BALTIMORE: THE WITCH OF HARJU #1-3

Writers: Mike Mignola, Christopher Golden
Artist: Peter Bergting
Dark Horse Comics

Αν ψάχνετε την χαρά που προσφέρει ένα παραδοσιακό horror, με κθουλικές αναφορές (καλά, όχι ακριβώς…), βαμπίρ, ζόμπι, παλουκώματα, αθώους χωρικούς και κακούς οιωνούς, look no further! Άλλη μία ιστορία από τη ζωή και τις περιπέτειες του Lord Henry Baltimore, στην αέναη αναζήτηση του για εκδίκηση από το βαμπίρ Haigus, θα καλύψει τις ανάγκες του πιο απαιτητικού αναγνώστη για αγνό και γνήσιο horror, (so hard to come by, these days) από έναν master του είδους.

(Όχι ιδιαίτερα) συνοπτικά, για τον Lord Henry Baltimore και τις σκιαχτικές του περιπέτειες ανά την Ευρώπη: Ο Henry ήταν ένας απλός στρατιώτης στα χαρακώματα. Σε κάποια μάχη, το τάγμα του κατακρεουργείται από τους Nαζί και ο ίδιος, βαριά τραυματισμένος, αλλά ακόμη ζωντανός, περνάει την νύχτα ημιλιπόθυμος στο πεδίο, ανάμεσα στα πτώματα των πεσμένων του συντρόφων. Κάποια στιγμή ξυπνά, για να δει τεράστιες νυχτερίδες να τρέφονται από τα πτώματα των στρατιωτών, και τραυματίζει το τέρας που του επιτίθεται, αφήνοντας το τυφλό από το ένα μάτι. Αυτό που δεν γνώριζε τότε όμως ο Λόρδος Henry, αλλά το έμαθε αργότερα με τον δύσκολο τρόπο, ήταν ότι η εν λόγω νυχτερίδα ήταν ο αρχηγός των βαμπίρ, Haigus, ο οποίος ορκίζεται εκδίκηση για τον τραυματισμό του. Kαι μετά ο Henry ορκίζεται εκδίκηση για την εκδίκηση του Haigus… Χμμμ!

Στο THE WITCH OF HARJU, ο Baltimore περνάει από το χωριό Harju της Εσθονίας, που είναι χτυπημένο από την βαμπιρική πανούκλα και πετυχαίνει την Sofia, μία νέα (και ωραία, of course) κοπέλα που δε φαίνεται να μπορεί με τίποτα να ξεφύγει από τον γέρο και απαίσιο σύζυγό της, ούτε και μετά τον θάνατό του. Αλλά ο Baltimore φυσικά δεν ξαφνιάζεται, μιας και στον κόσμο του οι νεκροί δεν μένουν πάντα νεκροί έτσι κι αλλιώς. Το ένα φέρνει το άλλο και ο Baltimore και οι σύντροφοι του παρεκκλίνουν από την αποστολή τους για ακόμη μια φορά, για να καθαρίσουν άλλο ένα χωριουδάκι από την κατάρα, πολεμώντας τα απέθαντα τέρατα που στέλνει στο δρόμο τους η μάγισσα του Harju.

Ο Mignola είναι, εννοείται, ανυπέρβλητος σε αυτό που κάνει. Το BALTIMORE, αν και ίσως λιγότερο γνωστό από άλλες δουλειές του, έχει αυτή την αίσθηση του κλασικού τρόμου που είναι πάντα ένα ευχάριστο ανάγνωσμα και ποτέ, μα ποτέ, δεν παλιώνει. Το THE WITCH OF HARJU ίσως (ίιιισως) κάπου να υστερεί σε σχέση με τις προηγούμενες ιστορίες του Henry. Ίσως είναι λίγο πιο βιαστικό και ίσως λίγο πιο αδιάφορο. Ίσως. Σε καμία περίπτωση, δεν είναι βαρετό και δεν είναι με κανέναν τρόπο αμελητέα προσθήκη στον “μύθο” του Baltimore, αν και εφόσον αυτό που αναζητά ο αναγνώστης είναι μία ιστορία χωρίς ιδιαίτερες προεκτάσεις, κάτι απλό για να περάσει την ώρα του.

Ο Peter Bergting είναι καινούρια προσθήκη στην ομάδα του BALTIMORE. Είναι γνώστης του είδους και, ως σχεδιαστής – κατά την προσωπική και αντικειμενικά εντελώς υποκειμενική μου άποψη – υπερέχει του προκάτοχου του, Ben Stenbeck. Εκεί που (ίιιισως) χάνει σε σχέση με τον Stenbeck είναι το storytelling (το οποίο είναι πολύ απλό) ή το character design ή κάτι τέτοιο. Κάτι ελαφρώς απροσδιόριστο είναι off. Μέσα στην ιστορία, δημιουργεί στον αναγνώστη εσφαλμένες εντυπώσεις. Και λέω εσφαλμένες, κρίνοντας από την μέχρι τώρα ροή της ιστορίας. Αν αργότερα, φυσικά, αποδειχθεί ότι ο Bergting απλά έδινε hints για κάτι που ακολουθεί, θα αναθεωρήσω και θα ζητήσω ταπεινά και δημόσια συγγνώμη (από την οποία θα συγκινηθεί φυσικά, γιατί είμαι σίγουρη ότι η αμφιβολίες μου του στοίχισαν πάρα πολύ).

Για τους παλιούς αναγνώστες του BALTIMORE, το THE WITCH OF HARJU θα είναι μία άξια (αν και μακράν όχι η καλύτερη) προσθήκη στην ιστορία του Henry Baltimore. Για τους καινούργιους αναγνώστες του BALTIMORE, ίσως να μην είναι το καλύτερο storyline για να ξεκινήσουν, από άποψη ποιότητας, αλλά είναι μία αρκετά αυτόνομη και επαρκώς ενδιαφέρουσα ιστορία για να μπει κάποιος αθώος και άμαθος στο κλίμα.