mann
Marvel Comics
Η τελευταία φορά που ο δημοφιλής Gambit πρωταγωνιστούσε σε δικιά του μηνιαία σειρά ήταν το 2004. Οκτώ χρόνια μετά, ο Remy Lebeau βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο, μετά απο σχετική αφάνεια και συγγραφική κακοδιαχείριση.
Με background την Νέα Υόρκη, και όχι ευτυχώς τη Νέα Ορλεάνη, βλέπουμε τον τυχοδιώκτη Gambit να αφήνει στην άκρη τον μανδύα του ήρωα και να γίνεται αυτό που πάντα ήταν. Κλέφτης. Ο James Asmus δεν έχει ακόμα να δείξει πολλές δουλειές στα comics. Μετά απο διάφορες επιτυχημένες δοκιμές στη Marvel (GENERATION HOPE #13-17, ESCAPE FROM NEGATIVE ZONE ANNUALS), το GAMBIT είναι η πρώτη του μηνιαία προσπάθεια. Το πρώτο τεύχος θυμίζει αρκετά τις φόρμες που πατάνε ταινίες του ύφους MISSION IMPOSSIBLE και JAMES BOND, με τα γνωστά gadgets, τις μοιραίες γυναίκες και τα witty banters.
Για τον Clay Mann (X-MEN LEGACY, X-MEN: AGE OF X, MAGNETO NOT A HERO) έχω ξαναγράψει στο παρελθόν και το σχέδιο του συνεχίζει να μου ασκεί την ίδια γοητεία. Ο Gambit που σχεδιάζει θα κάνει σίγουρα “γκελ” στο γυναικείο κοινό. Αυτο δε σημαίνει ότι είναι όλα τέλεια, αλλά την ευθύνη για τα όποια λάθη την ρίχνω αποκλειστικά στον inker και colorist της σειράς που μουντζουρώνουν το τελικό αποτέλεσμα.
Η χαρακτηριστική προφορά του Remy LeBeau απουσιάζει. Αυτό μπαίνει αυτόματα στη στήλη με τα πλην, καθώς πρόκειται για μια σειρά αποκλειστικά για fans του ήρωα. Kαι οι fans δεν ξεχνούν… ούτε συγχωρούν.
CAPTAIN MARVEL #1
Writer: Kelly Sue DeConnick
Artist: Dexter Soy
Marvel Comics
Η επόμενη πρεμιέρα του μήνα ανήκει στην Carol Danvers aka Ms Marvel, aka Binary, aka Warbird και από σήμερα aka Captain Marvel. Τόσα πολλά ονόματα προδίδουν ένα προβληματικό παρελθόν για την ηρωίδα και την εκάστοτε θέση που έχει (ή θέλουν κάποιοι να έχει) στο Marvel Universe.
Η Kelly Sue DeConnick, που το όνομα της εμφανίζεται παντού τελευταία (θα αναλάβει το AVENGERS ASSEMBLE από τον Bendis, το GHOST της Dark Horse κ.ά.), αναλαμβάνει την κεντρική πια ηρωίδα της Marvel και δίνει πολύ καλά δείγματα γραφής σε αυτό το πρώτο τεύχος. Βρίσκει εύκολα τη δυναμική προσωπικότητα της Carol, διανθίζει με καλόγουστο χιούμορ και κάνει και την έρευνα της στο παρελθόν της ηρωίδας, ξεθάβοντας φίλους απο την πρώιμη εποχή της ηρωίδας.
Ο Dexter Soy είναι ο νεότερος καλλιτέχνης της λεγόμενης “εισβολής των Φιλιππινέζων” στα αμερικάνικα comics. Μάλιστα, αυτή είναι η δεύτερη μόλις δουλειά του, μετ;a το ARMY OF TWO της IDW, και κατευθείαν αναλαμβάνει μεγάλο τίτλο της Marvel. Όχι αδίκως, καθώς ο Soy φαίνεται ότι έχει τεράστιο ταλέντο, διαφορετικό στιλ και πολύ δυναμικό σχέδιο. Το τεύχος έχει τις ατέλειες του, αλλά νομίζω ότι, εφόσον πρόκειται για νεοεισερχόμενο τίτλο, θα τις συγχωρέσω. Μεγάλο φάουλ το εξώφυλλο, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την αισθητική του σχεδίου του Dexter Soy, με αποτέλεσμα να πισωπατάει κανείς αν ξεφύλλισει το τεύχος με βάση το εξώφυλλο. Παραθέτω μια εικόνα για να κρίνετε και μόνοι σας.
