SNAPSHOT REVIEWS 05-02-15

Καινούργιο SNAPSHOTS, καινούργιο format. Είπαμε, το παν είναι να μη βαριόμαστε…

DARK HORSE PRESENTS #6
Writers/Artists: Various
Dark Horse Comics

Τι θα έπρεπε να είναι: Μια ανθολογία στην οποία θα συνυπάρχουν ανερχόμενοι δημιουργοί με συναρπαστικές νέες ιδέες, μαζί με καταξιωμένους καλλιτέχνες που είτε δεν φοβούνται να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα, είτε είναι τόσο καλοί στα συγκεκριμένα (έστω και τετριμμένα, ενίοτε) πράγματα που ξέρουν να κάνουν, ώστε ο κόσμος να ζητάει διαρκείς επαναλήψεις. Ένα χωνευτήρι concepts, ιδεών, χαρακτήρων, στιλ, τεχνοτροπιών και προσεγγίσεων… Κάτι σαν το πρώτο volume του τίτλου, που διήρκησε 157 τεύχη και σχεδόν 15 χρόνια…

Τι πραγματικά είναι: Ένα συνονθύλευμα μετριοτήτων και ημι-αξιοπρεπών προσπαθειών, όπου ακόμη και ικανοί δημιουργοί (όπως η Alex De Campi, ο Jerry Ordway, και ο Simon Roy) παραδίδουν δουλειές που στην καλύτερη μοιάζουν με readable fillers, και στη χειρότερη σε κάνουν να θέλεις να ξεριζώσεις τα μάτια σου ή να κάνεις λοβοτομή.

Τι πιστεύει η εκδοτική ότι είναι: Αρκετά καλό για να κρατήσει τουλάχιστον περισσότερα από τα 36 τεύχη που άντεξε το τραγικό προηγούμενο volume. (Magic eightball says: Not likely.)

GROO: FRIENDS AND FOES #1
Writers: Sergio Aragones & Mark Evanier
Artist: Sergio Aragones
Dark Horse Comics

Τι θα έπρεπε να είναι: Με δεδομένο ότι πρόκειται για το καινούργιο GROO, από την all-star team των Sergio Argones και Mark Evanier, μαζί με τους Tom Luth (χρώματα) και Stan Sakai (lettering), το λιγότερο που περιμένουμε είναι ένα ξεκαρδιστικό και εξαιρετικά καλοφτιαγμένο comic και το περισσότερο ένα μικρό (έως μεγάλο) αριστούργημα!

Τι πραγματικά είναι: Με δεδομένο (και για κάποιους δημιουργούς, η λέξη “δεδομένο” έχει τεράστια ισχύ) ότι πρόκειται για το καινούργιο GROO, από την all-star team των Sergio Argones και Mark Evanier, μαζί με τους Tom Luth (χρώματα) και Stan Sakai (lettering), είναι από ξεκαρδιστικό και εξαιρετικά καλοφτιαγμένο, έως μικρό (ή και μεγάλο) αριστούργημα, ανάλογα με τη διάθεση που βρίσκεστε όταν το διαβάζετε και το πόσο σας αρέσουν τα χοντροκομμένα μέσα στην ευφυία τους (ή ευφυή μέσα στη χοντράδα τους) αστεία.

Τι πιστεύει η εκδοτική ότι είναι: Σίγουρα λεφτά (όχι πολλά – τουλάχιστον όχι αρκετά για να καλύψουν τις ζημιές από την απώλεια του STAR WARS license – αλλά εγγυημένα, λόγω του σταθερού κοινού που έχει ο τίτλος) και κάποιες βέβαιες υποψηφιότητες για industry awards. (Magic eightball says: You bet on it.)

MARCH BOOK TWO
Writers: John Lewis & Andrew Aydin
Artist: Nate Powell
Top Shelf Productions

Τι θα έπρεπε να είναι: Μια συνέχεια ανάλογη και ισάξια του αριστουργηματικού πρώτου volume, που θα κατόρθωσει και αυτή να διατηρήσει την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην διδακτική μεταφορά σημαντικών ιστορικών γεγονότων και το μαεστρικά δομημένο και συναρπαστικό ανάγνωσμα

Τι πραγματικά είναι: Καλύτερο από το πρώτο volume, επειδή α) η πραγματική δράση στην ιστορία της ζωής του John Lewis ξεκινάει εδώ, β) οι διάλογοι και η εξιστόρηση των γεγονότων δίνονται με ακόμη πιο ρεαλιστικό τρόπο και χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης ή εξαγνισμού και γ) ο θεός Nate Powell ξεπερνάει ακόμη μια φορά τον εαυτό του στο σχέδιο.

Τι πιστεύει η εκδοτική ότι είναι: Αρκετά σημαντικό, ώστε να ρίξει μεγάλη βαρύτητα στην προώθησή του (και όχι μόνο στον comics-related χώρο) και αρκετά επιτυχημένο (με τεράστιο crossover appeal) ώστε να οδηγήσει σε άλλες ανάλογες προσπάθειες non-fiction graphic novels στο μέλλον. (Magic eightball says: Σταμάτα να κάνεις projection των επιθυμιών σου στις εκδοτικές, Σακαρίδη!)

Q2: THE RETURN OF QUANTUM AND WOODY #4
Writer: Christopher Priest
Artist: M.D. Bright
Valiant Entertainment

Τι θα έπρεπε να είναι: Το προτελευταίο τεύχος μιας ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗΣ σειράς, στο οποίο ο Priest, όντας εξαιρετικός συγγραφέας, ξέρει ότι δεν πρέπει να είναι εντελώς filler και ανούσιο, όπως συμβαίνει συχνά στα limited series των Marvel και DC, όπου απλά “μαδάμε μαργαρίτες” μέχρι να έρθει το “κατακλυσμικό φινάλε”.

Τι πραγματικά είναι: Ένα από τα καλύτερα και πιο καλογραμμένα single issues (χωρίς, στην πραγματικότητα να είναι κανονικό single issue, αφού συνδέεται με τα προηγούμενα και οδηγεί οργανικά στό επόμενο), όπου δύο πραγματικοί μάστορες του storytelling παραδίδουν μαθήματα στο χτίσιμο μιας ιστορίας που βασίζεται στα flashbacks, στη χρήση των visual tricks στην κομιξική αφήγηση, στο κλασικό υπερηρωικό design που συνδυάζει το ρεαλιστικό και το cartoon, χωρίς να είναι ούτε γκροτέσκο ούτε βαρετό, και στο γράψιμο αληθινών διαλόγων, όπου κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του ξεχωριστή φωνή.

Τι πιστεύει η εκδοτική ότι είναι: Αρκετά καλό και επιτυχημένο ώστε να έχει είτε sequel, είτε ongoing σειρά με το ίδιο creative team! (Magic Eightball says: Τί είπαμε για τα projections, ρε φιλαράκι;;;)

TOOTH & CLAW #3
Writer: Kurt Busiek
Artist: Benjamin Dewey
Image Comics

Τι θα έπρεπε να είναι: Το σημείο όπου το φαινομενικά άρτια δομημένο οικοδόμημα που είχαμε δει ή/και οραματιστεί στα δύο πρώτα τεύχη, αρχίζει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, υπό το βάρος της παράδοσης που έχουν καθιερώσει δεκάδες τίτλοι της Image στο παρελθόν (μακρινό και κοντινό).

Τι πραγματικά είναι: Η συνέχεια ενός αριστουργήματος που, για μένα τουλάχιστον, ήρθε εντελώς από το πουθενά και ελπίζω να κρατήσει για πολύ ακόμα.

Τι πιστεύει η εκδοτική ότι είναι: Κρίνοντας από την ελάχιστη προώθηση που του έχει κάνει, όχι αρκετά σημαντικό/ποιοτικό, ώστε να συγκριθεί με τα πολυδιαφημισμένα WALKING DEAD, SAGA, WYTCHES και τα λοιπά καργιολίκια που έχουν ξεγελάσει τον κόσμο να τα θεωρεί “καλά comics”. (Magic Eightball says: Τί είπες, ρε αλήτη, για το SAGA; Επειδή είσαι ο μόνος άνθρωπος στο σύμπαν που δεν του αρέσει, νομίζεις πως με το να το εκφράζεις τη διαφορετικότητά σου με περισπούδαστο και κυνικό ύφος, θα μας το παίξεις καμπόσος; Ε, λοιπόν, θα γίνει cancelled στα 10-12 τεύχη το πόνημα του Busiek και θα κλαις σαν επτάχρονο κοριτσάκι! Να, για να μάθεις!!!)