RANDOM THOUGHTS 19-05-14

Σοβαρά τώρα, πώς είναι δυνατόν να μην αρέσει σε κάποιον αυτή η γυναίκα;;;

Με χαρά σας καλοσορίζω στην πιο ξέμπαρκη και ξεκάρφωτη στήλη του Comicdom.gr. Τη στήλη που οι υπόλοιπες στήλες δεν της μιλάνε, είτε επειδή τη φοβούνται, είτε επειδή έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν. Στη στήλη που, για μια ακόμη φορά, θα ανοίξει με μια φωτογραφία της Marion Cotillard (όπως κάνει σε κάθε installment εδώ και οκτώμιση μήνες) επειδή πολλά μπορεί να αλλάζουν γύρω μας, αλλά υπάρχει μια ανακούφιση στο να ξέρεις ότι μερικά πράγματα μένουν σταθερά. (More on that later.)

Όμως αρκετά σας κούρασα με τις φλυαρίες μου (said no one who actually meant it, ever) και πρέπει να τελειώνω γρήγορα για να παρακολουθήσω exit polls και Ευρωλίγκα (αυτό το κείμενο γράφεται Κυριακή μεσημέρι). Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, στα σημερινά σύντομα (ελπίζω) και περιεκτικά RANDOM THOUGHTS, που θα έχουν μια σημαντική διαφορά από τα προηγούμενα. Ποιά είναι αυτή; Read on…

— Υπάρχει μια θεωρία που λέει πως οτιδήποτε αξίζει να ειπωθεί, υπάρχει σε ένα στίχο κάποιου συγκροτήματος που το όνομά του αρχίζει από “B”. Με δεδομένο ότι τις τελευταίες μέρες (ή βδομάδες) ακούω συνέχεια στο μυαλό μου τη φράση “Hey you better listen, cause I’m warning you”, τείνω να πιστέψω αυτή τη θεωρία. (Βέβαια, παίζει συχνά και το “So there’s problems in your life, that’s fucked up, and I’m not blind”, οπότε μάλλον πρέπει να προσθέσουμε και τα συγκροτήματα που το όνομά τους αρχίζει από “A” στην παραπάνω θεωρία…)

And he looks like such a nice guy…

— Λέτε τελικά ο συμπαθής σε όλους Andy Serkis να είναι ελαφρώς douchebag; Σύμφωνα με αυτά που λέει ο animation supervisor του LORD OF THE RINGS, Randal William Cook, η απάντηση μοιάζει να είναι “ίσως”.

— Ένας άνθρωπος το όνομα του οποίου ακούστηκε πολύ τις τελευταίες μέρες, είναι ο ιδιοκτήτης των Los Angeles Clipper, Donald Sterling, ο οποίος έγινε ελαφρώς ρόμπα με το πρόσφατο ρατσιστικό του παραλήρημα. Ο εν λόγω κύριος ξαναχτύπησε, βάζοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρό του τον Magic Johnson. Bad move, Donnie boy.

— Ίσως να φανεί εντελώς self-serving και αυτοαναφορικό, αλλά θέλω να αναφέρω πως πριν από λίγες μέρες βρεθήκαμε, μαζί με το σύντροφο και συναγωνιστή Γιάννη Κουρουμπακάλη, στην εκπομπή της ΝΕΡΙΤ Επιμένουμε Ελλάδα, και μιλήσαμε για το Comicdom Con. Έχω να κάνω τρεις παρατηρήσεις για τη συγκεκριμένη εμπειρία: α) Δεν το πιστεύω πως ξεχάσαμε να αναφέρουμε τον Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και τη Λήδα Τσενέ ως “τους άλλους δύο διοργανωτές του Con”. β) Η Ρένια Τσιτσιμπίκου είναι απίστευτα όμορφη από κοντά. γ) Μαλάκα μου, μιλάω πολύ και δεν αφήνω τους άλλους να αρθρώσουν λέξη. Anyway, δείτε την εκπομπή (το δικό μας κομμάτι ξεκινά στο 1:41:20 περίπου) και βγάλτε τα συμπεράσμάτά σας…

Βέβαια, η πραγματικά σημαντική ερώτηση είναι “πόσες ακόμη πλαστικές και botox θα πρέπει να κάνει η Nicole μέχρι να γίνει ολόιδια η Joan Rivers;”

— Πόσες ακόμη αποτυχημένες ταινίες θα πρέπει να κάνει η Nicole Kidman μέχρι να αποφασίσει το σύμπαν ότι δεν είναι πλέον η μεγάλη σταρ που ήταν κάποτε; Η υποδοχή του GRACE OF MONACO στις Κάννες ήταν αποκαρδιωτική, με σφυρίγματα, αποδοκιμασίες και τόνους από ειρωνικά σχόλια. Απόλυτο highlight, η κριτική του Peter Bradshaw για τον GUARDIAN, με τη φράση “grown-up Bambi after a couple of cocktails, suddenly remembering his mother’s violent death in the forest”, να είναι ένα από τα πιο αστεία πράγματα που έχω διαβάσει εδώ και καιρό!

