ONLINE COMICS: KUKUBURI

Writer/Artist: Ramon Perez
http://www.kukuburi.com

Αρχή της στήλης, καλησπέρα σας.

Μετά από ένα όμορφο, πολυποίκιλο κι ελπίζω ξεκούραστο καλοκαίρι, ξεκινάμε τη μόνιμη στήλη για τα online comics (χειροκροτήματα, ιαχές, κονφετί). Είμαι ενθουσιασμένη, έχω να πω, καθώς ασχολούμαστε με μία από τις αγαπημένες μου θεματολογίες. Πιστεύω πως τα webcomics, ειδικά όταν γίνονται με μεράκι, ξεπερνούν πολλά έντυπα αδερφάκια τους, τόσο σε σύλληψη κι εκτέλεση όσο και σε αισθητική. Κι αυτό γιατί οι δημιουργοί, είτε άσημοι είτε διάσημοι, έχουν την ελευθερία να κινηθούν όπως αγαπάνε. Με αυτό στο μυαλό μου, είπα να παρουσιάσω για αρχή το KUKUBURI, ένα webcomic του Ramon Perez. Ενώ ο ίδιος μετρά δουλειές όπως το JIM HENSON’S TALE OF SAND κι αυτή τη στιγμή εργάζεται στο WOLVERINE & THE X-MEN της Marvel, τρέχει παράλληλα το ολόδικό του project. Τα έχει όλα: φαντασία, όνομα που υποψιάζεσαι πως σημαίνει κάτι αλλά όχι, υπέροχη αισθητική.

Η Nadia είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα. Από την αρχή σου είναι συμπαθής και περνά εύκολα στο ταυτίσιμη με το που τη βλέπεις να τρέχει πανικόβλητη για τη δουλειά της. Έχει έναν κατοικίδιο χαμαιλέοντα (πόσοι μπορούν να το πουν αυτό;) και μία υπέροχη πορτοκαλίζουσα βέσπα. Δεν ξέρουμε αν είναι το καλύτερο delivery girl στην πόλη, σίγουρα όμως είναι το πιο εντυπωσιακό, εφόσον παραδίδει με τον Mr. Bojangles (τον προαναφερθέντα χαμαιλέοντα) τυλιγμένο πάνω της. Και μετά ξεκινά η ιστορία.

Ξέρετε πώς κάποια βιβλία/ comics/ ταινίες  κάνουν ένα κομψό, περίτεχνο πέρασμα στον κόσμο του παράλογου, χτίζοντας σασπένς, επιστρατεύοντας προοικονομίες και δίνοντας μικρές ματιές σε αυτό που θα ακολουθήσει; Ε, λοιπόν, ξεχάστε το, πάμε κατευθείαν από τον ρεαλισμό στον σουρεαλισμό, με το που περνάει η Nadia τον άσπρο φράχτη ενός σπιτιού για να παραδώσει ένα μυστηριώδες πακέτο.Γρήγορα πληροφορούμαστε πως ο κόσμος αυτός είναι φαινομενικά μόνο ειδυλλιακός, και πως υπάρχει το αντίπαλο δέος της καλής μας, ένας κουστουμαρισμένος σκελετός. Προκαλεί τη Nadia σε ένα παιχνίδι Ναυμαχίας (όχι σκάκι, αυτά είναι passé) και ξεκινάει η μάχη με το κακό. Το σουρεαλιστικό μας σκηνικό γρήγορα σκοτεινιάζει, καθώς αντλεί από τους εφιάλτες της Nadia, άμεσα συνδεδεμένους με την παιδική της ηλικία. Ευτυχώς, υπάρχει ένα ιππικό καπελοφόρων πλασμάτων (φυσικά). Καθοδηγούμενο από ένα σοφό χταποδάκι με πίπα και έφεση στα γαλλικά, σπεύδει να βοηθήσει. Δε συνεχίζω να χαλάω την έκπληξη, η ιστορία εκτυλίσσεται κομψά, με panels που σίγουρα είναι η χαρά του illustrator, με πολλή δράση και ελάχιστη αφήγηση πέραν της εικόνας. Ο Perez δίνει απίστευτη λεπτομέρεια στις εικόνες του που σου επιτρέπει να τις χαζεύεις ώρα – κι όχι μόνο για τα εκπληκτικά χρώματά τους.Το KUKUBURI είναι ένα αλλόκοτο μίγμα ψυχεδέλειας που δε μπορώ να περιγράψω σαφώς με λέξεις. Ναι, έχουμε δει wonderlands και imaginariums και χίλιους ονειρικούς κόσμους, αλλά τον κόσμο του Perez δύσκολα τον αποδίδεις με λογια. Θα μπορούσα να πω πως είναι το ευτυχές αυτοκινητιστικό του Dr. Seuss με μία παλέτα παστέλ ή παιδικών ονείρων με μία ευφάνταστη καπελοθήκη, αλλά θα σηκώνατε το φρύδι σας με απορία. Ο ίδιος ο Perez έχει πει πως το KUKUBURI ήταν η ευκαιρία του να ζωγραφίσει απενοχοποιημένα όλα τα κλισέ που στριφογύριζαν στο μυαλό του. Το χαριτωμένο κορίτσι με τη βέσπα (με την απαραίτητη προσθήκη θήκης για τον καφέ).  Μία σειρά από αλλόκοτους sidekicks, μέσα στους οποίους ένας τεράστιος καλοκάγαθος λίθος κι ένα λαλίστατο σαλιγκάρι.  Έναν γενικό χαμό από πολύχρωμα, χαοτικά, και σε μη αναμενόμενα μεγέθη πλάσματα. Τέλος, έναν εντυπωσιακό, στιλάτο και βελούδινο κακό. Ή, όπως το έθεσε κομψά η ίδια η Nadia, “α Miami Vice reject”. Εγώ πιάνω ένα Spider Jerusalem flair, αλλά μπορεί και να προβάλλω μύχιες επιθυμίες.

Η αλήθεια είναι ότι διαφαίνεται πώς η ιστορία εξελίσσεται με κάθε panel. Σχεδόν βλέπεις τις αποφάσεις που παίρνει ο δημιουργός, καθώς χαχανίζει πάνω από τη σελίδα του. Ο ίδιος είχε πει πως απλά σκιτσάρει και η ιστορία προκύπτει, όχι διαφορετικά από τον τρόπο που παίζουν τα παιδιά με τα παιχνίδια τους. Το καλό είναι πως το ταλέντο του στο storytelling δημιουργεί ένα σύνολο συνεχές, αν και το ίδιο το artwork είναι θαυμάσιο για χάζεμα, ακόμη κι αν δε διαβάζεις τις λίγες μα διαλεχτές ατάκες. Το κακό είναι πως ενώ έχει ξεκινήσει από το 2007 και αρχικά ενημερωνόταν με ευλάβεια δύο φορές την εβδομάδα, πλέον έχει φτάσει σε προσωρινό hiatus. Ο ίδιος ο Perez έχει δηλώσει την επιθυμία του να το εκδώσει κάποια στιγμή, επιθυμία που μοιράζονται και οι αναγνώστες του. Αν και είναι ένα συνεχές παιχνίδι με τα κλισέ, απλά και μόνο για την εκτέλεσή του, το KUKUBURI αξίζει να ολοκληρωθεί.