Arkham Asylum Classified: Η Rogues Gallery Tου Batman
Κάθε ήρωας, για να θεωρηθεί ολοκληρωμένος και να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού χρειάζεται μια αντίθεση, έναν ανταγωνιστή. Οι “κακοί” είναι αυτοί που θα ωθήσουν τον ήρωα στα άκρα του, θα λειτουργήσουν ως αφορμή για να δούμε μέχρι πού είναι ικανός να φτάσει και, εν τέλει, να αποκαλυφθεί το ποιόν και η αξία του. Απλά σκεφτείτε έναν κόσμο όπου ο Σέρλοκ Χολμς υπάρχει, αλλά απουσιάζει ο Μοριάρτι, ή φανταστείτε τον Αγιάννη χωρίς τον Ιαβέρη.
Ευτυχώς για μας, τα κελιά του Arkham είναι γεμάτα με κακοποιά στοιχεία, πρόθυμα να παίξουν αυτόν το ρόλο στον μύθο του Batman, δίνοντας στον Σκοτεινό Ιππότη αντάξιους αντιπάλους. Μπορεί μερικοί από αυτούς να ανήκουν στο τεμπέλικο μοτίβο “η ψυχολογική διαταραχή της εβδομάδας”, οι σελίδες του Batman όμως μας έχουν δώσει μερικούς από τους πιο αναγνωρίσιμους και επιτυχημένους χαρακτήρες που έχει να παρουσιάσει η Ένατη Τέχνη.
Το 1941, οι δημιουργοί του Batman, Bob Kane και Bill Finger, θεώρησαν ότι ένας κοντόχοντρος εγκληματίας με πτυχίο ορνιθολόγου και χόμπι την κατασκευή ομπρελών-gadget θα ήταν ιδανικός εχθρός για τον Σκοτεινό Ιππότη. Και παραδόξως είχαν δίκιο!
Ναι, OK, προφανώς και πρόκειται για αρκετά χαζή ιδέα, αλλά τόσο το αλλόκοτο παρουσιαστικό του όσο και η ανεξήγητη έμπνευση πίσω από τον χαρακτήρα (σοβαρά τώρα, ομπρέλες;), τον κάνουν να δένει άψογα με την εξίσου αλλόκοτη ατμόσφαιρα της πόλης γύρω του.
Με λίγα λόγια, είμαι πρόθυμος να πιστέψω ότι, αν υπήρχε μια πόλη σαν το Gotham, οι εγκληματίες της θα έμοιαζαν με τον Penguin.
Η ιδέα της πανίσχυρης μυστικής οργάνωσης δεν είναι καινούργια στις ιστορίες του Batman, αλλά οι Scott Snyder και Greg Capullo την εκτελούν με τόση επιτυχία που το Court of Owls αξίζει μια θέση στη λίστα.
Η πανίσχυρη αυτή ομάδα, που κινεί τα νήματα του Gotham από την εποχή της ίδρυσής του, κρατά την ύπαρξή της μυστική, με εξαίρεση μερικές υπόνοιες σε πηγές όπως το παρακάτω νανούρισμα:
“Beware the Court of Owls, that watches all the time, ruling Gotham from a shadow perch, behind granite and lime. They watch you at your hearth, they watch you in your bed, speak not a whispered word of them or they’ll send The Talon for your head.
Απλά ανατριχιαστικό.
Η Harleen Quinzel, με το τρομερά ευφάνταστο όνομα, ήταν κάποτε ψυχίατρος στο Arkham Asylum, μέχρι που ανέλαβε ως ασθενή της τον Joker. Φυσικά, η Harleen δεν άργησε να γοητευτεί από τον clown prince of crime, για κάποιο λόγο που μόνο αυτή γνωρίζει.
Σε μια τυπική περίπτωση αυτού που οι ψυχολόγοι ονομάζουν hybristophilia (ή “σύνδρομο Bonnie και Clyde”) η Harley τα παράτησε όλα και έκανε αυτό που κάθε φυσιολογική κοπέλα θα έκανε στην ίδια περίσταση: έβαψε το πρόσωπό της άσπρο, φόρεσε στολή αρλεκίνου, πήρε τη βαριοπούλα της και ακολούθησε τον Mister J. Στην εγκληματική του ζωή.
