THE WARP: Κίτρινο!

“Κιτρινισμός ή κίτρινος τύπος είναι το είδος της δημοσιογραφίας που παρουσιάζει ατεκμηρίωτες ειδήσεις, τις οποίες προβάλλει με εντυπωσιακές επικεφαλίδες, με σκοπό να πουλήσει περισσότερα φύλλα . Οι τεχνικές που χρησιμοποιεί περιλαμβάνουν την υπερβολή των γεγονότων, τη σκανδαλοθηρία, τον φτηνό εντυπωσιασμό. Γενικότερα, ο όρος ‘ κίτρινος τύπος’ χρησιμοποιείται στις μέρες μας για να περιγράψει την δημοσιογραφία που μεταχειρίζεται την είδηση με τρόπο αντιεπαγγελματικό και ανήθικο.”  (Από την Wikipedia )

Ο όρος αυτός δημιουργήθηκε προς το τέλος του 19ου αιώνα, για να περιγράψει τον ανταγωνισμό μεταξύ δυο μεγαλοεκδοτών της εποχής, για το ποια εφημερίδα θα υπερισχύσει σε πωλήσεις: η NEW YORK WORLD του Joseph Pulitzer ή η NEW YORK JOURNAL του William Randolph Hearst. Μια διαμάχη που κορυφώθηκε την περίοδο 1895-1898, με μήλο της έριδος ένα χαρακτήρα cartoon: τoν Yellow Kid!

Το Yellow Kid, του οποίου το πλήρες όνομα ήταν Mickey Dugan, πρωτοεμφανίστηκε στη NEW YORK WORLD του Joseph Pulitzer το 1895, ήταν μέλος μιας ομάδας χαρακτήρων στο strip HOGAN’S ALLEY, με δημιουργό και σχεδιαστή του τον Richard F. Outcault. Σύντομα έγινε γνωστό ως “Yellow Dugan Kid” – για να παραμείνει αργότερα το “Yellow Kid” – εξαιτίας του πελώριου κίτρινου νυχτικού στο οποίο παρουσιαζόταν οι ατάκες του, γραμμένες στη νεοϋορκέζικη διάλεκτο.  Αν και cartoon, το strip στόχευε με το χιούμορ του και τα πολιτικά του σχόλια τους ενήλικους αναγνώστες της εφημερίδας .

Το 1896, ο William Randolph Hearst, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, πρόσφερε στον Outcault ένα εξωπραγματικό για την εποχή ποσό, για να πάρει το strip στη NEW YORK JOURNAL. Ο Outcault δέχτηκε, γεγονός που αναζωπύρωσε το ήδη θερμό κλίμα ανάμεσα στον Pulitzer και τον Hearst. Ο Pulitzer προσέλαβε τον George Luks (γνωστό εκείνα τα χρόνια για τις απεικονίσεις της λαϊκής πλευράς της Νέας Υόρκης) να συνεχίσει το HOGAN’S ALLEY, με μια απομίμηση του Yellow Kid. Ο Outcault επιχείρησε να κατοχυρώσει τον χαρακτήρα του στη Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου, αναφέροντας μεταξύ άλλων, “το κουστούμι του είναι πάντα κίτρινο, έχει μεγάλα αυτιά, μόνο δυο δόντια και είναι φαλακρό και τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο”. Αργότερα, έμαθε ότι ο μόνος λόγος που κατάφερε να κατοχυρώσει το όνομα ήταν η αβλεψία ενός υπαλλήλου της βιβλιοθήκης .

Τους επόμενους μήνες, ο Pulitzer και ο Hearst έδιναν στα αντίστοιχα Yellow Kids τους ολοένα και περισσότερο χώρο στις σελίδες τους. Για πολλούς κριτικούς αυτή η αποκαλούμενη και “Μάχη των Yellow Kids” αντιπροσώπευε την παρακμή του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Ο Ervin Wardman, συντάκτης της NEW YORK PRESS, προσπάθησε πολλές φορές να βρει ένα όνομα για αυτές τις εφημερίδες, χρησιμοποιώντας τους όρους “new journalism” και “nude journalism.” Όταν τα δυο αντίπαλα συγκροτήματα άρχισαν να υποκαθιστούν τις ειδήσεις τους με comic strips, βρήκε το όνομα που έψαχνε: “Yellow-Kid Journalism”, που τελικά έμεινε έως και τις μέρες μας σαν “Yellow Journalism” (Μτφρ. “Κιτρινισμός”).

Εδώ τελειώνει και η 2η περίοδος του Warp.Τα ξαναλέμε το Φθινόπωρο με ακόμα περισσότερα παράδοξα από τον χώρο των comics. Καλό καλοκαίρι σε όλους.