SON OF BATMAN
Σκηνοθεσία: Ethan Spaulding
Σενάριο: James Robinson (story), Joe R. Lansdale (screenwriter)
Πρωταγωνιστούν: Jason O’Mara, Stuart Allan, Morena Baccarin, Giancarlo Esposito, Thomas Gibson
Warner Bros. Animation, DC
SPOILER ALERT! Το παρόν άρθρο ενδέχεται να περιέχει spoilers για την πλοκή της ταινίας. Αν σκοπεύετε να την δείτε και δεν θέλετε να σας αποκαλυφθούν γεγονότα και καταστάσεις, συνεχίστε εδώ.
Batman: ο Σκοτεινός Ιππότης, ο άρχοντας της νύχτας (όχι, δεν εννοώ οτι συχνάζει σε παρακμιακά σκυλάδικα στην εθνική), ο φόβος και τρόμος του υπόκοσμου της Gotham, ο… μπαμπάς. Wait, what? Το SON OF BATMAN αποτελεί την animated μεταφορά (ή σφαγή, όπως θα δούμε σε λίγο) της comic ιστορίας BATMAN AND SON του Grant Morrison. Και είναι – ας μου επιτραπεί η έκφραση – μούφα. Αλλά, ας μην προτρέχω. Πάμε να δούμε περί τίνος πρόκειται.
Η ιστορία μας ξεκινάει στη βάση της League Of Assassins, επίσης γνωστής και ως οι “νίντζα-δολοφόνοι του Ra’s Al Ghul”, όπου ο ίδιος μαζί με την κόρη του την Talia και τον γιο της τον Damian, επιβλέπει περήφανος την εξάσκηση των υποτακτικών του. Όμως, σύντομα η οικογενειακή αυτή θαλπωρή θα σταματήσει απότομα, μιας και η βάση δέχεται επίθεση από τον Slade Wilson/Deathstroke, το – πρώην, πλέον – πρωτοπαλίκαρο του Ghul, τον Ubu. Α, και στρατιώτες με όπλα.
Μία μικρή προειδοποίηση πριν συνεχίσω. Πρώτον: spoilers. Δεύτερον: Θυμάστε το “Wait, what?” από νωρίτερα; Ε, ετοιμαστείτε να το δείτε αρκετές φορές ακόμα.
Λοιπόν, σύντομα βλέπουμε τους περισσότερους assassins να σφαγιάζονται, μιας και οι σφαίρες δε μασάνε από πολεμικές τέχνες (εκτός αν είσαι ο Ra’s ή κάποιος άλλος badass χαρακτήρας. Τότε επιτρέπεται να αψηφάς τους κανόνες της φυσικής και να τις αποκρούεις με το ξίφος σου). Αλλά γιατί κάνει ο Deathstroke, γνωστός μισθοφόρος, αυτή την επίθεση; Επειδή τον πλήρωσαν καλά; Όχι. Το κάνει επειδή “ζηλεύει τον Damian που του έφαγε την θέση ως διαδόχου του Al Ghul” (Wait, what?).
Αφού, λοιπόν, σκοτώνει τον Ra’s, ο οποίος προσπαθεί να μπει στο Lazarus Pit, αλλά δεν προλαβαίνει και ξεψυχά, δίνοντας έτσι κυριολεκτική έννοια στο “έφτασε στην πηγή και νερό δεν ήπιε”, στρέφεται ενάντια στην πέτρα του σκανδάλου, τον Damian. Ακολουθεί μία σύντομη μάχη, κατά την οποία ο μικρός συστήνει το μάτι του Deathstroke στο ξίφος του (μιας και ο πιτσιρικάς, αντί να παίζει με κάνα videogame, τόσα χρόνια μάθαινε πώς να ξεντεριάζει κόσμο) και έτσι αποκτά το γνωστό μονόφθαλμό look του ο Slade (Wait, what?).
Φυσικά, ο Deathstoke διαφεύγει, χρησιμοποιώντας το γνωστό κλισέ “θα τα πούμε την επόμενη φορά” και, με τη σειρά της, η Talia ξεκινά για την Gotham, μαζί με τον Damian. Λίγο αργότερα, ο Batman κυνηγά τον Killer Croc, ο οποίος μοιάζει περισσότερο σαν τον Lizard που το έσκασε από το Spider-Man. Εκεί που ο Croc πάει να κάνει τον Bats μία χαψιά, τον σώζει η Talia.
