TOP 100 CHARACTERS: 80-71

80. FONE BONE
Δημιουργός: Jeff Smith
Πρώτη εμφάνιση: BONE #1 (Ιούλιος 1991)

Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Fone Bone έχει όλα τα στοιχεία ενός αρχετυπικού ήρωα: είναι θαρραλέος, καλός, ευφυής, γενναιόδωρος, συναισθηματικός, λογικός, ψύχραιμος και έχει όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν έναν κοινό πρωταγωνιστή, σε μια all-ages περιπετειώδη ιστορία.

Το ζήτημα, όμως ,είναι ότι α) πολύ πριν τον Shrek, ο Fone Bone μπορεί να είχε τον εσωτερικό κόσμο του πρίγκιπα του παραμυθιού, αλλά όχι και την εξωτερική εμφάνιση, β) δεν παρουσιάστηκε κάπου στα μέσα του 20^ου Αιώνα, αλλά προς τα τέλη του, σε μία περίοδο όπου αντίστοιχα πρότυπα είχαν εκλείψει από τα ψυχαγωγικά Μέσα. Και όπως αποδείχθηκε από την επιτυχία του BONE, είχαν λείψει.

Ο Jeff Smith έχει δομήσει πολύ γερά τον συγκεκριμένο χαρακτήρα, και του έχει δώσει και δύο συνοδευτικούς χαρακτήρες, οι οποίοι συμπληρωματικά τονίζουν τα θετικά χαρακτηριστικά του Fone. Τον αναγάγουν σε πρότυπο, χωρίς να αποκλείουν την ταύτιση του αναγνώστη μαζί του, λόγω υπερβολικής εξιδανίκευσης: είναι μόνο ένα κλικ πιο “ήρωας” απ’ ότι πάνω-κάτω πιστεύει ο καθένας μας ότι είναι. Επιπλέον, ο Fone λατρεύει τον Moby Dick, το οποίο πάντα εξαγοράζει, για μένα, μερικούς πόντους αγάπης παραπάνω.

(Mυρτώ Τσελέντη)

79. BUDDY BRADLEY
Δημιουργός: Peter Bagge
Πρώτη εμφάνιση: COMICAL FUNNIES (1980)

Ο Buddy είναι από εκείνους τους χαρακτήρες που δεν συναντάς πλέον. Από εκείνους που έχουν χαθεί στο χρόνο, στην ομίχλη της γραφικότητας, που αν πετύχεις στο δρόμο, θα τον δεις, πιθανότατα, να φοράει τραγιάσκα και πολυκαιρισμένο παλτό και να γκρινιάζει για τα πάντα… Ή και όχι! Ενοχλητικός, ωχαδερφιστής, κακοδιάθετος, απαισιόδοξος και επιθετικός. Είναι από εκείνους που το proverbial συννεφάκι βρέχει πάντα πάνω από το κεφάλι τους.

Η ζωή του, η δουλειά του, οι σχέσεις του με τους συγκατοίκους του και την κοπέλα του (?), ακόμη και οι αντιδράσεις του σε καθημερινές καταστάσεις, είναι απολύτως φυσιολογικές, εάν ζεις μέσα σε μία γυάλα γεμάτη LSD!

Το πιο εξωφρενικό, όμως, είναι πως ο χαρακτήρας αυτός βασίζεται στον ίδιο τον Bagge και τις εμπειρίες του από τις σχέσεις και την οικογένεια του. Πάρτε, λοιπόν, μία δόση αυτοβιογραφίας, βάλτε και μία πρέζα υπερβολής (ή και δύο), προσθέστε σε αυτά και ένα απίστευτο cast από supporting characters και έχετε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες losers στην Ιστορία του Mέσου.