Η Harley έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο BATMAN: THE ANIMATED SERIES, αλλά λόγω της απρόσμενης επιτυχίας της μεταπήδησε στο canon.
Η Poison Ivy έκανε την πρώτη της εμφάνιση στα 60s, εντελώς συμπτωματικά την εποχή που άρχισε να ακούγεται για πρώτη φορά ο όρος eco-terrorist.
Η βοτανολόγος Pamela Isley, μετά από ένα ατύχημα με κάποια επικίνδυνα χημικά, μεταλλάσσεται σε έναν εν μέρει φυτικό οργανισμό με τη δύναμη να ελέγχει τα φυτά γύρω της, αλλά και να παράγει φερομόνες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά ανθρώπων και ζώων.
Δημιουργημένη αρχικά ως μία τυπική temptress, χωρίς ιδιαίτερο backstory, η Ivy σύντομα απέκτησε ένα πλούσιο origin, αντικατέστησε την Catwoman ως βασική ανταγωνίστρια και εν τέλει καθιερώθηκε ως αναπόσπαστο κομμάτι του rogues gallery.
Θα προσπαθήσω να το θέσω όσο πιο σοβαρά γίνεται: ένας από τους πιο επικίνδυνους εχθρούς του Batman είναι ένας τεράστιος, τουμπανιασμένος luchador. Ηλίθιο, ξέρω, ξέρω, αλλά ήταν 90s, η δεκαετία που ο Superman με μακριά μαλλιά θεωρήθηκε cool, οπότε δείξτε λίγη κατανόηση.
Ο Bane πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε μία φυλακή στην Santa Prisca της Καραϊβικής, εκτίοντας την ποινή του νεκρού πατέρα του. Εκεί χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο για τις δοκιμές της μυστηριώδους ουσίας Venom, που του έδωσε υπεράνθρωπες δυνάμεις και στην οποία τελικά εθίστηκε. Ο Bane λοιπόν, αφού δραπετεύει από τη φυλακή, φτάνει στο Gotham, όπου πιστεύει ότι είναι προορισμένος να αντιμετωπίσει τον Batman και να τον σπάσει στο ξύλο. Πράγμα που κάνει.
Το design του είναι και θα παραμείνει για πάντα χαζό, αλλά ο τίτλος του “the one who broke the Bat” του ανήκει δικαιωματικά.
Κλασικό παράδειγμα της “ψυχολογικής διαταραχής της εβδομάδας” που αναφέραμε στην εισαγωγή, ο Two-Face είναι εμπνευσμένος από την “Διασχιστική Διαταραχή Ταυτότητας”, αυτό που ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ως “πολλαπλή προσωπικότητα”.
Η ιστορία είναι πάνω-κάτω γνωστή. Ο εισαγγελέας Harvey Dent, του οποίου το μισό πρόσωπο παραμορφώνεται από οξύ, αποκτά μία δεύτερη σκοτεινή προσωπικότητα και μία ψύχωση με τον αριθμό δύο.
Το αποτέλεσμα, φυσικά, είναι ένας περίπλοκος χαρακτήρας, με ένα εντυπωσιακό design που οπτικοποιεί άψογα την εσωτερική του διαμάχη, καθιστώντας έτσι τον Two-Face έναν από τους πιο αξιομνημόνευτους εχθρούς του Batman.
Άλλος ένας πρώην ψυχίατρος και νυν τρόφιμος του Arkham (σε κάνει να απορείς για το τμήμα human resources αυτού του ιδρύματος) ο Jonathan Crane ήταν ένας επιστήμονας που ειδικευόταν στην μελέτη του φόβου. Η ερευνά του τον οδήγησε στην δημιουργία ενός αερίου που ενεργοποιεί τα σχετικά σημεία του εγκεφάλου, δημιουργώντας παραισθήσεις. Από εκει και πέρα είναι προφανές το πού καταλήγει η ιστορία.
Με την εφεύρεση του να αποτελεί αφορμή για εφιαλτικές σκηνές, ο Scarecrow είναι ένας από τους τρομακτικότερους χαρακτήρες του Gotham κι αυτό, οπωσδήποτε, λέει πολλά.