Για να μη σας τα πολυλογώ, λοιπόν, του αποκαλύπτει την ύπαρξη του Damian και το γεγονός πως ο μικρός είναι γιος του. Βλέπετε, στο παρελθόν ο Bruce και η Talia είχαν μία βραδιά πάθους (βλέπε και το κλασικό comic BATMAN: SON OF THE DEMON). Η Talia τον αφήνει στην φροντίδα του, για τον προστατέψει από τον Deathstroke, και φεύγει για να αναδιοργανώσει τους assassins. Κάπως έτσι, ο Batman καταλήγει ξαφνικά με έναν μικρό πολεμοχαρή, αιμοσταγή και κακομαθημένο γιο (που, φυσικά, θα γίνει ο νέος Robin)…
Αρκετά όμως με την βασική σύνοψη – πάμε και στην κριτική. Κατ’ αρχάς, η ταινία αλλάζει τα φώτα στην ιστορία του Morrison, πάνω στην οποία βασίζεται, και αφήνει ελάχιστα ανέπαφα σημεία στην πλοκή. Τεράστια κομμάτια της λείπουν, όπως επίσης και χαρακτήρες, πολλοί εκ των οποίων έχουν αντικασταθεί με άλλους. Μέχρι και ο κύριος villain, που είναι ο Deathstroke, δεν είχε σχέση στην original ιστορία…
Και μιας και είπαμε για χαρακτήρες, κάποιοι συμπεριφέρονται εντελώς αντίθετα από τον τρόπο που θα περίμενε κaνείς. Για παράδειγμα: Tι περιμένατε να κάνει ο Batman, αν του έλεγε μία παλιά του ψιλό-ξεπέτα/ελαφριά καψούρα πως έχει γιο και του τον αφήνει αμανάτι; Μα, είναι ο Batman, World’s Greatest Detective! Θα κάνει DNA τεστ, έρευνες κτλ, έτσι ώστε να βεβαιωθεί πως ο Damian είναι όντως γιος του, σωστά; Όχι, απλά το δέχεται αμάσητα, επειδή… έτσι το θέλει η ταινία (Wait, what?). Ο μόνος χαρακτήρας που μένει πιστός στην καταγωγή του είναι ο Alfred, ο οποίος έχει και μία-δύο κορυφαίες ατάκες. Α, ελπίζω να μην περιμένατε κάποιο ουσιαστικό χτίσιμο δεσμού ανάμεσα σε πατέρα και γιο ή εξέλιξη χαρακτήρων. Αν όντως ελπίζατε για κάτι τέτοιο, τότε κακό δικό σας.
Το σενάριο και η πλοκή είναι απλά βαρετά και ανέμπνευστα, με κάποιες δόσεις αποτυχημένου χιούμορ. Στην ουσία, αποτελούν συνδετικά μέρη για τις σκηνές μάχης. Οι οποίες είναι αρκετά καλές και αιματηρές (ναι, η ταινία δεν φοβάται να δείξει αίμα), αλλά αυτό δεν σώζει το ναυάγιο. Επίσης, να με συγχωρείτε, αλλά απλά δεν μπορώ να δεχτώ πως ένα μικρό παιδί, όσο καλά εκπαιδευμένο και να είναι, ξυλοφορτώνει γομάρια που είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερα του. Και, άντε να το καταπιώ αυτό, αλλά και τον Deathstroke, που στο παρελθόν, τον έχουμε να δει να κατατροπώνει σχεδόν όλη την Justice League με σχετική ευκολία;
Το art design της ταινίας είναι το κλασικό ψιλο-anime στιλάκι που φαίνεται να έχουν υιοθετήσει στο animation, τόσο η Marvel όσο και η DC. Υποθέτω πως είναι ευκολότερο στον σχεδιασμό και το πορτοφόλι, αλλά αρχίζει να κουράζει η επανάληψη. Αν έχει ένα δυνατό σημείο, αυτό είναι τα διάφορα περιβάλλοντα και backgrounds, τα οποία τα βρήκα αρκετά καλά. Το animation είναι άνω του μετρίου πάντως.
Το soundtrack επίσης δεν ξεχωρίζει και είναι άλλο ένα στον σωρό των ανέμπνευστων μουσικών χαλιών που χρησιμοποιούνται στις superhero animated ταινίες τώρα τελευταία. Το voice acting στην πλειοψηφία του είναι μέτριο και σχετικά “ξύλινο”, κάτι που δεν περίμενα από μία voice acting director όπως η θρυλική Andrea Romano.
Τα μόνα αξιοσημείωτα μέρη της ταινίας είναι, όπως είπαμε, οι μάχες και το ότι δεν φοβάται να δείξει αίμα. Κατά τα άλλα, είναι μία κάκιστη μεταφορά, που στην καλύτερη είναι απλά μία αρπαχτή. Αν θέλετε να δείτε κάτι πολύ καλύτερο με τον Batman μπαμπά, διαβάστε το BATMAN AND SON. Διάολε, μέχρι και ο Bat-Dad είναι πολλές κλάσεις ανώτερος.