MARKET WATCH: The Devil VS The Details

Καλοκαίρι, ήλιος, ζέστη, θάλασσα (;), ήλιος ξανά, βροχές, υγρασία, κουφόβραση κι άλλες βροχές και ξαναμανά ήλιος, πάλι η ζέστη και νεύρα, πολλά νεύρα και ζέστη! Ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά για λίγο κι ας ασχοληθούμε με μία βιομηχανία που ολοένα και ανανεώνεται, αλλάζει και ανασυντάσεται, όχι απαραίτητα προς το καλύτερο!

WTF? News

Και φυσικά, ξεκινάμε από το νέο του μήνα (του προηγούμενου), που δεν είναι άλλο από τις αλλαγές των πληρωμών στην DC από τα πνευματικά δικαιώματα στα comics. Όπως ανακοίνωσαν ο Dan Didio κι ο Jim Lee πριν λίγες μέρες, τα royalties δε θα υπολογίζονται πλέον ως ποσοστά βασισμένα στο cover price των προϊόντων (τεύχη, GΝs, TPBs κλπ) αλλά θα συνυπολογίζεται αυτό (το ποσοστό επί των κερδών των τυπωμένων εκδόσεων) με εκείνο των digital πωλήσεων σε ένα συνολικό net revenue. Α ναι, και θα μπουν στο παιχνίδι κι οι colorists.

Η ανακοίνωση των αλλαγών χαροποίησε πολλούς, οι περισσότεροι δημιουργοί θεωρούν πως η εταιρία κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά και, παρά τους κάποιους ενδοιασμούς, όλα δείχνουν πως το καινούργιο πλάνο θα αβγατίσει τα έσοδα των καλλιτεχνών.

Αυτό όμως επιφανειακά, αν μείνει κανείς στο σημείο που η ίδια η εταιρία προωθεί ως σημαντικό upgrade, την είσοδο των colorists στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δηλαδή. Κάτι που, από μια άποψη, θα μπορούσε να είναι μία απλή παγίδα αποπροσανατολισμού. Ας δούμε ορισμένα θεματάκια λοιπόν:

Καταρχάς, το “net revenue” διαφέρει από το απλό “revenue”. Σε αυτή την περίπτωση, το τελικό κέρδος συνυπολογίζεται μετά από αρκετές προσθαφαιρέσεις (αφαιρέσεις κυρίως), που προκύπτουν από προσφορές, κουπόνια (online κυρίως), διάφορα discounts τρίτων από άλλους παρόχους (βλέπε Comixology ή ποσοστά της Diamond), και φυσικά τη μείωση κερδών από κάθε είδους επιστροφές. Πριν από μερικά χρόνια, η DC είχε ξεκινήσει, για παράδειγμα, να δέχεται επιστροφές σε συγκεκριμένους αρχικά τίτλους από τα comic shops μέσω της Diamond, κάτι που δεν επηρρέαζε τα τελικά νούμερα των πωλήσεων, εφόσον αυτά βγαίνουν από τις καθαρές παραγγελίες και μόνο των μαγαζιών. Ο δημιουργός που δικαιούτο ποσοστά από τα reprints των τευχών δεν επηρρεαζόταν από τέτοιους παράγοντες. Ως τώρα.

Κατά δεύτερον, τέτοιοι υπολογισμοί, μην ξεχνάμε πως παίρνουν χρόνο, οπότε και, τουλάχιστον για τις πρώτες πληρωμές, τα λεφτά θα καθυστερήσουν αρκετά να φτάσουν στους αποδέκτες, κυρίως εξαιτίας της αργής συχνότητας των επιστροφών – αν αυτές συνυπολογιστούν.
Εν συνεχεία, μην ξεχνάμε πως ναι μεν οι colorists μπαίνουν στο παιχνίδι, προφανώς με μία σχέση ποσοστού επί των κερδών, συγκριτικά με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες δημιουργούς, αλλά αυτό δε σημαίνει πως το τελικό σύνολο πληρωτέου ποσού θα αυξηθεί, αλλά πως τα κομμάτια της πίττας από τρία γίνονται τέσσερα και πως ουσιαστικά τα λεφτά που θα βγάζει ο colorist του Χ comic θα είναι εις βάρος των κερδών των artists/ writers/ inkers. Τίποτα, βέβαια, απ’όλα αυτά δεν είναι σίγουρο, αλλά οι αναλυτικές ανακοινώσεις των αλλαγών δε διαβεβαιώνουν και για το αντίθετο, ειδικά το από πού θα βγαίνουν τα λεφτά των colorists.

