TOP 200 COMIC BOOK COVERS: 50-41

Φτάσαμε αισίως στο Top 50 των διακοσίων κορυφαίων εξωφύλλων όλων των εποχών, το οποίο ανοίγει με μια αμιγώς αμερικανική δεκάδα! Ανάμεσα στις διπλές παρουσίες των Alex Ross και Dave Gibbons, θα απολαύσουμε και εξώφυλλα από all-time classic σχεδιαστές, όπως οι L.B. Cole, Jim Steranko, Frank Miller, Joe Kubert, Jim Starlin και Brian Bolland.

50. WATCHMEN #1 (Dave Gibbons, September 1986, DC Comics)

Το εξώφυλλο αυτό ανήκει στο πρώτο τεύχος μιας εκ των πλέον επιδραστικών ιστοριών στα αμερικανικά comics και αυτός πιστεύω πως είναι ένας από τους βασικούς λόγους που βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Γραφιστικά, το βρίσκω εξαιρετικό, αν και θεωρώ φλύαρο το γεγονός ότι έχει την λέξη Watchmen δύο φορές (καταραμένο μάρκετινγκ). Σχεδιαστικά, ο Gibbons είναι επίσης εκπληκτικός καλλιτέχνης και, φυσικά, δε θα του ήταν πρόβλημα να αποδώσει το concept. Το κατά βάση απλό στιλ των εξώφυλλων του WATCHMEN που καθιερώθηκε με αυτό το τεύχος, θεωρώ ότι είχε σαφώς καλύτερα αποτελέσματα στα επόμενα τεύχη, όπως το #4 και το #11. Παραμένει, πάντως, ένα από τα κλασικότερα εξώφυλλα, με την αιματοβαμμένη (or is it ketchup?) κονκάρδα smiley (και όλο το συμβολισμό που επιφέρει για την σειρά) χαραγμένη στο υποσυνείδητό μας.

(Γιάννης Κουρουμπακάλης)

49. CONTACT COMICS #12 (L.B. Cole, July 1946, Aviation Press)

Λατρεύω την sci-fi retro-future αισθητική, και το εξώφυλλο αυτό είναι ένα μικρό, αλλά πολύ καλό δείγμα αυτής της νοοτροπίας. Σχεδόν μινιμαλιστικό, με μικρές δόσεις σουρεαλισμού και όμορφα χρώματα, καταφέρνει να μεταδώσει έναν πολύ ιδιαίτερο θαυμασμό για το όραμα του διαστήματος: μαγικό και ανεξερεύνητο, γεμάτο περιπέτειες και θαυμαστές ανακαλύψεις. Άλλωστε… Ad Astra Per Aspera!

(Γιώργος Σακκαλής)

48. JUSTICE LEAGUE OF AMERICA #190 (Brian Bolland, May 1981, DC Comics)

Πέρα από το ψυχεδελικό της υπόθεσης (ένας πελώριος αστερίας και χιλιάδες μικροί άλλοι) που κάνει αυτό το εξώφυλλο instant eye catcher, o Brian Bolland, ένας από τους μεγαλύτερους cover artists του γνωστού σύμπαντος, πετυχαίνει να αποδώσει με μοναδικό τρόπο μέσα από τη στάση του σώματος, την έλλειψη βούλησης των ηρώων και τη μετατροπή τους σε μια άβουλη μάζα. Στα συν και ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα εξώφυλλα που ο Starro δείχνει πράγματι ικανός, ως super villain, να αντιμετωπίσει τους “world’s greatest heroes”. Ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα των 80s!

(Γαβριήλ Τομπαλίδης)

47. ΤΗΕ DEATH OF CAPTAIN MARVEL (Jim Starlin, April 1982, Marvel Comics)

Σ’ ένα από τα πιο iconic εξώφυλλα της Marvel, o Jim Starlin βρίσκει έμπνευση απο την Pietà του Michelangelo, σε μια από τις πιο πιστές μεταφορές του αριστουργηματικού αγάλματος της Αναγέννησης. Από τις πτυχώσεις στον Θάνατο-Παναγία, μέχρι τη στάση του σώματος του Captain Marvel-Ιησού. Αλλάζει μόνο το χέρι του Θανάτου, που κοιτάει προς τα κάτω, αντί πάνω όπως στο άγαλμα, με συμβολική ίσως σημασία. Το μαύρο πλάισιο μπορεί να ήταν μοτίβο στα Marvel Graphic Novels, αλλά εδώ προσθέτει, καδράροντας εξαίσια τη σκηνή και χαράσσοντάς την στη μνήμη μας.

(Άκης Τριανταφύλλου)

46. CHALLENGERS OF THE UNKNOWN #64 (Joe Kubert, November 1968, DC Comics)

Αν για κάποιο λόγο εξαφανιζόταν κάθε ιστορική απόδειξη του σπουδαίου ταλέντου του Joe Kubert και το μόνο που έφτανε στις επόμενες γενιές ήταν αυτό το εξώφυλλο, ακόμη και τότε θα ήταν εμφανές ότι επρόκειτο για μια πραγματικά ξεχωριστή περίπτωση. Προφανής – όσο και ευφυής – η επιλογή του δημιουργού να φέρει σε πρώτο πλάνο την αγχόνη, στήνοντας την “κάμερά” του έτσι ώστε να δώσει την αίσθηση του βάθους και της κίνησης, αποκαλύπτει έναν καλλιτέχνη με βαθιά, ουσιώδη κατανόηση της ιδιαίτερης εικονογραφικής γλώσσας των comics, και δη της ακόμη πιο ιδιαίτερης ενός comic book cover.

