TOP 100 CHARACTERS: 20-11

20. SNOOPY
Δημιουργός: Charles Schulz
Πρώτη εμφάνιση: PEANUTS comic strip (4 Οκτωβρίου 1950)

Εμπνευσμένος από τον Spike, τον σκύλο του δημιουργού του, ο Snoopy πρωτοεμφανίστηκε στο strip ως ένας απλός σκύλος, για να γίνει στη συνέχεια η “ψυχή” της παρέας. Αφού παρέμεινε σιωπηλός για δύο χρόνια, ξεκίνησε να μοιράζεται τις σκέψεις του με τους αναγνώστες τον Μάιο του 1952, ενώ τον Ιούνιο του 1958, περπάτησε στα δύο του πόδια για πρώτη φορά. Οι πιο χαρακτηριστικές σκηνές που μπορεί να τον συνατήσει κανείς, είναι να κοιμάται, να διαβάζει, ή να γράφει στη γραφομηχανή, καθισμένος στη σκεπή του σπιτιού του.

Ο Snoopy είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας, με πολλά alter egos που αποκαλύπτουν τις διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητάς του. Κάνει πάντα την υπόλοιπη παρέα και τους αναγνώστες να γελάνε, ενώ ταυτόχρονα τους βάζει σε σκέψεις και προβληματισμούς. Η ανεξαρτησία είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει, καθώς δεν κάνει σχεδόν ποτέ αυτό που του λένε. Και γιατί να το κάνει, άλλωστε; Είναι, πιθανώς, από τους πιο έξυπνους χαρακτήρες των PEANUTS. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι ο μόνος που καταλαβαίνει και ξένες γλώσσες (γαλλικά και σερβοκροάτικα). Πάνω από όλα, όμως, είναι ένας από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες όλων των εποχών!

(Λήδα Τσενέ)

19. JEAN GREY
Δημιουργοί: Stan Lee, Jack Κirby
Πρώτη Εμφάνιση: Χ-ΜΕΝ #1 (Σεπτέμβριος 1963)

Αν ισχύει ότι “η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί”, η Jean Grey δεν έπρεπε εξαρχής να ελπίζει σε πολλά. Μικρό κορίτσι ακόμη, βρέθηκε τηλεπαθητικά μέσα στο μυαλό της φίλης της, καθώς εκείνη πέθαινε χτυπημένη από ένα αυτοκίνητο.

Έφηβη, πλέον, θα ανακάλυπτε στον Charles Xavier έναν πνευματικό πατέρα και στον Scott Summers, τον άνθρωπο της ζωής της. Κι αυτό θα μπορούσε να ήταν το happy end, αν δεν ήταν η αρχή μιας τραγωδίας… Σε μια ηρωική προσπάθεια να σώσει τους X-Men από βέβαιο θάνατο, η Jean αποκτά τις δυνάμεις της κοσμικής οντότητας Phoenix, χάνει τον έλεγχο, αυτοκτονεί για να σταματήσει την καταστροφή, και, χρόνια μετά, επιστρέφει στη ζωή, για βρει τον Scott στο πλευρό ενός κλώνου της, όλοι τους μαριονέτες στο σατανικό σενάριο του Mr. Sinister.

Ο γάμος της με τον Cyclops θα μπορούσε να είναι άλλο ένα ευτυχές τέλος, αν δεν χτυπούσε την πόρτα του Scott ο ενήλικος έρωτας στο πρόσωπο της Emma Frost. Λίγο μετά, στον δεύτερο και μέχρι στιγμής οριστικό θάνατο της Jean, ο Grant Morrison έβαλε στα χείλη της μία ατάκα τραγική μέσα στην ειρωνεία της: Live, Scott. Live. All I ever did was die on you.

Έκτοτε, οι αναγνώστες περιμένουν μία ακόμη επιστροφή, η Marvel, όμως, ξέρει καλά πως το μύθο αυτής της ηρωίδας έχτιζε πάντα η απουσία της.