Και τέλος, έχουμε την φαινομενικά αδικαιολόγητη και χωρίς κανένα λόγο μετατροπή του όρου “royalties” σε “participation”. Κάτι που δεν έχει καμία τυπική διαφορά, όπως υπογραμμίζει και ο LA δικηγόρος Michael Lovitz, όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει οικονομικά bonus και, στην προκειμένη περίπτωση, λεφτά που προκύπτουν “only when certain sales numbers or net profit have been reached”. Υπάρχει ένα κατώτατο όριο λοιπόν κέρδους – άγνωστο προς το παρόν – κάτω από το οποίο οι δημιουργοί δε δικαιούνται δεκάρα.

Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει συμπέρασμα. Ακόμα. Αυτό θα έρθει με τη σύσταση του πρώτου ανανεωμένου συμβολαίου της DC και, φυσικά, μετά το πρώτο τελικό τσεκ που θα δοθεί βάσει των καινούργιων συμβάσεων.

Sidenotes-Fun Facts ή το κλασικό “Ξέρατε ότι…;”:

1- Η DC δίνει όντως royalties στους inkers, κάτι που όμως γενικά συμβαίνει σπανίως, ενώ αυτοί πληρώνονται από κομμάτι των εσόδων των artists, όπως επιβεβαιώνει και ο Erik Larsen σε μία παλαιά online διαμάχη του με τον Kurt Busiek.

2- Το ποσοστό που έδινε η DC στους inkers ήταν το 0.6%, μέχρι να γίνει 1%, χάρη στον Mark McKenna στα τέλη των 80s.

3- Υποθετικά πάντα, ανοίγει ο δρόμος και για τους letterers. Όμως κάτι τέτοιο μάλλον θα πάρει πολύ καιρό ακόμα.

4- Σίγουρα όμως όχι για τους cover artists, παρόλο που ένα 25-30% των πωλήσεων ενός comic οφείλεται στο εξώφυλλό του. Από την άλλη, βέβαια, τα λεφτά που πληρώνει μία μεσαία-μεγάλη εταιρία για ένα εξώφυλλο είναι πολύ περισσότερα από τα νορμάλ page rates των δημιουργών, οπότε δε νομίζω πως οι δημιουργοί της εν λόγω κατηγορίας θα βγουν στους δρόμους με πανό και ντουντούκες.

5- Η αλλαγή του όρου “royalties” είχε ήδη γίνει και από την Marvel, η οποία τα ονομάζει “incentives”.

Art-O-Matic

Η καινούργια ταινία μέσα από το σύμπαν της Marvel έρχεται σε ένα μήνα στους κινηματογράφους, όπως είμαι βέβαιος πως γνωρίζετε ήδη, και η “μαύρη αγορά” των comics βρίσκεται για μία ακόμη φορά σε ρυθμούς τρέλας, με ό,τι σχετίζεται με Guardians Of The Galaxy, Ultron και Thanos. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πώληση της original σελίδας της cameo εμφάνισης του Ultron στο AVENGERS vol.1 #54 για δύο χιλιάδες δολάρια στο eBay.

Από την άλλη, δε βλέπω πολύ εύκολο να πωλείται το ACTION COMICS #10 ή το DETECTIVE COMICS #1 για 2.500.00 και 2.479.00 δολάρια αντίστοιχα, παρόλο που αυτά είναι CGC graded. Ίσως γιατί και τα δύο είναι CGC 0.0 – κι αυτό επειδή και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε μόνο για τα οπισθόφυλλα των τευχών! (Που ακόμα κι αυτά είναι σε μαύρα χάλια…).