(Αντώνης Σουβατζής)

78. PUNISHER
Δημιουργοί: Gerry Conway, John Romita, Sr., Ross Andru
Πρώτη Εμφάνιση: AMAZING SPIDER-MAN #129 (Φεβρουάριος 1974)

Πιστεύω, ειλικρινά, ότι ο μόνος λόγος που ο Punisher είναι σε αυτή τη λίστα (και σε πολλές άλλες ανάλογες) είναι ο Stan Lee. Μπορεί ο Conway να είναι αυτός που ουσιαστικά τον δημιούργησε, μπορεί ο John Romita Sr., να πήρε το πρόχειρο σκίτσο του Conway και να έφτιαξε μια από τις πιο χαρακτηριστικές στολές στο Marvel Universe, αλλά ο Stan Lee του χάρισε το όνομά του. Ίσως η καριέρα του να ήταν πολύ σύντομη, εάν ο Conway επέμενε να κρατήσει το αρχικό όνομα που είχε σκεφτεί, The Assassin.

Πέρα από τη φύση του ως ήρωας, χωρίς υπερδυνάμεις, χωρίς μια τεράστια περιουσία πίσω του, ο Punisher πολεμούσε το έγκλημα μόνο με την εκπαίδευση και το άσβεστο μίσος του.  Είχε, όμως, και κάτι που οι υπόλοιποι του συναφιού του δεν είχαν: Οι σφαίρες και το μαχαίρι του δεν είχαν στόχο μόνο κακοποιούς με υπερδυνάμεις, απειλές από το διάστημα, ή εγκληματικές ιδιοφυίες τύπου Kingpin. Ο Frank Castle τιμωρούσε εξίσου βιαστές, ληστές, κάθε είδους μικροαπατεώνες, ακόμη και διεφθαρμένους πολιτικούς.

Η πτώση της δημοτικότητας του Punisher, συνέπεσε με την εποχή που η τηλεόραση ανέλαβε να δημιουργήσει εξίσου σκληρούς αντι-ήρωες, με τους οποίους μπορούσε να ταυτιστεί ο κόσμος και δεν είναι τυχαίο ότι ο χαρακτήρας επανήλθε στο προσκήνιο, όταν η Marvel αποφάσισε να τον μεταφέρει στο πιο “ενήλικο” imprint της.

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

77. DOCTOR MANHATTAN
Δημιουργοί: Alan Moore, Dave Gibbons
Πρώτη Εμφάνιση: WATCHMEN #1 (Σεπτέμβριος 1986)

Ο Dr. Manhattan είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες του WΑTCHMEN και μάλιστα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε αρκετά πράγματα για τον ίδιο και το παρελθόν του, μέσα από τη διάσημη σειρά. Ο ατομικός φυσικός Jonathan Osterman εξαϋλώθηκε ολοκληρωτικά, μετά από ένα εργαστηριακό ατύχημα, και λίγους  μήνες αργότερα, και ενώ η συνείδηση του κατάφερε να επιβιώσει από το ατύχημα, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα σώμα για τον εαυτό του.

Εκτός από το φωσφορίζον μπλε δέρμα που “κληρονόμησε” από το ατύχημα, ο Doctor Manhattan απέκτησε σωματική δύναμη, τον έλεγχο της ύλης σε υποατομικό επίπεδο, τηλεμεταφορά, μακροζωία και πολλές άλλες δυνάμεις, τις οποίες εκμεταλλεύτηκε, κατά κύριο λόγο, η Αμερικανική κυβέρνηση, στον Ψυχρό Πόλεμο και τον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά και μέσα από την ομάδα των Watchmen. Εξαιτίας αυτών των δυνάμεων, όμως, η οπτική που έχει αποκτήσει o Doctor Manhattan για τον κόσμο, τον απομακρύνει όλο και πιο πολύ από καθετί ανθρώπινο. Αυτό το γεγονός μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε βαθμό που ούτε ο ίδιος ο χαρακτήρας μπορεί να προβλέψει.

