SNAPSHOT REVIEWS 13-02-13

POMPEII
Writer/Artist: Frank Santoro
PictureBox

Λίγο πριν κλείσει, η PixtureBox πρόλαβε να κυκλοφορήσει την πρόσφατη δουλειά του Frank Santoro. Στους πρόποδες του Βεζούβιου, στην πόλη της Πομπηίας, γινόμαστε μάρτυρες σε ότι συμβαίνει στη ζωή του νεαρού βοηθού ενός ζωγράφου. Το “μαγικό” artwork του Santoro έχει την ικανότητα να μοιάζει, από τη μια, σαν χοντροκομένο προσχέδιο, όταν κοιτάς τις σελίδες, και από την άλλη, ζωντανό και σχεδόν φωτορεαλιστικό, όταν διαβάζεις το comic.

Σίγουρα, δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που καταλαβαίνουν τα comics όπως ο Santoro. Στο POMPEII, ο δημιουργός μεταφέρει τις εμπειρίες του από την εποχή που δούλευε με τον (ζωγραφο) Francesco Clemente, σε ένα love story με αναχρονισμούς σε ότι έχει να κάνει με τις σχέσεις των χαρακτήρων (τουλάχιστον όπως το καταλαβαίνω εγώ), για να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό comic. Και όταν λέω “εξαιρετικό”, δε μιλαώ μόνο από τεχνικής άποψης (αυτό ήταν μάλλον δεδομένο), αλλά και στην ουσία του.

LI’L ERNIE
Writer/Artist: Roger Langridge
Dynamite Entertainment

Στο πρώτο άκουσμα, η είδηση ότι η Dynamite θα βγάλει “kid-friendly” εκδοχές χαρακτήρων όπως η Vampirella, ο Evil Ernie, η Red Sonja (για να μη συμπεριλάβω και τα BATTLESTAR GALACTICA και BIONIC MAN) μου φάνηκε μάλλον… σαχλή. Έλα, όμως, που το LI’L ERNIE ανέλαβε να το κάνει ο Roger Langridge, οπότε ήταν σχεδόν… υποχρέωση μου να το αποκτήσω.

Ο μικρός Ernie θέλει να είναι ένα κακό παιδί αλλά δεν το πετυχαίνει πολύ. Ο πατέρας του προσπαθεί να βοηθήσει, αλλά είναι ζόμπι και δεν τα καταφέρνει πολύ καλά. Όλα θα αλλάξουν, όταν ο Ernie βρίσκει μια μικρή νεκροκεφαλή.

Η ευχάριστη έκπληξη ήρθε όταν το τεύχος έφτασε στα χέρια μου. Θεωρούσα δεδομένο πως ο Langridge δε θα επετρεπε στον εαυτό του να κάνει μιά “ξεπέτα”, αλλά νομίζω πως εδώ το ύφος της δουλειάς του γίνεται πιο προσωπικό από ότι θα περίμενε κανείς. Ο δημιουργός δείχνει να το διασκεδάζει. Έτσι, το LI’L ERNIE είναι, νομίζω, ένα comic που άνετα θα μπορούσε να βρίσκεται στο THE SHOW MUST GO ON. (Αν δεν καταλάβατε, αυτό το λέω για καλό…)

TOM STRONG AND THE PLANET OF PERIL #6
Writer:Peter Hogan
Artist: Chris Sprouse
DC Comics / Vertigo

Για το ABC line του Alan Moore έχω εξαιρετική άποψη. Το ίδιο και για το TOM STRONG, που νομίζω είναι από τα πιο αδικημένα comics του “μεγάλου τριχωτού”. Με ιδάιτερη συμπάθεια, βλέπω και τις απόπειρες του Peter Hogan να συνεχίσει στον κόσμο του TOM STRONG και την TERRA OBSCURA. Ο Tom Strong (μαζί με το γαμπρό του) διασχίζει τον γαλαξία για να σώσει την κόρη του (η οποία κυοφορεί το πρώτο του εγγονάκι). Έλα μου, όμως, που και στην Terra Obscura τα πράματα είναι μάλλον περίεργα και ο Tom Strong θα πρέπει να σώσει και εκεί την κατάσταση…

Το artwork του Sprouse είναι, όπως πάντα, αψεγάδιαστο. Από την άλλη, η ιστορία μοιάζει να είναι μάλλον παραφορτωμένη από χαρακτήρες, γεγονότα και καταστροφές. Αν δεν έχετε παρακολουθήσει το συγκεκριμένο κόσμο μέχρι τώρα, δε θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε εδώ. Αν, όμως, έχετε παρακολουθήσει τον Tom Strong μέχρι εδώ… ας ελπίσουμε ότι θα υπάρχει  επόμενη φορά και ότι θα είναι καλύτερη

FATALE #19
Writer:Ed Brubaker
Artist: Sean Phillips
Image

Το γεγονός ότι το FATALE θα ολοκληρωθεί στο 24ο τεύχος του, είναι νομίζω ότι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί στον τίτλο. Γενικά, θεωρώ ότι μια καλή σειρά πρέπει να έχει μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος, και όταν ολοκληρωνεται, να δίνει τη θέση της σε κάτι νέο. Μπορεί το FATALE να ξεκίνησε σαν limited series και να μετατράπηκε σε ongoing σειρά λόγω της εμπορικής επιτυχίας του, αλλά δεν έδειξε να “τραβάει” υπερβολικά, ή να χάνει τον προσανατολισμό του. Αντίθετα, με το που υπήρξε η υποψία “κοιλιάς”, οι δημιουργοί μαζεύουν τα διάφορα plot threads και ανοίγουν το δρόμο για το τέλος της σειράς.

