SNAPSHOT REVIEWS 13-03-14

SHE-HULK #1
Writer: Charles Soule
Artist: Javier Pulido
Marvel Comics

Πάντα μου άρεσε αυτή η χιουμοριστική αύρα που συνοδεύει τη Jennifer Walters. Το δυνατό της σημείο, άλλωστε, πιστεύω πως δεν είναι η δύναμή της, αλλά οι μονόλογοί της. Και σε αυτή τη νέα σειρά, έχουμε πολλούς! Ο Charles Soule, δικηγόρος και ο ίδιος, επικεντρώνει στις δικαστικές περιπέτειες της Walters, αφήνοντας λίγο παράπλευρα τη She-Hulk, και το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό για superhero τίτλο και πολύ ενδιαφέρον. Στο πρώτο αυτό τεύχος, η Jennifer έρχεται αντιμέτωπη με την all-star νομική ομάδα του Tony Stark, προκειμένου να εξασφαλίσει μια αποζημίωση για την οικογένεια ενός αποθανόντος super villain, και δίνει τον τόνο της σειράς με τον καλύτερο τρόπο.

Το ίδιο συμβαίνει και με το σχέδιο του Javier Pulido (HUMAN TARGET, AMAZING SPIDER-MAN). Οι pop αναφορές είναι πολλές και, παρόλο που δε με ενθουσιάζει, το βρίσκω απόλυτα ταιριαστό – και αρκετές φορές με εντυπωσίασε το στήσιμο της σελίδας. Αν και οι διάλογοι ήταν λιγότεροι και άφηναν τα panels να αναπνεύσουν, το αποτέλεσμα θα ήταν εξαιρετικό.

X-MEN GOLD #1
Writers: Chris Claremont, Stan Lee, Louise Simonson, Roy Thomas, Len Wein, Fabian Nicieza
Artists: Bob McLeod, Walter Simonson, Bob Wiacek, Pat Olliffe, Jorge Molina, Salvador Larroca
Marvel Comics

Με αφορμή τα 50 χρόνια των X-Men, η Marvel συγκέντρωσε κάποιους από τους δημιουργούς που έδωσαν το στίγμα τους στην ομάδα των μεταλλαγμένων (ανάμεσά τους και οι Chris Claremont και Stan Lee) και μας παρέδωσε ένα επετειακό, νοσταλγικό και αρκετά ιδιαίτερο τεύχος – τουλάχιστον στα χαρτιά.

Γιατί οι ιστορίες δεν αποτελούν τίποτε το ιδιαίτερο. Ειδικά, αν λάβουμε υπόψη μας αυτούς που τις υπογράφουν. Η κεντρική ιστορία των Claremont / McLeod δεν προσφέρει τίποτε απολύτως. Προσπαθεί να φέρει νοσταλγία, αλλά τελικά επικρατεί η ανία. Και γιατί η Rogue μοιάζει με σαραντάρα;! Αυτή των Lee και Simonson έχει χαβαλέ και ωραίο σχέδιο, αλλά το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της είναι τα credits. Οι Thomas και Olliffe, από την άλλη, έκαναν μια τρύπα στο νερό, με την τυχαία συνάντηση των Banshee και Sunfire. Η ιστορία με τον Wolverine (των Wein και Molina), τέλος, θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν επεκτεινόταν λίγο περισσότερο, ενώ το σχεδόν what if πεντασέλιδο των Nicieza και Larroca θα μπορούσε να τριγυρίσει λιγότερο το νόημα και να πάει απευθείας σε αυτό.

THE BUNKER #1
Writer: Joshua Hale Fialkov
Artist: Joe Infurnari
Oni Press

To πρώτο τεύχος του THE BUNKER συγκεντρώνει για πρώτη φορά σε χαρτί τα πέντε πρώτα κεφάλαια του ομώνυμου webcomic των Joshua Hale Fialkov και Joe Infurnari και οι μόνες αλλαγές αφορούν στο format και στην προσθήκη χρώματος.

