SNAPSHOT REVIEWS 20-12-12

WORLDS’ FINEST #6-7
Writer: Paul Levitz
Artists: Kevin Maguire & George Perez
DC Comics

Talk about an all-star cast! Τρεις αγαπημένοι δημιουργοί, σε έναν τίτλο. Θα μπορούσε να είναι μια 80s reunion (όχι ότι δε συνέχισαν να δημιουργούν οι άνθρωποι, αλλά τότε έκαναν το μεγάλο όνομα). Και όλα αυτά, σε έναν ταπεινό τίτλο, όπως το WORLDS’ FINEST (προσοχή που βάζετε την απόστροφο!). Το WORLDS’ FINEST είναι ένας, ας πούμε, spin-off τίτλος του EARTH-2, που αφηγείται τις περιπέτειες της Huntress και της Power Girl, που μεταφέρθηκαν από την Earth-2 στο main universe της DC. Αυτού του είδους οι τίτλοι, με τις συνεργασίες ηρώων σε ένα πιο ελεύθερο από continuity περιβάλλον, μου άρεσαν πάντα. Ο προηγούμενος τέτοιος τίτλος, το SUPERMAN/BATMAN, ήταν, για μεγάλο διάστημα, το αγαπημένο μου ongoing comic.

Στα της ιστορίας, παρακολουθούμε την πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση της Huntress (κόρης του Batman της Earth-2) και του Robin (γιου του “δικού μας” Batman). Πέφτουν κάτι ψιλές, αλλά στο τέλος τα βρίσκουν (ωωωωωω!). Στο σχέδιο, ο Maguire έχει αναλάβει τις σελίδες της Huntress και ο Perez, αυτές της Power Girl. Και οι δύο είναι γνωστοί για το ταλέντο και την αξία τους, αλλά μου φαίνεται ότι ο Maguire το ευχαριστιέται περισσότερο και οι σελίδες του μοιάζουν καλύτερες. Ίσως να παίζει ρόλο ότι το κομμάτι που σχεδιάζει είναι πιο ενδιαφέρον και γεμάτο δράση. Συνολικά, το comic δεν είναι κάτι το φοβερό, είναι όμως αρκετά διασκεδαστικό.

WONDER WOMAN #14
Writer: Brian Azzarello
Artists: Tony Akins, Rick Burchett, Dan Green
DC Comics

Το WONDER WOMAN είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τίτλους του New 52 και ένα πραγματικό re-imagining της πασίγνωστης ηρωίδας. Όποτε προσπάθησα, στο παρελθόν, να παρακολουθήσω τη Wonder Woman, έβρισκα έναν “τοίχο”. Με μεγάλο ενδιαφέρον, λοιπόν, ανέμενα τη νέα σειρά, και μπορώ να πω ότι με αντάμειψε. Ο Azzarello βουτάει βαθιά στη ελληνική μυθολογία και, με τις απαραίτητες ελευθερίες, φτιάχνει ένα μεστό και ώριμο superhero comic, που παίζει με τα όρια της Vertigo. Στο τεύχος #14, η Diana αναζητά και αντιμετωπίζει ένα από τα παιδιά του Δία, που γεννήθηκε τον 20ο Αιώνα. Να θυμήσουμε ότι, σύμφωνα με το νέο της origin, η Wonder Woman είναι παιδί της Hippolyta και του Δία.

Στο σχέδιο, ο γνωστός από την πορεία του, κυρίως σε τίτλους της Vertigo (JACK OF FABLES, HOUSE OF MYSTERY), Tony Akins, με finishes, σε μερικές σελίδες, από τον Dan Green. Σε μια πρώτη ανάγνωση, το σχέδιο μπορεί να ξενίζει για superhero comic, όμως εμένα μου αρέσει πολύ για τις καθαρές γραμμές του και για το πόσο ταιριαστό είναι με το μυθολογικό background της ιστορίας. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

SUPERMAN #14
Writer: Scott Lobdell
Artist: Kenneth Rocafort
DC Comics

Μια και είναι επίκαιρο θέμα στο Comicdom, να σας πω ότι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας από comics, animation, βιβλία, και ό,τι άλλο φανταστείτε, είναι ο Superman. Ξέρω ότι πολλοί (ίσως οι περισσότεροι) τον θεωρούν φλώρο, αδιάφορο, προσκοπάκι κ.λπ., αλλά εμένα πάντα με ιντρίγκαρε η ιστορία αυτού του εξωγήινου, που έγινε πιο “άνθρωπος” από τους ανθρώπους. Όπως έχω ξαναγράψει (έλεος, ευλογάει τα γένια του) θεωρώ το reboot για το New 52 πολύ μέτριο, ειδικά σε σχέση με αυτό του John Byrne, 25 χρόνια πίσω. Αλλά το SUPERMAN θα το διαβάζω, ακόμη και όταν θα γράφει τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία της Metropolis, οπότε…

Στο τεύχος #14, ουσιαστικά, ξεκινάει το πρώτο event των Superman titles στο New 52, με τον τίτλο “H’El On Earth”. Ο H’El είναι ένας μπρατσωμένος τύπος, που ισχυρίζεται ότι προέρχεται από τον Krypton και ότι ήταν βοηθός του Jor El. Πείθει τη Supergirl (άλλο που δε θέλει, αφού πιστεύει ότι ο Krypton μπορεί να υπάρχει ακόμα) και τα βάζει με τον Superman (που δεν πιστεύει την ιστορία του) και τον Superboy, με τελικό σκοπό να αναγεννήσει τον Krypton. Γενικά, φαίνεται ότι θα γίνει ο κακός χαμός και τα πράγματα δείχνουν ενδιαφέροντα.

Στο σχέδιο είναι ο Kenneth Rocafort, που μου άρεσε στο MADAME MIRAGE, αλλά δε μου κάθεται καλά εδώ. Οι γραμμές του είναι πολύπλοκες και εμφανίζει ιδιαίτερη αδυναμία στο σχεδιασμό απλού κόσμου και όχι υπερηρώων. Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση μου έκανε και η χρήση πάρα πολλών panels ακαθορίστου σχήματος, που πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο και δημιουργούν έναν αχταρμά. Συστήνεται μόνο για fans του Superman (οι οποίοι θα το έπαιρναν, ούτως ή άλλως).