(Τάσος Κυριακίδης)

76. HELLBOY
Δημιουργός: Mike Mignola
Πρώτη Eμφάνιση: SAN DIEGO COMIC-CON COMICS #2 (Αύγουστος 1993)

Όλοι ξέρουμε τον Hellboy. Τον έχουμε δει σε comics, ταινίες, animation, αφίσες, λοιπά merchandise, καθώς και σε άπειρα ράφια κομιξάδικων. Ήρθε στη Γη το 1944, σε μια προσπάθεια των Ναζί προς επιστράτευση ενός δαίμονα πολεμιστή. Δυστυχώς (ή μάλλον, ευτυχώς), τα σχέδιά τους ανατράπηκαν, με το κατακόκκινο τέρας να τίθεται στην υπηρεσία της διεθνούς, μη κερδοσκοπικής οργάνωσης B.P.R.D. (Bureau for Paranormal Research and Defense), η οποία εκτός των μυθικών δαιμόνων, αντιμάχεται και τους ίδιους.

Η εξωτερική εμφάνισή του είναι μοναδική και χαρακτηριστική: Απόλυτα κόκκινο δέρμα, μαύρα μαλλιά με δυο κομμένα κέρατα να ξεπροβάλλουν από το μέτωπο, μακριά ερπετόμορφη ουρά και τεράστιο, πέτρινο χέρι, που αποτελεί κλειδί θύρας ξεχασμένων μυστικών και ανεξερεύνητης δύναμης.

Το σαρκαστικό του χιούμορ, η αστείρευτη δύναμή του και η πεισματική του πεποίθηση να σώζει την ανθρωπότητα από το μένος του κακού, είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του, που μας κάνουν να τον λατρεύουμε.

(Άρτεμις Στίγκα)

75. GREEN LANTERN (HAL JORDAN)
Δημιουργοί: John Broome, Gil Kane
Πρώτη Εμφάνιση: SHOWCASE #22 (Οκτώβριος 1959)

Ο Hal Jordan είναι ένα τυπικό παράδειγμα χαρακτήρα που αντικατοπτρίζει την εποχή του. Το re-imagining του Green Lantern στη Silver Age, δεν έχει να κάνει με μαγεία και μυστικισμό, αλλά με επιστημονική φαντασία και εξωγήινους. Είναι η διαστημική εποχή των 60s, όταν ο πιλότος Hal Jordan καλείται από τους Guardians of the Universe να προσχωρήσει στο Green Lantern Corps και να γίνει ένας από τους χιλιάδες προστάτες του σύμπαντος.

Όπλο του, το πανίσχυρο δακτυλίδι που μπορεί να δημιουργήσει οτιδήποτε επιτρέπει η φαντασία και η θέλησή του κατόχου του. Στο πέρασμα των χρόνων, ο Hal θα θρηνήσει την πόλη του, θα προσπαθήσει να καταστρέψει τον κόσμο (ως Parallax), θα σώσει τον κόσμο, ενώ θα αναλάβει μέχρι και το ρόλο του Spectre! Πάντα, όμως, θα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης, θα αμφισβητεί την εξουσία και δε θα “ψαρώνει” ούτε από τον Batman. Γιατί η δύναμη του Hal Jordan δεν είναι ότι δε νιώθει φόβο, αλλά ότι βρίσκει τη δύναμη να ξεπερνάει τους φόβους του.

(Γιώργος Ξύδης)

74. RAN TAN PLAN
Δημιουργός: Morris, René Goscinny
Πρώτη Εμφάνιση: SPIROU #1138 (Φεβρουάριος 1960)

Τον γνωρίσαμε στο πλευρό του “ανθρώπου που πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του” και, αργότερα (1987), απέκτησε τη δική του σειρά, με μότο “ο σκύλος που είναι πιο ηλίθιος κι από τον ίσκιο του”. Ο λόγος, βέβαια, για τον Ραντανπλάν, τον ανεγκέφαλο σκύλο-φύλακα του σωφρονιστικού ιδρύματος που συχνά φιλοξενεί τους Ντάλτον.

