DELILAH DIRK AND THE TURKISH LIEUTENANT

Writer/Artist: Tonny Cliff
http://www.delilahdirk.com/

Μετά από το πολύ τρέξιμο  στο Comicdom Con, ήρθε η ώρα να επιστρέψω εκεί που αισθάνομαι πιο άνετα. Στην καρέκλα μου με το laptop μου και τον καφέ μου, να γράφω για webcomics. Τσακώνονται για να διεκδικήσουν τον χρόνο μου είναι η αλήθεια, αλλά αυτή τη φορά βρήκα ένα διαμαντάκι που προσπέρασε με χαρακτηριστική άνεση τα υπόλοιπα στην “To review” λίστα που έχω. Θρονιάστηκε βολικά στην οθόνη μου και διάβασα μονοκοπανιά όλο του το αρχείο. Μιλάω για το DELILAH DIRK AND THE TURKISH LIEUTENANT ή DDatTL, αν σας αρέσουν αυτά τα κολπάκια.

Το DDatTL είναι γέννημα διάφορων εμπνεύσεων, όπως έχει πει κι ο ίδιος ο δημιουργός. Έχει κάτι από μυθιστορήματα των Hornblower και Sharpe, την αισθητική της εποχής όπως την φανταζόμαστε μέσα από τα έργα των W.H. Bartlett και David Roberts, και ένα κατιτίς από DUCK TALES. Καλά διαβάσατε, ναι. Εγώ θα έλεγα πως έχει και κάτι από Indiana Jones, αλλά περισσότερα πάνω σε αυτό αργότερα. Ας ξεκινήσουμε από την ιστορία.

Κωνσταντινούπολη, 19^ος αιώνας. Πάντα ήθελα να το κάνω αυτό. Είδα τα γραμματάκια να εμφανίζονται στο κάτω δεξί μέρος της οθόνης όσο κάναμε ένα γκρο πλαν πάνω από τις ταράτσες της πόλης. Ας συγκεντρωθώ όμως. Γνωρίζουμε τον Selim, έναν υπολοχαγό του τούρκικου σώματος των γενίτσαρων. Η δουλειά είναι λίγο-πολύ βαρετή (ναι, όντως) και ο Selim είχε το χρόνο να εξασκήσει άλλα του ταλέντα, όπως το να φτιάχνει τα δικά του μίγματα τσαγιού και να ηρεμεί όσο γίνεται τα ξεσπάσματα του Αγά του. Κι ενώ όλα στη ζωή του εξελίσσονται με μία ρουτίνα, παρήγορη στην οικειότητά της, εμφανίζεται ξαφνικά η Delilah Dirk.

Δες εδώ ένα κορίτσι.

Ενώ ο Selim, πιστός στις ενδελεχείς αναφορές του στον Αγά του για τα τεκταινόμενα του παλατιού, περιγράφει το πώς εμφανίστηκε και κλειδώθηκε με ασφάλεια στο μπουντρούμι, η ίδια δραπετεύει, τον κάνει στόχο της οργής του τελευταίου, και τον σώζει από τον θάνατο τον οποίο κόντεψε να του προκαλέσει. Καταλαβαίνουμε πως  θα καταλήξουν να τρέχουν σε περιπέτειες μαζί, ήδη από την πρώτη τους συνάντηση, αλλά πλέον είναι αναπόφευκτο, όσο κι αν η Delilah επιμένει πως είναι ελεύθερος να συνεχίσει τη ζωή του με όποιον τρόπο θέλει. Δεν τον αδικώ, κι εμένα αν μου έδιναν την ευκαιρία να ανέβω σε ένα ιπτάμενο πλοίο, δε θα έλεγα όχι. Θα τα πήγαινα και καλύτερα από τον ίδιο.

