SNAPSHOT REVIEWS 01-05-14

Τι κάνεις όταν έχεις τη διεύθυνση μιας εκδοτικής comics, αλλά η ιδιότητά σου ως γραφιά προηγείται (και ενδεχομένως να έπεται) της προαναφερθείσας; Πώς θα γλιτώσεις από τα σχόλια περί ασυμβίβαστου, όταν θέλεις να κάνεις reviews σε ελληνικές εκδόσεις άλλων; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι γράφεις μόνο για αυτά που σου άρεσαν τόσο, ώστε να μη βρίσκεις (σχεδόν) κανένα αρνητικό. Η απάντηση στο δεύτερο είναι ότι δεν γλιτώνεις ό,τι και να κάνεις, οπότε χαλάρωσε και μοιράσου με τον κόσμο τις προτάσεις σου!

ΣΛΑΠ
Κείμενα: Λουκάς Τσουκνίδας – Τάσος Ζαφειριάδης
Σχέδιο: Πέτρος Χριστούλιας
Jemma Press

Η ιδέα είναι ευφυής, η εκτέλεση ακόμη περισσότερο. Όλοι ενοχλούμαστε από την κοινοτοπία, σωστά; Τότε αν όλοι ενοχλούμαστε, ποιοι την αναπαράγουν; Το ΣΛΑΠ είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά comic strips που έχω διαβάσει, όχι μόνο γιατί εμπνέεται (;) από ένα περιστατικό βίας της δημόσιας ζωής και το μετασχηματίζει σε ένα ξεκαρδιστικό φεστιβάλ κοινοτοπίας, αλλά και γιατί κλείνει το μάτι στον αναγνώστη σε σχέση με το δεύτερο ερώτημα.

Οι αριστοτεχνικά “κεντημένες” ατάκες του Λουκά Τσουκνίδα και του Τάσου Ζαφειριάδη, όπου κάθε λέξη και κάθε σημείο στίξης έχουν λόγο που βρίσκονται εκεί, καθώς και το παραστατικό και – γεμάτο σημαντικές – λεπτομέρειες σχέδιο του Πέτρου Χριστούλια, συνθέτουν ένα στριπάκι που είχα ήδη λατρέψει στη διαδικτυακή του μορφή και, τώρα που βρίσκεται και σε έντυπη, ανυπομονώ να σκάσουν τα πρώτα γενέθλια φίλων που… ενοχλούνται από τις κοινοτοπίες. 😉

ΜΑΓΙΚΑ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ
Σενάριο-Σχέδιο: Αποστόλης Ιωάννου
Αυτοέκδοση

Αν και δεν είναι comic, αλλά μια μικρή εικονογραφημένη ιστορία, η έκδοση ΜΑΓΙΚΑ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ αποτελεί την περίτρανη απόδειξη ότι ένα πραγματικά ξεχωριστό σχέδιο μπορεί να μαγνητίσει τον αναγνώστη, ακόμη και αν το θέμα του είναι αδιάφορο. Και ο γράφων είναι το καλύτερο παράδειγμα.

Βλέπετε, ποτέ δεν με συγκίνησε η φύση ως υλικό διήγησης. Εν τούτοις, ο Αποστόλης καταφέρνει να με κερδίσει, τόσο με το συγκεκριμένο έργο του όσο και με το ΒΑΘΥ ΔΑΣΟΣ (το οποίο εκδόσαμε ως Comicdom Press πέρσι) χάρη στην εξαιρετική ευαισθησία του, μια μετα-οικολογική αγάπη για τη φύση – όχι του hipster “παιδιού της πόλης”, αλλά του ανθρώπου που την αγαπάει και την τιμά, αναπαριστώντας τη με συγκλονιστική ομορφιά και λεπτομέρεια.

Κι αν πιστεύετε ότι υπερβάλλω ή ότι κάνω αβάντες σε έναν καλλιτέχνη με τον οποίο έχω συνεργαστεί, δείτε σε μεγάλο μέγεθος το εξώφυλλο τις έκδοσης και διαπιστώστε το μόνοι σας!

ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΙ
Σενάριο-Σχέδιο: Gounis
Αυτοέκδοση

Τον Gounis δεν τον ήξερα. Το στριπάκι του, επίσης. Όταν, λοιπόν, μου το πρόσφερε κατά τη διάρκεια του φετινού CCA, και εν μέσω της γνωστής τρέλας που επικρατεί, το πρώτο – και μοναδικό πράγμα – που πρόσεξα εκείνη τη στιγμή ήταν ότι επρόκειτο για μια προσεγμένη αυτοέκδοση. Το σχέδιο του εξωφύλλου έβγαζε μια σχεδόν παιδική γλύκα, μέχρι τη στιγμή που εστίαζες σε μια σημαντική λεπτομέρειά του και η όποια παιδικότητα πήγαινε περίπατο. Αρκετές μέρες μετά, το διάβασα και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις πήγαν κι αυτές να συναντήσουν την παιδικότητα.