Πρόκειται για την ιστορία πέντε εφήβων, οι οποίοι αντί να θάψουν μια time capsule για το μέλλον ανακαλύπτουν μια time capsule από το μέλλον, η οποία τους προειδοποιεί ότι θα είναι υπεύθυνοι για το θάνατο δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Η αφήγηση ίσως μπερδέψει αρχικά (ομολογώ ότι χρειάστηκε να το διαβάσω και δεύτερη φορά, με περισσότερη προσοχή), καθώς πατά σε σκηνές από παρόν, το μέλλον, αλλά και τα γράμματα που έλαβαν οι πρωταγωνιστές από τους μελλοντικούς εαυτούς τους. Τουλάχιστον, το σχέδιο (που όσο τραχύ κι αν φαίνεται, είναι προσεγμένο και πολύ καλό) βοηθά στην αναγνώριση των πέντε χαρακτήρων, όσο αδύνατον κι αν είναι αρχικά να θυμηθείς τα ονόματά τους. Το πρώτο τεύχος, πάντως, κάνει καλή δουλειά: μας δίνει όσα χρειαζόμαστε, μας κρύβει όλα τα υπόλοιπα και μας εκπλήσσει και με ένα twist. Αν μας άφηνε να συμπαθήσουμε και κάποιον από τους χαρακτήρες…

ASTRO CITY #9
Writer: Kurt Busiek
Artist: Brett Anderson
DC Comics (Vertigo)

Aν και δε συνηθίζω να παρουσιάζω τεύχη που βρίσκονται ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση ενός μικρού storyline, θα κάνω μια εξαίρεση για το ASTRO CITY #9. To συγκεκριμένο storyline θα ολοκληρωθεί στο #10, αλλά το #9 μου τράβηξε το ενδιαφέρον για τον εξής λόγο: από τη στιγμή που ξεκίνησε το storyline με τη Winged Victory, κάθε τεύχος έχει την αφήγηση ενός εκ των πρωταγωνιστών. Προηγήθηκαν οι Winged Victory και Confessor και τώρα ήρθε η στιγμή του Samaritan. Εκτός, λοιπόν, του ότι έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τις σκέψεις ενός τέτοιου (αντίγραφου) αρχέτυπου ήρωα, τον βλέπουμε να βρίσκεται και σε μια σχετικά αμήχανη θέση που προκύπτει από τις ικανότητες της δυναμικής συντρόφου του.

Κατά τ’ άλλα, το συγκεκριμένο storyline δεν προσφέρει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Ο villain παγιδεύει τον ήρωα, κάνοντας ζημιά στη φήμη και στη ζωή του γενικότερα και συμμαχίες σχηματίζονται για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Πραγματικά, χωρίς τη μέθοδο της αφήγησης, δε θα παρουσίαζε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά αυτό είναι και το νόημα του ASTRO CITY: ο τρόπος που λέγονται οι ιστορίες και όχι οι ίδιες οι ιστορίες.

B.A.R. MAID #3
Writer: Pat Shand
Artist: Jacob Bear
Zenescope

E, ναι, το παραδέχομαι. Κάπου-κάπου, μου αρέσει να ρίχνω κλεφτές ματιές σε comics που ξέρω ότι το μόνο που μπορούν να μου προσφέρουν είναι ευκαιρίες για να χύσω το φαρμάκι μου. Και πάντοτε (μα πάντοτε) τα comics αυτά ανήκουν στη Zenescope. Αυτή τη φοράέχουμε μια ιστορία που εξελίσσεται στην Κίνα, μετά την εισβολή των Ιαπώνων, μερικά χρόνια πριν τον Β’ Παγκόσμιο. Και έχουμε όχι μία, αλλά τρεις πρωταγωνίστριες, οι οποίες α) πολεμούν ημίγυμνες και β) μπορούν να χαρακτηριστούν πρωτίστως ως κοινές βυζαρούδες. Η πιο ανεπτυγμένη (στο χαρακτήρα, ρε λιγούρια), για παράδειγμα, είναι η Cassidy, για την οποία γνωρίζουμε ότι δούλευε παλιά σε ένα bar και, ακόμη πιο παλιά, κάποιοι σκότωσαν τους γονείς της.

Ανάπτυξη χαρακτήρων μηδέν, λοιπόν. Έχουμε, όμως, πιστολίδι, εκρήξεις και political incorrect κραυγές προς Κινέζους στρατιώτες. Και καλό σχέδιο. Μόνο για τις γυναίκες. Γιατί οι άντρες της σειράς δε βλέπονται ανατομικά (ποιος θέλει να τους δει, άλλωστε;). Και ένα twist που το μυριζόσουν από την τρίτη σελίδα του πρώτου τεύχους! Και, για να μιλήσω και για το #3, μια αυτοθυσία που περίμενες από το πρώτο flashback.