BEST OF #35: FABLES Covers

Ξεκινώντας να κάνω το BEST OF, και αφού αποφάσισα το θέμα που βλέπετε παραπάνω, μια αδικαιολόγητη (και σε κάποιες στιγμές συγκινητική) αισιοδοξία με κατέκλυσε. “Τα covers του FABLES!”, σκέφτηκα. “Είναι όλα ωραία και θα βρω εύκολα τα δέκα καλύτερα! Απορώ πώς δεν το σκέφτηκε κανείς νωρίτερα!”. Και όντως βρήκα πολύ εύκολα τα δέκα καλύτερα. Και μετά άλλα δέκα και άλλα δέκα.

Τελικά, μια σειρά με – κατά κανόνα – εκπληκτικά covers είναι η τιμωρία του αναποφάσιστου (αυτός είμαι εγώ). Και τα δεκάδες covers που συγκέντρωσα με την πρώτη διαλογή δύσκολα κόπηκαν σε δέκα και κάτι. Και, σε εκείνο το σημείο, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Γιατί όχι μόνο έπρεπε να μείνουν μόνο δέκα, αλλά να μπουν και σε μια σειρά.

Τι είπατε; Οι πρόλογοί μου για τα BEST OF είναι πάντα οι ίδιοι και γκρινιάζω για το πόσο δύσκολο είναι να επιλέξω; Δοκιμάστε το κι εσείς, να δείτε τη γλύκα! Ειδικά στην περίπτωση του FABLES, που η πλειοψηφία των covers είναι σχεδιασμένη από τον υπερταλαντούχο James Jean, οι τύψεις για τα αριστουργήματα που άφησα απ’ έξω είναι πολλές και με τρώνε τα κρύα βράδια. Τουλάχιστον, παρηγορούμαι από το γεγονός ότι πρόκειται για τα δέκα αγαπημένα μου covers, αφού αποφάσισα τελικά να συνδέσω τα οπτικά μου νεύρα με την καρδιά και όχι το μυαλό.

Παραδόξως, πάντως, το νούμερο ένα στη λίστα που ακολουθεί δε φέρει την υπογραφή του James Jean. Τέτοια εξέλιξη δεν την περίμενα, πριν ξεκινήσω να επιλέγω. Δείτε, λοιπόν, παρακάτω και αναμένω εντυπώσεις και διαφωνίες.

10. FABLES #49 (James Jean, Mάιος 2010)

To συγκεκριμένο μου βγάζει κάτι ιαπωνικό. Ξέρετε, αυτές τις εντυπωσιακές εικόνες με τα ζώα που είναι και πνεύματα. Αυτή η (μόνο στο κεφάλι μου;) διαφορετική τεχνοτροπία είναι που με έκανε να το ξεχωρίσω. Ο Jean έχει σχεδιάσει πολλά τέρατα και ζώα στα covers της σειράς, αλλά κανένα δε μου μοιάζει τόσο επιβλητικό όσο αυτό το ανορθόδοξα τοποθετημένο κεφάλι λύκου.

9. FABLES #33 (James Jean, Iανουάριος 2005)

Οι ρεαλιστικές απεικονίσεις στα comics δε με συγκινούν ποτέ. Ίσα-ίσα που σχεδόν πάντοτε τις θεωρώ στατικές και άψυχες. Εδώ, όμως, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Τα μαλλιά μοιάζουν όχι μόνο αληθινά, αλλά και ζωντανά και η στάση του σώματος δίνει μια ορμή στην όλη εικόνα. Και το πάνω – ουσιαστικά άδειο – κομμάτι πάλλεται από τα πουλιά και το άψογο τρικ με το κάδρο των λουλουδιών. Δεν είναι απλά σχεδιασμένο, είναι animated!

8. FABLES #73 (James Jean, Mάιος 2008)

Και σε αυτή την περίπτωση, η κίνηση παίζει το σημαντικότερο ρόλο για την επιλογή μου. Η κοπέλα δεν είναι ακίνητη, είναι ορμητική. Κι άλλες φορές το έχει καταφέρει αυτό ο Jean, αλλά… Προσέξατε ότι η κοπέλα στο cover δεν είναι “ζωντανή”, αλλά το σκαλιστό κομμάτι της πλώρης του πλοίου; Αν καταφέρνεις να δίνεις ορμή σε σχέδια άψυχων πραγμάτων, τότε δεν είσαι καλλιτέχνης, είσαι μάγος.

7. FABLES #51 (James Jean, Ιούλιος 2006)

ΟΚ, δημιουργείται ένα pattern με τα covers που επιλέγω και τις όμορφες κοπέλες που απεικονίζουν, αλλά σας το υπόσχομαι ότι αργότερα θα έχουμε μεγαλύτερη ποικιλία. Εδώ, αυτό που με τράβηξε είναι η προοπτική. Μόλις παρατηρήσεις τον εκπρόσωπο της Mouse Police στο κάτω μέρος, αμέσως αποκτάς την προοπτική του και η πρωταγωνίστρια του cover μοιάζει να ψηλώνει 10 μέτρα! Επιπλέον, εκτιμώ το γεγονός ότι ο Jean επέλεξε να δώσει μια ασυνήθιστη στάση στην κοπέλα, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο το έργο του.

