TOP 100 CHARACTERS: 4. SPIDER-MAN

Δημιουργοί: Stan Lee, Steve Ditko
Πρώτη Εμφάνιση: AMAZING FANTASY #15 (Αύγουστος 1962)

Είναι κοινώς αποδεκτό πως στην Ιστορία των υπερηρωικών comics υπάρχουν τρεις χαρακτήρες που αξίζουν απόλυτα το χαρακτηρισμό “icon” και μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι οικείοι στο 90% (τουλάχιστον) του πληθυσμού της υφηλίου. Τρεις χαρακτήρες, που, θα μπορούσαμε να πούμε, τους ξέρουν οι πάντες και οι μορφές τους είναι άμεσα αναγνωρίσιμες, σε οποιοδήποτε context. Τον ένα, τον είδαμε τρεις θέσεις νωρίτερα σε αυτό το Top 100 (σκανδαλωδώς χαμηλά, κατά τη γνώμη μου, αλλά δεν είναι της παρούσης), ενώ ο δεύτερος θα κάνει την εμφάνιση του λίγο πιο ψηλά (ναι, σιγά το spoiler!).

Ο τρίτος είναι αυτός για τον οποίο θα μιλήσουμε στο σημερινό post. Ένας υπερήρωας με πολύ ταπεινό ξεκίνημα, αλλά και εξαιρετικά μεγάλη πρόοδο, στα 50 χρόνια (damn!) της μέχρι τώρα παρουσίας του. Ένας χαρακτήρας που έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε μια σύντομη ιστορία (μόλις 11 σελίδες – εξαιρετικά πυκνογραμμένες και ιδιαιτέρως περιεκτικές, όμως), στο δέκατο πέμπτο και τελευταίο τεύχος μιας horror/mystery ανθολογίας, η οποία, μάλιστα, άλλαξε και τίτλο για αυτό το τεύχος. Το AMAZING ADULT FANTASY έγινε AMAZING FANTASY, για να υποδεχτεί τον ερχομό του Spider-Man και οι εικασίες σχετικά με το σκεπτικό πίσω από αυτή την αλλαγή στην ονομασία, αλλά και το αν και κατά πόσο η πρώτη εμφάνιση του Spider-Man ήταν πραγματικό trial ή αν στην πραγματικότητα ήταν δεδομένο πως ο ήρωας που απέκτησε τις υπεράνθρωπες δυνάμεις του από το δάγκωμα μιας αράχνης που είχε βομβαρδιστεί με ραδιενέργεια, θα αποκτούσε σύντομα και δικό του τίτλο.

Μένοντας για λίγο σε αυτή την πρώτη εμφάνιση, μπορούμε να κάνουμε λόγο για έναν πραγματικό θρίαμβο σεναριακής οικονομίας. Μέσα σε λίγες σελίδες, βλέπουμε όλα τα απαραίτητα για να μάθουμε τον ήρωα μας, το περιβάλλον του, τα γνωρίσματα του χαρακτήρα του, τα θετικά και τα αρνητικά του. Βλέπουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ιδιοφυής μαθητής Peter Parker στο σχολείο, εξαιτίας του συνασταλμένου χαρακτήρα του, πληροφορούμαστε για τη σχεδόν ειδυλλιακή οικογενειακή του κατάσταση (παρόλο που αυτή είναι αποτέλεσμα της τραγωδίας του θανάτου των γονιών του), μαθαίνουμε το πώς αποκτά τις δυνάμεις του, βλέπουμε τις μεταπτώσεις που επιφέρει στην προσωπικότητα του η συγκεκριμένη εξέλιξη, τον βλέπουμε να κάνει σημαντικά λάθη, να τα πληρώνει ακριβά και, τελικά, να δέχεται ένα βίαιο ταρακούνημα, το οποίο επρόκειτο να διαμορφώσει τον ψυχισμό και την κοσμοθεωρία του από εκεί και πέρα.

