SNAPSHOT REVIEWS 16-10-14

Επειδή έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω SNAPSHOT REVIEWS, και (κυρίως) επειδή σήμερα βαριέμαι να γράψω SNAPSHOT REVIEWS, αποφάσισα να παίξω με το format, για να προσθέσω λίγο αλατοπίπερο στη διαδικασία.

Ξεδιάντροπα παραδέχομαι πως, ναι, αν κάποιος συντάκτης του Comicdom.gr ήθελε να κάνει κάτι αντίστοιχο, θα έπρεπε να πάρει έγκριση από τους αρχισυντάκτες, ενώ εγώ, όντας ένας από τους αρχισυντάκτες, μπορώ να το κάνω on a whim και χωρίς να ρωτήσω κανέναν. Life’s not fair and all that…

DAWN/VAMPIRELLA #1
Writer/Artist: Joseph Michael Linsner
Dynamite Entertainment

“Τί ακριβώς είναι αυτό;” Επειδή, μερικές φορές, οι απαντήσεις είναι τόσο προφανείς, που βρίσκονται μέσα στον τίτλο ή/και τα credits ενός comic, το συγκεκριμένο είναι το crossover ανάμεσα σε δύο από τις πιο hot (αντι)ηρωίδες/bad girls, δια χειρός του δημιουργού της Dawn, Joseph Michael Linsner.

“Και γιατί το πήρες;” Γιατί αγοράζω (σχεδόν) οτιδήποτε έχει να κάνει με την Vampirella και γιατί μου αρέσει ο Linsner (τουλάχιστον ως σχεδιαστής).

“ΟΚ, και τί λέει ως comic;” Εντάξει, έχει τους γνωστούς ψευδο-λυρισμούς και τα ελαφρώς pretentious “wannabe intellectual” στοιχεία που έχει κάθε comic του Linsner, αλλά η ιστορία γενικά δείχνει να πηγαίνει κάπου και οι διάλογοι είναι αρκετά καλοί. Επίσης, σχεδιαστικά είναι απλά υπέροχο!

“Να το πάρω και εγώ, γιατρέ μου;” Αν σας αρέσει ο Linsner ή η Dawn, οπωσδήποτε! Αν σας αρέσει η Vampirella, δε νομίζω πως θα απογοητευθείτε. Αν απλά σας αρέσουν τα καλοσχεδιασμένα “bad girl comics”, χωρίς να τσιτώνεστε και πολύ για τις όποιες σεναριακές ευκολίες μπορεί να συναντήσετε, τότε και πάλι μάλλον ανήκετε στο potential κοινό αυτού του comic. Αν δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω, τότε σίγουρα όχι…

FEARLESS DAWN: EYE OF THE BEHOLDER #1
Writer/Artist: Steve Mannion
Asylum Press

“Τί ακριβώς είναι αυτό;” Με στενοχωρεί ιδιαίτερα που δεν γνωρίζουν περισσότεροι άνθρωποι για το FEARLESS DAWN του Steve Mannion, ένα από τα πιο έξυπνα και καλοσχεδιασμένα action/adventure comics εκεί έξω. Τα παρόν είναι το πιο πρόσφατο one-shot (κατά μέσο όρο, βγαίνουν ένα με δύο το χρόνο), ενώ είχε προηγηθεί το αρχικό limited series, το 2009.

“Και γιατί το πήρες;” Γιατί εκτός του ότι είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ένα από πιο έξυπνα και καλοσχεδιασμένα action/adventure comics εκεί έξω, είναι επίσης εξαιρετικά αστείο, διατηρώντας μια υπέροχη ισορροπία χιούμορ και δράσης (ξέρετε, σαν αυτή που νομίζουν ότι πετυχαίνουν οι ταινίες της Marvel).

“ΟΚ, και τί λέει ως comic;” Σας είπα ότι είναι ένα από τα πιο έξυπνα και καλοσχεδιασμένα action/adventure comics εκεί έξω; Επίσης, έχει θαυμάσιο storytelling, σατανικούς κακούς, γκομενάκια, στοιχεία από pulp sci/fi, τέρατα, τρελούς επιστήμονες, και το πιο χαριτωμένο ασχημόσκυλο που μπορείτε να συναντήσετε στη ζωή σας.