Ένας Αδάμ που “του ‘χει φτάσει μέχρι τα αυτιά”, ένας Θεός που θυμίζει ρέμπελο δημόσιο υπάλληλο, παραδείσια ζώα χωρίς ταμπού και αναστολές, αμφίβολα copyright της Δημιουργίας και μια Εύα που όταν επιτέλους μπαίνει στο παιχνίδι… δοκιμάζει πριν καταλήξει. Αυτή δεν είναι μια εκδοχή για θρησκευόμενους, αλλά αν ανήκεις σε όλους τους άλλους, θα γελάσεις, θες δε θες.

DRACULA M.G.D. (My Greek Drama)
Σενάριο – Σχέδιο: Αλέξια Οθωναίου – Δήμητρα Αδαμοπούλου
Jemma Press

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να καυτηριάσεις το εδώ και τώρα. Στην προκειμένη περίπτωση, η Αλέξια και η Δήμητρα επέλεξαν έναν από τους πλέον ευφάνταστους και απαιτητικούς: Ο σκοτεινός άρχοντας των απέθαντων, ήτοι ο Δράκουλας, έρχεται να ζήσει στη χώρα μας, αντιμετωπίζοντας τον πιο θανάσιμο εχθρό που συνάντησε ποτέ: την – επίσης αθάνατη – ελληνική πραγματικότητα.

Αστυνομικοί, ταξιτζήδες, δημόσιοι υπάλληλοι, ψυχαναλυτές, κουλτουρομπετόβλακες… Με ό,τι κι αν τρέφεσαι, αυτή η χώρα σου κόβει την όρεξη. Πάλι καλά που υπάρχει κι αυτή η τύπισσα με την ικανότητα να διαλέγει ό,τι χειρότερο υπάρχει σε άντρα εκεί έξω. Πάλι καλά, μέχρι τη στιγμή που έρχεται για επίσκεψη η επικριτική μαμά-Βλαντ.

Αρμόζοντες “ψόφιοι” χρωματικοί τόνοι, χιούμορ που δεν εξαντλείται στην πρώτη “ανάγνωση” (παντρέψτε το και με τα quotes στην αρχή κάθε strip και θα έρθουν και οι δεύτερες και οι τρίτες), καθώς και διάσπαρτα ευφυή ευρήματα κάνουν το DRACULA M.G.D. (My Greek Drama) απολαυστικό από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα του.

(Η συλλογή περιέχει μια επιλογή από τα καθημερινά strips που δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά στο socomic.gr καθώς και καινούργιο αδημοσίευτο υλικό που δημιουργήθηκε αποκλειστικά γι’ αυτή την έκδοση.)

ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (Τόμοι 1-2)
Κείμενο: Roy Thomas
Σχέδιο: Miguel Sepulveda
Propaganda Channel

Κάτι οι γνωστές ακατονόμαστες κινηματογραφικές απόπειρες, κάτι οι προηγούμενες αντίστοιχες προσπάθειες σε comics, γενικά όταν ακούω ότι Αμερικανοί πιάνουν στα χέρια τους την ελληνική μυθολογία, αρχίζω καλού-κακού να τρέχω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κακό θα σε βρει.

Το παρόν πόνημα το σνόμπαρα, όταν το έβγαλε η Marvel. Έπρεπε να εκδοθεί στα ελληνικά για να μπω τελικά στη διαδικασία να του ρίξω μια ματιά και εν τέλει να το διαβάσω, για να θυμηθώ ότι κανόνας χωρίς τις εξαιρέσεις του δεν είναι σοβαρός κανόνας.

Ναι, ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ του Roy Thomas “την τρέχει” την ιστορία. Και ναι, τόσο ξανθό σε θνητούς και αθανάτους, δε βλέπεις ούτε στη Hollywood Boulevard σε ώρα αιχμής. Πέρα από αυτά, όμως, θα ήταν στενομυαλιά να μην παραδεχτεί κανείς ότι παρά το “τρέξιμο” που ανέφερα πριν, η ιστορία ρέει χωρίς κενά, εστιάζει στα σωστά σημεία και οι χαρακτήρες είναι πιστοί στην ουσία τους, ενώ το σχέδιο του Sepulveda, παρότι λουστραρισμένο μέχρι εκεί που δεν παίρνει, βγάζει επικίλα εκεί που πρέπει, ενώ καταφέρνει και να κρατάει οπτικά διακριτούς όλους τους χαρακτήρες, παρά τον μεγάλο αριθμό τους.