SNAPSHOT REVIEWS 27-12-12

ADVENTURE TIME: MARCELINE AND THE SCREAM QUEENS
Writer/Artist: Meredith Gran 
BOOM! Studios

Οι fans του ADVENTURE TIME έχετε την άδεια να σταματήσετε να διαβάζετε το άρθρο και να τρέξετε στο κοντινότερο κομιξάδικο να το αγοράσετε. Για τους υπόλοιπους, συνοψίζω: Η Princess Bubblegum ακολουθεί τη Marceline και τη heavy metal μπάντα της σε μία μουσική περιοδεία. Εξαιτίας μίας κακής κριτικής, οι πρωταγωνιστές τσακώνονται, συμφιλιώνονται, απαγάγονται από κακούς αντιπάλους, μεταμορφώνονται σε τέρατα-δεινοσαύρους…

Απλό story, με γενναίες δόσεις φαντασίας και ένα εξαιρετικό κράμα παιδικού- ενήλικου χούμορ. Το MARCELINE AND THE SCREAM QUEENS θα μπορούσε κάλλιστα να προβάλλεται στην πρωινή τηλεοπτική ζώνη του Σαββάτου, με κοινό από κάθε ηλικία. Είναι αναμφίβολα ένα γεμάτο και πολύ ιδιαίτερο comic και, ακριβώς για αυτό, δε γίνεται να αρέσει σε όλους. Όμως, το απλό, εξαιρετικά αναγνωρίσιμο σχέδιο, τα δυνατά και όμορφα χρώματα και το εκ πρώτης όψεως αφελές σενάριο, συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που βρίσκω πολύ γοητευτικό και το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν το ADVENTURE TIME, αλλά και όχι μόνο.

LOVE AND CAPES: WHAT TO EXPECT #5
Writer/Artist: Thom Zahler
IDW

Ένα comic για την καθημερινή ζωή των υπερηρώων, όπου ερωτεύονται, παντρεύονται, αποκτούν παιδιά… Θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρον, αν δε ξέπεφτε στη λογική της σαπουνόπερας. Υπεραπλουστευμένο και προβλέψιμο story, με ξεθωριασμένο χιούμορ, με εύκολους και αιώνιους έρωτες… Στο issue #5, συναντάμε το υπερηρωικό ζευγάρι να ανταλλάσσει κατά λάθος σώματα. Με αυτόν τον τρόπο,  καταλαβαίνει ο άντρας πώς είναι να είσαι έγκυος και η γυναίκα αντιλαμβάνεται πόσο πολύ γκρίνιαζει, και τέτοια… Ήταν αρκετά βαρετό και έπρεπε να καταβάλλω μία κάποια προσπάθεια για να φτάσω μέχρι το τέλος. Το σχέδιο δε βελτιώνει την κατάσταση, μιας και δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, ένα καρτουνίστικο σκίτσο χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Πάντως, αν κάποιος επιθυμεί να ρίξει μια ματιά, ώστε να διαβάσει κάτι ξεκούραστο και “εύθυμο” (γιατί και χιουμοριστικό δεν το λες), ορίστε το link του webcomic της σειράς (το οποίο ίσως και να είναι λίγο καλύτερο από το έντυπο).

BILLY THE KID’S OLD TIMEY ODDITIES AND THE ORM OF LOCH NESS #1
Writers:  Eric Powell, Tracy Marsh
Artist: Kyle Hotz
Dark Horse Comics

Μετά το BILLY THE KID’S OLD TIMEY ODDITIES: GHASTLY FIEND OF LONDON, το νέο mini series του Billy The Kid έκανε την εμφάνισή του τον Οκτώβρη. Μία horror περιπέτεια που διαδραματίζεται σε άγνωστο τόπο και χρόνο, με στοιχεία μεσαίωνα και άγριας δύσης. O Billy Τhe Kid και η (ελαφρώς) τερατόμορφη ομάδα του ξεκινούν την αναζήτηση του φίλου τους Callahan, με  την εξαφάνιση του οποίου φαίνεται να σχετίζεται ο μύθος του τέρατος Loch Ness. Περίπου κάθε τρεις (άντε τέσσερις) σελίδες, προστίθενται κι άλλες δυσκολίες στο ταξίδι του πρωταγωνιστή, “απαγορεύοντας” έτσι στον αναγνώστη να βαρεθεί. Ευχάριστο story που τρέχει γρήγορα, μα και κατανοητά, διασκεδαστικό, μα και λίγο core. Η ιστορία υποστηρίζεται πολύ γερά από τη σωστότατη “σκηνοθεσία” των panels και το σχέδιο είναι χορταστικό, με ωραία κίνηση. Έχουν μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει ακόμη δύο τεύχη (out of four), εξίσου καλά με το πρώτο, αλλά επιλέγω να μη σας κάνω κανένα spoil. Όσοι απόλαυσαν τις προηγούμενες περιπέτειες του Billy Τhe Kid, δεν έχουν παρά να διαβάσουν και αυτήν. Οι υπόλοιποι, give it a try!

LENORE: THE CUTE LITTLE DEAD GIRL #7
Writer/Artist: Roman Dirge
TITAN

Με μεγάλη μου χαρά συνάντησα τη Lenore, στην ομότιτλη σειρά του Roman Dirge, αφιερωμένη στα 20 χρόνια Lenore (1992-2012). Το volume δε ξεφεύγει από ό,τι μας είχε συνηθίσει ο writer έως τώρα: Εγκεφαλικό, απρόβλεπτο χιούμορ (από αυτό που σε κάνει να χαμογελάς χαζά μπροστά από το comic), παρανοϊκό, έως και ανύπαρκτο, σενάριο: Η μισοπεθαμένη Lenore και ό όχι-και-τόσο-ζωντανός φίλος της, Ragamuffin, προσπαθούν να δώσουν νόημα στη μικρή ζωή ενός εντόμου, από εκείνα που ζουν μονάχα μία ημέρα. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν μία τρυφερή ιστορία, αν η πρωταγωνίστρια δεν ήταν η εντελώς τρελή Lenore, που φέρνει τα πάνω κάτω.

Σκεφτόμουν να παραπονεθώ για το σχέδιο και τα χρώματα, τα οποία εμφανίζονται ακόμη πιο απλουστευμένα (ίσως και λίγο πρόχειρα) από ό,τι γνωρίσαμε στις προηγούμενες εμφανίσεις της Lenore. Δε θα σταθώ περισσότερο σε αυτό, όμως, μιας και γνωρίζω πολύ καλά πως αυτό το συνονθύλευμα πρωτότυπου, ιδιόρρυθμου και μακάβριου χιούμορ δεν το συναντάει εύκολα κανείς και τοσχεδιαστικό κομμάτι  δεν είναι παρά δευτερεύον.