GUARDIANS OF THE GALAXY & X-MEN: BLACK VORTEX ALPHA #1

Writer: Sam Humphries
Artists: Ed McGuinness, Kris Anka
Marvel Comics

Πραγματικά, τι ακριβώς συμβαίνει με το continuity της Marvel; Η εταιρεία που ποτέ δε δίστασε να διαφημίσει τα events της ως αυτά που αλλάζουν το universe της για πάντα, έχει λησμονήσει για τα καλά κάθε συνέπεια σε αυτόν τον τομέα, φέρνοντας τους ήρωές της αντιμέτωπους με ταυτόχρονες απειλές που δε σχετίζονται μεταξύ τους – ούτε καν αφήνουν κάποιο σημάδι σε όσους τις αντιμετωπίζουν.

Ειδικά οι X-Men έχουν αποτελέσει τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πρακτικής. Την ώρα που ενώνονταν απρόθυμα, για παράδειγμα, για να αντιμετωπίσουν τον Red Onslaught στο πλάι των Avengers (στο crossover ΑXIS), οι ίδιοι χαρακτήρες αντιμετώπιζαν ένα νέο και πανίσχυρο μεταλλαγμένο στις σελίδες του UNCANNY X-MEN. Και την ώρα που υποτίθεται ότι βρίσκονται σκορπισμένοι στο Ultimate Universe, οι νεαροί X-Men του παρελθόντος (Jean Grey, Hank McCoy, Iceman και Angel) ταξιδεύουν στο διάστημα, για τις ανάγκες του BLACK VORTEX. (Του οποίου τα γεγονότα, για να είμαστε δίκαιοι, λαμβάνουν χώρα μετά το τέλος του τρέχοντος storyline του ALL NEW X-MEN. But still…) Τους συνοδεύουν, μάλιστα, και οι X-23, Storm και Beast, οι οποίοι είναι επίσης απασχολημένοι στις σελίδες άλλων σειρών.

Ήδη, λοιπόν, από το cover του GUARDIANS OF THE GALAXY & X-MEN: BLACK VORTEX ALPHA #1, είμαι αναγκασμένος να συμπεράνω ότι πρόκειται για μια ιστορία εντός κι εκτός continuity (μάλλον το continuity είναι εκτός ιστοριών αυτές τις ημέρες), που λίγα θα αλλάξει και ελάχιστη σημασία θα έχει μόλις ολοκληρωθεί. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν αρκεί για να απορρίψει κανείς ένα ανάγνωσμα που ενδέχεται να αποδειχθεί τουλάχιστον διασκεδαστικό.

Μπορεί, όμως το BLACK VORTEX να αποδειχθεί διασκεδαστικό; Η Ιστορία μας έχει δείξει πως ναι. Άλλωστε, αν μη τι άλλο, το προηγούμενο crossover των Guardians και των X-Men, το “Τhe Trial Of Jean Grey”, ήταν αρκετά διασκεδαστικό. Και το ίδιο υπόσχεται και το crossover που ξεκινά με αυτό το τεύχος.

Μετά από μια σύντομη εισαγωγή που μας φέρνει up to date, λοιπόν, ακολουθούμε τα δύο πιτσουνάκια, τον Star-Lord και την Kitty Pryde, στο αρχηγείο του Mister Knife, όπου ανακαλύπτουν την ύπαρξη του Black Vortex, ενός καθρέφτη που μπορεί να αντικαταστήσει όποιον περάσει από μέσα του με μια τουμπανιασμένη, θεϊκή (και πιθανότατα λίγο σατανική) εκδοχή του. Κάτι τέτοιο, βέβαια, μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο όπλο, οπότε τα δύο πιτσουνάκια το αρπάζουν από τα χέρια του Knife (και του γιου του Thanos) και συγκεντρώνουν τους X-Men και Guardians Of The Galaxy, για να τους βοηθήσουν.

Η ιστορία, μέχρι αυτό το σημείο, μοιάζει περισσότερο με μια εισαγωγή – την αφορμή ουσιαστικά για να συγκεντρωθούν οι δύο ομάδες και να ξεκινήσουν τον χαβαλέ. Γιατί το BLACK VORTEX έχει αρκετόν τέτοιο. Τα αστειάκια μεταξύ των πρωταγωνιστών δίνουν και παίρνουν και όλοι έχουν την ευκαιρία τους να “ανέβουν στο μικρόφωνο” και να κάνουν το κομμάτι τους. Ακόμη και άλλοι χαρακτήρες που βρίσκονται στις σελίδες του comic, όπως η Captain Marvel, αρπάζουν την ευκαιρία που τους δίνεται.

