Αν Δεν Έχεις Δει…

Είχα προγραμματίσει να γράψω κάτι άλλο σήμερα, αλλά έχω μια κακιά συνήθεια. Περνάω κάποιο χρόνο της ημέρας μου σε social media. Θα μου πεις, πολύς κόσμος το κάνει αυτό και ναι, μπορεί όντως να είναι κακιά συνήθεια, εάν έχεις φτάσει στο σημείο να μπερδεύεις το Internet με το Facebook, ή αν παθαίνεις κρίσεις πανικού όταν τα σπαρτά σου στο Farmville ξεραίνονται, ή ακόμη και όταν η ενασχόλησή σου αυτή με τα social media σε κάνει anti-social στην πραγματική σου ζωή (in real life, που λένε και οι φίλοι μας, όρος με τον οποίο προσωπικά διαφωνώ, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα).

Η δική μου κακιά συνήθεια είναι ότι ενώ διαβάζω πράγματα εξοργιστικά, δεν κάθομαι να βγάλω την οργή μου εκεί που τα διαβάζω. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, μπορώ να είμαι σίγουρος ότι δεν έχει νόημα. Στην δική μου περίπτωση πάντα. Άλλοι άνθρωποι επιδίδονται σε internet fights, ξεθυμαίνουν και μετά είναι μια χαρά. Εγώ όμως είμαι μάλλον περίεργος και θέλω να νιώθω ότι αυτός με τον οποίο μιλάω αφενός δεν είναι ραπανάκι και αφετέρου ενδιαφέρεται να ακούσει αυτά που έχω να πω. Οι περιορισμοί αυτοί οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα στο ότι πρέπει να βρω κάποιον να πρήξω και επειδή αυτή την φορά δεν βρήκα, θα  την πληρώσεις εσύ καλέ μου αναγνώστη. Αν και δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να είμαι σίγουρος ότι ενδιαφέρεσαι γι’ αυτά που γράφω, ή ότι δεν είσαι στην πραγματικότητα ραπανάκι, θα επιλέξω να ζω με τη ματαιοδοξία μου που θέλει να έχω φανατικό κοινό.

Αυτό που διάβασα, λοιπόν, και οδήγησε σε σχεδόν διακόσιες πενήντα ακατάληπτες, φοβάμαι, λέξεις, ήταν η ακόλουθη φράση:

Δεν είσαι anime fan αν δεν έχεις δει NARUTO/BLEACH/ONE PIECE

Το τσουβάλιασμα που εμπεριέχει η παραπάνω πρόταση είναι αβυσσαλέο. Πήραμε τα εκατό και πλέον χρόνια ιστορίας που έχει το Ιαπωνικό animation, τα κλοτσήσαμε στα αχαμνά (για να μην το πω διαφορετικά) και τώρα που είναι κάτω και σφαδάζουν από τον πόνο, τα βιντεοσκοπούμε με το smart phone μας και ανεβάζουμε το video στο internet για να γελάει κάθε κάτοικος υπογείου μαμάς (+10 points για το κλισέ) στον πλανήτη. Έγραψα, μάλιστα, στον δικό μου τοίχο, εν μέσω τρικυμίας (ξέρεις, αυτή στο κρανίο) ότι αν θεωρείσαι anime fan επειδή έχεις δει ένα ή και όλα από την Αγία Shōnen τριάδα, τότε τι θεωρείσαι όταν έχεις δει το PRINCES MONONOKE, ή το GRAVE OF THE FIREFLIES; Και… το μετάνιωσα με το που το έγραψα.

Όχι ότι δεν μου προκαλεί πια οργή το παραπάνω. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα λίγο πιο χαλαρά και ας δούμε τι είναι ένας fan. Πολλά λεξικά ορίζουν το “fan” ως σύντμηση του fanatic και οι ρίζες της λέξης αυτής βρίσκονται στους φανατικούς οπαδούς του baseball. Τα δε χαρακτηριστικά ενός fan, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Αυξημένο (πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό) ενδιαφέρον για το αντικείμενο του fandom. Αλλαγή του τρόπου ζωής τους, ώστε να συμβαδίζει με το αντικείμενο του fandom. Την ανάγκη να συναναστρέφονται με άλλους fans του ίδιου αντικειμένου. Την ανάγκη να επιδεικνύουν το γεγονός ότι είναι fan ενός συγκεκριμένου αντικειμένου.

Σε καμία, λοιπόν, περίπτωση η παραπάνω φράση δεν συμβαδίζει με τον ορισμό του fan. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι τα τρία αυτά anime είναι τα πιο σημαντικά που κυκλοφόρησαν ποτέ (και αυτή ακριβώς η χροιά της πρότασης είναι που προδιαθέτει για flame wars), πάλι μιλάμε για έναν χώρο στον οποίο παράγονται περισσότερες από εκατό σειρές και ταινίες κάθε χρόνο, με ένα τεράστιο εύρος θεματολογιών. Το εύρος αυτό δεν μπορεί να το αφήσουμε εκτός, αν θέλουμε να προσδιορίσουμε τον “σωστό” anime fan. Δεν αρκεί μόνο η ποσότητα, αλλά και το εύρος, πάντα με το σκεπτικό ότι προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τον fan των anime γενικότερα και όχι, ας πούμε, τον fan των shōnen anime (που εκεί θα μπορούσε κανείς να δεχτεί τον ισχυρισμό).

Το επόμενο που θα ρωτούσε κανείς είναι “Ωραία, τί πρέπει να έχεις δει για να θεωρείσαι anime fan”; Κι εδώ είναι που λέω ότι δεν έχω κάποια καλή απάντηση να δώσω. Αν κάποιος ξέρει ποιος είναι ο Miyazaki, o Satoshi Kon, ή ο Hideaki Ano, είναι μάλλον σε καλό δρόμο, κατά τη γνώμη μου. Ένα ακόμη καλό δείγμα είναι να γνωρίζει τα διάφορα studios που παράγουν anime, καθώς το καθένα έχει το δικό του χαρακτήρα. Πέρα από αυτό, δεν έχω να πω κάτι άλλο, σίγουρα όχι κάποια λίστα “με τα anime που πρέπει οπωσδήποτε να έχεις δει, γιατί αλλιώς θα καείς στην κόλαση της μάζας”.

Κλείνοντας, θα σας αφήσω με ένα mental image, έτσι για να με θυμάστε.

Υ.Γ.: Σκέφτομαι να επανέλθω με έτερη, εξίσου εκνευριστική φράση. Stay tuned.