ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ #18: Φάκελος “Fanzines” – Θεσσαλονίκη

Στο σημερινό μας θέμα θα ασχοληθούμε για λίγο με ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, τις αυτοεκδόσεις/fanzines. Σκέφτηκα να ξεκινήσω σιγά-σιγά, κάνοντας σποραδικά κάποια μικρά θέματα για αυτά, ξεκινώντας από δύο όμορφες συλλογικές εκδόσεις της συμπρωτεύουσας. Βασικά, ένα από τα πράγματα που θαύμαζα και θαυμάζω όσο καιρό παρακολουθώ αυτού του είδους τις εκδόσεις, είναι οι αυτοεκδόσεις και συνεργασίες μεταξύ των δημιουργών της Θεσσαλονίκης. Έτσι, είπα να παρουσιάσω ένα μικρό κείμενο για δύο από τις αγαπημένες μου συλλογές από το καμάρι του Βορρά.

Ξεκινάμε με το ΜΙΚΡΟ ΣΥΜΠΑΝ/TINY UNIVERSE. Τέλη του 2001 βγαίνει το πρώτο τεύχος και κυκλοφορούν συνολικά οχτώ μέχρι το 2005, με άτακτη περιοδικότητα. Το format και των οχτώ τευχιδίων ήταν το ίδιο, μία σελίδα διαστάσεων Α3, διπλωμένη στα τέσσερα. Έτσι είχαμε ένα – θα μπορούσαμε να το πούμε – οχτασέλιδο. Τα comics που υπάρχουν μέσα στα τεύχη είναι όλα (υποκειμενικά μιλώντας πάντα) από πάρα πολύ καλά μέχρι υπερβολικά καλά :P. Το στήσιμο της όλης έκδοσης είναι όμορφο, με διχρωμία και με την εσωτερική σελίδα να είναι σαν μία ιστορία comic σε αφίσα, όταν την ξεδιπλώσεις. Οι δημιουργοί που συμμετείχαν είναι πλέον γνωστοί στον εγχώριο χώρο των comics (και όχι μόνο σε αυτόν). Μερικοί είναι οι Β. Μοσχόπουλος (ο άνθρωπος που το έτρεξε όλο αυτό), Τ. Ζαφειριάδης, Ζένια, Γ. Τεξής – από αυτούς που σίγουρα γνωρίζω.

Μακάρι να μπορούσα να σας δείξω κάποιες από τις εσωτερικές ολοσέλιδες ιστορίες από τα τεύχη, για να καταλάβετε τον ενθουσιασμό μου κάθε φορά που αναφέρομαι σε αυτά. Και τα εξώφυλλα ήταν όλα πολύ ιδιαίτερα και με όμορφα έντονα χρώματα. Το τιράζ των τευχών είναι κάτι το οποίο επίσης αξίζει να αναφερθεί, γιατί ήταν πολύ μεγάλο για μία τέτοιου είδους έκδοση. Το πρώτο σε 1.000 αντίτυπα και τα υπόλοιπα σε 3.οοο αντίτυπα το καθένα. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι για αυτοέκδοση/fanzine είναι πάρα πολλά τα αντίτυπα σαν αριθμός. Η διάθεσή τους γινόταν δωρεάν και σε πάρα πολλά, σχετικά και άσχετα με comics, μέρη της Θεσσαλονίκης, γι’ αυτό και μπορεί πλέον κάποιος να τα πετύχει σε “άκυρα” μέρη στη συμπρωτεύουσα.

Το δεύτερο τυγχάνει να είναι από τους ίδιους σχεδόν συντελεστές, αλλά με περισσότερες συμμετοχές και άλλων δημιουργών. Μιλάμε για τα τρία τεύχη THE COMIX UNDO, που κυκλοφόρησαν όλα μέσα στο 2003, δύο χρόνια μετά από το πρώτο ΜΙΚΡΟ ΣΥΜΠΑΝ και παράλληλα με τα υπόλοιπα τεύχη του. Τα τεύχη είναι ασπρόμαυρα, μικρών διαστάσεων και με διαφορετικό αριθμό σελίδων μεταξύ τους. Ξεκίνησε από 16 σελίδες, το δεύτερο πήγε στις 24 και το τελευταίο και μεγαλύτερο έφτασε τις 32 σελίδες. Και σε αυτήν την συλλογή τα ονόματα που συμμετείχαν είναι γνωστοί πλέον δημιουργοί, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, βεβαίως-βεβαίως. Μερικά από τα όνοματα είναι οι Β. Μοσχόπουλος, Τ. Ζαφειριάδης, Γ. Τεξής, Γ. Τσακιρέλλης, Γ. Πατέλιας, Π. Χριστούλιας, Χρ. Σταμπουλής κ.ά.

