THE OTHER DEAD #1

Writers: Joshua Ortega, Digger T. Mesch
Artist: Qing Ping Mui
IDW

Εδώ στο Comicdom είμαστε της πολυφωνίας. Επί της πράξης. Παρ’ ότι, λοιπόν, οι φανατικοί μας αναγνώστες έχουν ήδη πάρει μια ιδέα για το THE OTHER DEAD #1 στα SNAPSHOT REVIEWS αυτής της εβδομάδας, ακολουθεί και η δικιά μου, σαφώς πιο θετική και αναλυτικότερη, ματιά πάνω στην προσπάθεια του Joshua Ortega να αλλάξει το πώς βλέπουμε τα zombies.

Εννοείται πως, ακόμη και εγώ που πεθαίνω για zombies, παραδέχομαι ότι το όλο concept έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι εξαντλήσεως τα τελευταία χρόνια. Ή έτσι νόμιζα, μέχρι να διαβάσω το TΗΕ OTHER DEAD. Το comic που συνδημιούργησαν ο Joshua Ortega και Digger T. Mesch και εικονογράφησε ο Qing Ping Mui φέρνει μια νέα τροπή στο είδος του zombie horror. Εδώ δεν έχουμε να φοβόμαστε τις μάζες των άμυαλων ανθρωποφάγων νεκρών, πρώην λογιστών, κομμωτριών και γιαγιάδων, αλλά τις νεκρές αγέλες σκύλων, ποντικιών και περιστεριών (λες και μπορούσαν τα περιστέρια να γίνουν χειρότερα!).

Στο πρώτο τεύχος εισάγεται δειλά το concept των φίλων μας των ζώων-zombies με μία φιλοζωική οπτική. Από την πρώτη σελίδα κιόλας, βλάχοι κυνηγοί πετυχαίνουν “τη μαμά του Bambi” στο κεφάλι και πολύ στεναχωριούνται που δε θα κάνει καλό τρόπαιο γιατί κατά λάθος της χαλάσαν τη μόστρα. Το χαριτωμένο ελαφάκι με τα υγρά μάτια και τα αίματα επιστρέφει απ’ τους νεκρούς, διψασμένο για εκδίκηση και μυαλά. Και ο αναγνώστης (ή έστω μόνο εγώ) αναρωτιέται πώς του διέφυγε όλα αυτά τα χρόνια αυτή, ως η μόνη δίκαιη ακολουθία των γεγονότων. Συνεχίζουμε την ιστορία με τους ανθρώπους- ήρωες της, οι περισσότεροι από θλιβερά ή προβληματικά background, ένα άρρωστο παιδί και η μαμά του, μια χορεύτρια striptease και κάτι death metal τύποι. Guest star, ο Obama σε απόγνωση για το μέλλον της χώρας μετά το τελευταίο outbreak και άλλα ζώα που ξυπνούν για να εκδικηθούν αναίτιους θανάτους.

Πέρα από το ότι μου αρέσουν τα zombies, πέρα από το ότι μου αρέσουν (όσο σε όλους) οι ιστορίες εκδίκησης, ελπίζω και περιμένω να μην συνεχίσει έτσι το THE OTHER DEAD. Η όλη αποδοχή ενός σεναρίου με zombies και η ζήτησή του τα τελευταία χρόνια μπορεί να αποδοθεί, θεωρώ, σε μια νοσηρή φαντασίωση αυτοτιμωρίας κάποιου που νιώθει ότι έχει κατά πολύ ξεπεράσει τα όρια. Δε χρειάζεται όμως να δεις το zombie εργάτη να τρώει το αφεντικό του. Εξυπακούεται. Και δε χρειάζεται επίσης και κάθε ζώο που γυρνά απ’ το θάνατο να είναι ένα άμεσο ιδεολόγημα. Το καταλάβαμε και το απολαμβάνουμε, ευχαριστούμε πολύ.

Το σχέδιο του Qing Ping Mui είναι γλυκερό και gore! Ακούγεται κάπως, αλλά για όποιον δεν με πιστεύει έχω βάλει και εικόνες. Αισθαντικά βλέμματα σε παραμορφωμένα πρόσωπα και άκαμπτες φιγούρες. Δύσκολα το χαρακτηρίζει κανείς όμορφο ή άσχημο. Πάντως είναι λειτουργικό και εντυπωσιακό και, ενώ γενικά ανήκει στην κατηγορία του artwork που με κάνει να αισθάνομαι άβολα όλη την ώρα που του αφιερώνω, εξυπηρετεί το είδος του horror επαρκώς.

Tο πρώτο τεύχος αφήνει τελικά λίγα να φανούν για το πώς θα πάει η σειρά. Οι χαρακτήρες έχουν λίγες προοπτικές και το σενάριο πολλές, αλλά για την ώρα μέχρι εκεί. Οι δημιουργοί θέτουν τον πήχη ψηλά, υποσχόμενοι ένα Zombie Animal Epic (sic), όμως έχουν ήδη πέσει σε αρκετές από τις “παγίδες” που πρέπει να αντιμετωπίσει κάθε horror εγχείρημα. Πάντως εγώ σκέφτομαι να δώσω στο “Zombie Animal Epic” άλλη μία ευκαιρία, ελπίζοντας ότι θα εστιάσει από δω και πέρα στο zombie κομμάτι πιο πολύ και λιγότερο στο ιδεολογικό-δραματικό κομμάτι του σεναρίου, που πιθανώς να είναι πρόβλημα στη συνέχεια της σειράς.