JUSTICE LEAGUE: THE FLASHPOINT PARADOX

Director: Jay Oliva
Script: Geoff Johns (original story), James Krieg
Cast: Justin Chambers, Kevin McKidd, Michael B. Jordan, C. Thomas Howell, Nathan Fillion, Ron Perlman, Kevin Conroy κ.ά.
Warner Premiere, Warner Bros. Animation, DC Comics

To FLASHPOINT των Geoff Johns και Andy Kubert είναι μία από τις πιο σημαντικές ιστορίες της DC των τελευταίων χρόνων, καθώς αποτελεί πρελούδιο/εισαγωγή και “αφορμή” για το reboot που οδήγησε στο New 52 και επίσης έθεσε τις πρώτες βάσεις για το τωρινό event του DC Universe, TRINITY WAR.

Η μεταφορά του σε animated ταινία, λοιπόν, θα πρέπει να είναι εξίσου ενδιαφέρουσα, επική και σημαντική. Η τουλάχιστον, θα έπρεπε… Αλλά κάθε πράγμα στην ώρα του.

Η ιστορία είναι λίγο-πολύ η ίδια με την αντίστοιχη του comic. Κεντρικός ήρωας είναι ο Barry Allen/Flash (κάτι ταιριαστό, μιας και ο Flash ήταν ο χαρακτήρας που όχι μόνο μας έφερε στην Silver Age, αλλά και εισήγαγε την έννοια του Multiverse με την κλασσική ιστορία “Flash Of Two Worlds”).

Η ταινία ξεκινάει με την επίσκεψη του Barry στον τάφο της μητέρας του. Ακολουθεί ένα flashback από την παιδική ηλικία του, όπου μαθαίνουμε πως η μητέρα του δολοφονήθηκε. Λίγο αργότερα, ο Barry ειδοποιείται πως έχει γίνει διάρρηξη στο Flash Museum, και πάει να ερευνήσει το συμβάν ως Flash. Μετά, λοιπόν, από την απαραίτητη μάχη με τους super villains που ακολουθεί (και πιο συγκεκριμένα, την περίφημη rogue gallery του ήρωα), και με την βοήθεια του “ιππικού” που καταφτάνει πάνω στην ώρα – φυσικά μιλάω για την Justice League – οι ήρωες νικάνε. Την επόμενη μέρα, ο Barry ξυπνάει, πάει στην δουλειά του και όλα φαίνονται κανονικά. Μέχρι που πάει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του, καταλήγοντας να φάει μία μεγαλοπρεπή τούμπα και να συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί πλέον να τρέξει γρήγορα και πως η μητέρα του είναι ζωντανή…

Και δεν είναι αυτές οι μόνες αλλαγές. Γρήγορα, ο Barry αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται σε μία διαφορετική πραγματικότητα από την δική του, στην οποία, μεταξύ άλλων, ο Flash και η Justice League δεν υπήρξαν ποτέ, η γυναίκα του, Iris, είναι παντρεμένη με άλλον, o Batman σκοτώνει τους αντιπάλους του και ο Aquaman, μαζί με το κράτος της Ατλαντίδας, έχουν βυθίσει τη δυτική Ευρώπη και βρίσκεται σε ολικό πόλεμο με τις Αμαζόνες και την αρχηγό τους, Wonder Woman, οι οποίες έχουν κατακτήσει τη Μεγάλη Βρετανία. Κοινώς, βρίσκεται εν μέσω του απόλυτου χάους και σύντομα ξεκινάει την προσπάθεια να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί, να γυρίσει στην δική του πραγματικότητα και να σώσει τον κόσμο.

Δεν θα αναφέρω περισσότερα, λόγω spoilers. Ας περάσουμε στο “δια ταύτα”, λοιπόν.

Θα ξεκινήσω με την μεγαλύτερη αρνητική εντύπωση της ταινίας: την κατεύθυνση του design των χαρακτήρων. Όχι μόνο οι περισσότεροι χαρακτήρες μοιάζουν με “generic manga” ήρωες, ειδικά στα χαρακτηριστικά του προσώπου και τις αναλογίες τους, αλλά υπάρχουν και μερικές περιπτώσεις που αυτή η νοοτροπία πάει στο έπακρο. Θα ακουστώ κακός, ίσως, και στην τελική είναι θέμα γούστου, αλλά πραγματικά, όταν βλέπω μία Wonder Woman που θυμίζει περισσότερο ανδρόγυνη φιγούρα από anime, παρά Αμαζόνα, έναν Aquaman που μοιάζει με αποκρουστικό, πρησμένο πορτιέρη κάποιου σκυλάδικου στην εθνική (πραγματικά θυμήθηκα τον Liefeld. Μπρρρ… ανατριχίλες!) και έναν Batman που είναι σαν να έχει παραμορφωθεί στο πρόσωπο… ε, όσο να ‘ναι, μπορείτε να καταλάβετε πως δεν ενθουσιάστηκα. Ειδικά όταν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά από το αντίστοιχο character design του comic.

Η ίδια η ιστορία είναι αρκετά πιστή στο αρχικό υλικό, αλλά υπήρξαν κάποιες παραλείψεις. Η μεγαλύτερη είναι η απουσία της εμφάνισης του New 52 Universe και των νέων στολών και εμφανίσεων των υπερηρώων (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), κάτι που θα περίμενε κανείς να υπάρχει, μιας και αυτός ήταν ο σκοπός του FLASHPOINT.

Η μουσική επένδυση δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έχουμε ακούσει πολύ καλύτερα soundtracks σε DC animated ταινίες (βλέπε THE DARK KNIGHT RETURNS). Όσο για το voice acting, ως επί το πλείστον, είναι ταιριαστό στους χαρακτήρες και υπάρχουν και οι πιο κλασσικές φωνές (Kevin Conroy/Batman, Nathan Fillion/Green Lantern κ.α.).

Η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή και το animation άνω του μετρίου και αυτό φαίνεται ειδικά στις σκηνές μάχης, αλλά και όταν ο Flash κάνει αυτό που κάνει καλύτερα: τρέχει γρήγορα! (Ειδικά η μονομαχία του με τον Professor Zoom, ήταν μία φοβερή μάχη ανάμεσα σε speedsters.) Ακόμα, παρ’ όλο που η ταινία είναι PG-13, δεν αποφεύγει την βία και το αίμα, στοιχεία που έλειπαν ούτε στο comic. Μάλιστα, κάποιες φορές η ταινία είναι αρκετά πιο σκοτεινή και βίαια από το FLASHPOINT. Εκεί που δεν δόθηκε τόση προσοχή, είναι στις πιο συναισθηματικές στιγμές, οι οποίες φαίνονται βεβιασμένες, με εξαίρεση μερικών βασικών σκηνών, όπως το origin του Batman της νέας πραγματικότητας.

Τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της ταινίας είναι η καλλιτεχνική διεύθυνση και οι προαναφερθείσες παραλείψεις. Επίσης, είναι φτιαγμένη κυρίως για τους fans και ιδίως όσους έχουν διαβάσει το FLASHPOINT. Οι υπόλοιποι είναι πολύ πιθανό να μπερδευτούν βλέποντας την.

Σε γενικές γραμμές, πάντως, το FLASHPOINT PARADOX αποτελεί μία αρκετά καλή μεταφορά από το comic, με πολλή δράση, δυνατές μάχες και ενδιαφέρουσα ιστορία, που όμως αφήνει την αίσθηση πως θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερη και ίσως περισσότερο “επική”.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Q3tochTgPVc[/youtube]