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

45. INCREDIBLE HULK KING-SIZE SPECIAL #1 (Jim Steranko, October 1968, Marvel Comics)

Ομολογώ ότι, αν και δεν έχω διαβάσει ούτε ένα τευχάκι HULK στη ζωή μου, αυτά τα εξώφυλλα όπου υπάρχει το interaction του με τα γράμματα, τα βρίσκω από διασκεδαστικά μέχρι – όπως εδώ – εξαιρετικά. Το αγαπημένο πράσινο τέρας όλων βρίσκεται να προσπαθεί να αποφύγει να καταπλακωθεί από τα γράμματα του λογότυπου του τεύχους. Η αγωνία, ο πόνος, η προσπάθεια και η δύναμη είναι όλα διακριτά, από την κλασική “ατλάντια” πόζα, την ένταση των μυών, την έκφραση του προσώπου, αλλά και τα σημεία όπου τα πέτρινα γράμματα συνθλίβονται. Από τα πρώτα εξώφυλλα του μεγάλου Jim Steranko.

(Μυρτώ Τσελέντη)

44. WATCHMEN #4 (Dave Gibbons, December 1986, DC Comics)

Κατά κάποια σατανική σύμπωση, όλα τα εξώφυλλα που μου ανατέθηκαν είναι ένα κι ένα. Το συγκεκριμένο είναι οπτικά ισχυρό, όχι τόσο χρωματικά, όσο ως προς τη διάταξη των στοιχείων στην επιφάνειά του. Στο 1/4 του εξωφύλλου, ο τίτλος, κάθετα γραμμένος, με κίτρινα bold γράμματα σε μαύρο φόντο, και στα υπόλοιπα 3/4, το εικαστικό του τεύχους – μια τσαλακωμένη, σκισμένη φωτογραφία στο έδαφος, στο οποίο κάποιος έχει μόλις αφήσει τα ίχνη από τις πατημασιές του. Σίγουρα, δεν περνάει απαρατήρητο, ακόμη και αν έχεις αχρωματοψία (χτύπα ξύλο).

(Μαρία Κόζαρη Μελά)

43. BATMAN #686 (Alex Ross, April 2009, DC Comics)

Αυτό το εξώφυλλο, από άποψη σχεδίου και χρώματος, είναι εξαιρετικό. Εκτός, όμως, από την καλλιτεχνική του υπόσταση, είναι και ένα τέλειο Batman cover, όχι μόνο γιατί υποδηλώνει με τα καλύτερα λόγια (μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις), τη σκοτεινή πλευρά του ήρωα, αλλά και γιατί βλέπουμε στο προσκήνιο τον Alfred. Δε μπαίνει συχνά κάτω από το φως των προβολέων ο ταπεινός butler του Bruce Wayne και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που μου τράβηξαν την προσοχή. Ακόμη ένα είναι η θλίψη στο βλέμμα του Alfred, όταν κρατάει την άδεια στολή στα χέρια του. He is a good butler!

(Αλεξάνδρα Καλεσοπούλου)

42. BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS 10th ANNIVERSARY EDITION TPB (Frank Miller, 1996, DC Comics)

Το σκηνικό γνώριμο. Gotham City, νύχτα, καταιγίδα. Μπορούμε να φανταστούμε ένα σκοτεινό σοκάκι. Σε αυτό έχει καταλήξει ο ανώνυμος κακοποιός – ή ο επώνυμος villain – προσπαθώντας να ξεφύγει. Για μια στιγμή, νομίζει ότι τα έχει καταφέρει. Όταν όμως σηκώνει το βλέμμα του, αντικρίζει τον Batman να μελετάει ήρεμος το θήραμά του και πίσω του να χτυπούν οι κεραυνοί. Yeah, he’s screwed…

(Γιώργος Ξύδης)

41. KINGDOM COME #4 (Alex Ross, August 1996, DC Comics)

Ο Alex Ross δε μου αρέσει ιδιαίτερα. Στην αρχή τον έβρισκα εντυπωσιακό, αλλά τελικά τον βαρέθηκα πολύ γρήγορα. Σίγουρα, όμως, η τεχνική του είναι πλέον αναγνωρίσιμη. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο δε θα έλεγα ότι είναι από τις τεχνικά καλύτερες δουλειές του Ross. Όμως, η darkίλα και η καταχνιά που βγάζει ταιριάζουν τόσο πολύ με το story, που πραγματικά μου είναι αδύνατον να σκεφτώ καλύτερο εξώφυλλο για το συγκεκριμένο τεύχος!

(Αντώνης Σουβατζής)