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

18. LEX LUTHOR
Δημιουργός: Jerry Siegel, Joe Shuster
Πρώτη Εμφάνιση: ACTION COMICS #23 (Απρίλιος 1940)

Ο Alexander Joseph “Lex” Luthor αποτελεί πνευματικό παιδί της DC και αιώνιο εχθρό του Superman. Αν και δεν κατέχει κάποια υπερδύναμη, ούτε και μυστική ταυτότητα, κατάφερε να ξεχωρίσει χάρη στην ασυνήθιστη ευφυΐα του, την υψηλή του τεχνογνωσία και, φυσικά, επειδή είναι πάρα πολύ πλούσιος.

Απεικονίζεται, κυρίως, ως τρελός επιστήμονας, που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο με τα φουτουριστικά όπλα του, γεγονός που τον καθιστά γνωστό στο ευρύ κοινό ως μία μάλλον μεγαλομανή προσωπικότητα. Ανάμεσα στις καθημερινές του επιδιώξεις, εκτός από το να γίνει κυρίαρχος του σύμπαντος, είναι και η εξόντωση του Superman. Για αυτόν τον λόγο, συγκαταλέγεται σε αρκετές λίστες που καταπιάνονται με τους μεγαλύτερους comic book “κακούς” όλων των εποχών.

Μία περαιτέρω διερεύνηση του παρελθόντος του (Pre-Crisis) Luthor έρχεται από τον Jerry Siegel, το 1960, κατά την οποία αποκαλύπτεται πως παλιότερα εκείνος και ο Superman ήταν παιδικοί φίλοι, ενώ μαθαίνουμε, επίσης, πως έχασε τα μαλλιά του μετά από πυρκαγιά που ξέσπασε στο εργαστήριό του. Τελικά, ίσως είναι απλώς μια πονεμένη ψυχή που ζητά εκδίκηση!

(Χαρά Τριανταφύλλου)

17. DEATH
Δημιουργοί: Neil Gaiman, Mike Dringerberg
Πρώτη Εμφάνιση: SANDMAN Vol. 2 #8 (Αύγουστος 1989)

Δεν είναι κάποια θεά του θανάτου, δεν είναι κάποιο σύμβολο, κάποια μεταφορά – είναι ο Θάνατος, ή πιο σωστά, η Θανή, εκείνη που σε πάει στην άλλη όχθη. The Grim Reaper, απλά… δεν είναι τόσο “grim”.

Το σπουδαιότερο, πιθανώς, δημιούργημα του Neil Gaiman, η μεγάλη αδελφή του Μορφέα και δεύτερη σε ηλικία από τους Endless, είναι ίσως η πιο συμπαθής απεικόνιση του θανάτου – μια εύθυμη γκοθού, με ίσες ποσότητες γλυκύτητας, σοβαρότητας και παιχνιδιάρικης διάθεσης, που “ήταν εκεί όταν υπήρξε το πρώτο ζωντανό πράγμα και θα είναι εκεί όταν πεθάνει το τελευταίο ζωντανό πράγμα. Τότε θα μαζέψει τις καρέκλες, θα κλείσει τα φώτα και θα κλειδώσει πίσω της την πόρτα του Σύμπαντος”.

Η Death είναι η προσωποποίηση ενός από τα επτά απαραίτητα συστατικά, για την ύπαρξη των πάντων, τουλάχιστον στην κοσμοθεωρία που παρουσιάζει ο Neil Gaiman (Πεπρωμένο, Θάνατος, Όνειρο, Όλεθρος, Πόθος, Απελπισία, Ντελίριο/Απόλαυση). Από όλους τους Endless, είναι η πιο ανθρώπινη, η πιο προσιτή, ίσως γιατί, μία μέρα κάθε 100 χρόνια, ζει και πεθαίνει σαν ζωντανό πλάσμα. Όπως παρατηρεί ο Μορφέας, ενώ ο ίδιος είναι πολύ πιο τρομώδης μορφή, οι άνθρωποι έρχονται πρόθυμα στο βασίλειό του, ενώ στο δικό της μπαίνουν με κλάματα και οιμωγές.

