BEST OF: Spin-Offs

Χαρακτήρες που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σε μια επιτυχημένη σειρά και οι σελίδες πλέον δεν τους χωράνε. Ιδέες και σενάρια που αφήνουν πρόσφορο έδαφος για περαιτέρω ανάπτυξη, που δεν είναι επί του παρόντος. Με λίγα λόγια, spin-offs επιτυχημένων τίτλων!

Τα κριτήρια για την ένταξη σε αυτό το BEST OF ήταν απλά. Επέλεξα ongoing τίτλους καθώς και τίτλους παραπλήσιας λογικής, με κάποια σταθερή ποιοτικά πορεία, ενώ limited series, one-shots και άλλα αντίστοιχα καλούδια αποκλείστηκαν, όπως και πολλαπλοί τίτλοι του ίδιου χαρακτήρα. Αυτά τα κριτήρια, δίχως να είναι τα πιο αυστηρά, δυστυχώς με δυσκόλεψαν στις επιλογές μου. Η δεκαετία του ’90, λίγο πριν την κατάρρευση του speculator’s market, είχε άφθονες επιλογές, αλλά δε θα είχα καθαρή την συνείδηση μου αν σε μια λίστα που φέρει τον παραπάνω τίτλο, αν σας πρότεινα για παράδειγμα, το SPIRITS OF VENGEANCE ή κάτι αντίστοιχο. Οπότε, για να βγει μια ωραία, στρογγυλή δεκάδα, αναγκάστηκα να κλέψω λίγο. Ελπίζω να μου συγχωρήσετε, όχι αυτό το παράπτωμα μόνο, αλλά οποιαδήποτε παράλειψη. Αν έχετε κάποια πρόταση, μην διστάσετε – για αυτό εξάλλου υπάρχουν τα comments παρακάτω.

Sandman_Mystery_Theater_4 10. (Honorable Mention) SANDMAN MYSTERY THEATRE
DC Comics/Vertigo

Ναι, είναι παρατραβηγμένη και ριψοκίνδυνη η επιλογή αυτή. Για αυτό και βρίσκεται στη δέκατη θέση, μια κατάταξη που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την ποιότητα της σειράς. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως spin-off, μιας και οι βάσεις θέτονται σε τρία μόνο panels του πρώτου τεύχους του κλασικού SANDMAN του Neil Gaiman, δίνοντας μια άλλη προοπτική στο origin του Golden Age Sandman. Μόνο που ο Sandman του Gaiman, ή Morpheus αν προτιμάτε, ξεκίνησε ως μια νέα προσέγγιση στον Golden Age Sandman, αν και σύντομα εξελίχθηκε ως κάτι το εντελώς διαφορετικό. Μπερδευτήκατε; Κάπως ουροβορικό το όλο θέμα.

Με ξεναγούς τους Matt Wagner και Steve Seagle στο σενάριο και μια πλειάδα καλλιτεχνών, κυρίως όμως τον αποκρουστικά υπέροχο Guy Davis, μεταφερόμαστε στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του ‘30. Ο συνειδητοποιημένος Wesley Dodds προσπαθεί να λύσει φρικτά εγκλήματα, αφού τα όνειρα δεν του αφήνουν ήσυχες τις νύχτες του. Καταπληκτική ατμόσφαιρα, δίχως απόπειρες ωραιοποιήσης του παρελθόντος, και ένα υπέροχο πρωταγωνιστικό ζευγάρι.

BPRD_War_on_Frogs_19. BPRD
Dark Horse

Μιλιταρισμός, τρόμος, άνθρωποι με ιδιαίτερες ικανότητες, ναζί, αγάπη προς τον Lovecraft και βατράχια. Πολλά βατράχια.

Το HELLBOY του Mike Mignola μας έκανε την παρουσίαση της οργάνωσης αυτής από το ξεκίνημα του, χρειάστηκε όμως μια δεκαετία μέχρι να αποκτήσει το πρώτο δικό της mini series, με πολλούς γνωστούς δημιουργούς να βρίσκουν την ευκαιρία να προσθέσουν το λιθαράκι τους στο σύμπαν που δημιούργησε, υπό την καθοδήγηση του.