Υ.Γ: Τη νέα στολή την βρίσκω απίθανη. Είχα βαρεθεί την ποσότητα σάρκας που έπρεπε να δείχνει κάθε φορά η Ms Marvel.
BUTCHER BAKER, RIGHTEOUS MAKER #8
Writer: Joe Casey
Artist: Mike Huddleston
Image Comics
Ένα από τα καλύτερα, πιο εξωφρενικά και απερίγραπτα comics του 2011 έφτασε στο τέλος του. Μετά απο μια δεκάμηνη καθυστέρηση, κυκλοφόρησε το 8ο τεύχος της σειράς που στον αρχικό σχεδιασμό δεν αποτελούσε το τέλος της σειράς. Όμως, κάποιες “δημιουργικές” διαφορές μεταξύ των Joe Casey και Mike Huddleston έφεραν πιο γρήγορα τον επίλογο αυτό.
Προσωπικά, θεωρώ το γεγονός ευτυχές. Όχι τον τσακωμό, φυσικά, αλλά το τέλος της σειράς. Πρώτον, γιατί η σειρά κατάφερε να τελειώσει. Πόσες και πόσες σειρές έχετε που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, ειδικά σειρές που αγαπήσατε πολύ, όπως εγώ το BUTCHER BAKER; Δεύτερον, γιατί τελείωσε εκεί όπου έπρεπε, στην κορυφή της, και για να λέμε και την αλήθεια, θεωρώ ότι δε σήκωνε συνέχεια αυτή η ιστορία.
Μια σειρά που ξεπέρασε πολλές φορές το όρια του θράσους, με ήρωες όπως ο φρενοθρησκόληπτος Jihad Jones, το ερμαφρόδιτο, φιλοσοφικό, συμπαντικό ον Absolutely, oι Jay Leno και Dick Chenney ως η Κυβέρνηση και φυσικά ο συνταξιούχος “μαμιάς” υπερήρωας που δεν μπορεί να “ολοκληρώσει” πια, Butcher Baker. Ένα exploitation comic, τύπου Grindhouse, όπου τα όρια του κοινώς αποδεκτού δεν υφίστανται και ισοφαρίζει στο σκορ τα gratuitous boob shots των superhero comics με αμέτρητο αριθμό gratuitous dick shots (dibs στον όρο…!). Αποκορύφωμα, τα εκπληκτικά 4σέλιδα editorial παραληρήματα του Joe Casey στο τέλος κάθε τεύχους, που πολλές φορές επισκίαζαν και το ίδιο το comic.
Το BUTCHER BAKER στερείται λογικής εξήγησης και ανάλυσης και αποτελεί μια αναγνωστική εμπειρία. Βρείτε τα τεύχη ή την collected edition, δεν έχει σημασία. Αποκτήστε το!
DEADPOOL KILLS THE MARVEL UNIVERSE #1 -4
Writer: Cullen Bunn
Artist: Dalibor Talajic
Marvel Comics
Έχοντας ελαφρώς ξεφύγει σήμερα απο τον ορισμό του Snapshot Review, θα γίνω πιο λακωνικός στην συγκεκριμένη σειρά, εφόσον ο τίτλος μου κάνει χαλάστρα και είναι απόλυτα επεξηγηματικός. Ο Deadpool σκοτώνει το Marvel Universe… και όταν λέμε όλο, εννοούμε όλο (δεν άντεξα)!
Με μέτριο σχέδιο και κάτω του μετρίου σενάριο, αυτή η σειρά έρχεται να ικανοποιήσει τα χαιρέκακα – και μόνο – συναισθήματα σου, βλέποντας τους αγαπημένους σου και μη ήρωες να πεθαίνουν ένας, ένας, με σαδιστικό τρόπο. Το καλύτερο που έχει να προσφέρει αυτή η σειρά είναι τα υπέροχα painted εξώφυλλα της. Η μόνη προσδοκία που είχα, εάν είχα, ήταν ότι το χιούμορ τουλάχιστον θα με αντέμειβε, καθώς το υλικό προσφέρεται για dark, grim and gritty αστεϊσμούς, αλλά τίποτα.
Mόνο (…and that’s a big if) για hardcore Deadpool fans.