(Ανδρέας Μιχαηλίδης)

16. SPIDER JERUSALEM
Δημιουργοί: Warren Ellis, Darick Robertson
Πρώτη εμφάνιση: TRANSMETROPOLITAN #1 (Ιούλιος 1997)

Spider, αυτή είναι μία ερωτική εξομολόγηση. Ξέρω πως αν τη διάβαζες ποτέ, θα όπλιζες το bowel disruptor σου και θα με πυροβολούσες, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Είμαι ερωτευμένη μαζί σου από τότε που ανατίναξες το αγαπημένο σου μπαρ, επειδή δε θα μπορούσες πια να πας εκεί. Ο έρωτάς μου μετατρεπόταν σε ώριμη αγάπη, με κάθε σου πράξη και λέξη. Από τη μη ευπρόσδεκτη φήμη σου ως gonzo journalist, μέχρι την αλλόκοτα ηθική στάση σου απέναντι στη σήψη της Αμερικής, εξεφρασμένης μέσα από παράνομες οδούς. Τεράστιο ρόλο έπαιξαν φράσεις σου όπως: “Journalism is just a gun. It’s only got one bullet in it, but if you aim right, that’s all you need. Aim it right, and you can blow a kneecap off the world…”

Μπορεί να φταίει το ότι η περσόνα σου βασίστηκε στον Hunter S. Thompson, έναν από τους προσωπικούς μου ήρωες, αλλά θα έκανα τα παιδιά σου για να διασφαλίσω τη συνέχεια των πικρών, αληθινών, και εξαρτημένων από τα ναρκωτικά ανθρώπων, σε αυτόν τον κόσμο.

Με απεριόριστη εκτίμηση, Ελπίδα.

(Ελπίδα Παυλίτσεβιτς)

15. CHARLIE BROWN
Δημιουργός: Charles Schulz
Πρώτη Εμφάνιση: PEANUTS comic strip (2 Οκτωβρίου 1950)

“Good ol’ Charlie Brown…” O πιο συμπαθής loser στον χώρο των comics, αφεντικό του χαρισματικού Snoopy, με τη χαρακτηριστική κιτρινόμαυρη μπλούζα, εμφανίστηκε στα μισά του προηγούμενου αιώνα και κατάφερε να γίνει μια από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητές του.

Οι ανασφάλειές του, οι συνεχείς αποτυχίες του και τα χτυπήματα της μοίρας, αλλά και των συνομήλικών του, θα είχαν καταβάλει τον οποιοδήποτε, αλλά όχι τον Charlie Brown. Οπλισμένος με αστείρευτη ελπίδα και φιλοσοφώντας στωικά, δείχνει πάντα έτοιμος να δεχτεί την απογοήτευση, με την αθωότητα του πρωτάρη.

Ο Charlie Brown (ακόμη και οι περισσότεροι φίλοι του τον φωνάζουν με το ονοματεπώνυμο του) αποτελεί το αντίβαρο για το αμερικανικό όνειρο και για όλους αυτούς τους χαρακτήρες, των οποίων οι κόποι δικαιώνονται, τα όνειρα πραγματοποιούνται και οι προσπάθειες στέφονται με επιτυχία. Κάθε φορά που ο Charlie Brown αποτυγχάνει να κλωτσήσει τη μπάλα, ή να πετάξει αετό, εκατομμύρια αναγνωστών αναγνωρίζουν, στο πρόσωπο του, κομμάτι του εαυτού τους, συμπάσχουν μαζί του και ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο που – πιθανότατα-  δε θα έρθει ποτέ…

(Αριστείδης Κώτσης)

