SPOTLIGHT: Σπύρος Δερβενιώτης

Ένας Έλληνας δημιουργός. Μία συνέντευξη με στόχο να σκιαγραφήσει όχι μόνο το επαγγελματικό προφίλ του καλλιτέχνη, αλλά και όσα συνιστούν τη διαχρονική σχέση του με τα comics, τους συνεργάτες και το κοινό του. Κάθε μήνα, φιλοξενώ έναν Έλληνα δημιουργό comics, απευθύνοντάς του 20 – κοινές για όλους – ερωτήσεις και ποντάροντας στις μοναδικές απαντήσεις του.

Γέννημα-θρέμμα μιας γενιάς δημιουργών με χιουμοριστικό προσανατολισμό και σαφή πολιτικοποιημένο λόγο, ο φιλοξενούμενος αυτού του μήνα έκανε την εμφάνισή του το 1986 στο περιοδικό ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, και έκτοτε έχει εκδόσει 16 άλμπουμ-συλλογές των comic σειρών του, τόσο των solo (ΜΑΝΑ ΡΕΪΒΕΡ, ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ, ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗ κ.ά.) όσο και των συνεργασιών του με άλλους δημιουργούς (ΦΑΝΟΥΡΗΣ ΑΠΛΑΣ με Δημήτρη Βανέλλη, Δημήτρη Καλαϊτζή, ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ με Αντώνη Βαβαγιάννη, BLEEDING HEARTS με Αλέξια Οθωναίου). Αν και με σχεδόν 30 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο χώρο (μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί βετεράνος), δε σταματά να εξελίσσεται μέσα από πειραματισμούς σε επίπεδο τεχνικών, διατηρώντας παράλληλα ένα σχεδιαστικό στυλ, άμεσα αναγνωρίσιμο για το κοινό που τον ακολουθεί.

Κυρίες και κύριοι, το πρώτο SPOTLIGHT της χρονιάς έχει τη χαρά να παρουσιάζει τον Σπύρο Δερβενιώτη!

—– Tο πρώτο comic που θυμάμαι να διαβάζω… Ένα τεύχος του ΠΙΝΟΚΙΟ που κυκλοφορούσε τότε σε εβδομαδιαία βάση. Έμαθα να συλλαβίζω μόνο και μόνο για να καταλάβω τι έλεγαν τα μπαλονάκια, θυμάμαι έντονα να διαβάζω φωναχτά ακατάληπτους ήχους όπως “έϊ-νάϊ”, δηλαδή το “είναι” όπως θα το διάβαζε κάποιος που απλά έβλεπε γράμματα βαλμένα στη σειρά.

—– Αγαπημένα μου comics όταν ήμουν παιδί… Το ΑΓΟΡΙ. Συλλογή με το κρέμ ντε λα κρέμ της Αγγλικής punk σχολής της εποχής της Thatcher. Όχι ότι το ξέραμε αυτό τότε, απλώς άνοιγε το μυαλό μας σε κόσμους πέρα απ’ τη Γη. Ήταν η εποχή πριν το internet, πριν όλη η κουλτούρα γίνει αυτοαναφορική, ακολουθώντας (ή καθρεφτίζοντας) την έννοια της καινοτομίας ως “το-φετινό-μοντέλο-της-ήδη-γνωστής-σου-μάρκας”. Τότε ο Dan Dare μας έπαιρνε μαζί του στο βαθύ διάστημα και στον Judge Dredd έβρισκες τεράστια ποικιλία εξωτικών ρομπότ.

—– Δημιουργοί comics που επηρέασαν το προσωπικό μου στιλ… Σύσσωμη η ομάδα του MAD και η Γαλλική Σχολή του Μάη ’68.

—– Τρία αγαπημένα comics που θα επέλεγα να σώσω αν κινδύνευε η συλλογή μου… Η δερματόδετη έκδοση του DARK KNIGHT RETURNS, το CALVIN & HOBBES box set και το ABSOLUTE SANDMAN. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για τρία πολύ όμορφα αντικείμενα. Τα υπόλοιπα comics είναι για πάντα σωσμένα, εφόσον τα διάβασα. Δεν είμαι συλλέκτης, ο μόνος λόγος που κρατάω τα comics που αγοράζω είναι για να τα διαβάζουν κι άλλοι. Δανείζω πολύ.

—– Το τελευταίο καλό comic που διάβασα… RESIDENT ALIEN. Πολύ γλυκό, πολύ ποιητικό χωρίς να φοράει στο μανίκι τις έννοιες “γλυκό” και “ποιητικό”.

—– Η δουλειά για την οποία είμαι περισσότερο υπερήφανος… Πάντα η πιο πρόσφατη. Aren’t we all?

