FIRST TIME EVER: Neil Gaiman

SECRET ORIGINS #36
Writers: James Owsley, Gerard Jones, Neil Gaiman
Artists: M.D. Bright, Joe Staton, Mark Buckingham
DC Comics

Η δεύτερη συμμετοχή μου σε αυτή τη νέα μόνιμη στήλη, έχει πάλι να κάνει με αναμνήσεις από το παρελθόν. Μου είναι κάπως δύσκολο να συνεισφέρω με κάτι που προσεγγίζω για πρώτη φορά σήμερα, καθώς έχω ήδη καλύψει ένα μεγάλο μέρος της Αμερικάνικης σκηνής. Όχι πως δεν υπάρχουν σημαντικοί δημιουργοί και χαρακτήρες που μου είναι ακόμη άγνωστοι, αλλά αμφιβάλλω αν ενδιαφέρουν εσάς, τους επισκέπτες του site…

Αυτή τη φορά, κρατάω στα χέρια μου ένα τίμιο comic της DC, το SECRET ORIGINS #36, με ημερομηνία εξωφύλλου Ιανουάριο του 1989. Ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν μια ανθολογία που παρουσίαζε συνοπτικά τα origin stories σημαντικών (και μη) χαρακτήρων της DC Comics, όπως αυτά ορίζονταν πλέον στη νέα πραγματικότητα που είχε διαμορφώσει το CRISIS ON INFINITE EARTHS. Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό, πολύ απλά πρόκειται για μια ολική ανακαίνιση/αναδιάρθρωση του υπερηρωικού σύμπαντος της εταιρίας, όπου όλα άλλαξαν, δίχως όμως να αλλάξει κάτι ουσιαστικά.

Επίσης, εκείνα τα πέτρινα – για τους αναγνώστες ξένων comics – χρόνια, ο συγκεκριμένος τίτλος δεν ερχόταν από το εγχώριο πρακτορείο διανομής Τύπου, το οποίο φρόντιζε να δίνει το καλό το πράμα με το σταγονόμετρο. Στα χέρια μου κατέληξε μέσω ανταλλαγής και μυστικών, υπόγειων συμφωνιών, με άτομα που ήταν καλύτερα δικτυωμένα από εμένα.

Στο εξώφυλλο έχουμε ένα από τα πρωτοπαλίκαρα της DC, τον διαστημικό μπάτσο Green Lantern, σε μια αποφασιστική αλλά και αμήχανη πόζα με την Poison Ivy, μια από τις αντιπάλους του Batman, την οποία είχε ενσαρκώσει, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, η Uma Thurman, σε μια ταινία που είναι ντροπιαστηκά κακή, και αποτελεί ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς για τα όσα μπορούν να γίνουν λάθος σε μια μεταφορά comic στη μεγάλη οθόνη.

Με όλο τον σεβασμό απέναντι στον Hal Jordan, θα ασχοληθώ με την κυρία που ερωτοτροπεί αποτυχημένα μαζί του, μιας και δεν μπορεί να λυγίσει την σιδερένια θέληση του, και να τον κάνει να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της. Ο λόγος που της κάνω την τιμή αυτή, είναι επειδή το origin της το αποδίδουν δυο εξαιρετικοί δημιουργοί και η αφορμή που αυτό το άσημο comic φιγουράρει σε αυτή την στήλη, δεν είναι άλλος από το όνομα του συγγραφέα, Neil Gaiman! Όχι πως ο Mark Buckingham, που σχεδιάζει, είναι ασήμαντος, αλλά συνειδητοποίησα ότι συμμετέχει σε αυτό μόλις πριν από καμιά δεκαριά μέρες, όταν αποφάσισα να γράψω αυτά τα δυο λόγια.

Μέσα σε μόλις δεκατέσσερις σελίδες, αποκαλύπτεται η προέλευση της Pamela Isley, σε μια ιστορία η οποία μπορεί να μην είναι, από μόνη της, η πλέον συγκλονιστική, η αφήγηση της, όμως, είναι συναρπαστική. Συνοπτικά, η Pamela είναι φυλακισμένη και ένας κυβερνητικός πράκτορας σκαλίζει το παρελθόν της, προκειμένου να διαπιστώσει αν είναι κατάλληλη για να προσληφθεί σε μια επίλεκτη ομάδα, που θα κάνει πάσης φύσεως βρομοδουλειές. Φυσικά, ως μια femme fatale που σέβεται τον εαυτό της, η Pamela παίρνει το πάνω χέρι και ο πράκτορας γυρίζει με άδεια χέρια.

Η γραφή του Gaiman είναι μοναδικά συναρπαστική. Υπέροχοι διάλογοι, καθηλωτικές περιγραφές και χαρακτήρες που μοιάζουν ζωντανοί. Μέσα σε αυτές τις λίγες σελίδες, επιτυγχάνει πράγματα που πολλοί συνάδελφοί του μόνο να τα κοιτούν μπορούν. Το σχέδιο του Mark Buckingham, αγνώριστο σε σχέση με το πώς το έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, βοηθάει στη δημιουργία μιας αγχωτικής και κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας, με μια αισθητική που θέλω να την ονομάζω “proto-Vertigo”, καθώς το συγκεκριμένο imprint της DC δεν θα λάμβανε σάρκα και οστά για κάποια χρόνια ακόμα. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι σαγηνευτικό, με έναν τρόμο που υποβόσκει και που δεν αργεί να φανερωθεί.

Το κίνητρο μου για την απόκτηση του comic αυτού, δεν ήταν, βέβαια, αυτό το back-up feature, αλλά το origin του Green Lantern από τους Jim Owsley και M.D. Bright, που και αυτό ναι μεν είναι καλό, αλλά ωχριά μπροστά στο δημιούργημα των Gaiman και Buckingham. Βέβαια, τότε δεν είχα ιδέα περί SANDMAN, και όταν, λίγα χρόνια μετά, ξεκίνησα να το διαβάζω, δεν έκανα αμέσως τη σύνδεση ανάμεσα σε αυτά τα δυο comics. Όταν διάβασα ξανά το SECRET ORIGINS #36 και έπεσε το μάτι μου στα credits, χάρηκα, λες και είχα ανακαλύψει ένα μυστικό πριν από τους άλλους. Από τα μικρά πράγματα που εμπλουτίζουν την ζωή ενός πάσης φύσεως αναγνώστη.