SNAPSHOT REVIEWS 12-09-13

ALL NEW X-MEN #16
Writer: Brian Michael Bendis
Artist: Stuart Immonen
Marvel Comics

Chapter 2 – Battle of the Atom

Το ALL NEW X-MEN #16 κυκλοφόρησε παράλληλα με το BATTLE OF THE ATOM #1 που μας παρουσίασε χθες ο Γιώργος Σακαλλής. Το δεύτερο κεφάλαιο του event είναι αντίστοιχο με την συνολικό έργο του B.M. Bendis στους X-Men. Εξαιρετικό και πέρα των προσδοκιών που είχα. Όλα μου φαίνονται ότι έχουν την σωστή φωνή και αισθητική των X-Men, χωρίς να βάλω στην συνάρτηση τον χαμό στο συνολικό continuity της Marvel. Τείνω να πιστεύω ότι γράφει πολύ καλύτερα τους X-Men απ’ ότι τους Avengers. Του ταιρίαζουν καλύτερα.

Ο Stuart Immonen συνεχίζει ακούραστα, όπως κάθε μήνα στο ALL NEW X-MEN, να κοσμεί τις σελίδες με ένα πολυπληθές cast που γεμίζουν κάθε γωνιά των panels του, πλούσια τρισδιάστατα backgrounds και εκφραστικά πρόσωπα.

Αυτό το τεύχος τα έχει όλα: χιούμορ, ένταση, εξέλιξη της ιστορίας, ενδιαφέρουσα (και απόλυτα λογική) ανατροπή και μια jaw-dropping αποκάλυψη για κερασάκι. Το BATTLE OF THE ATOM με έχει κερδίσει, μέχρι στιγμής.

X-FACTOR #262
Writer: Peter David
Artist: Neil Edwards
Marvel Comics 

Μετά από εφτάμισι χρόνια και λίγο παραπάνω από 110 τεύχη, ένας απο τους καλύτερους Χ-τίτλους φθάνει στο τέλος του. To Χ-FACTOR θα μπορούσε να λέγεται κάλλιστα “Peter David’s X-Factor”, καθώς όλη η σειρά υπήρξε ένα one-man show του ταλαντούχου συγγραφέα, που έβαλε όλη του την ψυχή στους χαρακτήρες που πρωταγωνίστησαν. Χωρίς τον Peter David, κάποιοι ήρωες θα ήταν άγνωστοι σήμερα και κάποιοι άλλοι χωρίς σημαντική ανάπτυξη της υπόστασης τους.

Στα προηγούμενα πέντε τεύχη με τον υπότιτλο “The End of X-Factor”, o David αποχαιρέτησε έναν-έναν τους ήρωες της σειράς, αφήνοντας για το τέλος τους δύο μεγάλους πρωταγωνιστές, Layla – Butterfly – Miller και Jamie – Multiple Man – Madrox. Η αγάπη που τρέφει για τους δύο ήρωες είναι ολοφάνερη, χαρίζοντας τους ένα πανευτυχές τέλος, γεγονός σπάνιο στα comics των ημερών.

Σίγουρα θα ξαναδούμε και την Χ-FACTOR και τους ήρωες της σε μελλοντικές ιστορίες, έτσι είναι άλλωστε τα δεδομένα στον χώρο, αλλά μέσα μας μπορούμε να επιλέξουμε τον επίλογο που θέλουμε και προσωπικά επιλέγω το όραμα του Peter David. 

UNCANNY X-MEN #10
Writer: Brian Michael Bendis
Artist: Frazer Irving
Marvel Comics 

Η συλλογιστική σε αυτή τη σειρά περιστρέφεται γύρω από το σύνθημα “Cyclops was right” και, αλήθεια ή όχι, δίνει στον Bendis έναν μηχανισμό που τον βοηθάει να κάνει την σειρά διαφορετική από τις υπόλοιπες και ίσως στην πορεία να λυτρώσει τον Cyclops απο τις “αμαρτίες” που τόσοι συγγραφείς του χρέωσαν.

