BEST OF: 2014
Ποιά είναι τα καλύτερα comics της χρονιάς που πέρασε; Ποια είναι τα comics που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2014 και θα θυμόμαστε για αρκετά χρόνια ακόμα; Δεν έχω ιδέα… Σε αυτή τη λίστα συγκέντρωσα (όπως και πέρσι) μια ντουζίνα από τις επιλογές μου για τη χρονιά που πέρασε, με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια (aren’t they all?)… Ποσό μου έμειναν, πόσο με εντυπω σιάσαν, πόσο “μέτρησαν” μέσα μου και αν πιστεύω πως θα τα θυμάμαι για καιρό, όταν σκέφτομαι τα comics που διαβασα μέσα στο 2014.
Πέρα από τις προσωπικές μου επιλογές, θα βρείτε και τις επιλογές άλλων επιφανών συνεργατών/συντακτών για τα δικά τους καλύτερα (comics ή animation) της χρονιάς που πέρασε… Ας ξεκινήσουμε!
12. ΡΙΓΗ
Writers: Malk, Παναγιώτης Τσαούσης και Λευτέρης Καλυμιός
Artists: Malk, Παναγιώτης Τσαούσης
Εκδόσεις ΡΕΝΙΕΡΗ
Προβληματίστηκα αρκετά για τη 12η θέση. Υπήρχαν αρκετά υποψήφια comics για αυτή που έμειναν εκτός – κάποια από τα οποία, μάλιστα, θεωρώ καλύτερα από άλλα που χώρεσαν στη δωδεκάδα (είπαμε πως τα κριτήρια είναι καθαρά υποκειμενικά…). Τη θέση, όμως, αυτή την κατέκτησε το ΡΙΓΗ. Υπήρχε πραγματικά ανάγκη για μια παλιομοδίτικη ανθολογία comics τρόμου στην ελληνική σκηνή; Υπάρχει το κοινό που θα ενδιαφερθεί για αυτό; Η απάντηση (στο δικό μου το κεφάλι) είναι ξεκάθαρα όχι. Και για αυτό ακριβώς το λόγο, επειδή είναι μια κίνηση τόσο “ρομαντική” όσο και “άκυρη”, κέρδισε το σεβασμό μου και την αμέριστη προσοχή μου. Ο Malk φαίνεται ότι το απολαμβάνει πάρα πολύ (ο Τσαούσης, αν και είχε – νομίζω – και καλύτερες στιγμές, στέκεται μαζί με τον Καλύμιο αξιοπρεπώς δίπλα του) και το αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας απολαυστικός φόρος τιμής στα horror magazines των 70s.
11. MULTIVERSITY
Writer: Grant Morrison
Artists: Various
DC Comics
Υπάρχουν δύο άνθρωποι, την άποψη την οποίων για τα comics εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια. Ο ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Σακαρίδης, ο οποίος διατείνεται πως το MULTIVERSITY είναι το καλύτερο mainstream comic της τελευταίας εικοσαετίας. Τα λεγόμενα του με έπεισαν να το διαβάσω και έχω να πω πως απέχει πολύ από το να είναι κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια, η σκέψη μου είναι πως για comic του Grant Morrison καλό είναι… Ο Σκοτσέζος έχει ρουφήξει επιρροές από κάθε είδους mainstream/superhero comic των τελευταίων χρόνων και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να το περάσει από ένα μπλέντερ ιδεών και να σερβίρει (σχεδόν βιαστικά) ιστορίες, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος στη φαντασία του αναγνώστη.