Ο γλυκός (πλην, όμως, μπετόβλακας) αυτός χαρακτήρας, μπερδεύει τους κατάδικους με μέλισσες (είναι και οι δύο στα ριγέ), τους αφήνει να δραπετεύουν ανενόχλητοι, επιτίθεται στα αφεντικά του, τρώει απίθανες ποσότητες χρημάτων (νομίζοντας πως είναι μιλφέιγ), προκαλεί ανατινάξεις, πλημμύρες, και, γενικότερα, αναποδογυρίζει καταστάσεις, με τρόπο μοναδικά βλακώδη, στην Ιστορία των comics.

Στη χώρα μας έχουν εκδοθεί 16 άλμπουμ του, από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ, από τα οποία 10 είναι αυτοτελείς ιστορίες, ενώ τα υπόλοιπα είναι συλλογές strips (με σαφώς κατώτερο χιούμορ, κατά τη γνώμη μου). Από το 1960, λοιπόν, ο αγαπημένος δευτεραγωνιστής διαλύει το μύθο του ιδιοφυούς αστυνομικού σκύλου (βλέπε: Ριντιντίν), κερδίζοντάς μας, παρά τις γκάφες του. Ή, μάλλον, ακριβώς χάρη σε αυτές.

(Iλάειρα Μισιρλιάδη)

73. DOCTOR STRANGE
Δημιουργοί: Stan Lee, Steve Ditko
Πρώτη Εμφάνιση: STRANGE TALES #110 (Ιούλιος 1963)

Στην, ίσως, πλέον σουρεαλιστική περίοδό του, ο Steve Ditko δημιούργησε, σε συνεργασία με τον Stan Lee, έναν χαρακτήρα του οποίου οι δυνάμεις δεν προέκυπταν ως αποτέλεσμα του atomic age των υπερηρώων, αλλά των πανάρχαιων μυστικιστικών τεχνών, αποδεικνύοντας ότι το σύμπαν της Marvel ήταν τόσο ένας κόσμος μαγείας, όσο και τεχνολογίας.

Ίσως, όμως, το πιο σημαντικό δομικό στοιχείο του χαρακτήρα που γεννήθηκε με το όνομα Stephen Strange, ήταν ότι έγινε ο Sorcecer Supreme του Marvel Universe, πηγαίνοντας κόντρα στην πρόβλεψη ότι η δύναμη διαφθείρει. Πριν γίνει ο Dr. Strange που γνωρίζουμε, ήταν ένας εγωπαθής νευροχειρουργός παγκόσμιας φήμης, η καριέρα του οποίου καταστράφηκε, μετά από ένα ατύχημα που πλέον του στερούσε τη δυνατότητα να χειρουργεί. Αποκτώντας μυστικιστική γνώση και συνεπαγόμενη δύναμη, ο Strange έκανε την επιλογή να θέσει εαυτό στην προστασία της ανθρωπότητας από την κακή χρήση της μαγείας.

Οι χαρακτήρες που έχουν τη δύναμη να κυριαρχήσουν στο ανθρώπινο είδος και αντ’ αυτού, επιλέγουν να το υπηρετήσουν, θα έχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση στο προσωπικό μου ηρωικό πάνθεον. (Αυτός είναι, εξάλλου, και ο σημαντικότερος λόγος που πάντα είχα – και θα έχω – πολύ ψηλά, σε αντίστοιχες λίστες, χαρακτήρες όπως ο Superman.)

