STORM DOGS #1
Writer: David Hine
Artist: Doug Braithwaite
Image Comics
Το STORM DOGS είναι μία σειρά έξι τευχών της Image Comics που περιγράφεται ως science-fiction crime thriller. Η ιστορία εξελίσσεται σε έναν εξωπλανήτη, γνωστό και ως Amaranth. Λόγω του φυσικού του πλούτου, η τεχνολογία εκεί είναι τόσο περιορισμένη που η fancy ομάδα του Union θα αρκεστεί στις θνητές της δυνάμεις για να κάνει την έρευνά της σε μια σειρά φόνων.
Βλέποντας στο εσωτερικό του STORM DOGS για πρώτη φορά, οι καλλιτεχνικές μου κεραίες δέχονται ένα υπερβολικά θετικό σήμα και θα έλεγε κανείς πως το κατατάσσουν στην ευρωπαϊκή σκηνή. Γι’ αυτό μάλλον ευθύνονται οι γήινοι χρωματισμοί και οι πινελιές ακουαρέλας. Τα στερεότυπα, όμως, σταματούν να πιάνουν τόπο πολύ πριν την δέκατη σελίδα που γίνεται γνωστό το επιτηδευμένο gay-friendly κλίμα και οι ιδιότητες των μελών της ομάδας. Τίποτα από αυτά δεν είναι κακό φυσικά – σίγουρα, όμως, είναι… αμερικάνικο. Το εικαστικό μέρος του comic, πάντως, ξεπερνάει το αισθητικά όμορφο… μιας και το STORM DOGS έχει concept. Μπορούμε να διακρίνουμε στολές, κτίρια, πλοία, πλάσματα, τοπία και ένα σωρό άλλα πραγματάκια που το καθιστούν πραγματικά αυθεντικό.
Τι γίνεται, όμως, με την ιστορία; Καταρχήν, o Amaranth είναι ένας πλανήτης με ιδιαιτερότητες. Iδιαιτερότητες που επηρεάζουν άμεσα την πρωταγωνιστική ομάδα και τον στόχο τους… Γι’ αυτό κι αυτές παρουσιάζονται πολύ σωστά στο πρώτο τεύχος, δίνοντας μία πιο συμπαγή αίσθηση του πλανήτη, αλλά και μία αίσθηση σιγουριάς στην ανάγνωση. Δεν θα πω πολλά παραπάνω, εξάλλου υπόσχομαι πως, τελειώνοντας το πρώτο τεύχος, θα ξέρετε για την τεχνολογία του Union (aka iFingers), γιατί το comic ονομάζεται STORM DOGS, τι σημαίνει “Storm”, τι “Dogs”, ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές, αλλά και το τι πρόκειται να αντιμετωπίσουν.
Κάτι άλλο που παρατήρησα είναι πως, ενώ εικαστικά δίνει ρέστα στην αυθεντικότητα, σεναριακά τα παίρνει πίσω. Κάποια πράγματα μου δίνουν άμεσα την εντύπωση ότι έχουν φτιαχτεί βάσει “μυστικής” συνταγής. Κάτι σαν το παρεάκι του PROMETHEUS που πάει στην Pandora για να σώσει τον John Carter; Χειρότερο δε είναι πως μυρίζομαι ότι αυτό έγινε “τυχαία”. Μην τρομάζετε, όμως. Η αλήθεια όμως είναι πως το παραπάνω ούτε με απώθησε ούτε βλέπω πως θα παίξει ρόλο στην όλη πλοκή. Απλά, εδώ τα στερεότυπα έπαιξαν το ρόλο τους αρνητικά κι εγώ ως αναγνώστης έλαβα αυτές τις αναφορές.
Εν κατακλείδι, το STORM DOGS ξεκινάει ως ένα αρκετά δυνατό thriller, με ωραίες ιδέες, βαθύ concept και ωραίο σχέδιο. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα διαβάσω το επόμενο τεύχος και προτείνω να κάνετε κι εσείς το ίδιο… αφού φυσικά διαβάσετε το πρώτο!