Γενικά, δεν ιδιαίτερα είμαι fan της θεωρίας που λέει ότι οι χαρακτήρες ή τα περιστατικά σε μια ιστορία γίνονται πιο τρομακτικά όταν είναι κοντά στην πραγματικότητα. Και ο μόνος χαρακτήρας για τον οποίο προτίθεμαι να κάνω μια εξαίρεση είναι ο Victor Zsasz.
Πρόκειται για έναν psycho-killer που επιλέγει τυχαία θύματα, με κίνητρο να τα “απαλλάξει” από την ματαιότητα της ύπαρξής τους και στη συνέχεια χαράζει στο σώμα του σημάδια για κάθε φόνο. Και είναι απλά τρομακτικός.
Το γεγονός ότι ο Zsasz δεν υιοθετεί κάποια ενδιαφέρουσα θεματική περσόνα, δε φορά στολή, δεν έχει υπερδυνάμεις και, παρόλα αυτά έχει την ίδια αντιμετώπιση με το υπόλοιπο freak-show του Arkham, τον καθιστά έναν πολύ ενδιαφέρον villain.
Στον αντίποδα των περισσότερων εχθρών του Batman βρίσκεται ο Ra’s al Ghul. Ο ηγέτης του League of Assasins έρχεται σε αντίθεση με τον μέσο ψυχωτικό Batman-villain. Ναι, θέλει να σκοτώσει τον μισό πλανήτη, αλλά οι πολύ συγκεκριμένοι λόγοι γι’ αυτό τον κατατάσσουν περισσότερο στην κατηγορία του mastermind-τρομοκράτη, παρά μαζί με τους τροφίμους του Arkham.
Ακόμη, όντας ουσιαστικά αθάνατος, χάρη στα μυστηριώδη Lazarus Pits, ο Ra’s έχει άπειρο χρόνο στη διάθεση του για να δει τα σχέδιά του να πραγματοποιούνται.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τον παράταιρο σεβασμό που τρέφει για τον Batman, κάνουν κάθε ιστορία όπου συμμετέχει ο Ra’s al Ghul αυτομάτως ενδιαφέρουσα.
Ο Edward Nigma έχει μια πολύ ιδιαίτερη ψύχωση. Δε μπορεί να αντισταθεί στην ανάγκη να υποβάλει τους αντιπάλους του σε κάποιου είδους γρίφο. Για να πω την αλήθεια, δεν έχω ιδέα αν αυτό βγάζει νόημα από ιατρική άποψη, αλλά ως κίνητρο χαρακτήρα λειτουργεί εξαιρετικά, δίνοντας αφορμή για πολύ ευφυείς και πρωτότυπες ιστορίες. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στο τι μπορεί να περιλαμβάνει μια ιστορία με τον Riddler, φτάνει να περιλαμβάνει κάποιου είδους γρίφο.
Τέλος, ας μην ξεχάσουμε να πούμε όλοι μαζί ένα μεγάλο ευχαριστώ στην τηλεοπτική σειρά του ’66, η οποία εισήγαγε για πρώτη φορά τη στολή με το πράσινο σακάκι και το καπέλο, κάνοντας τον Riddler έναν από τους πιο cool χαρακτήρες των comics.
Να υποθέσω ότι κανείς δεν το περίμενε. Ο “clown prince of crime” με την διαστρεβλωμένη αίσθηση του χιούμορ και τον απρόβλεπτο χαρακτήρα είναι αναμφίβολα Ο εχθρός του Batman.
Από την πρώτη του εμφάνιση το 1940 (κατά την οποία, οι Bob Kane και Bill Finger σκόπευαν να τον σκοτώσουν στο τέλος του τεύχους) μέχρι και σήμερα, ο Joker έχει βασικό ρόλο σε εκατοντάδες ιστορίες του Σκοτεινού Ιππότη, με τη μεταξύ τους σχέση να αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του μύθου του Batman.
Με την προσωπικότητά του να κυμαίνεται μεταξύ άκακου trickster και σχιζοφρενούς δολοφόνου και το origin του να παραμένει ακόμη και σήμερα μυστήριο, ο Joker είναι ταυτόχρονα ο πιο διασκεδαστικός, επικίνδυνος και τρομακτικός villain του rogues gallery και ένας χαρακτήρας που έχει εξελιχθεί σε σύμβολο της pop κουλτούρας.