10. STRAY BULLETS: KILLERS
Writer/Artist: David Lapham
Image Comics
Άργησε πολύ η επιστροφή του STRAY BULLETS, αλλά έγινε πραγματικότητα. Διαβάζοντας το πρώτο τεύχος της νέας σειράς του STRAY BULLETS θυμήθηκα με μιας το γιατι και το πόσο είχα αγαπήσει αυτή τη σειρά. Τρομακτικοί gangster, παιδιά των 80s που επιβιώνουν σε έναν κόσμο που το έγκλημα και η διαστροφή κυριαρχούν και μια ατρόμητη ηρωίδα, πιο δυναμική από όσο θα μπορούσε κανείς να πιστέψει. Βέβαια, δεν ήταν όλο το run εξίσου καλό (υπήρξε μια κάμψη με το πέρασμα των τευχών)… αλλά o ενθουσιασμός που ένιωσα διαβάζοντας τα πρώτα τεύχη της σειράς οπωσδήποτε αρκεί για να κερδίσει μια θέση στα καλύτερα της χρονιάς μου…
9. ΑΪΒΑΛΙ
Writer/Artist:Soloup
Κέδρος
Ο Soloup, μετά το εξαιρετικά ενδιαφέρον ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ COMICS, επιστρέφει με μια μεγάλου μήκους δουλειά. Το ΑΪΒΑΛΙ είναι μια πολύ εντυπωσιακή έκδοση. Ο όγκος του και μόνο (αν κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί κάποιου είδους ένδειξη) είναι (σχεδόν) μοναδικός για ελληνική έκδοση. Με αφορμή ένα ταξίδι στο Αιβαλί, ο Soloup κάνει ένα πέρασμα από το έργο μεγάλων συγγραφέων που έζησαν εκεί και καταθέτει τις σκέψεις του και τις μαρτυρίες του γύρω από τον τόπο που γνώρισε το δράμα των ανθρώπων. Ο Soloup καταφέρνει, χωρίς να “ξεχνά” το προσωπικό του ύφος, να το υπερβεί (με τρόπο που προσωπικά με ενυπωσίασε), υπηρετώντας την ιστορία του και δίνοντας μας ένα υπέροχο οπτικά αποτέλεσμα. Το μεγαλύτερο κομμάτι της απόδοσης των συγγραφέων λειτουργεί με εξαιρετικό τρόπο και οι όποιες ενστάσεις μου έχουν να κάνουν με το πόσο συμφωνώ με τις σκέψεις του δημιουργού τη στιγμή που οι πιο τολμηρές από αυτές μοιάζουν να μένουν στο παρασκήνιο. Είμαι βέβαιος πως η συγκεκριμένη έκδοση έχει όλα τα φόντα (από κάθε άποψη: αξίας, θέματος, εκδότη) να ξεπεράσει τα σύνορα του χώρου των αναγνωστών comics και να σταθεί δίπλα στη “σοβαρή” λογοτεχνία σε βιβλιοπωλεία,σχολεία και βιβλιοθήκες.
8. THE WOODS
Writer: James Tynion IV
Artists: Michael Dialynas
Boom! Studios
ΟΚ, με το artwork του Διαλυνά ήμουν προφανώς εξοικειωμένος και ήξερα πως θα έπρεπε να περιμένω κάτι καλό… Αλλά από πλευράς James Tynion IV δεν περίμενα πολλά-πολλά. Διαψεύστηκα. Μια τάξη παιδιών που μεταφέρεται σε έναν άλλο κόσμο, καταστάσεις που ξεφεύγουν εκτός ελέγχου, καθηγητές που έχουν χάσει τη μπάλα σε ένα απολαυστικό κράμα ιδεών. Στο πρώτο τεύχος σκεφτόμουν “για να δούμε”, στο δεύτερο “ρε συ αυτό είναι καλό”, στο τρίτο δε σκεφτόμουν τίποτε άλλο, παρά την ιστορία και τις ανησυχίες των παιδιών. Δεν είναι καθόλου άδικο το ότι το THE WOODS φιγουράρει σε πολλές από τις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε.
7. Ο ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗΣ
Writer/Artist: Στάυρος Κιουτσιούκης
Ένατη Διάσταση
Δεν υπάρχει Έλληνας δημιουργός που να με εντυπωσιασε τόσο πολύ με τη δύναμη των ικανοτήτων του μέσα στο 2014, όσο ο Σταύρος Κιουτσιούκης με το ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗ. Οι εικόνες του comic του δείχνουν τόσο εξαιρετικές ικανότητες που πραγματικά με σόκαρε το ότι δεν τις είχα συνειδητοποιήσει νωρίτερα. Βέβαια, πρέπει να έχει κανείς στο μυαλό του, όταν μιλά για το ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗ, πως πρόκειται για τσόντα κανονική, σαν αυτές που πριν από 20-30 χρόνια βρίσκονταν κρυμένες κάτω από τα θρανία μαθητών του Γυμνασίου. Αν μπορέσει και το ξεπεράσει, όμως, κανείς αυτό και καταφέρει να επικεντρώσει την προσοχή του στην πλαστικότητα και τον δυναμισμό των φιγούρων και στο έξυπνο στήσιμο των panel, θα δει έναν εξαιρετικό δημιουργό που καταφέρνει και κάνει άκρως ενδιαφέροντα πράγματα και ελπίζω πως θα κάνει ακόμα περισσότερα (ελπίζω πιο κοντά θεματικά στο ύφος του ΒΥΖΙΑ, αλλά δε θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας, αν ξαναπροκύψει τσόντα).
