TOP 200 COMIC BOOK COVERS: 40-31

Μερικές ανάσες πριν το τέλος της αντίστροφης μέτρησης αυτού του Top 200, ο Spider-Man κάνει τρεις εμφανίσεις και οι X-Men (σχεδόν) δύο. Επίσης, διαπιστώνουμε από πρώτο χέρι έναν από τους λόγους που ο Carmine Infantino έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην Ιστορία του αγαπημένου μας Μέσου, αλλά και ποιος μας ανάγκασε να αγαπάμε περισσότερο το design.

40.AMAZING SPIDER-MAN #33 (Steve Ditko, February 1966, Marvel Comics)

Ωραία! Ο Spider-Man πλακωμένος κάτω από κάποιο (τρέχα γύρευε τι είναι) μηχάνημα, σε ένα πλημμυρισμένο δωμάτιο. Σιγά!!! Τόσα αριστουργηματικά covers έχει κάνει στη καριέρα του ο Steve Ditko, γιατί να διαλέξουμε ειδικά αυτό; Καταρχάς, είναι Spider-Man! Έπειτα, ας προσέξουμε πως στην ουσία είναι από τα ελάχιστα εξώφυλλα εκεί έξω που όλη η δυναμική της εικόνας δε στηρίζεται στον πρωταγωνιστή, αλλά στην τέλεια δυναμική του χώρου. Πραγματικά, χωρίς να δίνει κανένα άλλο στοιχείο για την ιστορία, η εικόνα αυτή καταφέρνει να δώσει την πραγματική διάσταση του Peter Parker, ακριβώς γιατί μπορούμε να καταλάβουμε με μια ματιά σε πόσο μειονεκτική (το λιγότερο) θέση βρίσκεται. Η στάση, όμως, του δεξιού χεριού μας δείχνει ότι ανεξάρτητα από τις πιθανότητες: “no matter the odds, keep on fighting”. Εξώφυλλο ορόσημο κατά πολλούς (μα πάααρα πολλούς).

(Γαβριήλ Τομπαλίδης)

39. FLASH #123 (Carmine Infantino, September 1961, DC Comics)

Κάποιες φορές, η σπουδαιότητα ενός τεύχους ενδέχεται να επηρεάσει την κρίση όσων επιλέγουν κάτι τόσο… απλό και straightforward όσο “τα κορυφαία εξώφυλλα”. Είτε επειδή το εξώφυλλο “μεγαλώνει” στα μάτια του αναγνώστη είτε επειδή τα κλασικά και συλλεκτικά είναι αυτά που θυμόμαστε πιο εύκολα, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο κάποια εξώφυλλα να καταλαμβάνουν θέσεις σε τέτοιες λίστες, όχι επειδή είναι πραγματικά καλά, αλλά επειδή αποτελούν περιτύλιγμα ενός σημαντικού τεύχους. Ευτυχώς, το FLASH #123 δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία! Το εκπληκτικής σύλληψης και αλάνθαστης εκτέλεσης εξώφυλλο του Infantino δεν είναι κλασικό επειδή η ιστορία είναι η πρώτη συνάντηση μεταξύ χαρακτήρων από τις Earth-1 και Earth-2, αλλά επειδή είναι πράγματι ένα από τα κορυφαία στην Ιστορία των comics.

(Δημήτρης Σακαρίδης)

38. AMAZING SPIDER-MAN #50 (John Romita Sr., July 1967, Marvel)

Απλό και λιτό θα χαρακτήριζα το συγκεκριμένο εξώφυλλο για την εποχή του (1967). Νομίζω πως περνάει το μήνυμα στον αναγνώστη πολύ ξεκάθαρα, χωρίς να οδηγεί την σκέψη σε λάθος μονοπάτια ως προς το περιεχόμενο του τεύχους. Παρά την γραφιστική του απλότητα, καταφέρνει να διατηρεί τον δυναμισμό του με την φιγούρα του Spider-Man να δεσπόζει τεράστια πάνω από τον Peter, όσο τεράστιο είναι και το βάρος που κουβαλάει ο ίδιος στην συνείδησή του. Και, φυσικά, είναι δια χειρός του master John Romita Sr. Για την ιστορική αξία του τεύχους, αρκεί να πούμε ότι είναι η πρώτη εμφάνιση του Kingpin.

(Γιάννης Κουρουμπακάλης)

37. SIN CITY: A DAME TO KILL FOR #1 (Frank Miller, November 1993, Dark Horse Comics)

Πείτε ότι θέλετε για τον Frank Miller των τελευταίων ετών. Ένα πράγμα που φαίνεται, όμως, να παραμένει, είναι το “μάτι” που ανέκαθεν διέθετε για (stark) composition. Στο χώρο του film noir genre είχαμε να δούμε τέτοια (εικονο)γραφιστικά ζενίθ σαν αυτά του SIN CITY από τον καιρό του Jim Steranko (RED TIDE, 1976). O πρώτος και ο τελευταίος κώδικας/νόμος του καθαρόαιμου film noir – η έλλειψη συγχώρεσης – φιγουράρει ανυπέρβλητα κωδικοποιημένος εδώ. Ο (στιβαρός) άντρας, η (μοιραία) γυναίκα, το αέναο chiaroscouro twilight μίας ωμής, ανελέητης πραγματικότητας.