Σε αυτό το κρίσιμο τεύχος, δίνεται η ευκαιρία στον Cyclops να καταλάβει ότι έχει υποστηρικτές, αλλά και τη δυνατότητα να εκφραστεί δημόσια. Βάλλεται εκ των έσω αλλά, παράλληλα, και στην δημόσια εμφάνιση του, τεχνική που σπρώχνει τον αναγνώστη να ταχθεί στην πλευρά του πολύπαθου ήρωα.

Ο Frazer Irving είναι ένας πολύ ενδιαφέρων καλλιτέχνης και μου αρέσει να παρακολουθώ τις δουλειές του, αλλά η αισθητική του δεν ταιριάζει στους X-Men. Έχει κάτι απόκοσμο και τρομακτικό το σχέδιο του. Στα προηγούμενα τεύχη με την Magik και την Limbo διάσταση ταίριαζε γάντι, σε αυτό το τεύχος όμως, το Michigan ή ένα απλό παγκάκι σε ένα πάρκο μοιάζουν εφιαλτικά τοπία.

INFINITY #1
Writer: Jonathan Hickman
Artist: Jim Cheung
Marvel Comics 

Με το INFINITY, δίνεται στον Jonathan Hickman η ευκαιρία, εκτός απο το να γράψει το πρώτο του event για την Marvel, να γράψει ένα καλό event για την Marvel. Στο ενεργητικό του έχει μόνο επιτυχίες (ή μήπως όχι; Δείτε παρακάτω), οπότε δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, γιατί να μην μπορέσει να το πετύχει.

Μεγάλο και ζουμερό τεύχος με τεράστιο cast χαρακτήρων. Με πάνω απο 55(!) υπερήρωες να κοσμούν το τεύχος και με τις ομάδες των Avengers (20 παρακαλώ), X-Men, Illuminati, Inhumans, Spaceknights, τους μυστηριώδεις Builders και φυσικά την Cull Obsidian του Thanos, είναι από μόνο του θαυμαστό πώς ο Hickman τα συνδύασε όλα αυτά.

Η Black Order aka Cull Obsidian, είναι από τα καλύτερα δημιουργήματα του event, με φανταστικό σχεδιασμό χαρακτήρων. Το πιο δυνατο σημείο του τεύχους όμως είναι τα γεγονότα με τον Black Bolt που ανεβάζουν τον ήρωα σε επίπεδα που ποτέ δεν έχει φτάσει, θεμελιώνοντας την θέση του στο Marvel Universe. Ήδη από εδώ, ψήγματα από το επερχόμενο INHUMANITY αρχίζουν να ξεχωρίζουν.

Δυνατή αρχή για το INFINITY.

GOD IS DEAD #1
Writers: Jonathan Hickman, Mike Costa
Artist: Di Amorim
Avatar Press

Μετά την Image και την Marvel, τώρα Hickman και στην Avatar! Μα πόσες σειρές γράφει παράλληλα αυτός ο άνθρωπος; Τρεις στην Marvel, τρεις στην Image, έξι. Η έβδομη, λοιπόν, σειρά του Hickman για τον μήνα είναι το GOD IS DEAD, τίτλος που θα μπορούσε να είναι – αλλά μάλλον δεν είναι – εμπνευσμένος από το Νίτσε. Δεν υπάρχει κάποια άμεση αναφορά στο τεύχος, όπως τουλάχιστον συνηθίζει ο Hickman.

Οι θεοί επιστρέφουν στην γη και είναι έτοιμοι για πόλεμο με τους ανθρώπους. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της σειράς και το πρώτο τεύχος δεν επεκτείνεται παραπέρα. Ο Hickman κάνει εκτελεστική και ανέπνευστη εργασία, έτσι μόνο για το χαρτζηλίκι. Συν τοις άλλοις, πιάνεται και αδιάβαστος, καθώς ο Loki είναι αδερφός του Thor μόνο στο Marvel Universe, όχι στην μυθολογία. Το σχέδιο του Di Amorim είναι φωτογραφικό, επίπεδο και αδιάφορο, ακόμα και όταν απεικονίζει μεγαλειώδεις σκηνές.

Δεν ξέρω αν φταίει η ποσότητα των σειρών που γράφει ο Hickman, το Avatar house style που έχει το τεύχος ή το σχέδιο του Di Amorim, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα άνευρο και πρόχειρο τεύχος, χωρίς το γνώριμο ύφος, αλλά και την ποιότητα του Hickman.