6. NIJIGAHARA HOLOGRAPH
Writer/Artist: Inio Asano
Fantagraphics Books
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, η Μυρτώ Τσελέντη μου εμπιστεύεται κάθε σχεδόν χρονιά τις εξαιρετικές επιλογές της για το καλύτερο manga της χρονιάς. Ανάμεσα σε αυτές, φέτος ήταν και το NIJIGAHARA HOLOGRAPH. Παράλληλες ιστορίες που ξετυλίγονται σε δυο χρονικές περιόδους, σε μη γραμική αφήγηση, συνθέτουν μια απίστευτη ιστορία. Οι μαθητές μια τάξης, οι γονείς τους και οι καθηγητές τους είναι οι συντελεστές ένος δράματος που ίσως να φέρει το τέλος του κόσμου – ίσως και όχι. Εϊναι ένα manga που ανταμοίβει τις πολλαπλές αναγνώσεις, με εικόνες σκληρές που σου έρχονται εκεί που δεν τις περιμένεις, υπέροχα σχεδιασμένο από εναν εξαιρετικό μάστορα του Μέσου. Πραγματικά ελπίζω να μεταφραστούν περισσότερες δουλειές του.
5.LI’L ERNIE
Writer/Artist: Roger Langridge
Dynamite Entertainment
Είχε αρκετές δουλειές μέσα στη χρονιά ο Roger Langridge και, αν κάποιος πίστευε πως έστω και μια από αυτές δε θα χώραγε στις επιλογές μου, μάλλον δε με ξέρει και πολύ καλά. Υποθέτω πως η πιο όμορφη φετινή δουλειά του είναι το THE MUSICAL MONSTERS OF TURKEY HOLLOW, που είναι βασισμένη σε μια ταινία του Jim Henson που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Και το ROCKY ΑND BULLWINKLE ήταν πάρα πολύ καλό. Αυτό που μου έχει λείψει, όμως, περισσότερο είναι η τόλμη που δείχνει στις πιο προσωπικές δουλειές του… Για αυτό και χάρηκα πάρα πολύ με την ανακοίνωση που έκανε ότι θα εστιάσει περισσότερο σε αυτές. Περισσότερο, λοιπόν, την αίσθηση αυτή που μου βγάζουν οι προσωπικές δουλειές του είχε το LIL’ ERNIE, αυτό το reimagining του EVIL ERNIE σε χαρακτηρα ενός all ages comic με μικρές έξυπνες ιστορίες, παιχνίδια, παζλ και άλλα πολλά.
4. SUPREME BLUE ROSE
Writer: Warren Ellis
Artists: Tula Lotay
Image Comics
Το SUPREME του Alan Moore είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου comics όλων των εποχών. Για αυτό και όσα χρόνια έμενε ανολοκλήρωτο αποτελούσε ανοιχτή πληγή και για αυτό δε μπορώ να χωνέψω ως κανονική συνέχεια του την απαράδεκτη και ανέμπνευστη που του έδωσε ο Erik Larsen. Για αυτό και χάρηκα πολύ με το BLUE ROSE. Ο Warren Ellis σέβεται το όραμα του Moore, πατά πάνω σε αυτό και το επεκτείνει σε ένα meta-noir παραμύθι που αντλεί την έμπνευσή του τόσο από το SUPREME όσο και από το TWIN PEAKS. Η Tula Lotay κάνει εξαιρετική δουλειά και ντύνει την ιστορία με έναν τρόπο μοναδικό και ονειρικό.
3. 2000AD
Writers/Artists: Various
Rebellion
Για μια ακόμη χρονιά, το 2000AD αποτελεί τον κύριο όγκο αναγνωσμάτων μου. Η φετινή χρονιά μάλιστα είναι αρκετά καλή, αφού βελτιώθηκε σημαντικά σε σχέση με το 2013. Ο Dredd είχε κάποιες πολύ καλές στιγμές (και όχι μόνο όταν το έγραφε ο Wagner,). Οι “κλασικές σειρές” ABC WARRIORS, SLAINE. STRONTIUM DOG ήταν σε πολύ καλή φόρμα και τα modern classics GREY AREA, ULYSSES SWEET, JAEGIR, KINGDOM, AQUILA προσέφεραν απλόχερα thrills. To JUDGE DREDD MEGAZINE ακολούθησε και αυτό από κοντά, ενώ τα δύο specials – το καλοκαιρινό SCI FI SPECIAL και το χειμωνιάτικο WINTER SPECIAL – είχαν ενδιαφέρον. Η χρονιά κλείνει (και η νέα ανοίγει) με το PROG 2015 και την επιστροφή του Judge Death, οπότε είμαστε προετοιμασμένοι για μεγάλα πράγματα. Αν βάλουμε στο λογαριασμό ότι αναμένουμε και τη νέα σειρά του Paul Grist στο MEGAZINE, αναμένουμε τη νέα χρονιά με ενδιαφέρον.