Τώρα, πάνω στην ίδια την Delilah που είναι και η ηρωίδα του comic… Δυσκολεύομαι να πω. Μπορώ να πω πως είναι Αγγλίδα κι Ελληνίδα, πως προπονήθηκε στις τέχνες της σκόπευσης στην Γαλλία, των ακροβατικών στην Ινδονησία, επιβίωσε στις ζούγκλες της Ινδίας και πέρασε τον απαραίτητο χρόνο σε ένα Ιαπωνικό μοναστήρι, τελειοποιώντας τις μαχητικές της μεθόδους (επτά συναπτά έτη, αν αναρωτιέστε). Είναι master σαρανταεφτά διαφορετικών πολεμικών τεχνικών. Μόνο αυτές που απαιτούν σπαθί λέω. Είναι σεβαστό μέλος τριών βασιλικών αυλών. Αλλά δεν αρκεί το βιογραφικό.

Η Delialah Dirk είναι ένα κράμα Indiana Jones και Man with no Name από την τριλογία του Leone. Είναι ο Indiana γιατί έχει μία ανθρώπινη πλευρά (όχι δε φοβάται της αράχνες, αλλά έχει τα δικά της) και γιατί έχει χιούμορ. Από την άλλη είναι ο Man with no Name γιατί διέπεται από όλη την χαρακτηριστική άνεση του ήρωα που δεν μπορεί να πεθάνει. Απλά δεν μπορεί, επιβιώνει από τα πάντα με ευκολία, ακόμη κι όταν η υπερβολική αυτοπεποίθησή της κοντεύει να την σκοτώσει. Οταν κάποια στιγμή όλα πάνε στραβά, απλά ξαπλώνει στο χορτάρι και απαντά στον νευρικό Selim πως δεν έχει κανένα σχέδιο, και πως απλά θα περιμένει την Great Cosmic Goose να τη σώσει. Πράγμα που είναι μία εξαιρετική αναλογία του από μηχανής θεού. Φαντάζομαι πως όταν είσαι τόσο cool, το σύμπαν συνομωτεί για να μείνεις ζωντανός. Αναρωτιέσαι πως τα κατάφερνε τόσο καιρό μόνη της χωρίς τον Selim που ουκ ολίγες φορές παίζει τον άχαρο ρόλο της φωνής της λογικής (βλέπε: του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ).

Μαζί, κάνουν ένα χαριτωμένα ισορροπημένο δίδυμο. Οι περιπέτειές τους τους οδηγούν συχνά σε μπελάδες και είναι ενδιαφέρον να βλέπεις πώς πότε ο ένας και πότε ο άλλος υπερισχύουν και καταφέρνουν να επιβιώσουν, έστω με λιγότερο θησαυρό (κάτι που κάνει την Delilah έξαλλη).

Για εμένα, υπήρχε κι ένας εντελώς προσωπικός λόγος που μου άρεσε το Delilah Dirk. Όμορφη, ροϊκή γλώσσα. Ο Selim δε λέει: “You are lying to me”. Λέει: “I perceive that you ‘re being untruthful with me”. Είναι τα μικρά πράγματα που σε βάζουν στην ατμόσφαιρα, αν μπορεί να πει κανείς τον σπάνια όμορφο διάλογο μικρό πράγμα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να διαβάσεις και να απολαύσεις το comic του Tony Cliff. Μπορεί να αγαπάς το σχέδιό του (FLIGHT) και να σου αρέσει το πώς αποδίδει την Κωνσταντινούπολη του 19ου αιώνα, καθώς και τα άλλα μαγικά μέρη που επισκέπτεται η ηρωίδα του. Μπορεί να σου αρέσουν οι ιστορίες κυνηγητού, κατασκοπίας και νίντζα ξύλου που προσφέρεται απλόχερα. Μπορεί επίσης να ερωτευτείς την Delialah – κι αυτό είναι αρκετά πιθανό να συμβεί, οπότε προειδοποιηθήκατε. Το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχει λόγος που προτάθηκε για Eisner Award for Best Digital Comic. Ξεκινήστε να το διαβάζετε και βρείτε τον δικό σας.