Η ιστορία με την μπάντα που συνάντησε η Jο, ολοκληρώνεται (με τον αναμενόμενα αιματηρό τρόπο) και οι χαρακτήρες που όλα δείχνουν πως θα παίξουν το μεγαλύτερο ρόλο στο τελευταίο arc, έχουν πάρει τις θέσεις τους. Νομίζω πως δε βρισκόμαστε στο κορυφαίο σημείο της σειράς, αλλά το FATALE εξακολουθεί να είναι το comic της Image που ευχαριστιέμαι περισσότερο αυτή τη στιγμή.

2000AD Prog 2014
Writers/Artists: Various
Rebellion

Εντάξει… Εϊναι αλήθεια πως πάνε κάποιες βδομάδες από τότε που κυκλοφόρησε, αλλά εδώ ξεκίνησαν όλες οι σειρές που μας απασχολούν αυτή τη στιγμή (και κάποιες από αυτές που θα μας απασχολήσουν στους προσεχείς μήνες), οπότε αξίζει να ασχοληθούμε μαζί του. Για όσους δε γνωρίζουν, αυτό είναι το ιδιαίτερα χορτασtικό annual του 2000AD.

Ξεκινάμε με ένα αξιπρεπέστατο one-off JUDGE DREDD, που δένει εξυπνα με το JUDGE DREDD MEGAZINE του ίδιου μήνα, ενώ λίγες σελίδες αργότερα επιστρέφει (μετά από 17 χρόνια!) ο ULYSSES SWEET, ο εντελώς παλαβός πληρωμένος δολοφόνος που είχε δημιουργήσει ο Grant Morrison (διαβάστε εδώ την πρώτη του εμφάνιση). Ακολουθεί ένα σύντομο επεισόδιο του TEN-SECONDERS, του Rob Williams (κλασικό sci-fi του 2000AD – ο τίτλος δηλώνει το life expectancy των γήινων που αντιστέκονται), και ένα των ABC WARRIORS (δε συμπαθώ πολύ το artwork του Clint Langley, αλλά στα προσεχή τεύχη γίνεται ασπρόμαυρο και απογειώνεται). Με την ευκαιρία, να πω ότι ο Rob Williams, μαζί με τον Al Ewing, έχουν καταφέρει να φέρουν, τα τελευταία χρόνια, έναν φρέσκο αέρα στην πιο ρετρό εκδοχή του 2000AD. Ακολουθούν τρία one-offs, ένα SINISTER DEXTER (αυτή η σειρά, παρά τις καλές στιγμές, έχει χάσει προ πολλού τη φρεσκάδα της), ένα GREY AREA (o Gordon Rennie, νομίζω, μου θυμίζει μια πιο ήπια εκδοχή του Edgington – ξεκινά με ενδιαφέροντα τρόπο, αλλά πάντα κάπου τον χάνω) και μια από τις κλασικές ιστορίες για το πως ο Tharg κατφέρνει και μοιράζει thrill power στον πλανήτη, μέσα από τις σελίδες του 2000AD.

Τέλος, έχουμε STRONTIUM DOG, με τον Johnny Alpha να έχει επιστρέψει από τους νεκρούς, αλλαγμένος. Παρά τις πρώτες αντιδράσεις, οι Wagner και Ezquerra χειρίζονται πολύ καλά την επιστροφή και εντύπωση μου είναι πως η αρχή έγινε ήδη από το 2000, όταν πρωτοείδαμε νέες ιστορίες του, τότε, μακαρίτη, με τη δικαιολογία πως είναι παλιές ιστορίες πριν το θάνατο του. (Απλά ήταν να γίνει η αρχή, όπως όταν ξαναεμφανίστηκε ο Sherlock Holmes στο HOUND OF BASKERVILLES, ή όταν ξανασκάσαν μύτη οι Time Lords στο END OF TIME. Αμα γίνει η αρχή, δεν υπάρχει γυρισμός…)

Γενικά, είναι ένα πολύ καλό ξεκίνημα για την καινόυρια χρονιά (το τέλος της προηγούμενης είχε βρει το 2000AD κάπως πεσμένο), με τις σειρές που συνεχίζονται στο επόμενο τεύχος, STRONTIUM DOG, ABC WARRIORS, ULYSSES SWEET, να έχουν πολύ καλά πρώτα επεισόδια.