— Εντελώς μεταξύ μας, ο μόνος λόγος που θα λινκάρω εδώ στις πωλήσεις της Diamond για τον Απρίλίο, είναι επειδή η DC έχασε πανηγυρικά από τη Marvel και ελπίζω πως αυτό θα προσελκύσει τον γνωστό ανώνυμο φίλο μας, που πρέπει αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στον έβδομο ουρανό, να κάνει κανένα ακόμη comment…

— Ιδανικά, θα έπρεπε να είχε και ήχο για να βιώσουμε το full experience, αλλά ακόμη και “στο μουγκό”, το video με την αδερφή της Beyoncé, Solange, να επιτίθεται μέσα σε ένα ασανσέρ στον Jay-Z, να τον κλωτσάει, να τον γρονθοκοπεί και να τον φτύνει (ενώ εκείνος δεν αντιδρά καθόλου και η Beyoncé είναι σχεδόν σε κώμα), είναι αρκούντως επικό! Μπορώ να πω τη φράση “black trash” χωρίς να θεωρηθώ ρατσιστής; (Προς υπεράσπισή μου, έχω χρησιμοποιήσει τη φράση “white trash” εκατοντάδες φορές!)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=XEcaNvdtuWY[/youtube]

— Σε άλλα νέα που μας αποδεικνύουν πως υπάρχει μπόλικη βλακεία στον κόσμο, σας ενημερώνω πως υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος στον κόσμο, που πιστεύει πως ο ποδοσφαιρικός Άρης μπορεί να μετατραπεί σε Ρεάλ της Ελλάδας. (*Facepalm*)

— Πράγματα που κάνουν τον κόσμο καλύτερο (εκτός της Marion Cotillard, φυσικά), in random order: Η εξαιρετική ηθοποιός (και εκτυφλωτικά ωραία γυναίκα) Leila Hatami, ο ιδιοφυής point guard των San Antonio Spurs, Tony Parker, το αριστουργηματικό BASEWOOD του Alec Longstreth, ο διαχρονικός θεός της κωμωδίας Jack Benny, το απίστευτα catchy (και εντυπωσιακά εύστοχο) “Do I Wanna Know” των Arctic Monkeys (see video below).

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=bpOSxM0rNPM[/youtube]

— Όταν έγραφα, στην αρχή αυτού του post, ότι τα σημερινά RANDOM THOUGHTS έχουν μια σημαντική διαφορά από τα προηγούμενα, αναφερόμουν σε κάτι που η αλήθεια είναι πως δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου μέχρι πριν λίγο καιρό. Το παρόν installment είναι το τελευταίο αυτής της στήλης, τουλάχιστον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (ας μην κοροϊδευόμαστε, όποτε κάποιος γράφει αυτή τη φράση, στην πραγματικότητα εννοεί πως τελείωσε οριστικά) και αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με έλλειψη χρόνου, ούτε με βαρεμάρα, ούτε με κάποια απειλητική επιστολή από φεμινιστικές οργανώσεις. Η αλήθεια είναι πως θέλω (χρειάζομαι;) μια αλλαγή. Εννοείται πως θα συνεχίσω να κάνω σκέψεις, απλα στην παρούσα φάση θα προτιμούσα να είναι λιγότερο “random”…

Νομίζω πως είναι εντελώς appropriate να κλείσει η στήλη με μια ακόμη φωτογραφία της Cotillard! Το μόνο που με στενοχωρεί είναι πως μου έμειναν πολλές αχρησιμοποιήτες…

— Λίγες γραμμές έμειναν, λοιπόν, πριν αποχαιρετίσουμε μαζί τα RANDOM THOUGHTS για το άμεσο μέλλον (να μην επαναλάβω πως αυτό μάλλον σημαίνει “για πάντα” – έξυπνα παιδιά είστε και κόβει το μυαλό σας) και θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω όλους όσους διάβαζαν αυτή τη στήλη και τους άρεσαν τα περισσότερα από αυτά που γράφω. Εσείς οι οκτώ άνθρωποι (give or take a few hundred) είστε η απόδειξη πως ο καθένας μπορεί να γράψει πέντε μαλακίες στο internet και θα βρεθούν κάποιοι που θα τις ενστερνιστούν, ή έστω θα διασκεδάσουν με το delivery. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους όσους δε διάβασαν ποτέ τη στήλη, γιατί, με έναν διεστραμμένο τρόπο, αυτοί ήταν το πραγματικό potential κοινό μου και γι’ αυτούς έγραφα όσα δημοσιεύθηκαν εδώ, με στόχο κάποια στιγμή να τους “προσηλυτίσω”. Σε όσους, πάλι, διάβαζαν τη στήλη και δεν τους άρεσε, να πάτε να γαμηθείτε (με την καλή έννοια).

— Υπάρχει κάτι άλλο να πούμε πριν κλείσουμε; Μπα, αρκετά το τράβηξα, νομίζω. Εμείς δε χανόμαστε, καθώς όλο και κάτι θα βρίσκω να γράφω σε αυτό το site, μια στο τόσο. (Ναι, ίσως και κάτι σχετικό με τα comics!)

Later days, bitches!