SNAPSHOT REVIEWS 28-03-13

HAWKEYE #8
Writer: Matt Fraction
Artist: David Aja
Marvel Comics

Το όγδοο τεύχος του HAWKEYE δεν είναι το πρώτο της σειράς που ξεφύλλισα. Και κάθε φορά που κοιτάω μια σελίδα αυτού του comic, μένω αποσβολωμένος από το εξαιρετικό στήσιμο των σελίδων και τις απίθανες ικανότητες του David Aja. Συγκεκριμένα, είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός μου, που μέχρι πρόσφατα αρνιόμουν πεισματικά να διαβάσω το comic, γιατί φοβόμουν πως το γράψιμο του Fraction (με το οποίο, ομολογώ, δεν έχω και την καλύτερη δυνατή σχέση) θα με κάνει να αλλάξω εντελώς άποψη για το comic. Με αφορμή, όμως, τα snapshots της εβδομάδας, αποφάσισα να το τολμήσω.

Το artwork του Aja (για όσους δεν το έχουν δει στο HAWKEYE) θυμίζει κάπως Allred, αλλά και πολύ Mazzucchelli της εποχής του DAREDEVIL: BORN AGAIN (ειδικά στο layout της σελίδας και το στήσιμο των panels). Το σενάριο τώρα… προσπαθεί να είναι fun… κάτι σαν κωμωδία με πολύ δράση… H πλοκή στο συκεκριμένο τεύχος έχει να κάνει με μια μοιραία γυναίκα, αμφιβόλου ηθικής, που βρίσκεται στην αγκαλιά του Hawkeye και του ζητάει να τη βοηθήσει. Σίγουρα μου φαίνεται μια από τις πιο αξιοπρεπείς δουλειές που έχει κάνει ο Fraction, αλλά αυτό δεν το κάνει και ιδιαίτερα καλό.

Έχοντας διαβάσει το HAWKEYE #8, δεν έχω τόσο καλή άποψη για αυτό όσο είχα στο ξεφύλλισμα, αλλά δεν χάλασα και τόσο ριζικά όσο φοβόμουν την άποψη μου.

ROCKETEER: HOLLYWOOD HORROR #1
Writer: Roger Langridge
Artist: J. Bone
IDW

Αν κάποιος παρακολουθεί το site και τα κείμενα μου, μόνο εντύπωση δεν πρόκειται να του κάνει το ότι επέλεξα να γράψω για την πιο πρόσφατη δουλειά του Roger Langridge, ο οποίος εδώ αναλαμβάνει να γράψει τον ήρωα του πρόωρα χαμένου Dave Stevens, σε ένα ακόμη limited series, μετά από το (υποθέτω επιτυχημένο) ROCKETEER: CARGO OF DOOM!, των Mark Waid και Chris Samnee. Έχει ένα ενδιαφέρον ότι ο Langridge με τον Samnee, που εργάστηκαν σε διαδοχικά limited series του Rocketeer, “έχτισαν”, σε μεγάλο βαθμό, μαζί το όνομα τους στο χώρο των mainstream comics, ως συνεργάτες στο THOR: THE MIGHTY AVENGER (το οποίο, μάλιστα, “κόπηκε” από τη Marvel πρωτού ολοκληρωθεί).

Τρελοί επιστήμονες, παραδοσιακό pulp, η σέξυ Betty και πλοκάμια (χμμμ), σε μια καταιγιστική ιστορία με άφθονο και πνευματώδες χιούμορ. Το καρτουνίστικο και ιδιαίτερα δυναμικό artwork του J. Bone (που δίνει έναν κάπως πιο light τόνο στην ιστορία) μου αρέσει πολύ, ενώ οφείλω να ομολογήσω πως, σε κάποιο σημείο, “τσίνισα” κάπως με το lettering. Το ROCKETEER: HOLLYWOOD HORROR είναι ένα καλοφτιαγμένο και διασκεδαστικό comic. Η μόνη απορία που έχω είναι το πως γίνεται σε ένα comic που κάνει ο Langridge με τον Bone, να επιλέγει κανείς τον Walter Simonson να κάνει το εξώφυλλο; Όχι ότι έχω τίποτε με τον άνθρωπο, αλλά σίγουρα οποιοσδήποτε από τους δύο δημιουργούς θα είχε κάνει κάτι πιο… “ταιριαστό” στο ύφος του συγκεκριμένου comic.

2000AD #1824
Writers: Michael Carroll, Alec Worley, Gordon Rennie, Emma Beeby, Ian Edginton
Artists: Inaki Miranda, Warren Pleece, Neil Googe, D’Israeli
Rebellion

Η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ πίσω στο διάβασμα του 2000AD (συγκεκριμένα, κάποια χρόνια πίσω, αλλά προχωράω μεθοδικά, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα κάνω το catch up) και ότι ο μοναδικός λόγος που διάβασα το τελευταίο τεύχος είναι για τις ανάγκες των Snapshots. Δε μπορώ, πάντως, να παραγνωρίσω πως το έντονο promotion που κάνει, τον τελευταίο καιρό, το 2000AD, συν το γεγονός του ότι το συγκεκριμένο τεύχος προτείνεται ως εξαιρετικό jumping on point, έκανε την προοπτική να το διαβάσω και να γράψω για αυτό, ιδιαίτερα ελκυστική. Άλλωστε, η πολιτική του 2000AD στα digital sales, να προσφέρει τις εκδόσεις του DRM-free, σε cbz ή pdf format, κάνει τη βρετανική ανθολογία ιδιαίτερα προσβάσιμη, σε μια γενιά αναγνωστών που τα πηγαίνουν με την οθόνη εξίσου καλά όσο με το χαρτί.

