DARK ENGINE #1

Writer: Ryan Burton
Artist: John Bivens
Image Comics

Ένα πράγμα που με απογοητεύει απίστευτα στα comics, αλλά και σε βιβλία, ταινίες, ή οποιοδήποτε άλλο αφηγηματικό Μέσο, είναι οι ιστορίες που πλασάρονται ως gritty και σκοτεινό fantasy, αλλά αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν σε όσα υποσχόταν το premise τους. Αυτός είναι και ο λόγος που διάβασα το πρώτο τεύχος του DARK ENGINE χωρίς να περιμένω πολλά, αλλά τελικά μάλλον βιάστηκα να βγάλω συμπεράσματα.

Η πλοκή του DARK ENGINE έχει ως εξής: Οι αλχημιστές του Alchemist’s Sanctuary φτιάχνουν ένα όπλο για να σκοτώσουν έναν επικίνδυνο εχθρό. Το όπλο αυτό είναι η Sym και για να την δημιουργήσουν, οι αλχημιστές χρησιμοποίησαν την Dark Engine, για την οποία γνωρίζουν ελάχιστα και καταλαβαίνουν ακόμη λιγότερα. Εν τέλει, η Dark Engine αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου τον έλεγχο της Sym και ξεφεύγει από τον έλεγχο των αλχημιστών, χωρίς να εκπληρώσει το στόχο της.

Ως προς το τί πρόκειται να γίνει από ‘δω και πέρα, λίγα μπορώ να πω με σιγουριά. Ο Ryan Burton φαίνεται να συγκαταλέγεται στους συγγραφείς που δεν μοιράζονται πρόθυμα την ιστορία με τους αναγνώστες, αλλά τους δίνουν λίγο-λίγο τα στοιχεία που χρειάζονται για να συνθέσουν το παζλ μόνοι τους. Πέρα από τις προφανείς ερωτήσεις όπως “τί είναι η Dark Engine” και “ποιός είναι ο εχθρός των αλχημιστών”, ο Burton δεν έχει δώσει ακόμη απαντήσεις σε αρκετά βασικά ερωτήματα. Πού βρισκόμαστε; Πότε; Είναι δεινόσαυροι τα πλάσματα που πολεμάει η Sym, ή πρόκειται για συμπωματική ομοιότητα;

Αυτή η μυστηριώδης παρουσίαση της ιστορίας από τον Burton έπαιξε οπωσδήποτε το ρόλο της στη σκοτεινή ατμόσφαιρα του comic, αλλά το DARK ENGINE οφείλει ακόμη περισσότερα στην εικονογράφηση του John Bivens. Τόσο το στιλ του σχεδίου και τα χρώματα, όσο και οι, ενίοτε ανορθόδοξες, επιλογές στο στήσιμο των panels, δίνουν ένα πολύ ιδιαίτερο τελικό αποτέλεσμα, κάνοντας το DARK ENGINE να ξεχωρίζει οπτικά και συνδυάζοντας την ωμή βία του setting με μια ατμόσφαιρα παραμυθιού.

Σε γενικές γραμμές, το DARK ENGINE #1 ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Η ιστορία φαίνεται καλοδουλεμένη, τα designs των χαρακτήρων είναι αρκετά ενδιαφέροντα ώστε να θέλω να μάθω περισσότερα γι’ αυτούς  και το στήσιμο του κόσμου γίνεται μεν αργά, αλλά εύστοχα, χωρίς κουραστικό exposition.

Ελπίζω το συγκεκριμένο τεύχος να αποδειχθεί ενδεικτικό για την ποιότητα όλης της σειράς. Για την ώρα, πάντως, συνιστώ το DARK ENGINE ανεπιφύλακτα.