MARKET WATCH: Απάτες Και Όχι Αυταπάτες, Ένας Τίτλος Γραμμένος Στο Πόδι
Λίγες μέρες πριν τις γιορτές, και μισή βδομάδα μετά τα αναμενόμενα γεγονότα στις 6 Δεκεμβρίου, η στήλη με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον – τουλάχιστον για τον γράφοντα, γι’ αυτό και τη γράφει, άλλωστε – επιστρέφει, με αρκετή γκρίνια, που πάντα υποννοείται και θεωρείται δεδομένη.
Top Of The World
Και αυτή τη φορά, έχουμε τα νούμερα πωλήσεων της Diamond για το μήνα Οκτώβριο, τα οποία επαναφέρουν την τάξη, αλλά και δείχνουν κάποιες αρκετά ενδιαφέρουσες τάσεις της αγοράς αυτή την περίοδο. Λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων – μην το ξεχνάμε αυτό!
Στην πρώτη θέση, βρίσκουμε το WALKING DEAD #132, στο αδιανόητο νούμερο των 326.334 αντιτύπων. Αυτό, όμως, σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική δυναμική της σειράς, καθώς τα 250 χιλιάδες αντίτυπα εξ αυτών αποτελούν μία και μόνο παραγγελία του online μαγαζιού Loot Crate. Υποτίθεται πως υπάρχει μία αποκάλυψη που αλλάζει πολλά δεδομένα στο ιστορικό πλαίσιο της σειράς (την οποία προσωπικά θεωρώ τελείως ηλίθια κι ανέμπνευστη), κι αυτό κάνει το συγκεκριμένο τεύχος, δυνητικά, υποψήφιο για collectible key issue or something. Οπότε καταλαβαίνετε με ποια λογική έγινε αυτή η τερατώδης παραγγελία.
Την πραγματική δυναμική της σειράς μπορούμε, από την άλλη, να δούμε στο WALKING DEAD #133, που βρίσκεται στη θέση 16 του Top 300, στα 69μιση χιλιάδες κομμάτια. (Εκδόθηκαν δύο τεύχη εκείνον τον μήνα.)
Η Marvel καταλαμβάνει και πάλι την πρώτη θέση πάντως, με 36,35% και 34,82% στα Units και Dollar Shares αντίστοιχα, έναντι των 31% και 27,53% της DC. Η δεύτερη, βεβαίως, δεν είχε και κάτι σημαντικό να επιδείξει, εκτός των Futures End-Worlds End tie-ins (θέσεις 72 και κάτω) και το άνοιγμα μιας ακόμα σειράς από τηλεοπτική μεταφορά, το ARROW SEASON 2.5 #1, που πήγε καλύτερα, μεν, από το αντίστοιχο FLASH, σε πολύ άσχημη κατάταξη, δε, με μόλις 17 χιλιάδες αντίτυπα, καταλαμβάνοντας τη θέση 159.
Εν συνεχεία, αν υποθέσουμε πως το όριο των Big 2 είναι τα 20 χιλιάρικα, τότε πολλές σειρές οδεύουν προς κόψιμο σύντομα, κι ανάμεσά τους, φυσικά, τα ALL NEW GHOST RIDER, ELEKTRA, AQUAMAN AND THE OTHERS και NEW WARRIORS.
Τέλος, να υπογραμμίσω πως όλα δείχνουν πλέον ότι η IDW εδραιώνεται στην τέταρτη θέση, ρίχνοντας την Dark Horse στην πέμπτη και σταθερή της κατάταξη. Θεωρώ πως αυτό γίνεται όχι λόγω της εμπορικής πρακτικής της IDW (βλ. licences), αλλά κυρίως επειδή η Dark Horse έχει αρχίσει να χάνει ποιοτικό έδαφος. Συν το όλο θέμα με το Star Wars Universe, φυσικά.
Secret Wars 3
Μία κίνηση που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως κάκιστη, ήταν η απόφαση της DC να μεταφερθεί στην Καλιφόρνια, μετά από 75 χρόνια. Μια απόφαση που πάρθηκε, φυσικά, από την Diane Nelson, President of DC Entertainment (DCE) και President & Chief Content Officer of Warner Bros. Interactive Entertainment (WBIE), και για την οποία δέχθηκε αρκετά σκληρή κριτική. Όσο κατανοητοί κι αν είναι οι λόγοι πίσω από μία τέτοια κίνηση, άλλο τόσο είναι σίγουρο το μέγεθος της αναστάτωσης που θα προκληθεί στους υπαλλήλους της DC Comics, κάτι που, ειδικά αυτή την περίοδο, δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Σύμφωνα, πάντως, με τα δικά της λόγια…
“The bi-coastal nature of the company was problematic, she explained: “We use all the best technology to make sure we’re remotely connected, but it still always falls apart. People feel disengaged. That’s not a good way to run a company.”