Οπότε, στο Prog 1824 (Για δες… εδώ δε βρέθηκε κάποιος φωστήρας να προτείνει renumbering), έχουμε την αρχή μιας νέας ιστορίας Dredd (που μυρίζει πολιτικές δολοπλοκίες) σχεδιασμένη από τον Inaki Miranda (που δεν τα πηγαίνει τόσο καλά όσο τα πήγε στο FAIREST), αλλά και την επιστροφή ενός από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες των τελευταίων χρόνων, του DANDRIDGE, με τις, ως συνήθως, way-over-the-top (με την καλή έννοια) ιστορίες του. Το καρέ συμπληρώνουν το πρώτο μέρος ενός THARG’S 3RILLER, με την ιστορία μιας κοπέλας που βρίσκεται στο κρεβάτι ενός geek, με εντελώς απρόβλεπτες συνέπειες και η επιστροφή του Dickensικού steampunk αρχι-εγκληματία, STICKLEBACK.

Καλό τεύχος, ακόμη και αν δεν έχουν συμμετοχή κάποιοι από τους καλυτερους εν ενεργεία χαρακτήρες και δημιουργούς. Βέβαια, δεν παραπονιέμαι, αφού στο επόμενο τεύχος έχουμε την επιστροφή του ZOMBO (και του Al Ewing)!!! Σε κάθε περίπτωση, μη χάσετε εδώ ένα post για τη δημιουργία του εξωφυλλου από τον D’Israeli, καθώς και ένα σχετικό video.

MUDMAN #6
Writer/Artist: Paul Grist
Image Comics

Δε χρειάζεται κανείς ιδιαίτερη σοφία για να συνειδητοποιήσει πως πέρσι ήταν η χρονιά της Image. Η εντυπωσιακή επιτυχία του SAGA, σε συνδυασμό με άλλες σειρές (όπως το FATALE), αλλά και το reboot τίτλων όπως PROPHET, GLORY, SUPREME και YOUNGBLOOD, έχει δώσει μια εντελώς νέα δυναμική στην εταιρία. Ο δικός μου αγαπημένος τίτλος είναι, πάντως, το MUD MAN, του παραγνωρισμένου Paul Grist.

Νεαρός μαθητής που ζει μια ζωή δύσκολη, μέχρι που αποκτά τις ιδιοτητες της… “λάσπης” (;) και η ζωή του αλλάζει, είτε το θέλει είτε όχι. Στο παρόν τεύχος, τον βλέπουμε να προσπαθεί να ακολουθήσει τις οδηγίες ενός παράξενα ντυμένου τύπου (του Mister Gull), που θέλει να του μάθει να χειρίζεται τις δυνάμεις του και τα όρια τους. Λίγα panels, λίγα “μπαλονάκια”, αλλά η εξέλιξη της ιστορίας προχωρά, κάπου ανάμεσα σε αυτά. Είναι, μάλιστα, εντυπωσιακό το πόσο στην εξέλιξη της ιστορίας συμμετέχουν και εικόνες που λείπουν από τις σελίδες (εξίσου με αυτές που βρίσκονται εκεί).

Μπορεί να μη διεκδικεί ιδιαίτερες δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά το MUDMAN είναι ένα comic γεμάτο φρεσκάδα, από έναν δημιουργό που ξέρει να μιλάει στη γλώσσα του Μέσου πάρα πολύ καλά. Μπορεί να με ανησύχησε η καθυστέρηση του τελευταίου τεύχους (due to family illness), αλλά χαλάλι…

NEMO: HEART OF ICE
Writer: Alan Moore
Artist: Kevin O’Neill
Top Shelf/Knockabout

Ο Moore συνεχίζει να γράφει comics που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο του LEAGUE OF EXTRAORDINARY GENTLEMEN, με αυτή την ιστορία. Εδώ πρωταγωνιστεί η κόρη του αρχικού Nemo, την οποία είχαμε γνωρίσει στο προηγούμενο volume, το CENTURY, και η οποία είναι πλέον το αφεντικό στο Nautilus. Θα ταξιδέψει με το πλήρωμα της στον Βόρειο Πόλο, όπου θα συναντήσει, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, κάθε είδους μυθικό τόπο και πλάσμα, από αυτά που έχουμε συναντήσει στη λογοτεχνία (και όχι μόνο).

Θα ξαναπώ πως βρίσκω το LEAGUE ιδιαίτερα δυσκολοδιάβαστη και απαιτητική σειρά. Είναι ένα παιχνίδι συνεχών αναφορών και παραπομπών και ένας γρίφος που, αν γίνει υπερβολικά δυσεπίλυτος, μπορεί να καταστρέψει κάθε είδους αναγνωστική απόλαυση. Σε αυτήν, όμως, την περίπτωση, η περιπέτεια είναι αρκετά staightforward και σύντομη, οπότε το σύνολο μοιάζει μάλλον λιγότερο κουραστικό/απαιτητικό απ’ ότι συνήθως. Στο artwork, πάντως, ο Kevin O’Neill δείχνει να έχει περισσότερες ευκαιρίες να τολμήσει διαφορετικά πράγματα και να απεικονίσει, με το δικό του εντυπωσιακό τρόπο, εικόνες μοναδικές.

Οι ιστορίες των Moore/O’Neill θα συνεχιστούν με μια ακόμη αυτοτελή έκδοση, το THE ROSES OF BERLIN, και μετά αναμένουμε το τέταρτο volume.