Για την ακρίβεια, το BPRD για πολλά χρόνια υπήρξε μια σειρά από mini series, που ενώ μπορούσαν να σταθούν αυτόνομα, ουσιαστικά εξιστορούσαν μια αφήγηση. Αν υπολογίσει κανείς και διάσπαρτα one-shots, ο τρόπος με τον οποίον μπαίνουν σε σωστή σειρά ανάγνωσης αποτελεί μια πρόκληση, απαιτώντας προσοχή. Όσοι  παρακολουθούν την σειρά μέσα από trades, κάνουν την ενασχόληση αυτή λίγο πιο εύκολη. Πρόβλημα που βέβαια λύθηκε, όταν απέκτησε πλέον την μορφή ongoing σειράς.

TheDreaming18. THE DREAMING
DC Comics/Vertigo

Όταν το SANDMAN του Neil Gaiman ολοκληρώθηκε, τα κεφάλια της Vertigo αποφάσισαν να αναπληρώσουν το κενό άμεσα. Το THE DREAMING ξεκίνησε ως ανθολογία, με μια πλειάδα εντυπωσιακών ονομάτων στα credits και υπό την καθοδήγηση της Alisa Kwitney. Με πρωταγωνιστές πολλούς δευτερεύοντες, αγαπητούς χαρακτήρες από το SANDMAN, όλοι μόνιμοι κάτοικοι της διάστασης που βάφτισε τον τίτλο της σειράς, διατήρησε το ύφος αυτό για περίπου δυο χρόνια.

Όταν ήρθε η αλλαγή κατεύθυνσης, ο τίτλος έγινε μια “κανονική” σειρά, με σταθερούς συγγραφείς, προσπαθώντας να χαράξει το δικό της δρόμο. Κάπου εκεί ήταν που έχασα το ενδιαφέρον μου, μιας και η γοητεία της ανθολογίας είχε χαθεί πλέον, οπότε δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για το σύνολο και τον εξήντα τευχών.

Justice_League_Europe_17. JUSTICE LEAGUE EUROPE
DC Comics

Μια περίοδος που κάποιοι old-school (μα πολύ old-school) αναγνώστες της σειράς τη θεωρούν ακόμα και τραγική, αυτή της χιουμοριστικής JUSTICE LEAGUE των Keith Giffen και DeMatteis, αποδείχθηκε αρκετά σημαντική επιτυχία, ώστε να αποκτήσει και ευρωπαϊκό παρακλάδι. Ο Keith Giffen επιμελείται και πάλι το σενάριο, ενώ τους διαλόγους τους αναλαμβάνει ο Gerard Jones, και στο σχέδιο βρίσκουμε τον πολύ δυναμικό Bart Sears.

To ύφος είναι κάπως πιο σοβαρό, με περισσότερη δράση, αλλά και πάλι το χαρακτηριστικό χιούμορ και character inteaction υπάρχουν. Η αλλαγή ύφους έγινε μετά το εξαιρετικό crossover BREAKDOWNS, που αποτέλεσε την αυλαία αυτής της περιόδου για την ιστορική ομάδα και στις δυο πλευρές του ατλαντικού. Ο Gerard Jones παρέμεινε ως σεναριογράφος, η προσέγγιση όμως ήταν πιο παραδοσιακά superhero.