(Κωνσταντίνος Ιμπλικιάν)

36. AKIRA #4 (Katsuhiro Otomo, July 1987, Dark Horse Comics / Kodansha)

Από όλα τα εξώφυλλα του AKIRA, το συγκεκριμένο με έχει στιγματίσει ως ένα από τα τρομακτικότερα εξώφυλλα που έχω δει ποτέ μου. Θυμάμαι ακόμα την αίσθηση που μου δημιουργούσε πριν διαβάσω το manga: ένα παιδάκι ντυμένο επίσημα, κάθεται σε ένα πέτρινο μισοκατεστραμένο θρόνο, που σαφώς κατασκευάστηκε για κάποιον πολύ μεγαλύτερό του. “Δύσκολο ρόλο έχει ο μπόμπος”, σκέφτεσαι αθώα. Πίσω του διακρίνεται μια πόλη, συννεφάκια, καραβάκια, κτίρια, γαλάζιος ουρανός και θάλασσα – τι γαλήνη… Μέχρι που σκάει το κόκκινο ύφασμα, απόλυτο, αναντίρρητο, ποτάμι αίμα που πηγάζει από το παιδάκι, το οποίο μετατρέπεται μπροστά στα μάτια σου σε υπαίτιο για την αναμφίβολα επερχόμενη καταστροφή και τους θανάτους.

(Μυρτώ Τσελέντη)

35. MARVELS #2 (Alex Ross, February 1994, Marvel Comics)

Νάτος πάλι ο Alex Ross, δεύτερο εξώφυλλο μέσα σε λίγες θέσεις. Εδώ οφείλω να το παραδεχτώ: όσο και αν δε μου αρέσει (γενικά) ο Ross, το συγκεκριμένο είναι καταπληκτικό. Ξανά με κεντρικό χαρακτήρα (αντί για τον Superman, ο Archangel) και έντονα αλληγορικό. Με την πρώτη ματιά φαίνεται αισιόδοξο. Αν κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά όμως… Το καδράρισμα, τα χρώματα, το στήσιμο του ήρωα και των ανθρώπων, όλα υποδειγματικά. Εξαιρετικό!

(Αντώνης Σουβατζής)

34. Α CONTRACT WITH GOD (Will Eisner, December 1996, DC Comics)

Το γνωστό σε όλους “ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ”, ο “μπαμπάς” των graphic novel, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1978 από την Baronet Books, με ασπρόμαυρο εξώφυλλο. Αργότερα, ο Eisner ανέλαβε να προσθέσει το χρώμα, κι έτσι δημιουργήθηκε η έγχρωμη εκδοχή του, που χρησιμοποιήθηκε σε επόμενες εκδόσεις όπως αυτή της του 1996 για την DC Comics. Το εξώφυλλο, με το μουντό κλίμα που αποπνέει, προδιαθέτει για τις ρεαλιστικές ιστορίες καθημερινού δράματος που αφηγείται το comic – ορόσημο στην ιστορία της 9ης Τέχνης και στην καριέρα του Will Eisner.

(Γιάννης Ιατρού)

33. AMAZING SPIDER-MAN #75 (John Romita Sr., August 1969, Marvel Comics)

Ενα καλό εξώφυλλο είναι κάτι παραπάνω από μια όμορφη εικόνα. Κρύβει την υπόσχεση μιας σπουδαίας ιστορίας, αλλά και αποκαλύπτει πράγματα για τους χαρακτήρες που απεικονίζει. Τέτοιο είναι και το 75ο τεύχος του AMAZING SPIDER-MAN. Υπέροχο στήσιμο, εξαιρετικό παιχνίδι με τη σκιά και τον αντικατοπτρισμό, ένας μυστηριώδης φόνος, αλλά και όλο το βάρος των ευθυνών και αποτυχιών που κουβαλά ο Spider-Man στους ώμους του.

(Αριστείδης Κώτσης)

32. ASTERIOS POLYP (David Mazzucchelli, July 2009, Pantheon Books)

Αγάπη για κάθε σοβαρό design-o-λάγνο αναγνώστη το εξώφυλλο του “Αστέριου”. Πρωτότυπο και τολμηρό, με γεωμετρικά σχήματα να δημιουργούν την τυπογραφία. Στην original έκδοση, το εικαστικό υπάρχει σε μία χάρτινη κορδέλα, η οποία πολύ όμορφα καλύπτει μόνο ένα μέρος του σκληρόδετου εξωφύλλου. Το υπόλοιπο, είναι στοχευμένα “εκτεθειμένο”: η μια μεριά με υφασμάτινη, η άλλη από χοντρό χαρτόνι. Αν αφαιρέσει κανείς την κορδέλα, θα βρει στο χαρτόνι, χαραγμένη τη χαρακτηριστική σιλουέτα του Αστέριου. Είναι πανέμορφο, εντυπωσιακό και μεταφέρει πετυχημένα την αίσθηση του comic.

(Τάσος Κυριακίδης)

31. UNCANNY X-MEN #101 (Dave Cockrum, October 1976, Marvel Comics)

Ένα από τα πλέον κλασικά εξώφυλλα της Ένατης Τέχνης, ένα από τα σημαντικότερα τεύχη της ιστορίας του X, του Marvel Universe και πλέον ολόκληρου του comic genre, η πρώτη “ανάσταση” της Jean Grey ως Phoenix. Σε μία εποχή που το εξώφυλλο είχε άμεση σχέση με την ιστορία που παρουσίαζε, ο Dave Cockrum καταφέρνει να απαθανατίσει (sic) ένα στιγμιότυπο δυναμισμού με τέτοιο τρόπο, ώστε να επικρατεί το “wow” factor που κάθε εξώφυλλο (τουλάχιστον στα 70s) επεδίωκε ως βασικό στόχο.

Α ναι, και το artwork καλό είναι.

(Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης)