GUNSHOW

Writer/Artist: KC Green
www.gunshowcomic.com

Και φτάσαμε αισίως στον επίλογο του αφιερώματος. Weirdo Web Comics: Part 3. Πραγματικά θα ευχόμουν αυτή τη φορά να έγραφα για κάτι πιο ανάλαφρο και χαριτωμένο, αλλά επιζητούσα μανιωδώς την κορύφωση που αρμόζει σε κάθε αξιόλογη ωδή. Για το τέλος, σας παραδίδω το βασιλιά του είδους: το GUNSHOW.

Γεννημένο το 2008 από τον KC Green, αποτελεί μία σύνθεση από gag strips που, ενώ ξεκινούν με ελαφρώς άβολα και αυθόρμητα αστεία, ορισμένες φορές καταλήγουν να μοιάζουν άξεστα και κακόγουστα. Κάπου στον κυβερνοχώρο συνάντησα ένα άρθρο που χαρακτηρίζει το GUNSHOW ως το “fart joke” των web comics! Δεν τολμώ να το μεταφράσω στη γλώσσα μας και πιστεύω ότι αυτές οι δύο λεξούλες δε θα μπορούσαν να είναι περισσότερο αντιπροσωπευτικές. Μάλλον φταίει το γεγονός ότι το χιούμορ του με κάνει να υποψιάζομαι πως κάπως έτσι είναι τα αστεία που λένε οι αγοροπαρέες του Δημοτικού. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση η θεματολογία του δεν αφορά ανήλικα τέκνα, απλώς μέχρι εκεί θα βαθμολογούσα την αξία του στην κλίμακα ωριμότητας.

Αναφορικά προς τo περιεχόμενο, υπάρχουν κάποιοι σταθεροί ήρωες όπως ο μύωψ Mort, ο Mark, ο Dave και ο Clyde που αποτελούν το ασυναγώνιστο Anime club (πιο nerd μάλλον πεθαίνουν), ένας σκύλος (ok παιδί), δύο κουνελάκια-ορκισμένοι-αιώνιοι-εχθροί και φυσικά ο “question hound” που είναι η μασκότ του comic! Οι καταστάσεις που πρωταγωνιστούν είναι στην αρχή συμβατές με το σύμπαν μας, αλλά όταν κάνουν την εμφάνιση τους κανίβαλοι, μαζοχιστές και μούμιες που αυτοϊκανοποιούνται μπροστά σε παιδάκια χωρίς φόβο αλλά με πάθος (“cummy mummy”, ναι, καλά διάβασες), τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά. Και η Τέχνη μαζί μου. Τουλάχιστον, δεν υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των αναρτήσεων, οπότε ευτυχώς συναντάμε μεγάλη ποικιλία ιστοριών και μπορεί γρήγορα κανείς να σβήσει μια εικόνα από το μυαλό του πριν τραυματιστεί οριστικά η ευαίσθητη ψυχή του.

Στο τεχνικό κομμάτι, καμιά φορά υπάρχουν περιττά strips και το αστείο ίσως να χάνει το δρόμο του. Επίσης, με κουράζουν συχνά τα σχόλια του KC Green, αφού δεν έχουν καμία σχέση με την ανάρτηση που συνοδεύουν. Το πλεονέκτημά του αποκτήθηκε τη χρονική στιγμή που ο καλλιτέχνης άρχισε να παίζει με τα χρώματα και το αισθητικό αποτέλεσμα αναβαθμίστηκε, κερδίζοντας το χαμένο του έδαφος. Κατά τη γνώμη μου, κάθε φορά που δίνει περισσότερη έμφαση στο να βγει κάτι όμορφο και όχι απαραίτητα αστείο, κερδίζει θαυμαστές και βάζει κάτω πολλά από τα comics του είδους του.

Από το 2008 μέχρι σήμερα, οι ενημερώσεις είναι καθημερινές και γεμάτες ωμά αστεία, πρωτόγονα ένστικτα, σεξουαλικές ορμές και γενικώς τη χαρά του Freud. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αναγνώσιμο από παιδιά ή από εύθικτες κορασίδες. You’ve been warned.