6. FABLES #81 (James Jean, Φεβρουάριος 2009)

Το cover του FABLES #81 ήταν και το τελευταίο για τον James Jean. Για αυτό το λόγο, ο καλλιτέχνης συμπεριέλαβε μέσα σε αυτό διάφορα… μπιχλιμπίδια, ως φόρο τιμής στους αγαπημένους του χαρακτήρες. Έκλεισε το μάτι σε χαρακτήρες και αναγνώστες, αλλά δεν παρασύρθηκε, ώστε να αφήσει το κεντρικό του θέμα να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Και αυτό θυμίζει κάποιου είδους θρησκευτική αναπαράσταση, αλλά με μια μοναδική pop ματιά.

5. FABLES #66 (James Jean, Οκτώβριος 2007)

Οι θρησκευτικές αναφορές φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο και σε αυτό το πανέμορφο cover. Το σχέδιο θυμίζει μια παραμυθένια εκδοχή της γνωστής αγιογραφίας του Αγίου Γεωργίου, αλλά με τον Flycatcher ως κεντρικό χαρακτήρα. Και πάλι, η pop αισθητική δεν αφήνει τα πράγματα να σοβαρέψουν πολύ και ο καλλιτέχνης δε μας αφήνει να ξεχαστούμε – άλλωστε, στα χέρια μας κρατάμε ένα comic.

4. FABLES #71 (James Jean, Mάρτιος 2008)

Η Cinderella είναι ο αγαπημένος μου recurring character, όσον αφορά στο FABLES. Ένα το κρατούμενο. Οι εμφανίσεις της, ειδικά στα covers, είναι ελάχιστες. Δύο τα κρατούμενα. Και άλλα covers με αυτή να πρωταγωνιστεί (όπως αυτά του δικού της spin-off, FROM FABLETOWN WITH LOVE) δε μου άρεσαν καθόλου. Τα κρατούμενα είναι τρία και το συγκεκριμένο cover είναι απλά εξαιρετικό, σε στήσιμο, σε χρώματα, ακόμη και στον τρόπο που χρησιμοποιεί τον τίτλο του comic στο background. Η λιτότητα σε όλο της το μεγαλείο.

3. FABLES # 60 (James Jean, Απρίλιος 2007)

Ανέφερα ξανά πιο πάνω την αντιπάθειά μου προς τις ρεαλιστικές απεικονίσεις στα comics. Στο κάτω-κάτω, αν ήθελα να δω κάτι μουντό, θα άνοιγα μια εφημερίδα. Σε αυτό το cover, όμως, ακριβώς αυτός είναι ο σκοπός. Να δει ο αναγνώστης κάτι εξαιρετικά μουντό και μακρινό από τα παραμύθια. Πρόκειται, άλλωστε, για το πρώτο τεύχος του καλύτερου arc του FABLES, του “The Good Prince”, στο οποίο ο ταπεινός επιστάτης Flycatcher μεταμορφώνεται σε παντοδύναμο βασιλιά. Το συγκεκριμένο cover πραγματικά ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα κι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του.

2. FABLES #75 (James Jean, Σεπτέμβριος 2008)

Και πάλι μιλάμε για ένα cover τόσο ζωντανό που νομίζεις πως κινείται. Η κίνηση αυτή, όμως, είναι τόσο λεπτομερής και αργή που νομίζεις πως τη βλέπεις σε slow motion. Πραγματικά βλέπεις τη ζωή της πρωταγωνίστριας να εξατμίζεται από το σώμα της. Η λεπτομέρεια, οι φιλικές προς το μάτι γραμμές και η εξαιρετική χρωματική παλέτα δε σε αφήνουν να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.

1. FABLES #82 (Mark Buckingham, Μάρτιος 2009)

Και για κάποιον περίεργο λόγο, το καλύτερο κατά την άποψή μου cover του FABLES δεν είναι του James Jean! Το νούμερο ένα ανήκει στον Mark Buckingham, regular penciller του FABLES. Οι λόγοι θα έπρεπε να είναι προφανείς σε κάθε fan της σειράς. Ένα απλό painted cover με δύο χαρακτήρες που δεν εμφανίζονται καν ολόκληροι. Η απουσία των προσώπων τους κανονικά θα έπρεπε να μας αφήνει στο σκοτάδι σχετικά με το τι σκέφτονται. Κι όμως, η γλώσσα του σώματος και όσα αυτή λεει είναι εκκωφαντικά. Στη μέση βρίσκεται η τρoμπέτα του Boy Blue και το μήνυμα που περνάει το cover δεν είναι καθόλου αισιόδοξο.

(Spoiler Alert! Αν δεν έχετε διαβάσει το FΑBLES και σκοπεύετε να το κάνετε, ίσως να μη θέλετε να διαβάσετε αυτή την τελευταία παράγραφο). Ο Willingham αφιέρωσε αρκετές σελίδες στις επιπτώσεις του θανάτου του Boy Blue στους κατοίκους της Fabletown, αλλά και μόνο κοιτώντας αυτό το cover, ξέρεις ότι δε χρειαζόταν να γράψει ούτε μια αράδα. Ο Buckingham είπε τα πάντα και για αυτό το λόγο το συγκεκριμένο βρίσκεται στην κορυφή του σημερινού BEST OF.