Comicdom @ MCM Comic Con London 2013

Μπαίνοντας στο σταθμό του μετρό από το αεροδρόμιο, υπήρχαν παντού ανακοινώσεις για τροποποιήσεις στα δρομολόγια και κλειστούς σταθμούς λόγω έργων, στις 26 και 27 Οκτωβρίου, τις μέρες που θα επισκεπτόμαστε το MCM Comic Con London 2013. Όταν, λοιπόν, πήγαμε να πάρουμε το DLR με προορισμό το ExCeL, πληροφορηθήκαμε ότι θα έπρεπε να σταματήσουμε στο Canning Town και να συνεχίσουμε από εκεί με λεωφορείο, μιας οι επόμενοι σταθμοί δε θα λειτουργούσαν.

Μέχρι εκείνη την ώρα, ήμαστε μόνοι μας στο τρένο – σε σημείο που αναρωτιόμαστε εάν είχαμε κάνει κάποιο λάθος και, αντί για το MCM, θα φτάναμε σε κάποιο there be dragons. Στον σταθμό του Canning Town όμως, τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Όπως πληροφορηθήκαμε εκ των υστέρων, εκεί μπορούσε να φτάσει κανείς απευθείας με μετρό (από το Jubilee Line) και φυσικά οι περισσότεροι είχαν έρθει με αυτόν τον τρόπο. Ήταν τόσος ο κόσμος που οι υπάλληλοι του σταθμού ήταν εξοπλισμένοι με τηλεβόες, ώστε να μπορούν να μας κατευθύνουν προς το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο ExCeL.

Φτάνοντας στη στάση του λεωφορείου, μία υπάλληλος, εμφανώς εκνευρισμένη από τον κόσμο, ωρυόταν προσπαθώντας να μας πει ότι εναλλακτικά θα μπορούσαμε να περπατήσουμε μέχρι το ExCeL, καθώς ήταν μια διαδρομή δέκα λεπτών, αντί να στριμωχνόμαστε περιμένοντας το επόμενο λεωφορείο. Η απόφαση δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και σύντομα βρεθήκαμε να περπατάμε ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους, ελπίζοντας ότι οι μπροστινοί ξέρουν πού πάμε. Θα επικαλεστώ τα πνεύματα των αρχαίων δημοσιογράφων και θα πω το χιλιοειπωμένο “έμοιαζε με θρησκευτικό προσκύνημα” αλλά η φωτογραφία παρακάτω μιλάει από μόνη της.

Το ExCeL είναι ένα τεράστιο εκθεσιακό κέντρο. Αυτό το γνώριζα, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο:

Μέσα, τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα. Εκτός αν έχεις αγοραφοβία ή όπως λέγεται αυτό που σε πιάνει η καρδιά σου, όταν είσαι σε ένα μέρος με πάρα πολύ κόσμο. Οι εκτιμήσεις των διοργανωτών μιλούν για περί τις 100.000 κόσμου το Σάββατο μόνο. Αυτό, για όσους από εσάς έχετε επισκεφθεί το Comicdom Con Athens, είναι 9-10 φορές περισσότεροι άνθρωποι.

Το convention εκτεινόταν σε δύο τεράστιους κλειστούς χώρους, γεμάτους περίπτερα και booths, τόσο από μεγάλες εταιρείες, όπως η Manga Entertainment, όσο και από ανεξάρτητους δημιουργούς που είχαν έρθει να δείξουν τη δουλειά τους και – γιατί όχι; – να πουλήσουν και τα comics ή/και τα prints τους. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το ότι δεν είδα καθόλου μεγάλα μαγαζιά με comics. Για να είμαι ειλικρινής, δε γνωρίζω αν κάτι τέτοιο είθισται, αλλά μου έκανε έκπληξη που δεν είδα περίπτερο του Forbidden Planet ή του Orbital. Εάν κάποιος έχει πάει σε ανάλογου μεγέθους convention, παρακαλώ ας με διαφωτίσει στα σχόλια.