Μη γελιόμαστε, ο Peter Parker δεν έγινε Spider-Man όταν τον τσίμπησε η αράχνη στο εργαστήριο βιολογίας, ούτε όταν φόρεσε την πρόχειρη μάσκα και διαγωνιζόταν σε αγώνες πάλης για να κερδίσει χρηματικά ποσά, αλλά ούτε και όταν έραψε μόνος του τη γνωστή στολή και δημιούργησε τους εκτοξευτήρες ιστών. Ο Spider-Man γεννήθηκε τη στιγμή που έμαθε πως ο διαρρήκτης που ήταν υπεύθυνος για το θάνατο του αγαπημένου θείου του, Ben, ήταν ο ληστής που ο ίδιος είχε αφήσει να περάσει ανενόχλητος από δίπλα του, παρόλο που ο αστυνομικός του φώναζε να τον σταματήσει. Ήταν εκείνη ακριβώς η στιγμή που ο Peter συνειδητοποίησε πως “with great power there must also come great responsibility” και μέσα από τη λύπη, το θυμό και τις τύψεις που ένιωθε, μετετράπη σε Spider-Man. Μέσα στην ατυχία του, ήταν τυχερός γιατί διδάχθηκε ένα μάθημα ζωής, το οποίο θα τον στιγμάτιζε και θα γύρναγε συνέχεια στο μυαλό του, διατηρώντας στην επιφάνεια τον καλύτερό του εαυτό.

Τα επόμενα χρόνια, η ζωή του Peter (αλλά και η παράλληλη ζωή του ως Spider-Man), θα περνούσε από πολλά στάδια και ο ίδιος θα ερχόταν αντιμέτωπος με πολλές και ποικίλες δοκιμασίες. Σιγά-σιγά, θα έχτιζε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση την προσωπική του ζωή, θα αποκτούσε φίλους (αρκετοί εκ των οποίων ξεκίνησαν ως εχθροί ή ανταγωνιστές και κάποιοι, μάλιστα, έκαναν ξανά την ίδια διαδρομή απ’ την ανάποδη), θα έκανε σχέσεις (με διάφορες γυναίκες – χωρίς πλάκα, για κάποιον που υποτίθεται πως ξεκίνησε ως nerd/bookworm, ο Peter Parker είχε παααααααααάρα πολλές επιτυχίες με το ασθενές φύλο!), θα αποκτούσε ορκισμένους εχθρούς (Green Goblin, Doctor Octopus, Mysterio, Vulture, Elektro και αρκετοί ακόμα, που απαρτίζουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά rogues galleries που έχουμε δει στα comics) και θα έβλεπε μια γυναίκα που αγαπούσε να σκοτώνεται μπροστά στα μάτια του (ανάλογα με την εκδοχή που επιλέγουμε να πιστέψουμε, ενδεχομένως να είχε και ο ίδιος ενεργό ρόλο στο θάνατο της.)

Αργότερα, θα αποκτούσε μια νέα στολή, η οποία όμως ήταν πολύ παραπάνω από ένα κομμάτι ύφασμα (και, λίγα χρόνια μετά, θα αποτελούσε τη βάση της δημιουργίας του ενδεχομένως μεγαλύτερου εχθρού του – στο #72 αυτού του Top 100), θα παντρευόταν (με αυτήν που βρέθηκε στο #89 αυτού του Top 100!), θα έβλεπε τους γονείς του ξανά ζωντανούς (or so it seemed), θα ερχόταν αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να μην είναι καν ο Peter Parker, αλλά ο κλώνος του (less ridiculous than it sounds, really), θα ανακάλυπτε άγνωστες πτυχές του παρελθόντος του (η αγνή Gwen είχε δεσμό με τον Norman Osborn;;;), θα αποκάλυπτε την αληθινή του ταυτότητα στον κόσμο (ως μέρος ενός από τα χειρότερα concept/stories στην ιστορία του Marvel Universe!), θα έφτανε αρκετά κοντά στο διαζύγιο και τελικά θα χώριζε (και θα αποκτούσε ξανά μυστική ταυτότητα), αφού πρώτα θα περνούσε το δικό του continuity-altering crisis, το οποίο δημιούργησε μια ολόκληρη νέα πραγματικότητα για τον ίδιο και τους γύρω του.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, το core του χαρακτήρα παραμένει ίδιο και απαράλλακτο, όσες αλλαγές και αν επιφέρουν στο μύθο του, οι κατά καιρούς συγγραφείς και editors. Ο Spider-Man είναι ο ελαφρώς αντικοινωνικός πιτσιρικάς που δέχτηκε το τσίμπημα μιας ραδιενεργούς αράχνης, απέκτησε υπεράνθρωπες δυνάμεις και πολύ σύντομα έμαθε την αξία και τη σημασία της υπευθυνότητας, μέσα από μια προσωπική τραγωδία. Πάνω και πέρα από όλα, είναι ο πρωταγωνιστής της πιο όμορφης, σύνθετης και συναρπαστικής ιστορίας ενηλικίωσης που βγήκε ποτέ μέσα από τα αμερικανικά υπερηρωικά comics.

(Δημήτρης Σακαρίδης)