“Να το πάρω και εγώ, γιατρέ μου;” Οπωσδήποτε! Όλοι θα έπρεπε να διαβάζουν το FEARLESS DAWN! Είναι το καλύτερο mainstream comic αυτή τη στιγμή, αν εξαιρέσουμε το MULTIVERSITY του Grant Morrison (που είναι πέρα από κριτική, αξιολόγηση, αλλά και πέρα από τα comics εν γένει, γιατί είναι η ζωή, ο θάνατος, και η αλήθεια του σύμπαντος μέσα σε λίγες έγχρωμες μηνιαίες σελίδες!)

GEORGE PEREZ’S SIRENS #1
Writer/Artist: George Perez
Boom! Studios

“Τί ακριβώς είναι αυτό;” Το πιο πρόσφατο πόνημα ενός δημιουργού που κάποτε υπήρξε σπουδαίος, αλλά τα τελευταία χρόνια μοιάζει με σκιά του αλλοτινού εαυτού του.

“Και γιατί το πήρες;” Γιατί είμαι… μαλάκας; Εντάξει, η αλήθεια είναι πως το πήρα επειδή ήλπιζα ότι ο Perez έχει ακόμη μερικά καλά πράγματα μέσα του και κάποια στιγμή θα τα βγάλει. Εντάξει, η πραγματική αλήθεια είναι πως μου αρέσει πάρα πολύ το εξώφυλλο του Cameron Stewart…

“ΟΚ, και τί λέει ως comic;” Η ιστορία πάει από εδώ και από εκεί χωρίς λόγο και αιτία! Όχι πως είμαι βέβαιος ότι κατάλαβα και τα πάντα (κυριολεκτικά γίνεται της καργιόλας) από το όλο “displaced in time” story, ενώ και το υπέρμετρα πυκνό artwork και layout δεν βοηθάει καθόλου. Και μια και μιλάμε για artwork, κατ’ εμέ είναι απλά ΤΡΑΓΙΚΟ (άνετα η χειρότερη σχεδιαστική δουλειά στην καριέρα του Perez!) και μοιάζει σαν κάποιος να πήρε έναν κλώνο του Perez και να του είπε να κάνει homage στον Rick Geary (WTF?). Επίσης, τα χρώματα είναι “θολά” και το reproduction μοιάζει με μέτριας ποιότητας έγχρωμη φωτοτυπία. Τουλάχιστον έχει πολύ ωραίο lettering (faintest praise ever?), ενώ και το εξώφυλλο του Cameron Stewart είναι εξίσου υπέροχο από κοντά!

“Να το πάρω και εγώ, γιατρέ μου;” Σε καμία περίπτωση, εκτός και αν είστε “George Perez completist”. Ακόμη και έτσι, όμως, μην το διαβάσετε για κανένα λόγο!

MAGNUS ROBOT FIGHTER #6
Writer: Fred Van Lente
Artist: Cory Smith
Dynamite Entertainment

“Τί ακριβώς είναι αυτό;” Το έκτο τεύχος της καλύτερης superhero/sci-fi που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή!

“Και γιατί το πήρες;” Γιατί από το πρώτο τεύχος, η συγκεκριμένη σειρά απλά σπέρνει. Ο Van Lente έχει βάλει (για πρώτη φορά στην καριέρα του, ίσως;) το χειμαρρώδες χιούμορ του στην άκρη (όχι πως έχει φτιάξει κάτι εντελώς humorless – όπως, ας πούμε, τις ταινίες Batman του Nolan – αλλά έχει βρει την ιδανική ισορροπία, κινούμενος με τη λογική του “there’s a time and place for everything”) και έχει κατορθώσει να δημιουργήσει έναν άψογα δομημένο μελλοντικό κόσμο, με έναν αριστοτεχνικά γραμμένο κεντρικό χαρακτήρα, και ένα plot που προχωράει ακριβώς όσο γρήγορα (ή όσο αργά, κατά περίσταση) χρειάζεται.

