Το Στιλ Ατομικό!

Θέμα μου, αυτή τη φορά, είναι μια ενδιαφέρουσα και δυναμική παραλλαγή της καθαρής γραμμής, μέσα από την οποία έχουν διακριθεί μεγάλοι δημιουργοί και έχουν αναδειχθεί σπουδαία comics.

Μου αρέσουν αρκετά τα αμερικανικά comics, πολλά από τα αγαπημένα μου φαίνεται πως χρησιμοποιούν ένα έντονο κοντράστ άσπρου-μαύρου, με υφές ή όχι. Ένα ζωτικό, θα έλεγα κιαροσκούρο, πρωτεύουσας σημασίας στον συμβατικό κόσμο των superheroes. Η καθαρή γραμμή του Theo Van Den Boogaard και το εκπληκτικό comic του, SJEF VAN OEKEL, ήταν αυτά που με έβαλαν για τα καλά στον ενεργητικότατο κόσμο της καθαρής γράμμης, ενός στιλ και μιας θεωρίας που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Καθαρή γράμμη είναι το στιλ σχεδίου το οποίο δεν έχει υφές σκιών, σπάνια χρησιμοποιεί κιαροσκούρο και αποτελείται απο δυνατές, ομοιόμορφες γραμμές. Συνήθως, έντονα χρώματα διαλέγονται με καρτουνίστικους χαρακτήρες και ρεαλιστικά background. Πατέρας της, θεωρείται ο Hergé και νονός της ο πολύ σημαντικός Ολλανδός καλλιτέχνης Joost Swarte. Η καθαρή γραμμή δεν πρέπει να συγχέεται με την σχολή του Marcinelle, καθώς η δεύτερη είναι όχημα των καλλιτεχνών που συσπειρώθηκαν γύρω από το περιοδικό SPIROU. Έχοντας πολλά κοινά με τη καθαρή γραμμή, η βασική τους διαφορά είναι ότι η γραμμή του Marcinelle εκπέμπει κινητικότητα, ενώ η καθαρή είναι απλώς παραστατική.

“Το ατομικό στυλ υπήρχε από την δεκαετία του 1950, παρ’ όλο που τότε δεν είχε όνομα. Το 1977 ο ορισμός Ατομικό Στιλ επινοήθηκε από τον Joost Swarte. Νωρίτερα την ίδια χρονιά, ο Swarte επινόησε επίσης και τον ορισμό Καθαρή Γραμμή για να περιγράψει τον Hergé και τη σχολή των Βρυξελλών στο TINTIN WEEKLY.

…Στην έρευνα μας για τις απαρχές του Ατομικού Στιλ, οδηγούμαστε σε πέντε μπροστάρηδες της σχολής του Marcinelle και στον καθοριστικής σημασίας ρόλο τους. Μετά την τραγωδία και τη λιτότητα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Jijé (Joseph Gillain), André Franquin, Will (Willy Maltaite), Jidehem (Jean De Mesmaker) και Maurice Tillieux, κατάλαβαν πως ήταν καιρός να αγκαλιάσουν το νεωτερισμό και να δώσουν στους αναγνώστες τους νέα όνειρα και ελπίδες, πολλά απο αυτά στο πλαίσιο του American Dream. Άνάμεσα στα παιδιά που διάβαζαν τις ιστορίες τους, ήταν και αυτά που όταν μεγάλωσαν, επανερμήνευσαν και αναγέννησαν τα στοιχεία από τα οποία διέπονταν αυτές οι ιστορίες, δημιουργόντας έτσι το Ατομικό Στιλ. Οι μεταμοντέρνοι καιροί των 1980s ήταν ξεκάθαρα διαφορετικοί από τους μοντέρνους του 1950. Η πίστη μας στο μέλλον αποδείχθηκε αφελής. Αλλά το Ατομικό Στιλ μας έδωσε μια εναλλακτική και ένα αντίδοτο στην απογοήτευση που ακολούθησε τον Μάη του ’68 και το “No Future” του punk.”- Paul Gravett.

Αν θα έπρεπε να συνοψίσω σε μία φράση τον ορισμό του Ατομικού Στιλ, θα έλεγα πως χρησιμοποιεί μια ανανεωμένη καθαρή γραμμή, καθώς και ένα θεωρητικό υπόβαθρο που έχει να κάνει με το αισιόδοξο και ρομαντικό μέλλον, κυρίως μέσα από το πρίσμα του βιομηχανικού και αρχιτεκτονικού σχεδίου και αποτελεί, πιθανώς, μία από τις συνιστώσες του μοντερνισμού. Το Ατομικό Στιλ χρησιμοποείται, επίσης, και γυμνό, σε πλαίσιο, δηλαδή, που δεν διέπεται από το παραπάνω θεωρητικό υπόβαθρο.

Εξαιρετικοί καλλιτέχνες όπως οι Ever Meulen, Yves Chaland, Serge Clerc, Jean-Louis Floch και Daniel Torres, είναι εκπρόσωποι του Ατομικού Στιλ.

Αν σας ενδιαφέρει το θέμα και θέλετε να μάθετε περισσότερα, ακολουθήστε τα παρακάτω links:

http://www.atoomstijl.nl/
http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style1/
http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style2/
http://www.paulgravett.com/index.php/articles/article/in_search_of_the_atom_style3/