Η διασκέδαση, λοιπόν, είναι εγγυημένη. Έχουμε fan favorite χαρακτήρες, συγκεντρωμένους σε ένα comic, αστειάκια, άφθονη δράση και την προοπτική να δούμε κάποιους από τους ήρωες να μεταμορφώνονται σε κάτι πανίσχυρο και απόκοσμο. Καλά όλα αυτά – ουσία, όμως, έχουμε;

Εξαιρετική ερώτηση! (Είπε, χτυπώντας τον ίδιο του τον ώμο, για την ευκαιρία που έδωσε στον εαυτό του να ξεκινήσει τη γκρίνια…) Εγώ τουλάχιστον δεν τη βρήκα σε αυτό το πρώτο τεύχος. Γιατί μάλλον απαιτώ οι αλληλεπιδράσεις να φέρνουν και κάποιο βάθος, ή κάποια εξέλιξη στους χαρακτήρες. Και, μέχρι στιγμής, οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται εκεί για να κάνουν αστειάκια μεταξύ τους. Ακόμη και στη μάχη των τελευταίων σελίδων, η οποία στριμώχτηκε σε ένα μεγάλο panel και σε ελάχιστα μικρότερα, κανείς δε φαίνεται να ξεχωρίζει, να κερδίζει, ή να χάνει κάτι. Και η κραυγαλέα αυτή απουσία εξέλιξης (ή υπόσχεση αυτής) γίνεται ακόμη πιο ειρωνική, αν λάβω υπόψη μου ότι το κεντρικό θέμα της ιστορίας είναι ένα είδος όπλου που μεταμορφώνει τους χαρακτήρες!

Βέβαια, έχουμε και την πρώτη μεταμόρφωση στην τελευταία σελίδα του comic. Αλλά και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (και τρομερά καλοσχεδιασμένη έως την τελευταία λεπτομέρεια) σκηνή κάπου στο μέσο. Σε κάποιο σημείο, συγκεκριμένα, η Storm βλέπει το είδωλό της στον καθρέφτη, μεταμορφωμένο σε μια πραγματική θεά. Αν η συγκεκριμένη σκηνή, λοιπόν, δεν ήταν τυχαία και προμηνύει κάτι για το μέλλον, νομίζω πως εντόπισα το πλέον ενδιαφέρον σημείο του BLACK VORTEX.

Αρκετά ενδιαφέρον είναι και το σχέδιο των Ed McGuinness (AMAZING X-MEN, NOVA) και Kris Anka (X-MEN: BATTLE OF THE ATOM). Αν και δεν είμαι σίγουρος γιατί επιλέχθηκαν δύο pencillers, το αποτέλεσμα είναι ομοιογενές και γνώριμο, καθώς αμφότεροι έχουν εμπειρία με πολλούς από τους χαρακτήρες που σχεδιάζουν. Δίνουν, μάλιστα, και οπτικά τον χιουμοριστικό τόνο που απαιτεί ένα τέτοιο comic. Αλλά εκεί που ξεχωρίζουν είναι στον σχεδιασμό των απόκοσμων εκδοχών όσων κοιτούν μέσα στο Black Vortex. Με στοιχεία από τους συνηθισμένους χαρακτήρες και τους Celestials (οι οποίοι κάνουν την εμφάνισή τους στο side story του origin του Black Vortex), οι νέες αυτές εκδοχές είναι πραγματικά το στοιχείο που κάνει το τεύχος αυτό ενδιαφέρον – όσο ενδιαφέρον είναι, τουλάχιστον.

Από εκεί και πέρα, το GUARDIANS OF THE GALAXY & X-MEN: BLACK VORTEX ALPHA #1 δε θα μπορούσε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε άλλα πρόσφατα events και crossovers της Marvel. Με δαιμονιώδεις ρυθμούς, αστειάκια και ολίγη φασαρία κατά τη διάρκεια της μάχης, είναι καταδικασμένο να πέσει στο τσουκάλι που έχει μέσα μια γνώριμη συνταγή της Marvel – μια συνταγή χωρίς έντονες γεύσεις ή εκπλήξεις και με υλικά (βλέπε χαρακτήρες) που ανακατεύονται τόσο πολύ μεταξύ τους, που να χάνουν την ιδιαίτερη γεύση τους.

Ωστόσο, η ίδια συνταγή θέλει τα τεύχη των τίτλων που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους crossovers να είναι ελαφρώς καλύτερα από τα one-shots, ή limited, που αποτελούν τον πυρήνα τους. Και με δεδομένο ότι το BLACK VORTEX συνεχίζεται στα ALL-NEW X-MEN, GUARDIANS OF THE GALAXY, LEGENDARY STAR-LORD, NOVA, CAPTAIN MARVEL και CYCLOPS, ίσως οι χαρακτήρες να κατορθώσουν να ξεφύγουν από το χάος ομοιογένειας, στο οποίο βρίσκονται σε αυτό το  πρώτο τεύχος.