TUROK #1

Writer: Greg Pak
Artist: Mirko Colak
Dynamite Entertainment

Μετά την Western Publishing (Gold Key) , τη Valiant Comics, την Acclaim Comics και την Dark Horse, η Dynamite, έχοντας αγοράσει τα δικαιώματα από την Gold Key, αναλαμβάνει να μας ξανα-ματα-συστήσει στον κόσμο του Turok. Και, δεδομένου του ότι μιλάμε για έναν πολεμιστή ινδιάνο που κυνηγάει δεινόσαυρους και κυνηγιέται από σταυροφόρους, όλα καλά. Ποιος δεν θέλει να διαβάσει μια τέτοια ιστορία, έστω και για εκατοστή φορά;

Ο Turok είναι ένας νεαρός πολεμιστής, ηθελημένα απόκληρος και για σκοτεινούς λόγους μισητός από την φυλή του. Προσπαθεί μάταια να αποστασιοποιηθεί από την φυλή και το ανθρώπινο είδος ολόκληρο, αλλά κάποια κτηνωδία του παρελθόντος δεν τον αφήνει να αγιάσει. Η φυλή του τον βλέπει μάλλον σαν αναγκαίο κακό, αφού από τη μία κάποιοι νεαροί με αρχηγό τον Andar τον τραμπουκίζουν με κάθε ευκαιρία, ενώ από την άλλη ο γέρος σοφός πασχίζει να τον κρατήσει και να τον πείσει για το χρέος του απέναντι στη φυλή που τον μεγάλωσε παρά τα εγκλήματα των (από χρόνια) νεκρών γονιών του. Ο Turok, φυσικά, παραμένει αμετάπειστος, το σκάει και ο Andar και οι φίλοι του τον κυνηγάνε. Και τότε είναι που σκάνε οι δεινόσαυροι και οι σταυροφόροι!

Το να μιλήσω παραπάνω για το σενάριο περιττεύει. Ο Greg Pak φαίνεται να ξέρει πως να φτιάξει κάτι καινούργιο με παλιά συστατικά. Η σκοτεινή τροπή που παίρνει η ιστορία την κάνει πολύ ενδιαφέρουσα, αν και κάπως μπερδεμένη. Η σχέση μίσους αλλά εξάρτησης που έχει ο Turok με τη φυλή του δεν βγάζει, τουλάχιστον από το πρώτο τεύχος, νόημα. Αφού “alone is better”, γιατί δεν ξεκουμπίζεται τέλος πάντων; Και αν μία φορά αυτή η σχέση δεν βγάζει νόημα, η αντίστροφη (η σχέση μίσους αλλά εξάρτησης που έχει η φυλή με τον Turok) είναι που μοιάζει εντελώς αβάσιμη. Εκτός από αυτό, πάντως, το πρώτο τεύχος ανοίγει και πολλά άλλα μέτωπα. Η ιστορία των γονιών του πρωταγωνιστή. Οι δεινόσαυροι. Οι χριστιανοί. Η σχέση του Turok και του Andar, που κρύβει κάτι παραπάνω από ότι βρίσκεται στην επιφάνεια, και που λογικά θα έχει κεντρική θέση στην συνέχεια. Πολλά μέτωπα πράγματι, και όλα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

Το TUROK είναι μία από τις λίγες ευχάριστες περιπτώσεις που το σχέδιο και το σενάριο είναι σε αρμονία, από άποψης ποιότητας. Η απεικόνιση του δάσους είναι υπέροχη, οι δεινόσαυροι με τα φτερά είναι εντυπωσιακοί και πειστικοί. Οι σκιές των δέντρων δίνουν καταπληκτική ατμόσφαιρα μυστηρίου και υφέρποντος κινδύνου. Παρόλα αυτά, οι χαρακτήρες είναι σχεδιασμένοι με τρόπο που παραπέμπει στην παλιά αισθητική του Turok επί Gold Key χρόνων και καιρών. Πολλά καλά λόγια έχω να πω για τη δουλειά του Mirko Colak – πολύ αγάπη.

Και τώρα κάτι αναπάντεχο. Το TUROK είχε και πολλά μειονεκτήματα. Δεν κούρασα παραπάνω με αυτά, γιατί δεν τα θεωρώ – εγώ τουλάχιστον – σοβαρά. Η αφήγηση παίρνει χρόνο μέχρι να την συνηθίσεις. Κανένας χαρακτήρας δεν είναι συμπαθητικός, για την ώρα, σε σημείο που για μια στιγμή ήμουν με τους δεινόσαυρους. Η κάπως ανάμεικτη αισθητική του σχεδίου δεν ήταν παντού 100% επιτυχημένη.

Εννοείται ότι όλα αυτά είναι αμελητέα σε σχέση με την συνολική αίσθηση που προσφέρει το πρώτο τεύχος του TUROK, και εξυπακούεται ότι πρόκειται για έναν δυνατό τίτλο που είτε από νοσταλγία, από περιέργεια, ή επειδή, απλά και γνήσια, είναι ένα καλό comic, κάθε αναγνώστης αξίζει να δοκιμάσει.