Green_Lantern_Mosaic_Vol_1_126. GREEN LANTERN MOSAIC
DC Comics

Ο συγκεκριμένος τίτλος βρίσκεται εδώ για της δυνατότητες που επέδειξε, καθώς η σύντομη εκδοτική του πορεία δεν επέτρεψε την πλήρη ανάπτυξή τους, αφήνοντας ένα παράπονο σε όσους την παρακολουθούσαν. Συνοπτικά, στον πλανήτη OA γίνεται ένας ψιλοχαμός, μιας και ένας Guardian, έχοντας χάσει την λογική του από την μοναξιά, αποφάσισε να πάρει πόλεις ολόκληρες, από άλλους πλανήτες που είχε επισκεφθεί στο παρελθόν, και να τις ενώσει. Όταν ηττήθηκε, οι υπόλοιποι Guardians αποφάσισαν να συνεχίσουν το πείραμα της συνύπαρξη αυτής, καθιστώντας τον John Stewart ως υπεύθυνο για την διατήρηση της τάξης, καθώς οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφορετικών αυτών πολιτισμών ήταν αναπόφευκτες. Μόνο που ο John, προσπαθεί ο ίδιος να ξεπεράσει τα προσωπικά του προβλήματα, καθώς ευθύνεται για το θάνατο εκατομμυρίων υπάρξεων.

Ο συγγραφέας Gerard Jones είναι αρκετά φιλόδοξος και το ύφος της σειράς δεν έχει σχέση με κλασικό superhero comic, καθώς φέρνει περισσότερο προς πρώιμη Vertigo, με άφθονους προβληματισμούς κοινωνικής φύσεως. Το σχέδιο του Cully Hamner είναι κάπως δύσκολο στα μάτι και αυτό, αλλά παρ’ όλα αυτά δένει σωστά.

Alpha_Flight_Vol_1_125. ALPHA FLIGHT
Marvel

Ίσως ο ορισμός του ιδανικού spin-off! Αρχικά, η καναδική superhero ομάδα δεν είχε κάποια ιδιαίτερη χρησιμότητα, πέρα από μια σύντομη εμφάνιση (ως αντίπαλοι των X-Men) για ένα τεύχος και μια σύνδεση με το παρελθόν του Wolverine. Τίποτα παραπάνω από κάτι που το χρησιμοποιεί ένας συγγραφέας για κάποια τεύχη και μετά το αφήνει στην άκρη μέχρι την επόμενη φορά.

Όταν ανέλαβε ο John Byrne τον τίτλο τους, δεν άργησε να πάρει την ομάδα και να την ξεκοκαλίσει, αρπάζοντας την ευκαιρία του ότι είχε στα χέρια του φρέσκους χαρακτήρες, αν και διακρίνεται μια αμηχανία τύπου “πού πάω και τι κάνω;”… Ο ίδιος μπορεί να μην έχει να πει τα καλύτερα λόγια για την πορεία του εδώ, πολλοί fans όμως διαφωνούν. Η μετέπειτα πορεία του τίτλου, από όσα έχω διαβάσει τουλάχιστον, αποδείχθηκε αξιοπρεπής.

Excalibur_Vol_1_14. EXCALIBUR
Marvel

Για ακόμα μια φορά, οι X-Men θεωρούνται νεκροί από όλο τον κόσμο, ακόμα και από τα μέλη της ίδιας τους της ομάδας. Οι εναπομείναντες Kitty, Rachel και Nightcrawler ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Captain Britain και την Meggan, προσπαθώντας να διατηρήσουν το όνειρο της αρμονικής συνύπαρξης μεταλλαγμένων και ανθρώπων ζωντανό.

Ο τόνος που επιλέγει εδώ ο Chris Claremont είναι πιο ελαφρύς από τον αντίστοιχο αρκετά καταθλιπτικό που είχε εκείνη την περίοδο το UNCANNY X-MEN και μαζί με τον Alan Davis προσφέρουν ένα διασκεδαστικό superhero comic. Ειδικά ο Alan Davis αργότερα επέστρεψε στον τίτλο, αναλαμβάνοντας ως writer/artist, με εξαίσια αποτελέσματα, ενώ το run του Warren Ellis παραμένει ένα όχι και τόσο καλά φυλαγμένο μυστικό. Θέλετε ένα το λιγότερο αξιόπιστο superhero comic με δόση βρετανίλας; Περάστε!