Art-O-Matic
Πρόσφατα επανήλθε στην επιφάνεια το όχι-και-τόσο-γνωστό θέμα ενός από τους μεγαλύτερους τεχνοκλόπους (γαμάτη λέξη, ε;), ονόματι Roy Lichtenstein, χάρη σε ένα short comic του Russ Heath, με τη βοήθεια του Darwyn Cooke (το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε σε κάποια από τις συλλογές του HERO Initiative, πριν από 3 με 4 χρόνια.)
Το comic, λοιπόν, το οποίο έγινε πολύ γρήγορα viral και ενέπνευσε πολλά αποκαλυπτικά άρθρα στο διαδίκτυο, παρουσιάζει τον πόνο και τον καημό ενός βετεράνου όπως ο Heath, η δουλειά του οποίου εκλάπη κατ’ επανάληψη από τον Lichtenstein, ο οποίος την εκμεταλλεύτηκε, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για έναν καλλιτέχνη.
Πιο συγκεκριμένα, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες, οι pop art δημιουργίες που έκαναν γνωστό τον Lichtenstein, δεν είναι τίποτε άλλο από προϊόν αισχρής αντιγραφής panels και χαρακτήρων από Romance και War DC comics του Russ (μεταξύ άλλων, όπως του Irv Novick).
Prince Variant
Σήμερα θα ασχοληθούμε με τα variant panels, προς τιμήν του Russ Heath, και θα δούμε διάφορα ωραία παραδείγματα που στηρίζουν περίτρανα τις κατηγορίες έναντι του Roy Lichtenstein! (Στα οποία ανακαλύπτουμε μέχρι και υποκλοπές από Gil Kane, ή Joe Kubert!)
Comics.Dot.Con
Το συγκεκριμένο rant, που θα αναφέρω παρακάτω, δεν είναι κάτι ιδιαίτερα καινούργιο. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που το ακούμε από κάποιον “ημι-διάσημο” δημιουργό:
Ο Pat Broderick, πριν λίγες μέρες, ανέβασε ένα status update στο Facebook, το οποίο δημιούργησε πλήθος αντιδράσεων. Κουοτάρουμε αρχικά τα λόγια του:
“todays heads up. If you’re a Cosplay personality, please don’t send me a friend request. If you’re a convention promoter and you’re building your show around cosplay events and mega multiple media guest don’t invite me… You bring nothing of value to the shows, and if you’re a promoter pushing cosplay as your main attraction you’re not helping the industry or comics market..Thank you..”
Το φαινόμενο αυτό επανέρχεται, κατά καιρούς, εδώ και λίγο διάστημα, ως ένας άτυπος πόλεμος ενάντια στο cosplay και τους πραγματικά hardworking fans του είδους. Το ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν το πόσο σημαντικό είναι ένα comic related-fan based πράμα όπως αυτό, φτάνει στα όρια του αδιανόητου. Ή μάλλον δείχνει το πώς αντιμετωπίζουν την αδιαφορία του κοινού απέναντι στην τέχνη τους, κι αντί να ασχοληθούν με τα σημαντικά (βελτίωση, marketing) ψάχνουν να βρουν φταίχτες αλλού. Θα μπορούσα να αναλύω επί ώρες το πόση βοήθεια προσφέρει στην εμπορικότητα και το industry ένα cosplay event, αλλά δε θα το κάνω, γιατί από τη μία βαριέμαι, κι από την άλλη το θεωρώ αυτονόητα απόλυτα κατανοητό. (Αν θέλετε, βέβαια, ρωτήστε με στα σχόλια.)
Το καλύτερο, πάντως, σε όλη αυτή την ιστορία, είναι ένα σχόλιο κάτω από το άρθρο, που αναφέρεται σε όλους αυτούς που μάχονται ενάντια στο cosplay: “WHO ARE all these guys??!”