14. JOHN CONSTANTINE
Δημιουργοί: Alan Moore, Steve Bissette, John Totleben
Πρώτη Εμφάνιση: SAGA OF THE SWAMP THING #37 (Ιούνιος 1985)

Βρετανός, ξανθός, αξύριστος και ντυμένος με την χαρακτηριστική καμπαρντίνα του, όπως τον γνωρίσαμε μέσα στις σελίδες του SWAMP THING. Ο John Constantine, με μια πρώτη ματιά, θα σας θύμιζε αποτυχημένο ντετέκτιβ και θα είχατε, σε κάποιο βαθμό, δίκιο. Ντετέκτιβ του υπερφυσικού και μάγος της διπλανής πόρτας, θα τον βρείτε πάντα έτοιμο να αντιμετωπίσει τις ορδές της κόλασης και του παραδείσου, ενώ αυτές προσπαθούν να ελέγξουν τη μοίρα της ανθρωπότητας.

Φλεγματικός και κυνικός, σχεδόν πάντα, και με μια εξωτερικά αδιάφορη στάση, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του ανθρώπου που δεν πρέπει να τον κρίνετε από το “εξώφυλλό” του. Γιατί όσο τον γνωρίζετε, θα ανακαλύψετε έναν ήρωα που αγαπάει με έναν ευγενικά διεστραμμένο τρόπο την ανθρωπότητα και προσπαθεί να την προστατεύσει, ικανός για πράξεις ηρωισμού που δεν θα του το έδινες ποτέ.

Φανατικός καπνιστής, βρομόστομος και πονηρός, θα μπορούσε άνετα να ήταν ένας απατεωνίσκος, αν η μοίρα δεν του είχε δώσει ένα σημαντικότερο ρόλο στην υπαρξιακή ισορροπία, σαν να τον περιπαίζει. Σχεδιασμένος, εμφανισιακά, με πρότυπο τον Sting και με σκοπό, αρχικά, να παίξει ένα δεύτερο ρόλο στο SWAMP THING, έφτασε να δει τον προσωπικό του τίτλο να φτάνει τα 300 τεύχη και να γίνει, με διαφορά, ο μακροβιότερος της Vertigo.

(Γιάννης Κουρουμπακάλης)

13. MAGNETO
Δημιουργός: Stan Lee, Jack Kirby
Πρώτη Εμφάνιση: X–MΕΝ #1 (Σεπτέμβριος 1963)

Γνωστός και ως Magnus, Max Eisenhardt, Erik Lehnsherr (ή Lensherr), o Magneto ήταν, πολλές φορές, ο κεντρικός κακός στα comics των X-Men. Πολύς κόσμος τον ξέρει από τις τρεις ταινίες των Bryan Singer (Χ-MEN, X2) και Brett Ratner (X-MEN: THE LAST STAND), όπου τον υποδυόταν ο Sir Ian McKellen, αλλά και την ταινία του Matthew Vaughn (X-MEN: FIRST CLASS), με τον Michael Fassbender να υποδύεται έναν Magneto σε νεαρή ηλικία.

Έχει την ικανότητα να δημιουργεί και να ελέγχει μαγνητικά πεδία και είναι απίστευτα ευφυής, πράγμα που τον έκανε εξαιρετικά επικίνδυνο villain, αν και έχει υπάρξει, κατά καιρούς, σύμμαχος των X-Men, ήρωας και αντιήρωας. Αρχικώς, οι ιδέες του ήθελαν τους μεταλλαγμένους αφέντες των (κατώτερων, σύμφωνα με τον ίδιο) homo sapiens, αλλά με τα χρόνια, οι συγγραφείς τον έκαναν πιο “ανθρώπινο”, δίνοντας του background επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος είχε κάθε δικαίωμα και δικαιολογία να θέλει  να αποτρέψει μια παρόμοια μοίρα για τους μεταλλαγμένους.