grendeltalesdevilsanddeaths13. GRENDEL TALES
Dark Horse

Ακόμα μια ανθολογία κάνει την εμφάνιση της σε αυτό το top! Όταν το GRENDEL του Matt Wagner διέκοψε την εκδοτική του πορεία, το GRENDEL TALES, με editor την Diana Schutz, έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να κάνουν παιχνίδι μέσα σε ένα post apocalyptic περιβάλλον, παίζοντας με έννοιες και κάποιους χαρακτήρες της σειράς. Δεν ήταν κανονική ongoing σειρά, αλλά πολλά mini series, το καθένα με το δικό του ύφος και με ένα εντυπωσιακό roster δημιουργών, όπως οι James Robinson, Teddy Kristiansen, Steve Seagle, Paul Grist, Terry Laban και ο πολύ πρόωρα χαμένος Edvin Biuković.

Αν και τα GRENDEL TALES αποτελούν την συνεχεία μιας φιλόδοξης σειράς, το κάθε mini series έχει την δυνατότητα να είναι εύκολα προσβάσιμο, δίχως να χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη γνώση της μυθολογίας. Εμπιστευτείτε με, από εκεί ξεκίνησα και εγώ!

newmutants192. NEW MUTANTS
Marvel

Οι X-Men, χαμένοι στο διάστημα, θεωρούνται νεκροί και ο Charles Xavier αποφασίζει, παρά τις ενοχές του, να αναλάβει την εκπαίδευση μιας νέας ομάδας μεταλλαγμένων. Η ιστορία που θα αποτελούσε τα πρώτα τεύχη, διαμορφώθηκε (είδατε πως απέφυγα το μεταλλάχθηκε;) σε original graphic novel και σύντομα ο ongoing τίτλος ξεκίνησε.

Οι Claremont-ισμοί, είτε τους αγαπάτε είτε όχι, από τους διαλόγους μέχρι τους ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες, βρίσκονται εδώ. Εδώ ήταν που κάποιοι, όπως ο υπογράφων, αγάπησαν τις Illyana Rasputin και Dani Moonstar, δηλώνοντας παράλληλα αδυναμία και στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Όταν ανέλαβε το σχέδιο ο Bill Sienkiewicz, το επίπεδο εκτινάχθηκε στη στρατόσφαιρα, ειδικά στο αξέχαστο DEMON BEAR SAGA, ενώ η διάδοχος του Claremont, Louise Simonson, μαζί με το Brett Blevins και άλλους σχεδιαστές, συνέχισαν επάξια το έργο του.

Hellblazer11. HELLBLAZER
DC Comics/Verrtigo

Δικαιωματικά, θεωρώ ότι η πρώτη θέση ανήκει στον John Constantine! Μας τον παρουσίασε ο Alan Moore στις σελίδες του αριστουργηματικού SWAMP THING και η γοητεία του χαρακτήρα ήταν τέτοια που απαιτούσε μια δικά του σειρά οπωσδήποτε. Εκεί μάθαμε το πόσο υπέροχα μπάσταρδος είναι ο Constantine και τον αγαπήσαμε για αυτό, καθώς τον βλέπαμε να ακροβατεί σε ηθικούς νόμους, πάντα για το γενικότερο καλό. Η δημοτικότητα του ανέβηκε γρήγορα και έγινε σύντομα χαρακτήρας ορόσημο.

Όσο για όσους επέλεξαν να εξιστορήσουν τις αποκρυφιστικές του περιπέτειες, η λίστα είναι αρκούντως εντυπωσιακή, με τους Jamie Delano, Garth Ennis, Warren Ellis, Brian Azzarello, Mike Carey, και Peter Milligan.να πρωτοστατούν, τοποθετώντας τον χαρακτήρα εντός του κοινωνικού πλαισίου της κάθε περιόδου που εκδίδονται οι ιστορίες.

Αν ψάχνετε σύγχρονο τρόμο και that special British feeling, και δεν έχετε διαβάσει ακόμα HELLBLAZER, δώστε του οπωσδήποτε μια ευκαιρία.