Art-O-Matic Again
Ο γνωστός artist Travis Charest θυμήθηκε σχετικά πρόσφατα πως το 2002 είχε “χάσει” κάτι σελίδες των Μεταβαρόνων στο Παρίσι, τις οποίες ακόμη δεν έχει καταφέρει να βρει. Έβγαλε, λοιπόν, μια ανακοίνωση, και ζητά αν κάποιος από εσάς, εκεί έξω, τις έχει βουτήξει, να του τις επιστρέψει, κι εκείνος θα του κάνει ένα σκιτσάκι. (Ναι, έχω έναν ειρωνικό τόνο, καλά το καταλάβατε.) Αν τις δείτε, πάντως, πουθενά διαδικτυακά, να ξέρετε πως είναι κλεμμένες.
Comics.Dot.Con, Again
Όλο με απάτες ασχολούμαστε αυτό το μήνα, τί να πώ; Ένα ακόμη cosplay-related θέμα, λοιπόν, στο οποίο έχουμε ένα μαγαζί που πουλάει cosplay stuff, ονόματι Logan Props, και όπως φαίνεται δέχεται παραγγελίες, παίρνει τα λεφτά και δεν στέλνει το εμπόρευμα. Μετά το όλο γαϊτανάκι που ακολούθησε, φυσικά, εναντίον του, ο Jim Logan του LoganProps αποφάσισε να δικαιολογηθεί, με έναν αρκετά υποροπτικο και ακαταλαβίστικο τρόπο. Ναι, κι εγώ κάπως έτσι θα τα έλεγα, αν δεν είχα τί να απαντήσω-not!
WTF? News
Το βραβείο της μεγαλύτερης απάτης του μήνα, όμως, κερδίζει ο Gary Dills, πρώην μέλος του συμβουλίου μετόχων της μη κερδοσκοπικής εταιρίας ComicsPRO και ιδιοκτήτης του Phoenix Comics and Toys στην Ουάσιγκτον, ο οποίος ερευνάται από την αστυνομία για κατάχρηση ποσού του αποθεματικού της εταιρίας.
Για όποιον δε γνωρίζει, η ComicsPRO αποτελεί κάτι σαν μεσάζοντα που βοηθάει comic book retailers, κάτι αντίστοιχο με την HERO Initiative, δηλαδή, αλλά ακόμη και σε πρακτικά θέματα, όπως direct market trade.
Παραθέτω την ανακοίνωση του διευθυντή της εταιρίας, Thomas Gaul:
“ComicsPRO, the Comic Book Industry retail trade organization, is currently investigating the possible misuse or misappropriation of corporate funds by a former Board member. Thomas Gaul, the organization President, was recently made aware of the potential abuse. He moved to quickly inform the Board of Directors of the issue and accepted the resignation of the board member in question. The board is investigating the extent and degree of any misappropriation of organization funds, the effects it may have on the organization, and what the organization can do to recover the funds, if anything.
The Board of Directors is fully committed to uncovering all of the facts and circumstances surrounding these events in an open and transparent manner and, should it become necessary, will cooperate with authorities as the situation unfolds.
Regardless of the outcome of the investigation, there is no expected impact to the current staffing and programming of the organization.”
And Now…Something Completely Different
Κάθε φορά το ίδιο πρόβλημα, με το που φτάνω στο τελευταίο μέρος της στήλης: δεν ξέρω για τί να πρωτογκρινιάξω! Θα μου πείτε, τώρα, και γιατί να γκρινιάξεις; Υπάρχει λόγος; Τί θα καταφέρεις με αυτό; Ή το ακόμα χειρότερο που έλεγε η γιαγιά μου, “Εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα;”
Εμ, ποιός άλλος; Αν εγώ, εσύ, ο Λαμπρόπουλος, ή ο καθένας μας, τέλος πάντων, δεν βγει τουλάχιστον να μιλήσει για τα στραβά που βλέπει τριγύρω του, τότε φτάνουμε στο άλλο άκρο και καταλήγουμε με μια κυβέρνηση σαν τη σημερινή (το παρατράβηξα λίγο, αλλά έτσι είναι). Αυτό έκανα κι αυτό θα κάνω πάντα, όσους “εχθρούς” κι αν κάνω, σε όσες μαύρες λίστες κι αν μπω, όσους (βασικά ένας είναι, προς το παρόν) εκδικητικούς τυπίσκους, που θα προσπαθήσουν να μου κόψουν δουλειές, κι αν συναντήσω. Έτσι καταφέρνω να έχω καθαρή τη συνείδησή μου τόσα χρόνια και να κοιμάμαι πιο εύκολα (όταν δε με απασχολεί κάποιο άλλο, οικονομικό ή γκομενικό, θέμα).
Εσύ μπορείς να πεις το ίδιο;
