BAD ASS #1

Writer: Herik Hanna
Artist: Bruno Bessadi
Dynamite Entertaiment

Πριν αποφασίσω να διαβάσω το παρόν comic, διάβασα (ως συνήθως) την περίληψη του. Στην περίληψη, ο ήρωας περιγράφεται ως σπόρος του Deadpool και του Kick-Ass. Και δηλώνω ένοχη, γιατί αυτό ήταν το στοιχείο που με έκανε να επιλέξω το συγκεκριμένο comic έναντι άλλων. Επειδή ο Kick-Ass είναι ο ήρωας που μπορούμε και εμείς να γίνουμε, και επειδή ο Deadpoool είναι… ο Deadpoool – απορώ γιατί προσπάθησα να δώσω επεξήγηση.

Οπότε αποφάσισα να το διαβάσω. Άνοιξα την πρώτη σελίδα και όλα είναι ήρεμα και ωραία, σε μία πολύ όμορφη και ηλιόλουστη μέρα. Ο κόσμος χαίρεται, μεταδίδει την αγάπη του, και πιτσιρίκια τρέχουν εδώ κι εκεί. Και ξαφνικά, χάος και θάνατος. Ίσως η πιο ωραία αλλαγή σκηνικού που έχω δει. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, μετατρέπεται από βαρετό σε τρομερά cool! Αφού, λοιπόν, έγινε διασκεδαστική η υπόθεση, και για να γίνει ακόμη καλύτερη, ο ήρωας – γνωστός, παρεμπιπτόντως, και ως Dead End – πηγαίνει να παραπονεθεί για το αυτοκίνητό του στη μαφία. Για την ακρίβεια, στο “κεφάλι” της μαφίας, έναν πράσινο δράκο.

Δε νομίζω να μπορεί να γίνει καλύτερο. Κι όμως, γίνεται, γιατί ως απίστευτος killer που είναι, αυτό το αγόρι αποφασίζει να κόψει μερικά κεφάλια και να μετατρέψει το ερπετό σε κινέζικο μεζέ. Όλα αυτά χωρίς ίχνος λεκέ στο κουστούμι που φοράει. Με converse. Ο τύπος ξέρει να πουλάει τον εαυτό του. Δείχνω επαγγελματίας δολοφόνος, anti-hero, ό,τι προτιμά ο καθένας, αλλά είμαι νεανικό πνεύμα και χιουμορίστας. Γενικά, ο φίλος μας δεν μπορεί να περιγραφεί με απλές λέξεις, γιατί είναι “κάτι πολύ παραπάνω”.

Μέσα στην ιστορία, υπάρχουν και ορισμένες αναδρομές στο παρελθόν, και μέσω αυτών θα συλλέξουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε, για να καταλάβουμε καλύτερα τον ήρωα. Με αυτόν τον τρόπο, ο συγγραφέας μας βοηθάει να πάψουμε να αναρωτιόμαστε γιατί ο πρωταγωνιστής τα κάνει όλα αυτά και παράλληλα η ιστορία δε σε αφήνει να βαρεθείς. Ελπίζω να συνεχιστεί αυτό και στα επόμενα issues. Το σχέδιο, τέλος, είναι ωραίο, όχι κάτι για να τρελαθείς, αλλά είναι πολύ ζωντανό, και από κίνηση και από χρώμα.

Εγώ πάντως το ευχαριστήθηκα και πιστεύω πως, γενικά, είναι ένα “ευκολοχώνευτο” comic. Τώρα, αν δε σας αρέσουν αυτά, δε θα σας πιέσω. Αλλά σας προτείνω να το διαβάσετε, ώστε να μπορούμε να κουβεντιάσουμε αν η περιγραφή που του έκανα ήταν σωστή ή όχι. Να έχουμε θέματα συζήτησης…