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

72. VENOM
Δημιουργός: Jim Shooter & Mike Zeck (symbiote), David Michelinie & Todd McFarlane (character)
Πρώτη Εμφάνιση: AMAZING SPIDER-MAN #252 (Μάιος 1984), AMAZING SPIDER-MAN #299 (Απρίλιος 1988)

Μια ιδέα ενός αναγνώστη (με το όνομα Randy Schueller), η οποία αγοράστηκε από τη Marvel για 220 δολάρια, κατ’ οδηγία του τότε Editor, Jim Shooter, το εξωγήινο συμβιωτικό, αργότερα γνωστό ως Venom, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο SECRET WARS #8 (Δεκέμβριος 1984), το οποίο ωστόσο κυκλοφόρησε κάπου ένα εξάμηνο αφού ο Spider-Man είχε εμφανιστεί με τη νέα (μαύρη) στολή, στο AMAZING SPIDER-MAN #252.

Η κλασσική, μπλε και κόκκινη στολή του γίνεται κουρέλια στο Battleworld του Beyonder, στο πλαίσιο του SECRET WARS και o Peter Parker βρίσκει ένα μηχάνημα το οποίο πιστεύει ότι επισκευάζει στολές. Το συγκεκριμένο μηχάνημα, ωστόσο, κάνει κάτι τελείως διαφορετικό και από εκεί βγαίνει η μαύρη στολή. Η αιτιολογία του γιατί αυτή γίνεται μαύρη και άσπρη, ενώ μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή, είναι ότι ο Spider-Man θαυμάζει τη στολή της νέας Spider-Woman, Julia Carpenter.

Πολύ αργότερα, όταν ο Parker συνειδητοποιεί ότι η στολή είναι ζωντανή και προσπαθεί να τον αναγκάσει σε μόνιμη συμβίωση, εκείνος την αποβάλλει με τον εκκωφαντικό ήχο μιας καμπάνας (έχει αδυναμία στον ήχο και τη φωτιά). Ωστόσο, το συμβιωτικό βρίσκει ως νέο ξενιστή, τον άρτι απολυθέντα δημοσιογράφο της Daily Bugle, Eddie Brock, ο οποίος και γίνεται ο πρώτος που παίρνει το όνομα Venom.

(Ανδρέας Μιχαηλίδης)

71. THE DALTONS
Δημιουργοί: Morris, René Goscinny
Πρώτη εμφάνιση: SPIROU #966 (Οκτώβριος 1956)

Οι Daltons είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Αν και ομάδα, ο Joe κι ο Averell υπερισχύουν σαφώς. Απόδειξη είναι πως τα ονόματα William και Jack συχνά μας διαφεύγουν. Μια καλή περιγραφή τους είναι “τέσσερα αδέρφια με αυξανόμενο ύψος και αντιστρόφως ανάλογη ευφυΐα”. Τα  κύρια  χαρακτηριστικά τους είναι η κακία και η βλακεία. Ενώ ο οξύθυμος Joe έχει κίνητρο ύπαρξης τον θάνατο του Lucky Luke, ο Averell είναι ευτυχισμένος με λίγο (ή πολύ) φαγητό.

Οι Daltons που ξέρουμε και αγαπάμε, είναι τα άχρηστα ξαδέρφια των αληθινά κακών Dalton Gang. Ο Morris τους δημιούργησε μετά από πίεση των αναγνωστών, που απογοητεύτηκαν από τον πρόωρο ξεπάστρεμα των αρχικών. Η εμφάνισή τους συνέπεσε με τον όλο και πιο slapstick χαρακτήρα της βίας στο Lucky Luke, πράγμα που, ίσως, τους έκανε ακόμη πιο συμπαθείς. Αν και εγκληματίες, οι Daltons είναι, στην πραγματικότητα, ακίνδυνοι, καθώς ακόμη και χωρίς τον Lucky, καταφέρνουν αξιοθαύμαστα καλά να σαμποτάρουν τα ίδια τους τα σχέδια. Το σίγουρο είναι πως χωρίς αυτούς, ο Lucky Luke δε θα ήταν ο ίδιος, ή τουλάχιστον, το ίδιο απολαυστικός.

(Ελπίδα Παυλίτσεβιτς)