WOLVES OF SUMMER #1
Writer: Tony Keaton
Artist: Andrew Herbst
Alterna Comics
Πόσο μου άρεσε ο τίτλος όταν τον είδα στο newsfeed του Comixology! Αμέσως, έκανα εικόνα της ιστορίας: μια παρέα αγοριών, στην αρχή της εφηβείας, μοιράζεται ένα μάλλον ταραγμένο, μα και γλυκό, καλοκαίρι, που αποτελεί πέρασμα σε ένα νέο στάδιο της ζωής τους. Ναι, έβλεπα πολλές αμερικανιές μικρή, δεν αρνούμαι τίποτα. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, έπεσα εκπληκτικά κοντά!
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για την ιστορία μιας αγέλης “Werwolfs”, που καταφέρνει να ξεφύγει ζωντανή από τη μάχη του Βερολίνου, το Μάη του 1945. Όπως φροντίζει να μας ενημερώσει ο συγγραφέας, “Werwolfs” ονομάζονταν ομάδες παιδιών που φανατίζονταν στα χέρια του Goebbels και γαλουχούνταν με ναζιστικά αισθήματα. Οι επιζώντες, λοιπόν, δεν είναι παρά πέντε αρματωμένα παιδιά, που έχουν οδηγηθεί σε ένα δάσος, κυνηγημένα από τις αντίπαλες δυνάμεις. Πριν καν προλάβουν να κλάψουν για τους νεκρούς τους φίλους, ο πιο αυταρχικός της ομάδας παίρνει τον έλεγχο και αρχίζει να τους οργανώνει για αντεπίθεση, με το σύνθημα “Hate is our prayer, revenge our battle cry!”. Σε αυτό το σημείο, γίνεται φανερό στον αναγνώστη πως δεν παρακολουθεί παρά τις αναμνήσεις ενός σαραντάρη, καταθλιπτικού χασάπη, που, βασανισμένος από τις σκέψεις του, προσπαθεί να βάλει τέλος στη ζωή του. Και μέσα από τις νοερές διηγήσεις του, μας μεταφέρει στο παρελθόν, όταν, για μία αγέλη νεαρών ναζί, το καλοκαίρι ξεκινά.
Ο Tony Keaton φαίνεται να ξεκινά ένα comic με σωστό storytelling. Οι χαρακτήρες είναι ξεκάθαρα στημένοι και ο αναγνώστης μπορεί να τους ψυχολογήσει ήδη από την πρώτη γνωριμία του μαζί τους. Η αφήγηση κυλάει σωστά, με ωραίο ρυθμό, λίγα λόγια, και δε με άφησε να προσπεράσω κανένα panel (το συνηθίζω), καθώς ήταν όλα σωστά τοποθετημένα. Η διήγηση γίνεται με ατμοσφαιρικό λόγο, κάπως ποιητικό, που κάνει συχνά τα φρύδια σου να σμίγουν, τις τρίχες σου να σηκώνονται. Στα συν, έχω να προσθέσω ένα καλό cliffhanger ending. Είναι εκβιαστικό, γαμώτο. Τώρα πρέπει να διαβάσω και το #2.
Το σχέδιο ανταποκρίνεται αρκετά στα standards που θέτει το σενάριο, χωρίς, όμως, να το αναδεικνύει. Από τη μία, τα σκίτσα του Herbst είναι αρκετά δισδιάστατα και η γραμμή δε φαίνεται άνετη. Για να αποδώσει σκιά, εφαρμόζει raster, γραμμοσκίαση, γκρίζα, όλα μέσα στο ίδιο panel, δημιουργώντας έτσι ένα αποτέλεσμα που μοιάζει αβέβαιο, αρχάριο και λίγο μπουκωμένο. Από την άλλη, το comic έχει εξαιρετική ποικιλία πλάνων και οι δημιουργοί του τα χρησιμοποιούν έξυπνα, ώστε να βάλουν τον αναγνώστη στην ατμόσφαιρα, χαρίζοντας έτσι στο comic τους μία πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογραφική ματιά. Η ζυγαριά έρχεται, λοιπόν, στα ίσα της και δε με αφήνει με παράπονα, παρά μόνο ελπίδες για βελτίωση.
Το ολοκαύτωμα έχει γίνει αφορμή και αιτία για απίστευτες παραγωγές, στους περισσότερους καλλιτεχνικούς τομείς. Από τον ΠΙΑΝΙΣΤΑ έως το MAUS, ένα από τα μελανότερα σημεία της ιστορίας φαίνεται να μας αγγίζει ακόμη. Μπορεί, βέβαια, να πει κάποιος πως βαρέθηκε, πως έχει ακούσει αρκετές ιστορίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, για το υπόλοιπο της ζωής του. Δεκτόν. Πιστεύω, όμως, πως υπάρχουν πάντα τα περιθώρια να προσφέρει κανείς κάτι καινούριο στο ήδη ειπωμένο, πως οι Keaton και Herbst είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις, και πως τα επόμενα πέντε τεύχη θα έχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες να μας διηγηθούν.
notes:
1. Υπάρχει ένα 19σελιδο preview, διαθέσιμο εδώ
2. Είναι διαθέσιμο, μέχρι στιγμής, μόνο σε digital μορφή.
3. (-1) για την έλλειψη print έκδοσης, (+1) για την ωραία τιμή!