CLOCKWORK ANGELS #1

Writer: Kevin J. Anderson
Artist: Nick Robles
Boom! Studios

Πριν ξεκινήσω να σας περιγράφω την εμπειρία μου με το CLOCKWORK ANGELS, ήρθε η ώρα για λίγο trivia. Το παρόν comic έχει εμπνευστεί “From a story and lyrics by Neil Peart”, όπως ακριβώς το διατυπώνει στο εσώφυλλο του πρώτου τεύχους. O Neil Peart είναι drummer στο συγκρότημα Rush, με album που φέρει τον ίδιο τίτλο. Μας παραδίδει έτσι την ιστορία του, που είχε ειπωθεί μέσα από στίχους. Την ίδια ιστορία που πήρε στα χέρια του ο Anderson και την έκανε σενάριο.

Εφόσον, λοιπόν, με γέμισε η περιέργεια, και καθώς γράφω το κείμενο αυτό εδώ, ακούω και το album αυτών των τύπων. Δε νομίζω εδώ να ταιριάζει κάτι καλύτερα – από άποψη μουσικής. Τέλος πάντων, το γενικό θέμα του CLOCKWORK ANGELS είναι είτε ένας φανταστικός κόσμος (το πιο πιθανό) είτε ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που είμαστε ήδη, μιας και η ενδυμασία μας πηγαίνει σε πιο παλιές εποχές. Εγώ προτιμώ την εκδοχή του φανταστικού. Από όποια σκοπιά και να το δείτε, η ουσία του δεν αλλάζει. Γιατί οι συνθήκες στον κόσμο της Albion είναι προγραμματισμένες στο δευτερόλεπτο. Τίποτε δεν ξεφεύγει από την αυστηρότητα στην οποία ζουν οι άνθρωποι.

Μέχρι και η βροχή ξέρουν πότε θα πέσει στα κεφάλια τους. Αυτό το κομμάτι είναι καλό. Να γνωρίζεις πότε θες την ομπρέλα σου και πότε όχι. Στην Albion, ο νόμος του Μέρφι δεν πρέπει να έχει καμία ισχύ! Και όλα αυτά έρχονται σε ραπόρτο κάθε μέρα από τον πολυαγαπημένο και σεβάσμιο Watchmaker, ο οποίος πρέπει να έχει μία θέση που να θυμίζει τύραννο. Λίγο υπερβολική είμαι, αλλά ο κόσμος (όχι όλοι) αναζητάει την προσωπική ελευθερία, τον αυθορμητισμό. Την φυγή από το πρόγραμμα. Τώρα, μαντέψτε ποιοι μπορεί να είναι αυτοί, οι ονομαζόμενοι – παντού – Αναρχικοί. Οι οποίοι δεν κάθονται και ήσυχα. Σπέρνουν πανικό εδώ και εκεί σε διάφορες ώρες.

Λίγο αργοπορημένα, αλλά ήρθε η ώρα του ήρωα. Ο οποίος δεν ξεκινάει ως αναρχικός. Ο Owen Hardy είναι ένας χαρούμενος νέος, με δουλειά, υγεία, μέλλουσα γυναίκα και υπάκουος στον μεγάλο Watchmaker. Έχει, όμως, ένα και μόνο όνειρο. Να ξεφύγει από την μικρή του πόλη και να δει τα διάφορα αξιοθέατα στην Albion. Και με μία πολύ αυθόρμητη απόφαση, πηδάει σε ένα τρένο και μετά ξανά πηδάει έξω από το τρένο, έχοντας φτάσει στον προορισμό του. Ο ίδιος, μάλλον, προβλέπεται να έχει μία έντονη περιπέτεια από εδώ και πέρα, στην οποία ο ίδιος θα ορίζει την ώρα.

Όλα αυτά πάνω-κάτω γυρνάνε μέσα στο CLOCKWORK ANGELS. Είναι μια ιστορία που στηρίζεται, όπως είδαμε, στην επανάσταση του κόσμου από το κατεστημένο που ορίζει κάθε του κίνηση. Και πως ένας απλός κόκκος άμμου που είναι λίγο πιο μεγάλος από τους υπόλοιπους μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όπως και να έχει, εγώ το απόλαυσα. Τώρα, στο σχέδιο – δεν ανέφερα και καθόλου τον καημενούλη σκιτσογράφο – είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Στα χρώματα ειδικά. Προσωπικά, οι σελίδες μου θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω – είπα και πολλά – οπότε θα το αφήσω στην κρίση σας. Εμένα, πάντως, μου κίνησε το ενδιαφέρον και περιμένω να διαβάσω τη συνέχεια!