(Harry Saxon)

12. HOMER SIMPSON
Δημιουργός: Matt Groening
Πρώτη Εμφάνιση: THE TRACY ULLMAN SHOW Season 1 Episode 3 (Απρίλιος 1987)

Είναι από τους πιο αγαπητούς χαρακτήρες στην τηλεόραση και αυτό θα προκαλούσε τεράστια έκπληξη σε κάποιον που μόλις τον γνώρισε. Άλλωστε, ο πατριάρχης της οικογένειας των Simpsons δεν είναι και πρότυπο οικογενειάρχη. Είναι νευρικός, τεμπέλης, λαίμαργος, απρόσεκτος, ανόητος και πίνει πολύ. Δεν πρόκειται να κερδίσει κανείς συμπάθεια με τέτοια προσωπικότητα. Ο Homer Simpson, όμως, είναι αξιαγάπητος, χάρη στην αφέλειά και τον ενθουσιασμό του (για οτιδήποτε δεν έχει σχέση με δουλειά – μην ξεχνιόμαστε), που θυμίζει αυτόν μικρού παιδιού.

Αυτός ο ενθουσιασμός είναι και η αιτία που ο Homer έχει μπλέξει σε δεκάδες περιπέτειες, που μόνο οικογενειάρχη δε θυμίζουν. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο ίδιος είναι υπεύθυνος για ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει, σε κάθε επεισόδιο, ενώ ακόμη κι όταν παίζει δευτερεύοντα ρόλο στην πλοκή, καταφέρνει να αποτελέσει το highlight του 20λεπτου.

Τεράστιο ρόλο, τέλος, στην αγάπη μας για τον Homer Simpson έχει παίξει και το voicing του Dan Castellaneta, ο οποίος έχει ανυπολόγιστη συνεισφορά στη μεγάλη γκάμα συναισθημάτων (μια γκάμα που μπορεί να αλλάζει με συχνότητα δευτερολέπτου) που εκφράζει ο χαρακτήρας.

(Θωμάς Παπαδημητρόπουλος)

11. MORPHEUS
Δημιουργός: Neil Gaiman, Sam Kieth, Mike Drignerberg
Πρώτη Εμφάνιση: SANDMAN vol.2 #1 (Ιανουάριος 1989)

Είναι πραγματικά δύσκολο να προσπαθήσεις να περιγράψεις/αναλύσεις τον Morpheus (a.k.a. Dream, a.k.a. Sandman), έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες στην ιστορία του Μέσου, σε ένα κείμενο 150 λέξεων, και ήδη έχω σπαταλήσει τις πρώτες 40, για να γράψω αυτή την παράγραφο!

Η καλπάζουσα φαντασία του Gaiman και το πενάκι του Kieth, μας έδωσαν έναν κόσμο πλούσιο σε αναφορές στη μυθολογία, τη θρησκεία και τον αποκρυφισμό. Στο επίκεντρο αυτού, ο Morpheus, ο μαυροφορεμένος, ισχνός και χλωμός άρχοντας των Ονείρων, ένας από τους Endless – πανίσχυρες οντότητες, παλιότερες και από τους θεούς.

Ο Morpheus είναι μια τραγική φιγούρα, κατά μία έννοια. Μοναχικός, αναγκασμένος να ζει στην αιωνιότητα, αντιμετωπίζοντας τα λάθη και τις αγωνίες του. Αυταρχικός στο βασίλειο του, αδυσώπητος απέναντι σε εκείνους που έχουν στραφεί εναντίον του. Ωστόσο, θέλοντας να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος, γίνεται φιλεύσπλαχνος και ανορθόδοξος λυτρωτής εκείνων που έχει βλάψει, έχοντας ταυτόχρονα και μία ισχυρή αίσθηση ευθύνης των πράξεων του.

Η ανέκφραστη goth φιγούρα του θα μείνει στην ιστορία του Μέσου, ως μία από τις πιο σαγηνευτικές εκφράσεις της.

(Αντώνης Σουβατζής)