Όποιος Τη Νύχτα Περπατεί…

Το γνωστό ειδησεογραφικό (που λέει ο λόγος) site BleedingCool δε μας αφήνει ποτέ παραπονεμένους και συνεχίζει ακάθεκτο να μας προσφέρει άπειρες ώρες γέλιου με τα λαυράκια που ψαρεύει και παρουσιάζει ως υψηλοϋπόστατες φήμες και inside information. Ένα καινούργιο, λοιπόν, είναι και το ακόλουθο άρθρο που, βασισμένο στο εμπάργκο της Marvel στα X-Men movie related merchandise και τις παλαιότερες φήμες για cancellation των FF τίτλων της, υποστηρίζει πως οι μεταλλαγμένοι σύντομα παίρνουν πόδι από το MU. Κι αυτή τη φορά, μάλιστα, οι φήμες αυτές έχουν ως βάση τα σχόλια (ή μάλλον καλύτερα το τρολάρισμα) κάποιου στο forum του “αντίπαλου” ειδησεογραφικού site CBR, ο οποίος έχει στοιχεία που λένε πως πεθαίνει ο Cyclops, γίνεται villain o Havok και η Marvel κάνει reboot χωρίς τους X-Men. O Havok γίνεται όντως κακός, βέβαια, κι αυτό είναι η αρχή της επιβεβαίωσης, όπως κλείνει το άρθρο. Κάτι αδιανόητο για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα, που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ – θα συμπληρώσω εγώ, με έναν τόνο ειρωνίας.

Comics-Dot-Con

Αλλαγές έχουμε και στας Ευρώπας και συγκεκριμένα στον τρόπο διαχείρισης/διεξαγωγής του δεύτερου μεγαλύτερου γαλλικού comic convention, του Paris Comics Expo, που το φέρνουν ακόμα πιο κοντά στα αντίστοιχα αμερικανικά πρότυπα, κάτι που έχει ήδη κάνει superstars του χώρου, όπως ο Mike Deodato και ο Adi Granov, να ενδιαφερθούν να συμμετάσχουν.

Πράγματα που εμείς θεωρούσαμε αυτονόητα, προφανώς δε συνέβαιναν και στον υπόλοιπο κόσμο. Σύμφωνα με το “γαλλικό σύστημα” και αναφορικά με τους καλλιτέχνες στο artist alley κάθε comic convention, τα sketches που δημιουργούντο τις ημέρες των φεστιβάλ έμπαιναν σε κλήρωση ή δίνονταν σε όσους είχαν τη δυνατότητα και το κουράγιο να περιμένουν σε ατελείωτες ουρές, τυχαία συνήθως, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες να κατέληγαν με ένα sketch καλλιτέχνη όχι της επιλογής τους ή τα “καλά κομμάτια” να έπεφταν στα χέρια αρπαχτικών που αργότερα τα πουλούσαν σε υπέρογκα ποσά διαδικτυακά. Από φέτος, όμως, στο PCE οι διαδικασίες και οι όροι διαχείρισης περνούν στα χέρια των ίδιων των δημιουργών, οι οποίοι θα έχουν την πλήρη κυριαρχία επί τιμών και ωραρίων. Κι επιπλέον, η ίδια η διοργάνωση του convention δε θα λαμβάνει κανένα απολύτως ποσοστό επί των πωλήσεων των δημιουργών. Ένα σημαντικό βήμα για τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, λοιπόν, γίνεται από φέτος, τον ερχόμενο Νοέμβριο!

Prince Variant

Η νέα πανάκριβη σειρά variant covers είναι εδώ και αρκετό καιρό κοντά μας κι ακούει στο όνομα “Hastings Variants”! Hastings είναι το όνομα της μεγαλύτερης αλυσίδας comic shops στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία κάνει κατά καιρούς παραγγελίες από exclusive commissioned variants για τους πελάτες της και πλέον, μέσω του online store τους (και όχι μόνο), για όλο τον κόσμο. Ας ρίξουμε μια ματιά, λοιπόν, σε κάποια από αυτά, οι τιμές των οποίων κυμαίνονται από 30 έως και 200-300 δολάρια έκαστο!

And Now, Something Completely Different

Νομίζω πως τα είπα όλα (εμμέσως ή όχι) στην εισαγωγή. Καλοκαίρι και ζέστη. Και νεύρα για άλλους λόγους, που δεν εξαρτώνται από μένα, ως συνήθως. Ας ελπίσουμε πως θα χτυπήσει κανένα τηλέφωνο – και όχι, δεν έχω στο μυαλό μου το επόμενο talent show του Mega (αν και να έπαιρνα μέρος σε κάποιο από τα Master Chef δε θα με χάλαγε!).