Πολύ καλή συλλογή, πιο παρεΐστικη μεν, αλλά με καλούς δημιουργούς μέσα και με… θεοκαμμένες ιστορίες. Στο τρίτο τεύχος υπάρχει μία σελίδα που ονομάζεται “Περί Undo Και Άλλων Δαιμονίων”, η οποία μας δίνει πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για την έκδοση και μας ανακοινώνει επίσης πως το συγκεκριμένο τεύχος, θα είναι και το τελευταίο.

Και εδώ τα αντίτυπα ήταν πολλά, ξεκινώντας από 2.000 για το πρώτο τεύχος και φτάνοντας στα 3.000 στα δύο επόμενα. Διανεμήθηκαν δωρεάν, στη Θεσσαλονίκη κυρίως, αλλά και λίγα σε Αθήνα και Μυτιλήνη, στη διημερίδα comics που είχε γίνει εκεί.

Όπως βλέπουμε, και στις δύο αυτές εκδόσεις υπάρχουν πολλά κοινά στον τρόπο που βγήκαν, αλλά και στο λόγο για τον οποίο βγήκαν. Και τα δύο κυκλοφόρησαν σε μεγάλο αριθμό αντιτύπων, χωρίς ονόματα συμμετεχόντων (το πολύ να υπήρχε κάποιο ψευδώνυμο δημιουργού σε κάποια ιστορία), δωρεάν και από την ίδια πάνω-κάτω παρέα ανθρώπων. Αυτοί οι δύο τίτλοι είναι ξεχωριστοί για μένα, διότι στη Θεσσαλονίκη είχαμε ένα μεγάλο “μπαμ” από το 1995 και μετά. Μέχρι τότε, ήταν σποραδικές και πολύ λίγες οι αυτοεκδόσεις. Από το 1995, όμως, δειλά-δειλά ξεκινάνε αυτού του είδους οι εκδόσεις να εμφανίζονται και, μέχρι το 2002-2003, στη Θεσσαλονίκη γίνεται ένας μικρός χαμός με “φανζινάκια”, εκθέσεις, κόσμο να κάνει πράγματα και αυτά να φτάνουν σε ένα κοινό (όσο μικρό και αν ήταν τότε). Γι’ αυτό είναι σημαντικά, γιατί αυτοί οι δύο τίτλοι νομίζω πως έχουν τα κυριότερα στοιχεία της φανζινο-Θεσσαλονίκης, σε μία πολύ καλή περίοδο για τα fanzines στη συμπρωτεύουσα, από την ίδια σχεδόν ομάδα ανθρώπων. Το πρώτο αποτελεί μία πανέμορφη έκδοση, έξυπνη σαν ιδέα και στήσιμο, με ένα αποτέλεσμα επαγγελματικό, από όποια άποψη και να το δεις. Και ο δεύτερος τίτλος έχει αυτό το παρεΐστικο, αυτό του “κάνω comics χωρίς κάποιον άλλον αυτοσκοπό, απλά για το ‘fun'” και αυτό βγαίνει σε αυτή τη συλλογή.

Κλείνοντας και σήμερα, να ξαναπώ πως σαφώς κι εδώ υπάρχουν πολλοί τίτλοι που θα μπορούσαν να μπουν. Τίτλοι όπως τα ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ, ZEPPELIN, ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΥΛΗ, COMICS AND CIGARETTES και COMINK είναι μερικοί που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό. Και είναι άλλες τόσες, το ίδιο σημαντικές και άξιες λόγου και συζήτησης. Γι’ αυτό και ανοίγω Φάκελο “Fanzines” – Θεσσαλονίκη, γιατί στο μέλλον θα ξαναμιλήσουμε για κάτι αντίστοιχο. Προς το παρόν, όμως, σας χαιρετώ! 🙂