2. BASEWOOD
Writer/Artist: Alec Longstreth
Phase Seven Comics
Η πιο ρομαντική εκδοχή των comics που έχω στο κεφάλι μου είναι ότι πρόκειται για μια έντονα προσωπική και χρονοβόρα δουλειά, στην οποία ένας άνθρωπος, έχοντας σαν όπλα του μόνο μελάνι και χαρτί, υλοποιεί το όραμα του σε ένα συγκλονιστικά όμορφο αποτέλεσμα. Όλα αυτά αποτυπώνονται με τον πιο όμορφο τρόπο στο BASEWOOD, ένα παραμύθι με ήρωα έναν άνδρα που ξυπνά σε ένα δάσος, έχοντας αμνησία και φορώντας ένα μόνο παπούτσι. Το παραμύθι έχει δράκο, αγάπη, καλό τέλος, αλλά και πόνο και είναι ένα από τα πιο όμορφα comics που μπορείτε να βρείτε εκεί έξω, σε μια έκδοση κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη.
1. IN A GLASS GROTESQUELY
Writer/Artist: Richard Sala
Fantagraphics Books
Δεν είναι η πρώτη και ελπίζω πως δε θα είναι και η τελευταία φορά που το λέω, αλλά τα comics του Richard Sala είναι πανέμορφα. Εχουν αυτή την καταπληκτική ατμόσφαιρα της ταινίας τρόμου του 1920 και αυτόν τον διάχυτο ερωτισμό, στον οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ. Πραγματικά, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις δημιουργών το artwork των οποίων θα μπορούσα να χαζεύω με τις ώρες. Αυτή τη φορά, όμως, εντυπωσιάστηκα και με την ιστορία. Υπήρχαν σε αυτή κάποιες στιγμές που αναγκάστηκα να σταματήσω, για να γελάσω δυνατά με το πνευματώδες χιούμορ του Sala. Ο υπερκακός SUPER-ENIGMATIX ένας συνδυασμός Moriarty, Φαντομά και Dr No και φιλοσοφεί και απεργάζεται την καταστροφή του κόσμου στα υπόγειά του, με τις στρατιές από αιθέριες υπάρξεις και τις πιο τρομακτικές εφευρέσεις.
Αυτά από εμένα. Δείτε παρακάτω και μερικές από τις επιλογές άλλων συντακτών του Comicdom.gr.
Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα! Για εμένα, το καλύτερο comic του 2014 ήταν η πολυτελής έκδοση των τευχών 1-18 της πολυβραβευμένης σειράς της Image Comics, SAGA. Δεν ξέρω τι από όλα είναι αυτό που με συναρπάζει στο SAGA. Το εκπληκτικό σχέδιο της Fiona Staples; Το ευφάνταστο σενάριο γεμάτο ανατροπές του Brian K. Vaughan; Τα variant covers; Ή το γεγονός ότι, μετά από κάθε τεύχος, ανυπομονείς να διαβάσεις το επόμενο; Όπως συμβαίνει σε κάθε καλό comic που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του, το SAGA ήρθε για να μείνει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα τόσο ασυνήθιστο sci-fi, επικό comic με επιρροές από το STAR WARS, τα superhero comics, το ROMEO AND JULIET, αλλά και LORD OF THE RINGS, που έχει διαμορφώσει ένα genre από μόνο του, που εν τέλει είναι ανεπανάληπτο. Είναι τόσο μα τόσο δημιουργικό, τόσο από πλευράς πλοκής όσο και από πλευράς εκφραστικότητας στο σχέδιο της Staples, αστείο, αυθεντικό, και το πιο σημαντικό: Παρόλη την περιπέτεια και τις μάχες που διαδραματίζονται, στην ουσία του το SAGA είναι ένας ύμνος στην αγάπη και στην οικογένεια!
Αν ήταν να διαλέξω το καλύτερο ή πιο ξεχωριστό comic του 2014, αυτό θα ήταν το THE BUNKER από την Oni Press. Πρόκειται για μια ιστορία που θυμίζει το 12 ΜΟΝKEYS. Μια παρέα φοιτητών ετοιμάζεται να θάψει μια “χρονοκάψουλα” και βρίσκει ένα καταφύγιο, όπου υπάρχουν μηνύματα από τους μελλοντικούς τους εαυτούς. Το νόημα των μηνυμάτων: “Εμείς καταστρέψαμε τον κόσμο”.