Σχεδόν όλο το Σάββατο το περάσαμε backstage μαζί με τους διαγωνιζόμενους του EuroCosplay, εξαιτίας ενός μικρού διοργανωτικού προβλήματος. Θεωρητικά, ως διοργανωτές των προκριματικών της Ελλάδας (δείτε και την ανακοίνωση που είχαμε κάνει σχετικά), είχαμε κάρτες εισόδου στο MCM για το Σαββατοκύριακο. Δυστυχώς, λόγω τεχνικών δυσκολιών, οι κάρτες μας δεν ήταν έτοιμες το Σάββατο που πήγαμε και ενώ μας συνόδευσε κάποιος στα παρασκήνια για να μιλήσουμε με τους διοργανωτές και να δούμε την Ελίνα Αναγνωστάκου που εκπροσωπούσε τη χώρα μας ως νικήτρια του δικού μας διαγωνισμού, όταν ο συνοδός μας έφυγε γιατί είχε δουλειά, εμείς μείναμε εκεί φοβούμενοι ότι το προσωπικό ασφαλείας δεν θα έδειχνε ιδιαίτερη κατανόηση.

Παρ’ όλα αυτά, περάσαμε εξαιρετικά εκεί πίσω. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλες τις στολές από κοντά, να δούμε τους Cosplayers να ετοιμάζονται και να μιλήσουμε μαζί τους. Ήταν καταπληκτικό να είσαι σε ένα δωμάτιο και να ακούς τόσες διαφορετικές γλώσσες και να βλέπεις ανθρώπους που, ενώ θεωρητικά ήταν ανταγωνιστές, βοηθούσαν ο ένας τον άλλο και  αντάλλάσσαν συμβουλές και τεχνικές.

Δυστυχώς, από τον ίδιο τον διαγωνισμό δεν έχω φωτογραφίες να σας δείξω. Τόσο το κινητό μου όσο και η φωτογραφική μηχανή που είχα μαζί (10 MP my ass) δεν τα κατάφερναν καθόλου καλά εάν ο χώρος δεν είχε τουλάχιστον την φωτεινότητα τριών ήλιων. Αυτό που θέλω να μεταφέρω είναι ότι όλοι οι διαγωνιζόμενοι έδειξαν εξαιρετικά πράγματα πάνω στη σκηνή, παρόλο το άγχος που (φαντάζομαι) ότι είχαν. Μπορείτε να δείτε τους νικητές στη σελίδα του MCM Buzz. Υπήρξαν πολλές διαφωνίες με την απόφαση των κριτών, ιδιαίτερα για την πρώτη θέση, αλλά ήδη έχω περάσει την προθεσμία υποβολής αυτού του άρθρου και θα ήθελα να αφήσω το σχόλιό μου για κάποια επόμενη φορά. Αντ’ αυτού, θα σας βάλω μια φωτογραφία ενός τεράστιου Bender.

Την επόμενη μέρα, είχαμε την ευκαιρία να γυρίσουμε πιο άνετα το convention και να μιλήσουμε και περισσότερο με τους διοργανωτές του EuroCosplay. Είχε σαφώς λιγότερο κόσμο από ότι το Σάββατο,- όχι λίγο, απλά λιγότερο – και μπορούσαμε να κινούμαστε πιο άνετα. Μοναδική ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουμε ψώνια. Προτιμήσαμε ανεξάρτητους δημιουργούς, καθώς τα υπόλοιπα λίγο-πολύ βρίσκονται, ενώ τα αποτελέσματα του spending rage μας θα τα δείτε σε επόμενα reviews.

Κλείνοντας, θα ήθελα να παινέψω λίγο το δικό μου σπίτι. Είχα την ευκαιρία να είμαι κάτι παραπάνω από απλός επισκέπτης σε ένα convention τέτοιου βεληνεκούς. Εσείς που τυχαίνει να έχετε επισκεφτεί κάποιο μεγαλύτερο μη γελάτε μαζί μου, δεν είχα ξανά τέτοια εμπειρία. Παρ’ όλα αυτά, παρατηρώντας λεπτομέρειες στην διοργάνωση, τον τρόπο με τον οποίο γίνονταν διάφορα πράγματα, δε βλέπω να μειονεκτούμε κάπου εμείς εδώ στην Ελλάδα. Αναλογικά με τα μεγέθη πάντα.

All in all, ήταν μια πραγματική εμπειρία. Ή η αρχή μιας ωραίας συνήθειας, αν προτιμάτε, γιατί σκοπεύω να πάω και του χρόνου.