“ΟΚ, και τί λέει ως comic;” Παραμένει στα σταθερά υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η σειρά. Όπως σε κάθε τεύχος μέχρι τώρα μαθαίνουμε “κάτι ακόμα” για αυτόν τον περίεργο κόσμο, και γνωρίζουμε ακόμη καλύτερα τους ανθρώπους (και τα ρομπότ) που τον κατοικούν. Το “man out of place” στοιχείο, που ήταν το κεντρικό theme της σειράς από την αρχή, μειώνεται σταδιακά, όπως είναι λογικό, καθώς ο Magnus σιγά-σιγά προσαρμόζεται σε αυτή τη νέα κατάσταση στην οποία έχει βρεθει.

“Να το πάρω και εγώ, γιατρέ μου;” Φυσικά! Αλλά αν δεν έχετε διαβάσει τα πρώτα πέντε τεύχη, καλύτερα να ξεκινήσετε από εκεί, γιατί αλλιώς θα έχετε πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

SOLAR: MAN OF THE ATOM #5
Writer: Frank J. Barbiere
Artist: Jonathan Lau
Dynamite Entertainment

“Τί ακριβώς είναι αυτό;” Το πέμπτο τεύχος μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά και πιο περίεργες, mainstream σειρές αυτή την εποχή.

“Και γιατί το πήρες;” Γιατί ο Frank Barbiere είναι ένας εξωφρενικά ταλαντούχος και ικανός συγγραφέας, που ξέρει να δημιουργεί high concept ιστορίες, οι οποίες, όμως, παραμένουν επαρκώς plot-driven και παράλληλα δεν κάνουν εκπτώσεις στην ανάπτυξη των χαρακτήρων. Επίσης, το artwork του Joe Bennett, στα πρώτα τέσσερα τεύχη, ήταν απλά εντυπωσιακό.

“ΟΚ, και τί λέει ως comic;” Μετά την απόκτηση των δυνάμεων του πατέρα της (του original Solar) η Erica βρέθηκε στο αχανές διάστημα, όπου τέθηκε αντιμέτωπη με κάποια τρομακτικά επικίνδυνα εξωγήινα πλάσματα. Ο πατέρας της είναι δίπλα της (σε spirit form) και τη βοηθάει, προσπαθώντας παράλληλα να την πείσει πως η δύναμη που της έχει κληροδοτήσει είναι, μεν, μεγάλη ευθύνη, αλλά παραμένει ευλογία και όχι κατάρα (ή έστω τρομερό ξεβόλεμα). Λειτουργώντας ως μια μοντέρνα (και πιο “ψαγμένη) εκδοχή του concept του Firestorm, και πατώντας παράλληλα σε όλα τα “κλισέ” του απρόθυμου ήρωα/πρωταγωνιστή, αλλά και ανατρέπωντας αρκετά από αυτά (βλ. τα πρώτα τεύχη στο STARMAN του James Robinson), το comic μας κάνει να νιώθουμε ταύτιση με την κεντρική ηρωίδα, φέρνοντας στο νου όλες εκείνες τις περιπτώσεις που βρεθήκαμε σε μια δύσκολη κατάσταση, στην οποία οι άλλοι περιμένουν από εμάς περισσότερα απ’ όσα (νομίζουμε πως) μπορούμε να δώσουμε. Τέλος, παρ’ όλο που ο Bennett είναι απών από το τεύχος, το artwork του αντικαταστάτη του, Jonathan Lau, είναι στο ίδιο υψηλότατο (ίσως και ακόμη υψηλότερο!) επίπεδο.

“Να το πάρω και εγώ, γιατρέ μου;” Αν σας αρέσουν τα καλογραμμένα και καλοσχεδιασμένα mainstream/υπερηρωικά comics, που όμως έχουν και κάτι να πουν για το “human condition”, τότε θέλω να πιστεύω πως το διαβάζετε ήδη…