HOPELESS, MAINE Volume 1: PERSONAL DEMONS
Writers: Tom & Nimue Brown
Illustrator: Tom Brown
Archaia Entertainment
Το Hopeless είναι ένα καταραμένο νησί και αυτή είναι η ιστορία του. Τοποθετημένο στην ακτή του Maine, περιβάλλεται από μία σκοτεινή ατμόσφαιρα τεράτων, μαγισσών, δαιμόνων και νεκροταφείων. Το κυρίαρχο στοιχείο που προσδίδει λίγη ζωή στο νησί, είναι ένα ορφανοτροφείο, στο οποίο κατοικούν όσα μικρά παιδιά χάνουν, μυστηριωδώς, τους γονείς τους, στο νησί.
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η μικρή Salamandra, της οποίας οι γονείς αγνοούνται. Μία άγνωστη κυρία την ανακαλύπτει, ξαφνικά, να κρύβεται στο ίδιο της το σπίτι, φοβισμένη και κυνηγημένη. Προσπαθεί να την περιθάλψει, αλλά η μικρή Salamandra φαίνεται πως κατέχει κάποιες ξεχωριστές δυνάμεις, που δεν έχει μάθει ακόμη να τιθασεύει. Μοναδική λύση για το μικρό κορίτσι, μοιάζει να είναι η στέγη του ορφανοτροφείου…
Παραμένοντας χαμένη στις σκέψεις της, η Salamandra ανακαλύπτει σταδιακά τις “μαγικές” της δυνάμεις και τα όριά τους. Κάποιο όχι και τόσο φιλικό πρόσωπο, όμως, ψυχανεμίζεται τη μοναξιά και την ιδιαιτερότητά της και την προσεγγίζει, με την προοπτική μίας νέας φιλίας. Κάπου εκεί, ξεκινούν και τα προβλήματα της ηρωίδας, που αντί να ζει ανέμελα τα παιδικά της χρόνια, παγιδεύεται από τους προσωπικούς της δαίμονες!
Το αξιοπερίεργο στις περιπέτειες της μικρής, είναι ότι αυτό που αναζητά διακαώς δεν είναι οι γονείς της, αλλά η πραγματική φιλία. Προσπαθεί με νύχια και με δόντια, να βρει κάποιον που χρειάζεται φροντίδα και που, με τη σειρά του, θα προσέχει και την ίδια. Απογοητεύεται πολύ όποτε την προδίδουν και τότε είναι που μπερδεύεται και δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά. Και όταν δεν σκέφτεται καθαρά, χάνει τον έλεγχο της μαγείας της. Παρά τις αντιξοότητες, θα καταφέρει να βρει συμμάχους που θα την στηρίξουν και θα την βοηθήσουν και έτσι, η μικρή Salamandra θα πάψει να κρατάει τις σκέψεις και τις ανησυχίες της μόνο για τον εαυτό της.
Είναι σίγουρα ένα creepy παραμύθι, με μία γλυκιά αίσθηση παιδικότητας. Το σχέδιο και τα χρώματα υπηρετούν απόλυτα την ατμόσφαιρα του comic και εκπέμπουν αυτό ακριβώς που χρειάζεται η ιστορία: έναν σκοτεινό κόσμο, όπου οι νεκροί και οι ζωντανοί γίνονται ένα, όπως ακριβώς και οι μεγάλοι με τα παιδιά. Δεν υπάρχει κανένας σαφής διαχωρισμός και, κατά συνέπεια, το background είναι ένα κράμα ανθρώπινου και “μαγικού” κόσμου.
Η γλώσσα είναι απλή και καλογραμμένη και οι χαρακτήρες αρτιότατοι. Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω πως η εξέλιξη της ιστορίας ήταν σχετικά προβλέψιμη και όχι τόσο συναρπαστική όσο περίμενα. Θα προτιμούσα, επίσης, οι δημιουργοί να αποκάλυπταν περισσότερα σε αυτήν την έκδοση, αλλά, προφανώς, έπεται και συνέχεια, την οποία αναμένουμε με ενθουσιασμό. Προτείνω να δείτε και τoν online προάγγελό του, από τον οποίο λείπουν, όμως, τα extras της έντυπης έκδοσης.
Για το τέλος, παραθέτω ένα γλυκύτατο μήνυμα, που στέλνει σε όλους σας η Salamandra: “Sometimes the demon is only as big as you think it is”. Τί γλυκιά!