Έτσι ξεκινάει η ιστορία και περιπλέκεται όλο και περισσότερο, αφού μέσα στην παρέα υπάρχουν μυστικά και διαπλοκές, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον. Κάθε χαρακτήρας έχει τα σκοτεινά του σημεία και, όταν εμφανίζονται στο προσκήνιο και οι μελλοντικοί τους εαυτοί, τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα.
Είναι η πρώτη ιστορία εδώ και καιρό που με έκανε να νιώσω ότι “με στέλνει αδιάβαστο”. Το ότι για να την παρακολουθήσω κρατάω σημειώσεις για ποιος είναι τι και τι σχέση έχει με ποιόν στο παρόν, αλλά και στο μέλλον, αναφέρεται ως θετικό. Και το γεμάτο γραμμές και σκιές σχέδιό του κάνει την εμπειρία της ιστορίας ακόμα πιο δυνατή…
Το 2014 με έστειλε ουκ ολίγες φορές στο σινεμά για να δω μια νέα κυκλοφορία animation. Κάποιες από αυτές με ξενέρωσαν, κάποιες με διασκέδασαν και, εν τέλει, δύο από αυτές με κέρδισαν.
Αρχικά, το THE LEGO MOVIE, το οποίο σνόμπαρα εντελώς πριν αποφασίσω να το δω ένα βράδυ που δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω. Με αρκετή δράση, απροσδόκητα αστείες ατάκες (“Batman’s your boyfriend?”) και ένα όμορφο μήνυμα στο τέλος, η ταινία των Christopher Miller και Phil Lord ήταν σίγουρα από τα highlights της χρονιάς που πέρασε.
Στη συνέχεια, το πανέμορφο THE BOOK OF LIFE του Jorge Guitierrez, μια μεξικάνικη ιστορία που μιλάει για τον έρωτα, το θάνατο και τη φιλία και η οποία με υπνώτισε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Το character design με άφησε με το στόμα ανοιχτό, η περιπέτεια με ταξίδεψε και το soundtrack έγραψε ιστορία.
Πάμε για το 2015 λοιπόν, περιμένοντας τα INSIDE OUT, THE SPONGEBOB MOVIE: SPONGE OUT OF WATER, MINIONS, THE LITTLE PRINCE και πολλεεεεές άλλες ταινίες. Καλή χρονιά!
Όταν ο Άρης μας ζήτησε να συμμετάσχουμε σε αυτό το BEST OF, επιλέγοντας το καλύτερο comic για τη χρονιά που πέρασε, πανικοβλήθηκα λίγο, γιατί είχα διαβάσει ελάχιστα comics μέσα στο 2014 και μου ήταν αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο ως “καλύτερο”. Δεν είχαμε και νέο LOVE & ROCKETS φέτος, βλέπετε…
Θα μπορούσα, φυσικά, να αναφερθώ στο MULTIVERSITY, αλλά, εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, είναι μάλλον άδικο να το χαρακτηρίσω ως καλύτερο της χρονιάς (αν και είναι!). Επιπλέον, ευελπιστώ να γράψω ένα συγκεντρωτικό άρθρο για το νέο πόνημα του Morrison, όταν αυτό ολοκληρωθεί, και δε θέλω να “κάψω” σκέψεις και ιδέες νωρίτερα.
Ευτυχώς, λίγες μέρες πριν λήξει το deadline, διάβασα το νέο graphic novel των Philippe Dupuy και Charles Berberian, MONSIEUR JEAN: FROM BACHELOR TO FATHER, και όχι απλά βρήκα (πανεύκολα!) το pick μου για αυτό το post, αλλά παράλληλα απόλαυσα και ένα σπουδαίο comic, από δύο κορυφαίους δημιουργούς. Ο σχεδόν μόνιμος πρωταγωνιστής του δημοφιλούς γαλλικού δημιουργικού διδύμου, ο 30άρης συγγραφέας Jean, είναι εδώ πιο ώριμος από ποτέ – όχι στη συμπεριφορά και τις επιλογές του, αλλά “ως καλλιτεχνική δημιουργία”. Πλέον, δεν είναι απλά ένας ενδιαφέρον και ολοκληρωμένος χάρτινος ήρωας, αλλά ένας αληθινός άνθρωπος, ένας φίλος που μας ενδιαφέρει να μάθουμε τί συμβαίνει στη ζωή του.
Και συμβαίνουν πολλά και σημαντικά, δωσμένα πάντα με τη συνήθη τελειότητα στην οποία μας έχουν συνηθίσει οι Dupuy και Berberian, συνδυάζοντας πραγματικότητα και φαντασία με απόλυτα αρμονικό τρόπο. Ελπίζω να τα ανακαλύψετε και εσείς.
