Scream, Misty! Scream!!!

Ακόμη και οι λιγότερο παρατηρητικοί επισκέπτες του site, θα έχουν αντιληφθεί τον αέρα ανανέωσης που έχουν φέρει στο Comicdom.gr oι νέοι συντάκτες. Αυτό που, ίσως, δεν είναι αμέσως σαφές, είναι το πόσο όμορφα νιώθει ένας από τους “παλιούς” (και μιλάω για τον εαυτό μου, αν και φαντάζομαι πως δεν είμαι ο μόνος) βλέποντας το νέο αίμα και τον τρόπο που ανανεώνει το site. Διαφορετικές απόψεις, άλλες οπτικές γωνίες και αναγνωστικές εμπειρίες, από συντάκτες που, ως επί το πλείστον, ανήκουν σε μια διαφορετική φουρνιά από τον υπογράφοντα…

Παρατηρώντας, λοιπόν, τους νέους συντάκτες, συνειδητοποιώ το πόσο τα πρώιμα αναγνώσματα του καθενός τον επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα, comics που έχει διαβάσει κανείς σε μιά “ευαίσθητη” ηλικία, τα βλέπει συχνα με μια επιείκεια και ίσως κάποια νοσταλγία. Ένα τέτοιο comic αποτελεί το έναυσμα για τούτο εδώ το post.

To SCREAM! ξεκίνησε (και ολοκλήρωσε) τη σύντομη πορεία του, το 1984. Έχοντας ως θέμα τον τρόμο και με editor τον φανταστικό χαρακτήρα Ghastly McNasty (συνηθιζόταν για τις βρετανικές ανθολογίες να έχουν για editor ένα φανταστικό πρόσωπο, που έδινε το δικό του τόνο… αντίστοιχο παράδειγμα είναι ο βραβευμένος με το Exceptional Contribution Comicdom Award, Tharg The Mighty, για το 2000ΑD). Λίγο το ιδιαίτερό του περιεχόμενο, λίγο (έτσι λέγεται, τουλάχιστον) κάποιες απεργίες στα γραφεία της εκδότριας IPC, εκείνο τον καιρό, και λίγο το γεγονός ότι οι πωλήσεις των βρετανικών comics είχαν αρχίσει να πέφτουν, οδήγησαν στο ξαφνικό κλείσιμο, με το 15ο τεύχος του, με αποτέλεσμα το SCREAM! να “απορροφηθεί” από το EAGLE (και συγκεκριμένα τη νέα, τότε, απόπειρα αναγέννησης του EAGLE), μια από τις σημαντικότερες βρετανικές ανθολογίες, που ξεκίνησε το 1982 και ολοκληρώθηκε το 1994.

Ανάμεσα στις ιστορίες του SCREAM!, ξεχωρίζουν δύο, οι οποίες και συνεχίστηκαν στο EAGLE. Η πρώτη είναι το MONSTER, που ξεκινά με έναν δωδεκάχρονο να θάβει τον πατέρα του, στην πίσω αυλή του σπιτιού του, και έχει να κάνει με το “τέρας” που κρύβεται στη σοφίτα. Τα credits στο πρώτο επεισόδιο φέρουν το όνομα του Alan Moore, αν και μόνο οι 4 πρώτες σελίδες είναι γραμμένες από τον, νέο τότε, συγγραφέα του SWAMP THING. Τα υπόλοιπα επεισόδια έχουν γραφτεί με ψευδώνυμο, από τον “μεγάλο” και πολυγραφότατο John Wagner (συν-δημιουργό του JUDGE DREDD). Η άλλη ιστορία ήταν το THE THIRTEENTH FLOOR, με τον μισότρελο υπολογιστή μιας πολυκατοικίας να τιμωρεί όσους το αξίζουν, στέλνοντας τους στο τρομακτικό 13ο πάτωμα. Οι ιστορίες ήταν γραμμένες από τους συνήθεις υπόπτους, John Wagner και Alan Grant, ενώ για το εφιαλτικό (in a good way) artwork, είναι υπεύθυνος ο εξαιρετικός José Ortiz.

Αργότερα, κυκλοφόρησαν κάποια “Summer Specials”, που συγκέντρωναν (από όσο γνωρίζω) παλαιότερο υλικό, ενώ σχετικά πρόσφατα υπήρξαν τρια συμπαθητικά – και δωρεάν – fan made tributes, με τίτλο HALLOWSCREAM!, τα οποία μπορείτε να βρείτε στην πολύ πλούσια σε υλικό και πληροφορίες ιστοσελίδα BACK FROM THE DEPTHS, που δημιουργήθηκε από φίλους του SCREAM!. Το πιο ενδιαφέρον, βέβαια, είναι πως στο gallery του BACK FROM THE DEPTHS, μπορείτε να βρείτε και ολόκληρα τα 15 original τεύχη και να διαβάσετε τις ιστορίες αυτής της ανθολογίας, η οποία πρόλαβε να αφήσει το στίγμα της, παρά τη σύντομη ζωή της.

Ανάλογου περιεχομένου ήταν και το MISTY, το οποίο, όμως, απευθυνόταν σε κορίτσια. Ξεκίνησε το 1978 και διήρκησε 101 τεύχη, πρωτού “απορροφηθεί” από το TAMMY (εμπνευστής και πρώτος editor του ΤΑΜΜY ήταν ο Gerry Finlay-Day, δημιουργός του ROGUE TROOPER). Editor του MISTY ήταν ο Pat Mills (editor και δημιουργός του 2000AD) και σαν αποτέλεσμα, το περιοδικό χαρακτηρίζεται ως “2000AD για κορίτσια”, με το science fiction στοιχείο να έχει αντικατασταθεί από το horror. Ενδεικτικά αναφέρω πως έμπνευση για το MISTY ήταν οι ταινίες CARRIE  και AUDREY ROSE, ενώ μπορείτε να πάρετε μια καλή γεύση σε ένα σχετικό post που έγραψε στο blog του ο Pat Mills.

Και σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα φίλων του comic, όπου μπορεί κανείς να μάθει κανείς περισσότερα και να διαβάσει κάποιες ιστορίες του τίτλου (έχοντας την έγκριση της Egmont, που διατηρεί τα δικαιώματα).

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω κάποιες παρατηρήσεις-σκέψεις που έκανα, όσο συγκέντρωνα το υλικό μου για αυτό το κείμενο

– Πριν περίπου ένα χρόνο, ο Mills έδειχνε, σε συνεντεύξεις του, να κινείται ενεργά για τη δημιουργία ενός νέου comic, που να απευθύνεται σε νεαρά κορίτσια. Στην τωρινή του αναφορά, το μόνο που έκανε ήταν να αναφέρει ένα facebook group, που ζητά την επιστροφή της MISTY. Μάλλον η ιδέα του δε βρήκε κάποια ανταπόκριση.

– To MISTY, στο ξεκίνημα του, πουλούσε  περίπου 170.000 τεύχη εβδομαδιαία! Το 2000AD 220.000 και το TAMMY 250.000 αντίτυπα. Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά και εϊναι βέβαιο πως η αγορά των comics έχει αλλάξει κατά πολύ.

– Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό πως μια χούφτα ταλαντούχων ανθρώπων, με τρομερή δουλειά και επιμονή, είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργική έκρηξη στα βρετανικά comics, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και ως τα μέσα αυτής του ’80. Δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπω να συμβαίνει (μια μικρή ομάδα ανθρώπων να προσφέρει τόσα πολλά και να δημιουργεί σημεία αναφοράς με τη δουλειά της), αλλά είναι κάτι που εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει και να αποτελεί πηγή έμπνευσης.