—– Το στοιχείο το οποίο θεωρώ ως το δυνατό μου “χαρτί”… Η ταχύτητα. Όχι απαραίτητα η σχεδιαστική, όσο το “rapid response” σε επικαιρότητα και γεγονότα.

—– Η δουλειά για την οποία είμαι λιγότερο υπερήφανος… ‘Ο,τι έκανα για τη διαφήμιση τη δεκαετία του ’90, για λόγους βιοπορισμού. Τα υπόλοιπα είναι όλα παιδιά μου. Ποιος θα μπορούσε να είναι “λιγότερο υπερήφανος” για κάποιο απ’ τα παιδιά του;

—– Το στοιχείο το οποίο θεωρώ ότι πρέπει να βελτιώσω στη δουλειά μου… Το φινίρισμα.

—– Ένας – εν ζωή – διεθνής δημιουργός που θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί του… Αlan, φτιάξε ένα γαμώ-e-mail. Δεν καταλαβαίνεις ότι το μόνο πράγμα που μας έχει κρατήσει μακρυά τόσα χρόνια είναι ότι δε μπορώ να ξεκουβαλιέμαι μέχρι το Northhampton και να σου χτυπάω το κουδούνι, μπας κι είσαι μέσα;

—– Ένας – εν ζωή – Έλληνας δημιουργός που θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί του… Δεν είναι δημιουργός comics, κι ας μεγαλούργησε μέσα σε περιοδικά με comics (ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, ΓΑΛΕΡΑ). Χριστόφορος Κάσδαγλης. Έχουμε ήδη συζητήσει ένα πολύ συγκεκριμένο project, σχετιζόμενο με ένα πολύ συγκεκριμένο φαινόμενο της Μεταπολίτευσης, αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Όπως όλα όσα σχετίζονται με ζώντες ακόμα ανθρώπους, είναι εξαιρετικά δύσβατο ναρκοπέδιο, πρώτα απ΄όλα για μας τους ίδιους. Οπλιζόμαστε με θάρρος κι ελπίζω ότι θα ξεκινήσουμε σύντομα.

—– Με ενοχλεί σε κάποιους συναδέλφους μου… Η μικροψυχία που φέρνει η ματαίωση.

—– Από τους συνεργάτες μου απαιτώ… Να με θυμούνται με αγάπη. Στο κάτω-κάτω κάναμε κι ένα παιδί μαζί (ή πολλά).

—– Αυτό που πρέπει να ξέρουν οι συνεργάτες μου ή/και το κοινό για τον τρόπο που δουλεύω… Δεν καπνίζω, οπότε το internet είναι το τσιγάρο μου. Οπότε, αν περιμένετε κάτι από μένα και αντί να το λάβετε με βλέπετε να ποστάρω σα δαίμονας, δε σας “γράφω”. Δουλεύω. Απλά “κάνω και τσιγάρο”.

—– Θα ήθελα να ρωτήσω τους ανθρώπους που αγοράζουν τα comics μου… Was it as good for you, as it was for me?

—– Ίσως το σημαντικότερο πράγμα που κατέκτησα δημιουργώντας comics είναι… Cool points.

—– Σε 10 χρόνια από τώρα, με φαντάζομαι… Mε διπλάσια βιβλιογραφία.

—– Το project που ετοιμάζω αυτή την περίοδο είναι… Όπως πάντα, τουλάχιστο πέντε πράγματα ταυτόχρονα και, όπως συμβαίνει με αυτά που ετοιμάζονται, δεν είναι όλα ανακοινώσιμα, γιατί αύριο μας χτυπάει ένας μετεωρίτης και δε θέλουμε να φανούμε ασυνεπείς στον ιστορικό του μέλλοντος, θέλουμε; Από τα ανακοινώσιμα, το UGH είναι σίγουρα ένα “παρελθόν” με “μέλλον”. Για τα υπόλοιπα, stay tuned.

—– Πάντα ήθελα να με ρωτήσουν σε μία συνέντευξη… Kάτι που να δείχνει ότι βρήκαν ένα pattern στα έργα μου, που δεν ήξερα καν ότι υπάρχει.

—– Αν ξεκινούσα τώρα, αυτό που θα έκανα διαφορετικά είναι… Πολυσέλιδα comics, αντί για one-pagers.

site: https://derveniotis.wordpress.com | facebook: https://www.facebook.com/spiros.derveniotis | deviantart: http://derveniotis.deviantart.com | twitter: https://twitter.com/sp_der

Το σχέδιο του Σπύρου Δερβενιώτη, ειδικά για τους αναγνώστες της στήλης. Αρχείο SPOTLIGHT